03-09-2021 - Mountainbiken, Leesvoer

Kennismaken met Bikepark Mook

Voor de oplettende mountainbiker is het geen nieuws meer, Nederland heeft er een prachtig bikepark bij. En wel in Mook, nabij Nijmegen. Nog sterker, als je de route van Mook rijdt ontkom je er niet aan. Op de voormalige afvalberg liggen twee en een halve track waar trail-minnend Nederland zich op kan komen vermaken. Uiteraard namen wij ook poolshoogte. 

Alpen-waardig

‘Hier moet het ergens zijn.’ We kijken net de verkeerde kant op en wanneer we ons hoofd naar de juiste richting draaien valt onze mond open. Tussen de bomen ligt een glooiende heuvel met prachtige lijnen die onderaan de heuvel bijeenkomen. De mate van professionaliteit is het eerste wat opvalt: keurige bordjes, een rvs entree, gesponsorde features en de baan is weldoordacht en prachtig aangelegd. Alsof even 200 meter bikeparktrail uit de Alpen is opgetild en hier in Mook op de heuvel is neergelegd. 

Dat is natuurlijk niet het geval. Sterker, het idee voor dit bikepark is al flink wat jaren eerder bedacht, echter kon het om diverse redenen nooit verder worden ontwikkeld. De doortastendheid van de vele vrijwilligers heeft ervoor gezorgd dat Bikepark Mook eindelijk een feit is. De professionele uitstraling is tevens te danken aan de hulp van merken als Specialized, Shimano, Fox, Öhlins, Marzocchi en Magura, die hebben bijgedragen aan de kosten van het bouwen van het park. Daarnaast is er door vele vrijwilligers keihard gewerkt, waarvoor dank! 

We volgen een breed grindpad naar de start van het park. De beklimming is glooiend en duurt een à twee minuten, naar gelang je conditie. Bovenaan vinden we “echte” startgates zoals we die in Alpen ook zien: twee rechtopstaande boomstammen met een ligger erboven. Op de plattegrond valt te zien dat er twee lijnen liggen die je op verschillende manieren kunt rijden, zodat het er eigenlijk drie zijn. Deze zijn volgens de internationale standaardkleuren gecodeerd met blauw, rood en zwart. Echter zijn alle jumps ook te rollen, zodat de banen dus voor iedereen toegankelijk zijn.  

Strava-boys

De blauwe baan is onderdeel van de vaste route van Mook en bevat een pumpsectie, wat kleine jumps en een aantal kombochten. Een extra lus met de kleur rood biedt een hogere kombocht en jump als extraatje, maar deze kun je desgewenst overslaan. Helemaal onderaan liggen nog drie houten drops naast elkaar, waarbij de laagste ook gewoon te rollen is, dus eveneens toegankelijk voor iedereen. De tweede en derde drop lopen op in hoogte en zijn daarmee perfect om je skills te oefenen. 

Naast de start van de blauwe baan ligt de zwarte baan. Deze heeft een eigen startheuvel en begint direct met wat hogere jumps. Dit zijn tafels die je tevens kunt rollen en ze blijken daarmee perfect om je vaardigheden naar een steeds iets hoger niveau te tillen, dit door steeds iets harder of hoger te gaan. Meer naar onderen liggen de twee grootste tafels, ook deze zijn te rollen. Wil je je sprongskills verbeteren dan zijn ze wel weer wat spannender. Want na de laatste van de twee jumps land je direct een scherpe en hoog opstaande kombocht, gevolgd door een kombocht de andere kant op. Deze loopt uiteindelijk uit in een soort mini-step-up, perfect om nieuwe trucjes te leren. Hierna komt ook de zwarte lijn uit bij de drop-offs. Je kunt de zwarte lijn eventueel net voor de hogere tafels afsteken richting de blauwe en/of rode lijn. Je kunt zelf bepalen wat je wilt rijden.  

De afwerking van de baan zelf is van hoog niveau, de tracks liggen er strak en verzorgd bij. Het leuke is dat er echt een bikepark-sfeertje hangt, maar dan wel eentje die toegankelijk is voor iedereen. En dat zien we ook, Strava-boys strak in het pak wagen hun eerst sprong, vader en zoon op 26 inch bikes die zeker zeventien jaar oud zijn, kids op school-mtb’s met pothelmpjes staan naast compleet ingepakte downhillers. Allemaal gezellig met elkaar in gesprek en ze helpen elkaar bepaalde features te springen. 

Prijzenpot

Op dit moment is er ook al een derde zwarte lijn uitgestippeld, maar het ontbreekt momenteel aan budget om deze al te bouwen. Naast de inspanningen van de vele vrijwilligers is er toch keiharde cash nodig om machines en materiaal te huren en te kopen. Om dit voor elkaar te krijgen hebben Specialized, Shimano, Fox, Ohlins, Marzocchi en Magura een dikke prijzenpot beschikbaar gesteld met als hoofdprijzen drie gelimiteerde Soil Searching Specialized Enduro’s. Op bikepark-mook.nl koop je een lootje waarmee je het bikepark kunt steunen, uiterlijk 1 juni wordt de trekking gehouden.  

In combinatie met de puike routes rondom Nijmegen kun je je hier prima een weekend vermaken. Het park biedt eigenlijk alles voor zowel de beginnende als gevorderde biker om zich te vermaken of zijn/haar skills te verbeteren en is zeker een bezoekje waard. 

Als de schemering inzet eindigen wij de dag in een nagenoeg leeg bikepark. Elke keer besluiten we bovenaan dat dit het laatste rondje wordt en dat we hierna echt naar huis moeten gaan. En evenzo vaak besluiten we onderaan dat we ‘m nog een keer naar boven rijden. En zo hoort het… 

Specialized Levo

We mochten een groot deel van deze dag rondrijden op de gloednieuwe Specialized Levo’s, welke speciaal voor ons hiernaartoe werden gebracht. Harm van Specialized nam ons eerst mee op de nieuwe stukken route van Mook alvorens we de rest van de dag in het bikepark konden rijden. Een dagje is natuurlijk veel te kort voor een complete review, maar hierbij onze eerste bevindingen. 

Kort door de bocht gezegd is de Levo een elektronisch ondersteunde Specialized Stumpjumper EVO, de rauwere broer van de ‘gewone’ Stumpjumper, waarover je elders in dit blad leest. De Levo en Stumpjumper EVO zijn niet helemaal identiek, zo heeft de Levo een 27’5 inch wiel achter en 29 inch wiel voor. Het carbon frame heeft 150 millimeter veerweg en is voorzien van een 160 millimeter vork. De 700 Watt uur batterij zorgt voor een ruime range en 565 watt voor voldoende power. Momenteel zijn enkel de S-Works- en Pro-versie verkrijgbaar, later volgt nog een Expert-model. Qua opbouw zien we bij de Pro een Fox 38-vork, Fox Float X2-demper, SRAM X01-groep met Code RSC-remmen, een Roval Carbon-wielset en Specialized’s eigen Butcher- en Eliminator-banden op 2,6 inch breedte. Een mooi plaatje, wel eentje met een prijskaartje en die is niet mis: voor de S-Works-variant mag je 13.999 euro achterlaten, de Pro kost je 11.499 euro. 

Ben je er nog? Mooi, je bent niet de eerste die stilvalt van het prijskaartje. 

De Levo is nieuw in zijn klasse. Allereerst, het een waanzinnig ontwerp, zowel qua design als afwerking. Op het eerste gezicht ziet de Levo er niet eens uit als een e-bike. De batterij is zeer gelikt verwerkt in het frame, net als de motor. De display is onderdeel van het frame en kan naast verschillende motorstanden volledig geprogrammeerd worden middels de bijbehorende app. Je kunt zelf de settings finetunen in stappen van tien procent, zodat de ondersteuning altijd aansluit bij jouw wensen.  

Verder maken zaken als een ingebouwde minitool, SWAT-box, interne kabeldoorvoer en een geluiddempende chainstaycover het plaatje helemaal compleet. De Levo wordt gevoerd in de eigen S-sizing van Specialized en komt in zes verschillende maten. Meer over deze maatvoering lees je bij de Stumpjumper-review elders in het blad. 

Onze route start direct met een beklimming en meteen laat de Levo zien wat hem onderscheidt: de motor is ongelofelijk subtiel in zijn ondersteuning. We hebben eerder het gevoel met ‘goede benen’ te rijden dan dat we door een motor worden geholpen. De Levo slipt niet weg, trekt niet overdreven op, maar geeft je wel de ondersteuning waar nodig. De motor is ook merkbaar stiller, wat bijdraagt aan het non-e-bike gevoel. De Levo rijdt eigenlijk gewoon als… tja, een mountainbike. En dat is best knap, gezien het toch aanwezige extra gewicht van de motor en accu. We rijden heuvelop en -af in een vloeiend tempo, geven even gas bij voor stukjes omhoog en laten de bike lekker rollen wanneer het afloopt, alles gaat als in een pumptrack in elkaar over. Ook de diverse bochten vormen geen probleem, de grip van de uitzonderlijk grippy banden zijn opmerkelijk, de laag geplaatste motor zorgt voor een laag zwaartepunt, wat maakt dat ie op rails loopt. Pompen, actief rijden en springen kost meer energie, maar is niet noemenswaardig vervelend, wanneer we later op de dag het bikepark aandoen laat de Levo zien tevens met de wat grotere jumps geen enkel probleem te hebben. Ook hier geeft het gewicht en lage zwaartepunt extra stabiliteit, met name bij het landen. 

Na een dag spelen op de Levo’s hadden we de dag daarop zowaar lichte spierpijn. Wie zegt dat e-biken geen inspanning vergt?  


Dit artikel is te vinden in editie #1 van Up/Down Magazine 2021. Deze kun je bestellen in de Soulwebshop. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Up/Down en volg ons op Facebook en Instagram!

 van