19-05-2015 - Surfen, Nieuws

Anouk knalt op de golven van Lanzarote en Brazilië

Zo’n drieënhalf jaar lang woonde Anouk Stofmeel (38) in prachtige surfoorden als Lanzarote, Costa Rica en Brazilië. Ze raakte verslaafd aan het zoute water en verslond de ene na de andere mooie golf. Inmiddels woont ze alweer een tijdje in Nederland en zet haar passie voor het surfen voort in Scheveningen.

Je hebt op Lanzarote leren surfen. Hoe was dat?

Ik woonde in het surfdorpje Famara, waar je zo’n 360 dagen per jaar kunt surfen. In die twee jaar dat ik er woonde is het op die breakbreak maar tien dagen echt flat geweest. Het kan er wel flink spoken, zeker in januari en februari als de dikke swells binnen rollen. Dan zie je ook waarom Lanzarote ook wel het Hawaï van Europa genoemd wordt. Het is erg tof om die goede surfers los te zien gaan op die hardcore, kamikaze golven, die over het rif heen knallen. In de maanden oktober/november is het’t beste vertoeven op Lanzarote. Het is dan warm, er is weinig wind, en er rollen veel fijne swells binnen.

Je bent pas op je 24e begonnen met surfen. Is dat niet te laat?

Ik zou willen dat ik met een board onder m’n arm was geboren, maar helaas werd ik in 2001 in het plaatsje Montañita in Ecuador pas echt gegrepen door het surfvirus. Een paar maanden erna was ik een weekje op Fuerteventura en nog een paar maanden daarna zat ik een week op Lanzarote. Ik raakte aan de praat met Tim Jones (eigenaar van Surfschoolanzarote.com) en vroeg hem of ik niet te oud was om met surfen te beginnen.. Of het realistisch was dat ik op mijn 25ste nog écht wilde leren shortboarden. Hij keek me aan en zei dat dat wel kon, maar dat ik dan wel de komende jaren elke dag het water in moest. Een maand of zeven later verhuisde ik naar Famara en reisde zo’n drieënhalf jaar lang de kust van Lanzarote, Brazilië en Cornwall af.

Je moet het surfen wel bijhouden. Omdat ik de laatste paar jaar wat minder in het water heb gelegen, surf ik nu minder consistent als toen. Ik blijf echter even stoked en nu in Scheveningen weer meer in het water lig, komt de vorm vanzelf weer terug.

Onlangs ben je van Amsterdam naar Scheveningen verhuisd. Waarom heb je dat gedaan en bevalt dat?

Ik houd van Amsterdam. Mijn familie, vrienden en bedrijf heb ik daar. Maar ik merkte dat ik eigenlijk maar weinig van de ‘features’ van Amsterdam gebruik maakte. Ik snakte steeds meer naar de rust en ruimte aan zee. De surfverslaving vlamde weer op en toen ik de kans zag om mijn huis in Amsterdam te verkopen, verhuisde ik gauw naar Scheveningen. Nu woon ik weer op 400 meter van de zee vandaan en ik vind het heerlijk.

Wat wil jij nog leren in het surfen?�

Ik wil de komende tijd weer terug  naar  het niveau dat ik had toen ik net terug kwam uit het buitenland. Dat betekent gewoon heel veel het water in. Surfen is echt ‘a mental thing’. Ik kan mezelf vreselijk in de weg zitten als het niet gaat zoals ik wil. En als ik daar teveel over nadenk, gaat het ook minder lekker. Dat is niet nodig eigenlijk. Loslaten en gewoon genieten dus. Het mantra “Think it, Feel it, Do it” van de vader van David Rastovich uit de Blue Horizon film is voor mij dan ook heel treffend!

[youtube id=”tybu0PA6t2I”]

 

Zou je meer willen weten over Anouk? Lees dan hier het interview verder op het blog van Tasha’s Surfcamp

 van