BEACH VILLA CAMURUPIM

Ondernemen is risico nemen. Vertrouwen op een goede uitkomst. Met kitesurfen is het niet anders. Je weet nooit of het gaat waaien, of de golven goed zijn of dat je met lege handen naar huis gaat. En dan hebben we het nog niet over de risico’s tijdens het varen zelf. Wat is de overtreffende trap van risico nemen? Ondernemende kitesurfers. Of kitende ondernemers? Ik sprak Arnoud en Anne Marie over hun rotsvaste vertrouwen dat het altijd goedkomt. ‘Vai dar certo’, zoals ze in Brazilië maar al te vaak te horen hebben gekregen.

Gezamenlijke passie

Ik spreek Anne Marie en Arnoud in café de Walvis in Amsterdam. Arnoud wacht alvast met een biertje op me en Anne Marie sluit niet veel later doorweekt van de regen aan. We praten een goed deel van de avond over hun omzwervingen en het grote avontuur in Brazilië. Want een groot avontuur was het voor ze. Al 33 jaar zijn ze samen, maar pas later in hun relatie ontdekten ze het kitesurfen als gezamenlijke passie. Risico nemen, en dan het liefst samen: die gemene deler ontdekten ze vele jaren eerder. Het begon met een crêperie. Een idee dat tijdens een vakantie in Tsjechië was ontstaan. Drie jaar lang werkten ze zich een slag in de rondte. Wijlen Johannes van Dam (een bekende recensent) kwam op een dag langs en zijn mooie recensie was hun beloning na al die jaren hard werken.

Guajiru

Dat kitesurfen pas in 2010 op de agenda kwam valt moeilijk te rijmen met hun roots in Castricum. Toen ze eenmaal het virus te pakken hadden kwam Brazilië in beeld. Het gebied waar ze hun hart aan verloren is (of was) een vrij onderontwikkeld gebied rond Guajiru (in deelstaat Ceara). Enkel te bereiken via een doodlopende weg die je langs twee andere vissersdorpjes –Flecheiras en Emboaca – leidt.

Fabelachtige spots

Het noordoosten van Brazilië staat niet bekend als het rijkste gedeelte van het land, maar de mensen en de kiteparadijsjes in dit gebied maken alles dubbel en dwars goed. Daar ontstond het idee om een zogeheten ‘pousada’ te beginnen, een hotel voor kiters aan een van de mooiste kitespots van de wereld. Maar beiden hadden een vaste baan en aan dit project beginnen betekende weer een hoop risico nemen. Arnoud, op welk moment leek het jullie een goed idee hier een pousada te bouwen? ‘Het gebied rond Guajiru heeft ontzettend veel te bieden. Het ligt precies tussen het drukke toeristische Jericoacoara en Cumbuco in.

Naast de fantastische stranden en het klimaat heeft ook de kleinschalige lokale gemeenschap ons hart gestolen. Er is hier nog weinig commercie, het is authentiek en je waant je in een andere wereld waarin iedereen elkaar kent en elkaar te hulp schiet. En misschien wel het belangrijkste, het dorpje is omgeven door fabelachtige spots die nu pas ontdekt worden door de kitesurfers. We hebben ontzettend veel hobbels en obstakels moeten overwinnen; we waren af en toe ons geloof in een goede afloop grotendeels kwijtgeraakt, maar door ons doorzettingsvermogen hebben we het tot een goed eind weten te brengen. Er staat nu iets heel moois waar we enorm trots op zijn.’

Wat voor obstakels hebben jullie overwonnen?

‘De grootste is het gebrek aan goede vakmensen in dit gebied, maar vooral ook het cultuurverschil. In Nederland zijn we gewend dat alles goed geregeld is en alles planbaar is. Hoezeer wij doordrenkt zijn met die manier van leven, dat was iets waar we hard tegenaan gelopen zijn.’ ‘Het begon met het vinden van een goede aannemer. We vinden het belangrijk lokale vaklui in te zetten zodat we mee kunnen helpen aan de ontwikkeling van de lokale economie. Gewapend met complexe tekeningen en berekeningen gingen we het gesprek aan met een lokale architect. We hadden bedacht dat een overhang van tien meter zonder steunpilaren een waanzinnig mooi en goed idee was. ‘No problem’, zei de architect, maar de praktijk bleek het tegenovergestelde. De aannemer had hier totaal geen ervaring mee, en het ontbrak aan alle moderne middelen. Elk emmertje cement werd met de hand gestort.’

‘Het was een ontzettend lange en moeilijke weg. Er viel bijna geen dag vooruit te plannen en zelfs de aannemer bleek niet goed te kunnen lezen en rekenen. Daarom waren wij uiteindelijk zelf gedurende de bouw opzichter, architect, ingenieur en materiaal-inkoper. Bedenk het maar. Als wij niet zouden opletten werden er ramen besteld die nooit zouden passen; naar de tekeningen werd al helemaal niet meer gekeken. Als oplossing werd alles ter plekke aangepast. Eigenlijk een zeer moderne bouwmethode, dat noemen ze in Nederland Agile werken. Je begint met een trap en eindigt met een huis daar omheen gebouwd.’

Dit klinkt meer als een Noord-Zuidlijn dan een pousada in Brazilië. Hoe hebben jullie toch deze mooie plek af weten te krijgen?

‘We hebben er ontzettend hard aan moeten werken niet alles zo precies te willen plannen. We hebben ons moeten aanpassen naar de lokale gewoonten, maar zijn gelukkig ook op de juiste momenten eigenwijs geweest om het op onze manier te doen. Onze aannemer gebruikte de zin ‘Vai dar certo!’ (‘Komt goed.’) meer dan ons lief was, maar we hebben het inmiddels geadopteerd als levenswijze. Anne Marie haar visum werd niet verlengd omdat een van hun medewerkers niet aanwezig was tijdens een controle door de overheid. Dit is na anderhalf jaar toch goed gekomen. Meerdere delen van het huis zijn herbouwd omdat er van alles niet aan deugde, maar ook dat is allemaal goed gekomen. De les is dat het altijd wel goedkomt. Als je er maar bij bent en blijft opletten.’

En nu Anne Marie? Wat zin de verdere plannen?

‘Een lokale familie woont in het complex en zorgt voor onze gasten als we er zelf niet bij kunnen zijn. Zelf werken we nog altijd in Nederland en reizen we tussen de beide landen die we thuis noemen. Dat bevalt ontzettend goed. We noemen het parttime emigreren: 6 maanden in Nederland en 6 maanden in Brazilië. Het is een cadeau dat we zulke betrouwbaar personeel hebben kunnen vinden en onze eerste gasten zijn razend enthousiast. We zitten niet in de drukte van Cumbuco en hebben werkelijk elke dag wind.’

‘Door dit avontuur aan te gaan hebben we een positieve impact gehad op zowel locals als onze gasten en onszelf. Het gebied bloeit op en locals als Dilberto beginnen met allerlei onderneminkjes, zoals de kiterepairshop die hij dankzij de gedoneerde industriële naaimachine heeft kunnen beginnen. Als we iets hebben geleerd van dit project is dat je soms een risico moet nemen en altijd moet geloven in je eigen ideeën en vertrouwen op een goede afoop.’

Wil je Arnoud en Anne Marie volgen? Kijk dan hier!

Tekst & Beeld Marije den Breems

Dit artikel ‘VAI DAR CERTO’ komt uit Access #4 van 2020. Voor meer kitesurf nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Access en volg ons op Facebook en Instagram!