Bike-test: Canyon Spectral CF 9.0 EX

BUITEN SPELEN WAS NOG NOOIT ZO LEUK!

Een jaar geleden kwam er een filmpje online waarin Canyonteamrijder joe Barnes in Schotland een trail aan gort reed. joe liet zijn nieuwe Spectral CF alle hoeken van de trail zien en bewees dat je ook zijwaarts de berg af kan fietsen. Wij hebben dat filmpje zo’n tien keer bekeken, het straalt alles uit wat we in fietsen zoeken, namelijk lekker buiten spelen. het filmpje bleef hangen en ondanks dat wij ons niet gevoelig voor marketing achtten, begon de Spectral CF een steeds interessantere optie te worden als eigen fiets. het onverwachte belletje van Canyon was dan ook een geschenk uit de hemel, of we een Spectral CF 9.0 EX 27,5″ een paar maanden op de redactie wilden… Yes please!

Tekst & foto: Michiel Rotgans

Vorig jaar lanceerde Canyon de Strive, een enduroracer die ze in samenwerking met teamrijder Fabien Barrel hadden ontwikkeld. Een succes voor het merk, aangezien deze bikes niet waren aan te slepen en in de online shop praktisch altijd waren uitverkocht. De Strive is verkrijgbaar in twee geometrie-uitvoeringen, de gewone en de langere race-geometrie. Wanneer je een paar duizend euro voor een fiets neerlegt wil je natuurlijk het beste wat er te krijgen is. Dus wanneer iets bestempeld wordt met het label ‘race’ dan weet je wel wat je kiest. Sommige modellen van Canyon, zoals de aluminium Spectral 27,5’er en 29’er, voelden voorheen ‘kort’ aan. Canyon heeft geleerd van de Strive en toen het merk mallen moesten maken voor de carbon Spectral hebben ze de bovenbuis ook een stukje uitgerekt. Dit maakt de Spectral CF een andere fiets dan zijn aluminium broertjes, wat ons betreft nu al de beste uit de serie.

We halen de fiets uit de doos. Wat zien we? Een strak frame, waarvan zowel het hoofdframe als de swingarm vervaardigd is uit carbon, alleen de link is van aluminium. Het carbon is blauw geverfd voordat het is gelakt. En amai, wat een mooie curven heeft deze dame. Het totaalgewicht is slechts 12,15 kilo, jemig! Slimme geïntegreerde oplossingen als een downtube- en chainstay-protector tegen steenslag of klapperende kettingen, een toptube-protector bevestigd met breekbouten, zodat het frame niet kapot gaat als deze na een val tegen het stuur klapt. Dit laatste werkt, dat hebben we natuurlijk getest… Het frame bleef heel, alleen heeft de tester nu al twee maanden last van zijn schouder. Het frame heeft interne kabelgeleiding ‘done right’, de kabels ratelen niet. Vanuit de doos zijn de specificaties zoals je ze wilt hebben. De dure uitvoering van de Rockshox Pike op 150 millimeter en de capabele Canke Creek Inlinedemper op 140 millimeter, geen Taiwanees stuur met een Canyon-logo maar een knappe cockpit van Renthal met een carbon stuur in de 35 millimeter-standaard. De XO1-groep wordt gecombineerd met Guide RS-remmen en een Reverb Stealth-zadelpen, zodat aan het stuur alles netjes op twee beugeltjes gemonteerd zit. Voor de langere afdalingen een 203-schijf voor met een 180 achter en prima functionerende Crossmax XL-wielen van Mavic. Qua banden passen de 2.3 Highroler II en de 2.4 Ardent ook prima bij het inzetbereik van deze trailbike.

Hebben we nog gesleuteld? Ja, maar heel weinig. We blijven een beetje eigenwijs en de volgende aanpassingen zijn dan ook strikt persoonlijk. Het is geen kritiek op de bike, maar misschien voor jou het overwegen waard. Het stuur van 780 millimeter hebben we ingekort tot 750. De Guide-remmen rijden we het liefst zo’n drie centimeter van het handvat en dat werkt niet met de Reverb-bediening, er is een extra beugeltje gemonteerd, zodat deze binnen handbereik blijft. De banden zijn tubeless gemaakt, maar dat vinden we niet meer dan normaal met Mavic-velgen. En we hebben een ‘volume spacer’ uit de vork getrokken om hem meer ‘plush’ te maken. Dat hadden we nooit eerder gedaan maar het blijkt een simpel klusje van slechts drie minuten. De dubbele spacers onder de voorbouw voelden als een openbaring en het 34T-voorblad in combinatie met 10-42 achter voldeed eveneens prima. Daar hebben we dus ook niets aan gedaan.

Genoeg techtalk, hoe rijdt de bike? Drie mensen hebben hem in de loop van de zomer gereden. Op Nederlandse routes, in bikepark Spaarnwoude, tijdens verschillende weekenden in de Ardennen en het Sauerland, de tweedaagse Enduro de la Semoy, de 2015-editie van de Trans Provence en hij is mee gegaan op de pilot van de Trans-Catalan in de Pyreneeën. Ook al zijn de randen van de ‘gangbare geometrie’ voor een trailbike (balhoofdshoek 66,4, zithoek 73,9, wielbasis large 1193 mm) aardig opgezocht, de bike voelt toch heel juist aan. Ondanks de lange wielbasis en de korte achterkant klimt hij prima, dit dankzij een combinatie van dempertune, gewicht en zithoek. Op de afdalingen blinkt hij pas echt uit. Het allereerste wat opvalt is hoe goed de achterkant dempt. Hij maakt van elk soort ondergrond een strak tapijt. Staar je niet blind op slechts 140 millimeter, de Cane Creek Inline Shock heeft zeer veel dempend vermogen, ondanks deze korte veerweg. De lange wielbasis zorgt voor enorm veel grip in de bochten en voor een ongekende stabiliteit. We hebben zelfs het idee dat je veel gecontroleerder zijwaarts kan driften. Ondanks deze eigenschappen voelt hij niet lomp aan in de bochten, hij glijdt door switchbacks, het heeft waarschijnlijk met de korte achterkant te maken. Vergeleken met de Strive zit er een duidelijk voelbaar platform onderin de demper. Het is niet of je oneindig in de pudding wegzakt, je voelt duidelijk een eind. Dit geeft de fiets leuke eigenschappen, zo kan je een mild stuk trail beter pompen zoals je bij een pumptrack gewend bent. De Cane Creekdemper kan je tot in het oneindige verstellen, maar de basisafstelling voldoet zo goed dat we hem met geen vinger hebben aangeraakt, zelfs de climbswitch gebruiken we alleen maar op asfalt of op lange klimmetjes op doubletracks. Het agressieve doch speelse rijgedrag komt ook voort uit de lage bottombracket. Nadeel van deze combinatie is dat je met de 170 millimeter lange crank-armen regelmatig de grond raakt. De carbon crank kan een hoop hebben maar hij wordt er niet mooier op, koop eventueel van tevoren beschermers. Hebben we verder iets te zeuren over de fiets en de afmontage? Eigenlijk niet, wat wil je ook met zulke specificaties. Voor het echte endurowerk hebben we dikkere banden gemonteerd en dan merk je dat de bike zelfs bij dit inzetbereik nog prima uit de verf komt.

Conclusie
We dachten aanvankelijk dat de Spectral CF één van de meest interessante fietsen uit de lijn van Canyon was en wat blijkt na vier maanden testen: het is ook zo. De kortere Spectral AL van vorig jaar heeft hij met gemak overstegen, het is echt een betere fiets. Overigens hebben we vernomen dat de 27,5″ alu versie nu ook langer is gemaakt. Dus daar zijn we dan ook wel weer benieuwd naar. De Spectral CF is zo goed, zo capabel, zo licht en zo sexy, wij zouden hem elke Nederlander aanraden die een Strive overweegt. Of überhaupt een enduro-/ trailbike van welk merk dan ook. De fiets is simpeler dankzij het ontbreken van het Shape Shift-systeem en door de iets vlakkere geometrie heb je er gewoon meer aan wanneer je niet op reis bent. Op het moment van schrijven heeft Canyon op haar site de bikes met 400 euro afgeprijsd, doe er je voordeel mee!

De onderdelen:
Vork:            Rockshox Pike RCT3 solo air
Demper:       Cane Creek DBinline
Groep:          SRAM x01 11-speed
Remmen:      SRAM Guide RS
Dropper:       Rockshox Reverb Stealth 125mm
Cockpit:        Renthal Apex & Fatbar Carbon
Wielen:          Mavic Crossmax XL
Banden:        Maxxis Ardent EXO TR 2.4 & High Roller || 2.3
Chain-guide:  E.thirteen XCX+
Handvatten:   Ergon GE1
Zadel:            SDG Circuit

Canyon-fietsen komen altijd met een demperpomp en een momentsleutel.

Canyon Spectral CF 9.0 EX € 3.999,-
www.canyon.com