Bikepacken in Noorwegen
Het idee is simpel. Je hebt een week vrij, je wil bikepacken en het liefst op een onbekende bestemming. Maar dat is zo simpel nog niet als je daarvoor niet het vliegtuig wil pakken naar een zonnige plek of geen zin hebt in een paar honderd kilometer in de auto. Bij voorkeur stap je natuurlijk thuis al op de fiets. Maar hoe ver kom je dan? Best ver, als je tenminste de boot pakt.
De boot naar Noorwegen, die vanaf begin 2022 rechtstreeks van Eemshaven naar Kristiansand gaat, biedt de perfecte uitkomst. Bepakt en bezakt, emaille mok aan de tas, met de trein richting de boot. Veel mensen denken dat het puur uit hippigheid is, zo’n koffiekopje aan je tas hangen om te laten zien hoe avontuurlijk je bent. De realiteit is iets minder fashionable. Het is een onmisbaar item in je uitrusting en een onding om ín je tas te stoppen. Dus hup, aan je tas klikken en niets van aantrekken.
Tussen de pensionado’s die op mini-cruise gaan rollen we onze gravelbikes het ruim in van een medium-groot cruiseschip. De boot is van alle gemakken voorzien: middelmatige restaurants, een mini-casino, taxfree winkeltjes en abominabele liveoptredens. Het heeft iets treurigs, maar ook iets heerlijk kneuterigs tegelijk. Daarnaast is dit volgens de planning het laatste échte bed waar we de komende nachten in slapen. Nog even van deze luxe genieten dus.
Na een redelijk turbulente nacht met flinke golven op open zee rijden we de volgende ochtend de boot af in het zonnetje. Op weg naar het eerste bakkertje op de route voor een fantastisch kaneelbroodje, een perfect begin! Na slechts twintig kilometer zijn we de ‘bewoonde wereld’ uit en raken onze banden voor het eerst het Noorse gravel. Bikepacken in Noorwegen is meteen voelbaar zodra je de bewoonde wereld verlaat.
De route
Een gravelroute maken in het zuiden van Noorwegen is ingewikkelder dan je denkt. Er zijn genoeg paden die in Komoot als gravel worden aangegeven, echter lopen ze bijna allemaal dood. Als in Noorwegen ergens maar heel weinig verkeer rijdt, nemen ze niet de moeite het te asfalteren. Maar het zijn vaak wegen naar groepjes huizen of land waarop gewerkt wordt en als er geen reden is om de weg verder te leggen, dan houdt deze gewoon op. Maar als het lukt om de gravelpaden aan elkaar te knopen dan word je getrakteerd op prachtige natuur, prachtige stukken gravel en heerlijke singletracks. Bikepacken in Noorwegen is puzzelen met paden, maar de beloning is groots. Bikepacken in Noorwegen is puzzelen met paden, maar de beloning is groots.
Het is een heel gepuzzel. Met Komoot als basis en Google Maps met satellietbeelden als extra check wordt een route gebouwd waarbij we in een ronde van vijf dagen weer terug bij de boot zouden moeten komen. Een mooie mix van asfalt, gravelpaden en singletracks. Er is slechts één probleem. Om een rondje te maken moet er op dag twee een stuk worden overgestoken tussen twee doodlopende gravelpaden. Ongeveer 4,5 kilometer wandelpad om de twee perfect begaanbare wegen te verbinden. Hoe erg kan het zijn?
Na een prachtig stuk gravel begint volgens de Komoot-route het wandelpad. Het begin van het pad blijkt extreem moeilijk te vinden. Met de fiets in de hand klimmen we enkele rotsen op en kruipen we door een begroeid stuk omhoog, om al snel het gravelpad achter ons in de verte te zien verdwijnen. Al ploeterend en zoekend naar een pad wordt de omgeving steeds ruiger, natter en moeilijker begaanbaar. Een moeraslandschap waar droge voeten houden een utopie is. Na ruim twee uur klauteren door de dichtbegroeide heide met bessenstruiken en drassige stukken tussen de rotsen valt het kwartje: een wandelpad in Noorwegen is om te wandelen. Niet om te fietsen. En al helemaal niet met bepakking.
Maar goed, te ver om nog terug te gaan en eigenlijk ook zonder een alternatieve route te hebben bereiken we, véél later dan gepland en vlak voor zonsondergang, de top van het gebied. De avondzon op de herfstige kleuren in de middle of nowhere maakt veel goed, maar we zijn er nog niet. We lopen zeer steil naar beneden langs een riviertje en doen een uiterste poging een vlak en droog stukje te vinden voor de tent, voordat het écht donker wordt. Mislukt. Na in het pikdonker op blote voeten een riviertje te zijn overgestoken, zien we licht branden in de verte. Het blijkt een huis te zijn en we waren in de verte al gespot met onze dansende hoofdlampjes. Een vriendelijk ogende Noor komt zijn huis uit om poolshoogte te nemen, het komt namelijk niet zo vaak voor dat hier mensen komen. Lees: eigenlijk nooit. Bij het zien van onze fietsen met bepakking worden zijn ogen groot. “Jullie komen vanuit Bygland, het dorpje aan de andere kant van de berg? Met de fiets? Wacht even…” Een minuut later komt hij terug met twee koude blikken bier in zijn hand. “Dan zullen jullie hier wel behoefte aan hebben!”
We moeten nog wel een stuk om bij de bewoonde wereld te komen, zo blijkt uit zijn verhaal. Alleen op een quad met zes overdreven grote terreinbanden kom je hier normaal gesproken. Hij spendeert zijn weekenden hier in de rust van de natuur samen met zijn dochter. Onze verbazing is groot als hij voorstelt dat we in zijn nabijgelegen jachthut kunnen overnachten. Eigenlijk hadden we het plan om gewoon in ons tentje te kruipen ergens aan de kant van de weg, maar na een wandeltocht van ruim vier uur, serieus natte voeten en enorme honger is dit het beste geschenk van de wereld. Die nacht regent het aan één stuk door, dus we kunnen ons geluk niet op dat we onderdak hebben.
O ja, we besluiten om alle wandelpaden die nog in de route zitten er maar uit te halen. Al doende leert men…
Na een laatste kampvuur, knakworst met avocado in een wrap en een koude nacht net buiten Kristiansand, fietsen we de stad weer in. Er is zojuist een cruiseschip uit Rotterdam vol Hollanders op leeftijd aangemeerd in de haven van het pittoreske maar tikje toeristische stadje. Ze maken zich openlijk druk om wijn met kurk, te dure koffie zonder koekje en waar ze de beste souvenirs kunnen scoren. Het contrast kan niet groter.
Het bed in de boot is een verademing en de douche is uiterst nodig. De zangers van precies dezelfde bandjes lijken ineens een stuk zuiverder te klinken na het avontuur dat we deze week hebben beleefd. In totaal zijn we zeven dagen onderweg geweest. Twee keer achttien uur op de boot, vierhonderd kilometer gefietst en vijf prachtige nachten in de natuur. We kwamen in Noorwegen slechts een handjevol trekkingfietsers tegen die een langere rit aan het rijden waren, maar geen enkele andere bikepackgravelaar. Het is dus een nog vrij onontdekt gebied om te bikepacken en is redelijk goed bereikbaar vanuit ons land. Met recht een avontuurlijke bestemming!
Bikepacken in Noorwegen is nog een goed bewaard geheim. Het is dus een nog vrij onontdekt gebied om te bikepacken en is redelijk goed bereikbaar vanuit ons land. Met recht een avontuurlijke bestemming! Bikepacken in Noorwegen? Absoluut doen.
Wil je meer van dit soort artikelen lezen en altijd up-to-date blijven? Abonneer je dan op SOUL Cycling Magazine! Wil je op de hoogte blijven van het laatste nieuws rondom wielrenfietsen? Volg ons op Instagram en Facebook. Ontdek hier meer interessante blogs vol inspiratie en tips! Wil je de gehele Let’s Ride Bikes #3 2024 bestellen klik hier!
