Broertjes Overbeek naar Cold Hawaii
BROERTJES OVERBEEK MAKEN ROAD TRIP NAAR COLD HAWAII. Een hobby die uitgroeit tot lifestyle. Dat zien we vaker bij kitesurfen, maar in dit geval is het de hele familie die actief betrokken is en de windvoorspelling nauwlettend in de gaten houdt.
Even voorstellen: de kitesurf-familie Overbeek uit de Gelderse Achterhoek (ver van iedere kitespot verwijderd). Broers Sean (16) en Jamie (14 ) trekken er samen met ouders Linda en Peter op uit zodra de windgoden gunstig gezind zijn. Dit doen ze al zo’n 5 jaar met als homespot Workum aan het IJsselmeer in Friesland.
Jamie is jong begonnen: vanaf zijn zesde met vliegeren en drie jaar later met landboarden en kitesurfen. Sean volg- de in de voetstappen van zijn broertje en kitesurft inmid- dels al een jaar of vier. Jamie is breed georiënteerd en houdt zich actief bezig met bijna alle kitesurf-disciplines: landboarden, snowkiten, oldschool en big air kitesurfen en hydrofoiling big air en freestyle. Sean houdt zich voor- namelijk bezig met big air en strapless freestyle en pakt ook het snowkiten mee. Sinds oktober 2019 varen beide broers voor Ozone. Een goede zet van Ozone want het zal niet duren voordat de heren ook internationaal hoge ogen gaan gooien.
Submission entries
Al hun bewegingen worden op de plaat vastgelegd door mij, pa Peter, hun vaste cameraman. De beelden worden gebruikt voor analyse en hun social media-kanalen. Langzamerhand hebben de jongens al een behoorlijke fanbase opgebouwd. Voor beide riders werd het tijd om een submission entry video te maken voor de Cold Hawaii Games in Denemarken. Een big air event dat op korte termijn werd georganiseerd door onder andere Nick Jacobsen. Line-up bij de games zijn 5 voorgeselecteerde riders (Kevin, Lasse, Nick, Steven, Tom ) en 13 riders zouden worden geselecteerd uit entry video’s. Een select groepje dus.
Teleurstelling of enthousiastme
Ik besloot voor beide boys een gaaf filmpje te maken. Nu maar afwachten. Zondag 30 augustus rijden we terug naar huis vanuit Workum. Plots roept Sean vanaf de achterbank: ‘Hard shit!’ Wij schrikken en vragen wat er is? Teleurgesteld zegt hij bericht te hebben gekregen van de organisatie: geen deelname helaas voor hem aan de Cold Hawaii games. Jamie zegt: ‘Pa zet even je hotspot aan dan kijk ik of ik ook bericht heb.’ Een seconde later klinkt er heel enthousiast: ‘Ik mag meedoen.’
We hadden het al gehoopt natuurlijk, maar nu is het for real. Het voelt als een stap van de kleuterschool direct door naar universiteit. Een uitnodiging om te varen met wereldtoppers. We realiseren ons dat we nu een trip richting Denemarken moeten gaan organiseren en natuurlijk moet dat met het hele gezin gebeuren. Op school krijgen de jongens veel begrip voor de sport en het niveau waarop zij dit uitoefenen. En jawel: het is mogelijk om in dergelijke gevallen speciaal verlof aan te vragen.
Voorbereidingen
De voorbereiding gaat voorspoedig. Sean en Jamie’s verlof wordt gehonoreerd, ouders gooien hun vrije dagen in de strijd en in de nacht van 11 september vertrekken we naar Vorupør in Denemarken. Via Ozone horen we dat Ruben Lenten er ook bij zal zijn namens Ozone. Zaterdag 12 september komen we rond de middag aan. We checken in de woning in die we hebben gehuurd en laten de boel de boel. De jongens willen zo snel mogelijk de spot checken een warming-up doen. Er staat een mooie wind van 20+ knopen. Eenmaal aangekomen op de spot ziet het er geweldig uit, wat een kickers. We waren bekend met het gebied rond het Ringkøbing fjord en Hvide Sande maar Cold Hawaii maakt zijn reputatie waar. Tot laat in de middag loopen de boys zich een slag in de rondte. De spotcheck is meer dan geslaagd.
Snel gaan we terug naar de woning: opfrissen en omkleden want om 20.00 uur staat de ridersmeeting gepland. We zijn er op tijd en langzaam druppelen de bekende en minder bekende gezichten binnen.
Geen tijd om te stressen
Organisatie en jury zijn aanwezig en Sergio Cantagalli (hoofd van de jury) verwelkomt iedereen en neemt het woord. De heats worden bekendgemaakt (‘Jamie van start in heat 1’) en het vlaggensysteem wordt toegelicht. De jury gaat werken met een nieuw scoringsysteem waarvan Michael (ontwerper) een toelichting geeft. Er is gelegenheid tot het stellen van vragen en op het strand zal de beachmarshall tijdens het event aanwezig zijn om te assisteren en vragen te beantwoorden. De sfeer is losjes en er is gezorgd voor een heerlijke warme maaltijd. De windverwachting is perfect voor het event: groen licht voor zondag 13 september, dus geen tijd om te stressen. We mogen meteen de volgende ochtend aan de bak. First possible start wordt aangegeven om 8.30 uur. Dat wordt dus vroeg uit de veren.
Eerst een goede nachtrust. We praten nog even na over kite-keuze, taakverdeling en tactiek. Sean neemt de rol van caddy op zich, zal zijn broertje door de wedstrijd begeleiden en toezicht houden, Linda houdt het wedstrijdschema in de gaten en zorgt dat de lycra voor de heat wordt afgehaald en zorgt voor de catering. Peter zal zoveel mogelijk vastleggen met de camera.
Spanning stijgt
De volgende ochtend vroeg op. Om 7.30 uur zijn we op het strand, als één van de eersten. De riders area is netjes afgezet en we starten met het opbouwen van de kites. Weapon of choice is de Ozone Edge V10 in de maten 6.0, 7.0 en 8.0. Langzaam druppelen meer deelnemers binnen en er ligt binnen no time een cluster aan kleurige kites. Iedereen legt minimaal 2 kites klaar. Inmiddels is 8:30 gepasseerd en volgt de een na de andere afroep per kwartier: de start verschuift steeds. Tijd om het vlagsysteem nog even door te nemen: Gele vlag: 1 minuut tot de start van de heat. Groene vlag: start heat. Heat 1 duurt 13 minuten, heat 2 tot en met de halve finale is 10 minuten en de finale duurt weer 13 minuten. Gele vlag weer hoog: de laatste minuut van de heat is aangebroken. Rode vlag: einde heat.
Uitvechten
De wachttijd wordt door Ruben Lenten in zijn Red Bull truck opgevuld met lekkere vibes. De wind gaat steeds meer aan en om 10:45 uur krijgen we via de jurywagen de call voor een start van heat 1 om 11:00 uur. Tijd voor actie. Lycra ophalen en klaarmaken om het water op te gaan: de keuze valt op de Edge 7.0. In heat 1 moet Jamie samen met Tom Bridge (GB) en Marius Sanchez (FR) aan de bak. Een minuut voor de start valt Tom Bridge uit, door een verkeerde beweging op het water horen we later dat hij een knieschijf-blessure oploopt. Jamie en Marius mogen het uitvechten.
Jamie gaat volgas en de Edge geeft hem de nodige hoogte om kiteloops, late backrolls, boogie loops en een kiteloop boardoff te landen. Vanuit de jurywagen klinkt enthousiast commentaar en het publiek laat ook van zich horen. Alle trucs van Jamie worden clean geland en de score loopt op.
De eerste zege
Marius heeft het moeilijker. Al in het begin van de heat crasht hij en verliest hij zijn board. Dat zijn kostbare minuten die hij verliest. Jamie twijfelt echter geen moment en brengt het board terug naar Marius zodat hij verder kan. Het publiek juicht, dit wordt erg gewaardeerd. De heat eindigt en dit moet wel winst worden voor Jamie. Daar is iedereen het over eens. Dit wordt bevestigt door het live scoringsysteem waarmee gewerkt wordt en met de overall score erbij pakt Jamie de heat met ruime winst. Heat 2 mag worden overgeslagen en Jamie gaat direct door naar heat 3. Mooie start voor Jamie.
Heat 3
Heat 3 breekt uiteindelijk aan Jamie vaart hier tegen de Deen Lucas Gramstrup. Ik loop naar de pier en film de heat vanuit deze hoek. Beide riders gaan ervoor en het lijkt een spannende strijd te worden. Jamie pakt wel zichtbaar meer hoogte met zijn Edge en landt zijn tricks clean. Dan al voor de helft van de heat over is trekt Gramstrup een kiteloop maar heeft onvoldoende hoogte en stuurt zijn kite niet door. Gramstrup crasht hard en moet opgeven. Hij bodydragt naar de kant, einde wedstrijd voor hem. Jamie brengt het board van Lucas Gramstrup naar de kant en vaart zijn heat uit met een goede score. Resultaat is dat Jamie de heat wint en door mag naar de halve finale.
Woehoe! Jamie mag naar de halve finale. Wel gehoopt maar niet verwacht in dit sterke deelnemersveld en dan ook nog uitkomen tegen een pro als Lasse Walker. Inmiddels lijkt de wind ook wat gedropt en moet er besloten worden welke kite in de halve finale wordt gevaren. Tot nu was het de Edge 7.0 maar Jamie overlegt met Sean en besluit de 8.0 te pakken.
“WOEHOE! JAMIE MAG NAAR DE HALVE FINALE. WEL GEHOOPT MAAR NIET VERWACHT IN DIT STERKE DEELNEMERSVELD EN DAN OOK NOG UITKOMEN TEGEN EEN PRO ALS LASSE WALKER. ”
Halve finale
De halve finale gaat van start. Lasse geeft Jamie een duimpje. Daarna gaan er 10 spannende minuten van start. De wind trekt weer aan en misschien was die 8.0 toch niet zo’n goede keuze. Beide trekken dikke loops, Lasse heeft duidelijk meer wedstrijdervaring en geeft het publiek en jury de close-up show, Jamie zit wat verder in het wedstrijdveld op zoek naar de goede kickers. Die 10 minuten lijken kort, maar voelen niet zo. De groene vlag zakt en de laatste minuut van de halve finale tikt weg. Een mooie strijd geleverd maar Lasse is een klasse te groot gebleken. De riders hebben een kort onderonsje aan de kant, waarbij Lasse tegen Jamie zegt dat hij toch nog wel even zenuwachtig werd.
Druk is van de ketel
Jamie vindt het even lastig te verwerken. Met name omdat hij met de 7 Edge voor zijn gevoel een beter resultaat had kunnen leveren, maar realiseert zich ook dat hij een geweldige prestatie heeft neergezet. Wat een event en wat een ervaring. De druk is van de ketel en Sean en Jamie kunnen nu volop genieten van de finale tussen Kevin, Lasse en Stig, die gewonnen wordt door Kevin, gevolgd wordt door Lasse (2) en Stig (3). Jamie mag de vierde plaats delen met Steven Akkersdijk en Simon Brün. Daar mag je toch mee thuiskomen. Nu afbouwen, naar de accommodatie en nagenieten. Maar eerst nog handtekeningen zetten en op de foto met fans: het lijkt erop dat Jamie indruk heeft gemaakt.
Na opgefrist te zijn is er een kleine afterparty voor de crew en riders in Klitmøller. Daar is het gezellig met pizza en wat te drinken. De boys hebben leuke gesprekken met Tom, Lasse, Stig, Cohan en anderen Dit gaan we niet snel vergeten. Het smaakt naar meer. we hopen dat Cold Hawaii Big Air een jaarlijks event wordt.
“DE RIDERS HEBBEN EEN KORT ONDERONSJE AAN DE KANT, WAARBIJ LASSE TEGEN JAMIE ZEGT DAT HIJ TOCH NOG WEL EVEN ZENUWACHTIG WERD.”
Nagenieten
Nu nog heerlijk de rest van de week genieten van Denemarken. Ideaal dat de wedstrijd gelijk aan het begin van de eventweek plaatsvond, aangezien we daardoor de rest van de week de omgeving mooi konden exploreren. Ruben Lenten had de nieuwe Enduro’s en de nieuwe Torque meegenomen. Vooral over de Enduro was ik zeer enthousiast, want van de Edge V9 naar de V10 waren veel verbeteringen gekomen. De dingen die we gehoord hadden over de Enduro V3 klonken ook veelbelovend. Het plan was om de kites de dagen na de wedstrijd te testen, maar de windrichting was niet ideaal voor de spot waar de wedstrijd plaatsgevonden had.
Opzoek naar de ideale spot
Voor de woensdag die week zag de voorspelling er wel goed uit, ongeveer 25 knopen. We kwamen samen met Ruben op het idee om een shoot te doen met de nieuwe producten. De wind zou noordwest worden. Het was dinsdagmiddag, en we waren aan het zoeken naar de ideale spot. Eerst zochten we naar spots met vlak water in de buurt, maar daar kwam de wind ook niet lekker aan. Vervolgens gingen we kijken bij een spot iets ten noorden van waar we zaten. Van wat ik gehoord had was dat ook een mooie plek.
Maar toen we daar aankwamen bleek het tegen te vallen; rotsen, windmolens en stank van een visfabriek. We kwamen toen met de zee bij Hvide Sande, een plek waar we normaal gesproken vaak naartoe gaan in Denemarken. Maar dat was dan weer 2 uur rijden. Ook is het de laatste jaren steeds drukker geworden daar. Wij hadden verder niet veel kennis in dat gebied, maar Ruben had met hulp van een local een mooi plekje gevonden: een baaitje met een grote pier waar de wind perfect overheen kwam.
Stuiteren om te gaan kiten
De volgende dag zaten we al vroeg in de auto. Onderweg kwamen we al langs een hoop plekken waar we dachten geweldig te konden kiten. Maar toen we op de spot aankwamen, zag het er echt geweldig uit. Een hele grote pier, mooi blauw water en vlak water. Even later kwamen de Ozone en de camera crew aan. We stonden natuurlijk te stuiteren om te gaan kiten, maar eerst vond er een fotoshoot plaats. Dat was ook weer een nieuwe ervaring voor ons, maar het is natuurlijk mooi om model te mogen staan met de nieuwste gear. Eerst had Jamie een 8 en Sean een 9 meegenomen. De duinen blokkeerde de wind waardoor het niet zo hard leek te waaien, maar nadat we boven op de duin gingen staan, leek het ons toch verstandiger om een maatje kleiner te pakken.
Pro kiter
En toen gingen de boys weer los. De camera crew zat boven op de pier, en de boys voeren er met volle snelheid op af en zetten zich net voor de grote betonblokken af. Naarmate de zon hoger ging staan werd het water steeds blauwer, en het leek wel het walhalla voor kiten. Ook Aaron Hadlow was mee: die was zelf aan het shooten, en dikke sprongen aan het maken over de pier. Best sketchy met de vlagerige wind. Maar ja, je bent natuurlijk niet voor niks pro kiter.
De jongens bleven varen totdat de wind op was. Ze waren zeer tevreden over de nieuwe Enduro; die boost als een malle en is ideaal als je de dikste megaloops wilt trekken, zelfs in vlagerige condities. Ook beviel de nieuwe Torque goed in combinatie met deze kite. Deze laatste dag voelde als een echt avontuur. Het was mooi om nieuwe plekken van dit magische land gezien te hebben.
Tekst & Beeld Peter Overbeek
Dit artikel ‘Broertjes Overbeek naar Cold Hawaii’ komt uit Access #5 van 2020. Voor meer kitesurf nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Access en volg ons op Facebook en Instagram!
