Cannondale Scalpel HT – Getest

De evolutie van xc

De Scalpel is al sinds jaar en dag het full-suspension XC-model van Cannondale, waar de FS:I altijd dienstdeed als hardtail. Hier is met de 2022 Scalpel HT echter een einde aan gekomen. De Scalpel is niet enkel een modelnaam meer, maar het staat voor XC- en marathon-racemachines in de line-up. Naast de benaming is er ook qua technologie en geometrie genoeg nieuws. Wij mochten een aantal dagen de Scalpel HT in de allerbeste Hi-Mod uitvoering lenen om te ontdekken wat dit race-scheermes te bieden heeft op de Nederlandse trails.

High-end scheermes

De Scalpel HT Carbon is al direct in diverse uitvoeringen verkrijgbaar. De goedkopere modellen zijn uitgerust met een Rock Shox SID-voorvork. Duurdere uitvoeringen hebben daarentegen de beruchte Lefty Och. waarbij de Ocho in dit topmodel op 110 millimeter veerweg is getuned. Deze 110 millimeter is een van de vele details waarmee Cannondale afscheid neemt van de traditionele wedstrijdfiets. De headtube-hoek is met 66.5 graden progressief te noemen en de seattubehoek van 74.6 graden zorgt ervoor dat je zeer centraal op de fiets, tussen de wielen, zit.

Om de fiets ook bergop en in technisch terrein snel en wendbaar te houden is de rake van de vork vergroot naar 50 millimeter. Hierbij hebben de ontwerpers gekozen voor een relatief korte reach, gecombineerd met een, voor moderne maatstaven, relatief lange stuurpen. Het frame heeft daarnaast een proportionele geometrie, waarbij de lengte van de achtervork netjes langer wordt in het geval van de grotere maten.

Deze mix van moderne en traditionele invloeden zou volgens de ontwerpers van Cannondale een ideale XC-geometrie moeten opleveren. Een XC-geometrie die snel en stabiel, maar ook wendbaar en “XC-nerveus” blijft. Deze geometrie-opzet zou een ideale fiets voor Nederlandse routes kunnen opleveren, maar ik ben voor mijn eerste rit nog sceptisch. Sceptisch kan ik in ieder geval niet zijn over de opbouw van de fiets. Het mooie Cannondale-crankstel met direct-mountblad is gecombineerd met een mechanische XT 12-speed groepset en een XTR-achterderailleur.

Stuur en zadelpen zijn van carbon, de stuurpen van aluminium. We vinden ook carbon terug in de mooie brede velgen van de Cannondale-wielset. Ze zijn bekleed met een tubeless setje Schwalbe Racing Ray en Ralph in 2.25 inch. Deze opbouw komt tot een totaalgewicht van 9560 gram. Met een setje pedalen en mijn Wahoo blijf ik dus netjes onder de 10 kilogram steken.

Technisch lastige stukken

De eerste kilometers over asfalt naar mijn lokale rondje geven nog niet direct een heel ander gevoel ten opzichte van de gemiddelde hardtail. Opvallend is het gewicht van de fiets, namelijk zeer licht en extreem goed accelereert. Maar de luie balhoofdhoek gecombineerd met een lange vorksprong en een lange stuurpen stuurt gewoon direct zonder heel nerveus te zijn. Eenmaal op de trails wordt echter direct duidelijk waar deze fiets voor bedacht is, zodra ik goed aanzet en iedere bocht op de toppen van mijn kunnen aansnijdt geeft de bike vertrouwen en wil hij eigenlijk alleen maar harder.

De extreem soepele 110 millimeter van de Lefty Ocho houdt de voorband perfect aan de grond en zorgt continu voor grip. Ook de achtervork van deze hardtail dempt de trillingen goed, wat zorgt voor comfort en een uiterst stille fiets. Maar zodra mijn snelheid iets lager ligt merk ik dat de fiets niet altijd zo stuurt als ik zou verwachten. De langere stuurpen heeft veel input van de berijder nodig, dit maakt mij onzeker op technisch lastige stukken. Misschien ben ik niet goed genoeg voor deze fiets, is de vraag die ik mezelf hardop stel na twee uurtjes singletrack.

De volgende testcase in de omgeving van Austerlitz is ook direct de fotoshoot voor dit artikel. Na de eerste foto’s pakken we een mooi stukje singletrack en ik wil natuurlijk niet onderdoen voor de anderen. Vanaf de eerste kombocht merk ik dat ik de fiets alweer beter ken en meer vertrouw, de snelheid ligt hoog en de fiets zit nog lang niet op zijn grenzen. Een middag foto’s schieten en trails aanvallen vliegt letterlijk voorbij, de glimlach krijg ik echter de rest van de dag niet meer van mijn gezicht.

Conclusie

Cannondale heeft met de Scalpel Hi-Mod HT een high-end wedstrijdfiets neergezet met een, voor deze categorie, experimentele geometrie. Het zoeken naar de perfecte balans tussen stabiliteit en wendbaarheid blijkt nog niet ten einde. Kudo’s voor Cannondale aangaande dit experiment, dat zeer zeker geslaagd genoemd kan worden. Persoonlijk zou ik liever een langere reach en een kortere stuurpen zien, maar ik ben ook geen wedstrijdrijder.

De verdere detaillering en afbouw is van een zeer hoog niveau, het frame is bijzonder netjes afgewerkt in een marmer/black faded kleurstelling. In deze prijsklasse kan je enkel premium-fietsen kopen, zeker als het hardtails zijn. Ik had zelf een volledige XTR-groepset verwacht, al werkt XT natuurlijk net zo goed. De lichte carbon wielen en de Lefty Ocho maken de fiets af en echt bijzonder om te zien en te rijden natuurlijk. Ik kan niet wachten om de volgende generatie full-suspension Scalpel te testen, hopelijk met deze geometrie-evolutie en de Lefty Ocho.

Tekst: Thomas Ettema | Beeld: Gijs Ferkranus

Deze review staat in Up/Down #5 2021, oftewel de special Lets Ride Bikes. Een special waarin de werelden van Wielrenblad en Up/Down Magazine samen komen! Lets Ride Bikes 2021 is te bestellen in de Soulwebshop. Ook is het blad beschikbaar in de Soul Kiosk App. Wil je voortaan geen nummer van je favoriete magazine meer missen? Word dan snel abonnee! Voor meer Mountainbike nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl en volg ons op Facebook en Instagram!