Column: Een parasiet verdient het niet

Afgelopen weekend kreeg ik de vraag of het me leuk leek om de lancering van Gigi Rüf’s nieuwe snowboardboot de Kaiju bij te wonen in het Oostenrijkse Innsbruck. Gigi is een ware voetbalfanaat en een trouwe supporter van FC Bregenz, wat een belangrijke rol had gespeeld in het ontwerp van zijn signatureschoen. Even denken… een weekend in de watten gelegd worden door Nike, het weerzien van een hoop oude snowboardvrienden, schuimende Tiroler biertjes, platgeslagen schnitzels en een potje voetbal tussen teams uit verschillende landen? Daar hoefde ik niet lang over na te denken, “Let’s go Innsbruck!”

Tekst: Jody Koenders
Foto’s: Michiel Rotgans

Ik ben altijd een beetje sceptisch geweest wat betreft grote concerns die denken dat ze zomaar even in de snowboardindustrie kunnen infiltreren. De snowboardsport wordt gekenmerkt door driehoeksverhoudingen tussen de atleten, de media en de merken. Een vicieuze cirkel waar nooit iemand zich aan heeft kunnen onttrekken. Pro-rijders pushen de sport tot een hoger niveau, de media toont dit aan het grote publiek, waardoor er een lifestyle ontstaat en vervolgens verdienen de merken hier aan en dat geld wordt deels weer teruggebracht naar de atleten en de media. Iedereen heeft elkaar nodig om tot deze win-winsituatie te komen. Eens in de zoveel tijd staat er weer een merk op dat denkt zich niet aan deze principes te hoeven houden. Vaak is dit maar van korte duur.

Op weg naar Oostenrijk spookte dit wel door mijn hoofd denkend aan ‘s werelds grootste sportconcern. Wat moet een merk als Nike nu met onze ‘kleine’ sport? Een weekend later met daarin een productpresentatie, een voetbalwedstrijd en ontmoetingen met de mensen achter de snowboardtak van Nike, was mijn mening ruimschoots bijgesteld. De achtergrond van Nike is alles behalve onprofessioneel, ze zijn groot, hebben een hoop macht maar gebruiken dit wel ten behoeve van de sport en de sporters. De affiniteit die zij hebben met hun atleten om vervolgens een gelikt product te kweken staat voorop. Bij de presentatie van de softboots werden er tal van supersonische details besproken, zoals vederlichte constructietechnieken, ruimtevaartmaterialen van NASA om je voetjes warm te houden, kleurpatronen die veranderen in de zon.

Kortom, het draait uiteindelijk wel om productinnovatie die ons allemaal ten goede komt. Opvallend is dat hun ‘range’ aan producten juist in gelimiteerde oplage komt en niet gemaakt is voor massaproductie. De boots zijn alleen maar te verkrijgen bij een select groepje corewinkels in Europa. Dit in tegenstelling tot megaconcerns zoals Perry Sport en Decathlon die alleen maar dozen schuiven. Deze ondernemingen snoepen aan de sport door in China gekopieerde producten miljoenen keren te verkopen en zich zo als parasieten op de snowboardsport te gedragen. Het is uiteindelijk een wereld van geven en nemen, zonder te zaaien is er geen oogst.

Maar je moet natuurlijk scherp blijven na zo’n brainwashweekend, bij Nike draait het aan het eind van het jaar ook om een positief getal in het jaarverslag. Over Nike doen ook wel eens dubieuze verhalen de ronde en uiteindelijk hebben ze ook hardloopschoenen liggen bij de Perry Sport. Is deze lancering van de limited edition Gigi Kaiju boot dan een super tactische verkoopstrategie om vraag te creëren bij de mainstream consument of is het een mooi nieuw product uit liefde voor de sport en diens beoefenaars? Echt rocketscience is het natuurlijk niet, elk merk zit in de business voor de business en heeft bestaansrecht omdat het geld verdient. Blijf merken supporten die meedoen aan de driehoeksverhouding atleet, media en fabrikant en je bent naar mijn idee goed bezig, zo draagt iedereen zijn steentje bij aan de snowboardwereld!