24-03-2011 - Windsurfen, Nieuws

Continent Seven community

De online windsurfcommunity van een sportief en creatief liefdesduo.

Continent Seven-oprichters Chris Pressler (36) en Kerstin Reiger (31) leerden elkaar kennen tijdens hun studie Sports Science in Wenen. Ze vielen voor elkaar, en trekken sindsdien de wereld over om te windsurfen en hun favoriete sport in woord en beeld vast te leggen. De website Continent Seven ontstond heel organisch; wat begon als een site met wat freestylesequences is in negen jaar tijd uitgegroeid tot een van de meest bekeken internationale windsurfwebsites.

Tekst: Davy Scheffers & Mart Kuperij
Foto’s: Continent Seven & John Carter/WPA

Wat is jullie achtergrond?
Kerstin: Na de studie heb ik veel verschillende baantjes gehad. Onder meer snowboard- en skiinstructeur, aerobictrainer en paardrijinstructeur. Daarnaast heb ik me altijd beziggehouden met fotografie, ik ben onlangs afgestudeerd op de school voor fotografie in Wenen.’ Chris: ‘Ik heb geografie en sport gestudeerd en was een tijdje leraar op school. Na een tijdje ben ik me meer op windsurfen gaan richten, ik gaf surfles, was freestylewindsurfer, en heb zelfs nog in de King of the Lake contest tegen Jason Polakow gevaren, mijn moment of fame haha. Na een tijdje ben ik gestopt met lesgeven en ben ik begonnen mijn tijd te wijden aan het schrijven van artikelen over windsurfen voor magazines en internet.’

Hoe is Continent Seven ontstaan?
Chris: ‘Deels toeval. We waren in Fuerteventura tijdens de worldcup in 1999 en kwamen terug met een boel filmmateriaal, actie van onszelf en van pro surfers. Eenmaal thuis besloten we van een aantal van deze filmopnames sequences te maken.’ Kerstin: ‘Dertig foto’s achter elkaar, dat deed nog helemaal niemand toen; digitale camera’s waren nog niet zo snel in die tijd.’ Chris: ‘We printten die sequences uit bij een vriend thuis, eigenlijk gewoon voor onszelf, om te bekijken, en om aan wat vrienden te laten zien. Het was te gek om die freestylemoves in een sequence te zien, een spock van Josh Stone, wow. Een tijdje later was er een worldcup in Oostenrijk en daar deden we een aantal interviews, puur voor de lol. Geen  idee wat we er mee wilden doen eigenlijk.’ Kerstin: ‘Daar lieten we ook de sequences zien en iedereen was er helemaal ondersteboven van. Kevin Pritchard, Web Pedrick, de echte toppers. Door het enthousiasme van die pro riders bedachten we dat we dit zichtbaar moeten maken voor meer mensen dan alleen wijzelf en onze vrienden, misschien via het internet. Op dat moment werkten Chris en ik bij het surfcentrum Conca d’Oro aan het Gardameer, mijn broer Florian was daar ook. Op een dag kwamen we van het water en hij zei ‘Jongens, ik heb een naam voor jullie website. Continent Seven.’ Chris: ‘We wisten meteen, dat is het. Hij zei, zeven is een goed nummer, veel goede voetballers spelen met nummer zeven, daarnaast zijn jullie dan natuurlijk het zevende continent. Het was perfect!’

Is Continent Seven echt een community?
Chris: ‘Ja, Continent Seven is een community van riders. Als ik in Fuerteventura in het water aan het filmen ben kan ik echt al gelukkig worden vanwege het feit dat ik die actie daarna online ga zetten. De riders discussiëren erover, zijn stoked. We werken samen, zij maken nieuwe moves, wij proberen dat weer te pushen. Een hele mooie interactie.’ Kerstin: ‘Naast onze eigen verhalen en filmpjes hebben we op Continent Seven ook blogupdates van andere mensen. We zijn niet bang om samen te werken, om dingen te connecten. Als iemand anders een goed artikel schrijft en hij wil het verspreiden dan zetten we net zo lief een link op onze site als dat we het zelf geschreven hebben, zo werkt het internet, daar zijn we ook niet bang voor. We doen het voor de windsurfers, niet alleen voor onszelf.’

Wisten jullie eigenlijk iets van internet?
Kerstin: ‘Niet veel. Het technische gedeelte van de site neemt mijn broer voor zijn rekening. Hij is dokter in de radiologie, Continent Seven is voor hem een hobby.’ Voor jullie niet dus.. hoeveel tijd besteden jullie aan de site? Chris: ‘Voor Continent Seven hebben we geen vakantie, het is 365 dagen per jaar. We kunnen dingen voorbereiden, maar er komen altijd nieuwe dingen bij.’ Kerstin: ‘En als we niet achter onze computer zitten dan hebben we het er wel over, discussiëren we erover. Het is onze baby en we zijn er eigenlijk altijd mee bezig, bedenken hoe we het nog meer kunnen pushen.’ Chris: ‘Je voelt echt een verantwoordelijkheid, ik voel me echt slecht als ik de site niet update terwijl ik weet dat er nieuws in mijn inbox staat. Ik moet ook zeggen dat het niet vaak gebeurt dat ik dingen niet meteen online zet, soms als het echt druk is, zoals tijdens een worldcup, als ik de hele dag op het water ben… ach eigenlijk ga ik altijd wel even zitten om de boel in orde te maken. De mensen die ons content sturen verwachten dat we er wat mee doen, dat het online komt. Het is echt een fulltime baan.’

Wat zijn de moeilijke momenten van dit werk?
Kerstin: ‘Het is altijd lastig als je de closing ceremony van een event vroegtijdig verlaat om nog tot drie uur ‘s nachts te gaan zitten editen en fotos bewerken terwijl iedereen aan het feesten is. Maar de mensen wachten op de updates.’

Kunnen jullie ervan leven?
Chris: ‘Ja op dit moment wel. We verkopen advertenties voor onze website, eigenlijk hetzelfde als alle andere websites en ook de windsurfmagazines. Daarnaast hebben we tegenwoordig onze eigen lijn met T-shirts, een project van Kerstin. Ach, het geld kan altijd beter, maar we houden van dit werk en de lifestyle is ons ook heel wat waard.’

Hoeveel bezoekers trekken jullie eigenlijk?
Kerstin: ‘We groeien nog steeds, het is eigenlijk altijd het huidige moment dat we het het beste doen. In Lanzarote dit jaar hadden we onze beste dag ooit met 19.000 gelezen artikelen op een dag.’

Wat zou je nog beter willen op de site?
Chris: ‘Ik zou nog wel wat meer mensen van 35-plus op onze site willen, en meer dames. Misschien zijn de dames wat geïntimideerd door al die gasten online.’

Wat was voor jullie het meest bijzondere moment?
Chris: ‘Het eerste wat me te binnen schiet is toen Web Pedrick de eerste flaka deed. Die move heette toen nog de Swayze (naar het heupgewieg van wijlen Patrick Swayze in Dirty Dancing, red.), hij deed hem tijdens de worldcup in Oostenrijk, ik filmde het en toen die move online ging was het echt een groot moment.’ Kerstin: ‘Voor mij was het onze video 7 Sons of Freestyle, gefilmd in El Yaque met Ricardo Campello, Gollito Estredo, Cheo Diaz, Antxon Otaegui, Normen Günzlein, André Paskowski en Remko de Weerd. We hebben inmiddels alle exemplaren verkocht en ik kan me nog herinneren dat er Japanners waren die naar El Yaque gingen vanwege onze video. Dat vond ik wel mooi. Of gewoon mailtjes van mensen die enthousiast zijn over de website, dat helpt ons enorm om gemotiveerd te blijven.’

Chris, je doet nu ook mee aan de PWA slalom worldcups, hoe is dat?
Chris: ‘Heel tof, meer dan ooit ben ik nu in de positie om het echt van dichtbij mee te maken. Ik doe het overigens niet voor Continent Seven, dit is echt voor mezelf. Ik hou heel erg van deze vorm van competitie; met acht tot tien riders volle bak rond de boeien racen, het geeft een ongelooflijke kick.’

Ben je als journalist nog wel objectief als je zelf onderdeel uitmaakt van het wereldje?
Chris: ‘Ik denk juist dat het helpt om iets goeds te maken. Ik ken alle mensen, ik kan een iets diepere view geven. Daarnaast is bijna geen enkele pro rider tegenwoordig nog puur en alleen windsurfer, iedereen doet er wel wat bij. De een test boards of zeilen, de ander maakt video’s en ik schrijf. En daarin probeer ik altijd objectief te zijn.’

Jouw PWA-carrière zal ervoor gezorgd hebben dat jullie nog wat meer in het buitenland doorbrengen?
Chris: ‘Ja, ik denk dat we ongeveer de helft van het jaar in het buitenland zitten. Soms meer, soms iets minder.’ Kerstin: ‘Ik heb ook nog andere fotografieklussen tussendoor, dus ik ben er niet altijd bij.’ Chris: ‘Maar het beste is als we samen zijn. We vullen elkaar goed aan, dan krijgen we echt mooie dingen gedaan.’

Hoe werkt dat, jullie zijn een stel en je werkt samen, ben je elkaar nooit eens zat?
Chris: ‘Het is te gek! Ik kan me niks beters voorstellen.’ Kerstin: (Lacht) ‘Tot nu werkt het heel goed. Misschien is de reden dat we voor hetzelfde doel werken. We begrijpen waar de ander mee bezig is, we zijn beide heel erg gedreven. Soms zitten we avonds allebei achter onze computer, zonder te praten, alleen maar aan het werk.’ Chris: ‘Dan sturen we e-mails van de ene naar de andere kamer, net als in een kantoor. Maar het is windsurfen, en we windsurfen graag, dus das goed. Gelukkig wordt Kerstin ook chagrijnig als we niet varen, dat gevoel delen we!’

 van