21-08-2020 - Windsurfen, Nieuws, Leesvoer

Corona-update: Sarah-Quita Offringa

Het coronavirus stelt professionele windsurfers voor de nodige uitdagingen. Van ‘verboden te surfen’ en een jaar zonder World Tour tot niet terug kunnen komen uit een tropisch windsurfoord of juist maandenlang thuiszitten bij pap en mam. In deze serie praten we bij met een aantal van ‘onze’ worldcupsurfers in binnen en buitenland. Dit keer is het woord aan Sarah-Quita Offringa, die net een paar weken terug uit Australië was toen de grenzen dichtgingen.

Beeld Two Goat Media, Instagram Sarah-Quita Offringa

‘Op Aruba was het heel snel serieus, en hebben ze meteen maatregelen genomen. Letterlijk alles was dicht, behalve de essentiële instellingen. Er was ook een avondklok: om 21.00 uur moest iedereen binnen zijn – we hoorden klokslag negen uur elke avond de helikopter in de lucht.
‘Het was erg stil op het eiland omdat er letterlijk geen toeristen meer waren. Dat is waar het eiland van leeft, dus dat was heel raar om mee te maken. Gelukkig konden we wel door blijven sporten – ik heb nog specifiek naar de politie gebeld om te vragen of we niet opgepakt zouden worden als we ons op straat begaven haha. Oda (Johanne, red.) was ook hier en is uiteindelijk zes weken langer vast komen te zitten. Uiteindelijk was ze de perfecte trainingsmaat; we hebben echt ontzettend veel uren op het water doorgebracht.’

Rust
‘Ik ben tot rust gekomen, omdat het moest. Ik heb jaren aan één stuk door gereisd, ik leef van trip naar trip. Dit is de eerste keer in tien jaar dat ik langer dan 5-6 weken op Aruba ben geweest. Ik ben altijd blij om thuis te zijn, maar ik ben Aruba nu nog meer gaan waarderen. Het was goed om meer tijd met mijn ouders en broer en oude vrienden door te kunnen brengen. Ik heb veel gesurft, ben aan de slag gegaan met een cursus Frans en heb veel gelezen. Toch mis ik de hustle and bustle van de tour wel. Het is zo gezellig en je maakt zoveel leuke dingen mee. Allemaal verschillende persoonlijkheden die op de raarste manieren van één plek naar de andere moeten zien te komen met al hun windsurfspullen… De verhalen die je bij aankomst te horen krijgt zijn zo mooi.’

Half betaalde sabbatical
‘Ook ik ben gekort, variërend van 25% tot 100%. Ik noem het een half betaalde sabbatical. Maar het kan ook niet anders. Als de merken niks verdienen kunnen zij ook niet uitbetalen. Ik ben niet op reis geweest, dus in dat opzicht bespaar ik wel. Op Aruba heb je uiteindelijk niet zoveel nodig, dus wat dat betreft is het oké. Ik moet gewoon wat beter oppassen met de uitgaven die ik maak en of sommige trips wel of niet belangrijk zijn. Naast het reizen is mijn grootste uitgave mijn koffieconsumptie. Het lukt me jammer genoeg niet om daar vanaf te komen. Ach, en waarom zou ik mezelf dat klein beetje geluk – 3 tot 5 keer per dag – ontnemen!’

‘Ook ik ben gekort, variërend van 25% tot 100%. Ik noem het een half betaalde sabbatical. Maar het kan ook niet anders. Als de merken niks verdienen kunnen zij ook niet uitbetalen’

Toekomst
‘Ik maak me geen zorgen over de toekomst. Door het windsurfen en het reizen heb ik geleerd dat er altijd een oplossing is, en zolang je je mindset daarop aanpast komt het goed. Misschien moet er daar wat bij ingeleverd worden, maar het zij zo. Sommige mensen zijn hun baan helemaal kwijt, of hebben familie/vrienden verloren aan het virus. Ik denk dat ik geluk heb met de positie waarin ik me bevind.’

 van