De Freeride Familie: De Industry Ride met René van het NIMG
Deze Industry Ride gaan we op pad met René Boom. Hij is één van de oprichters van het Nederlands Instituut voor Mountainbikegidsen (NIMG). Hoewel het hoofdkantoor in Harderwijk gevestigd is, nodigt René ons bij hem thuis in België uit omdat de trails in die regio fantastisch zijn. Wij twijfelden geen moment en stapten in de auto naar het pittoreske Neeroeteren!
Tekst: Daan Zeven / Foto’s: Sjoerd Huis in’t Veld
Als we op een vrijdag in augustus ergens onder Eindhoven de Belgische grens over rijden, kijken de fotograaf en ik elkaar twijfelend aan. Zitten we hier wel goed? Want zei René niet dat hij áán het bos woonde en dat we vanuit zijn achtertuin zo de heuvelachtige trails op zouden rijden? Als we vervolgens een woonwijk van Neeroeteren inrijden op zoek naar het goede huis wordt de twijfel niet minder. Dit omdat we ons bevinden in een typisch Belgisch dorp waar geen heuvel te bekennen lijkt …
Zodra we de auto parkeren blijkt gelukkig dat we goed zitten, want René komt ons hartelijk tegemoet op de parkeerplaats. Een parkeerplaats ja, want naar blijkt woont René met zijn gezin in de voormalige bakkerij van het dorp. Het pand oogt wat industrieel, maar als we de achtertuin inlopen snappen we waar Rene het eerder over had. We treffen inderdaad een riante tuin aan die overgaat in het achterliggende bos en voorzien is van een kleine ramp, een trail en een trampoline, waar René’s jongste zoon Levi zijn kunsten op aan het vertonen is. Inderdaad, dit heeft aardig veel gelijkenis met de tuin van onze (jeugd?-)dromen! Als we de garage binnenstappen is te zien dat we hier vooral met een gezin van mountainbike-liefhebbers te maken hebben, want hier treffen we een volwaardige werkplaats aan met een paar fraaie fietsen. Pronkstuk is de roze Kona Process X CR van René zelf, maar ook de Kona ‘slope-duro’ van zoon Elin mag er zijn!
ZODRA OOK ELIN ZIJN KONA PAKT, ZIJN WE OPRECHT GEÏNTIMIDEERD DOOR DE FAMILIE BOOM
René vertelt: ‘Eerder moest ik altijd eerst nog een stuk naar het bos toe fietsen, terwijl ik nu letterlijk direct de trails op rijd. Dat was precies wat ik me voorstelde toen ik hier in de buurt kwam wonen, dus toen ik hoorde dat dit huis te koop stond wilde ik die kans niet voorbij laten gaan. Bovendien heeft dit pand enorm veel potentie’. Waarvoor? Dat weet René nog niet, maar als we de voormalig bedrijfsruimte inlopen begrijpen we helemaal wat hij bedoelt: dit zou makkelijk een klein indoor skatepark of boulderhalletje kunnen worden. Tot zover “Up/Down Cribs”.
Van het water naar het woud
Tijdens de late lunch vertelt René over zijn lange sportieve loopbaan. ‘Ik werk vier dagen per week als docent Sportkunde bij Fontys en heb altijd als coach en opleider gewerkt in verschillende outdoorsporten’. Zijn actieve sporthistorie rijkt ver terug, maar verrassend genoeg niet alleen in het mountainbiken. ‘Als kajakker heb ik jarenlang wildwater-wedstrijden gevaren in het buitenland. Ik startte met slalommen, een discipline die iedereen wel kent van de Olympische Spelen. Daarna stapte ik over op extremere vormen, zoals “creeking”, waarbij in diepe kloven in wildwater vaar en ook watervallen afdaalt. Daarbij heb ik zelfs een zogenaamde “first descent” gedaan in Colombia, waar ik een rivier als eerste met een kajak bedwong. Ook organiseerde ik kajak-reizen naar bijzondere plekken over de hele wereld. Toen het wildwaterkajakken zijn vrije geest voor mijn gevoel verloor, ben ik overgestapt naar freestyle-kajakking, dat nog een relaxtere cultuur had. Bij deze sport doe je stunts op één staande golf in de rivier. In het kajak-team vervulde ik een dubbelrol als atleet en coach. Dat bleek na verloop van tijd moeilijk te combineren, dus uiteindelijk besloot ik het team voorop te zetten en me te richten op het trainerschap. Ondanks dat wist ik nog wel een Nederlandse titel te pakken!’
‘Op een gegeven moment was ik toe aan wat nieuws. Ik fietste al heel lang en had al in 1988 mijn eerste mountainbike. Ook ging ik graag op fietsvakantie. Als outdoor-begeleider was ik al wel regelmatig met mountainbiken bezig, maar nooit echt op de gravity-georiënteerde manier. In 2011 was ik voor het eerst op “Filthy Trails”, waar ik met deze vorm van mountainbiken kennismaakte. ‘Dat leek ergens wel een beetje op kajakken: Je ziet een lijn en denkt; dat kan ik wel rijden. Op termijn leer je dat heel goed inschatten, en heb je ook het vertrouwen om voor et eerst een afdaling te doen. Het mountainbiken op Filthy Trails greep me meteen, dus sinds die tijd stort ik me op de fiets. In 2018 had het mountainbiken het volledig overgenomen van mijn andere sporten.’
Het NIMG
Gezien René’s achtergrond is het geen verrassing dat hij in 2018 werd benaderd door de NTFU, die zich wilde oriënteren op de introductie van trainingen voor mountainbike-gidsen en -coaches. ‘Ik verzorgde al sinds 2008 opleidingen voor de NTFU en nam ook examens voor MTB-instructeurs af. Via hen kwam ik in contact met de EO-MTBing, de European Organisation of Mountain Bike Instructor-Guides die sinds 2015 op Europees niveau opleidingen aanbiedt. Dit concept wilden we ook introduceren in Nederland, dus in 2016 zijn wij onder vlag van de NTFU lid geworden van EO-MTBInG. Dankzij de faciliteiten van de NTFU en de begeleiding van andere landen mét een opleidingsprogramma hebben we een opleidingstraject voor de Nederlandse markt kunnen opzetten. Sinds 2019 werken we niet meer met de NTFU, maar als zelfstandige organisatie; het Nederlands Instituut voor MTB-Gidsen (NIMG) dat ik met mede-initiators Matthijs Honig en Willem Franssen heb opgericht. Hiermee bieden we opleidingen op verschillende niveaus aan, met als doel het niveau van coaching en begeleiding te verhogen.
‘We willen graag de passie de we zelf voor de sport hebben overdragen aan de mensen die het eens willen proberen. Daarom vinden we het van belang dat iedereen die met de sport in aanraking komt (via organisatie, lessen, clinics, reizen etc) een unieke ervaring kan beleven. Precies dát proberen we over te dragen aan de gidsen die we opleiden. Zo hebben we bijvoorbeeld cursussen voor outdoor-instructeurs die op eigen terrein trainingen aanbieden, maar kan je bij ons doorgaan tot op het niveau van een Europees Erkenning als mountainbike-gids. Hiermee kan je in de meeste Europese landen zelfstandig als instructeur en gids opereren’. Dat René zich altijd door wil ontwikkelen blijkt ook uit zijn activiteiten voor het EO-MTBing. Op Europees niveau verzorgt hij namelijk ook de trainingen voor nieuwe trainers uit landen die zich willen aansluiten. ‘Zo hebben we trainingen verzorgd voor trainers uit verschillende Scandinavische landen en in Oost Europa.’ Bovendien organiseert René jaarlijks het Final Exam, waar alle kandidaten zich laten toetsen om te zien of ze aan de standaarden voldoen.
Tijdens het eten is het plan voor onze rit snel gesmeed. Hoewel Filthy Trails – de bakermat van de Nederlandse freeride-scene en het begin van René’s liefde voor het gravity georiënteerd mountainbiken – dichtbij is, zijn die trails nu helaas illegaal. Die laten we dus links liggen. Ook de nabijgelegen MOSA-trails zijn verboden terrein, want deze liggen op de grond van een vereniging waar je lid van moet zijn. Jammer dat we deze spots niet kunnen rijden, maar het laat wél zien hoeveel potentieel deze omgeving heeft. We gaan dus sowieso op avontuur in de nabije omgeving, om vervolgens de dag in het avondzonnetje af te sluiten op het Sky Park in Genk. Daar is sinds kort een officiële spot met grote sprongen waar René samen met zoons Elin en Lei regelmatig komt om hun tricks te oefenen. Maar eerst trappen we natuurlijk af met een rondje door de achtertuin!
IN 2018 HAD HET MOUNTAINBIKEN VET VOLLEDIG OVERGENOMEN VAN MIJN ANDERE SPORTEN.
De rit
‘Het zou mooi zijn als jullie de nieuwe rockgarden kunnen openen’, zegt René enthousiast. ‘Deze hebben we gisteren gelegd met grote keien die we ergens konden ophalen. Het was een hele klus om ze hier te krijgen, maar ik kan nu wel zeggen dat ik een rockgarden in mijn achtertuin heb!’ Naast de rockgarden vinden we op René’s trail een aantal behoorlijk technische secties met skinnies, een double, en lastige passages tussen bomen door. Geweldig om in je achtertuin te hebben!
Na de opwarmrondes rijden we richting de Zuid-Willemsvaart, een kanaal dat parallel aan de Belgisch Nederlandse grens naar het zuiden loopt. Hoewel het landschap langs het kanaal nogal vlak lijkt, doemt na een paar honderd meter de Noordelijke flank van de Hoge Kempen op. Vanaf het kanaal gaat het steil omhoog en hoewel het hoogste punt slecht zo’n 75 meter boven zeeniveau ligt, ben je voor je gevoel opeens echt in het heuvelland. ‘Hier ligt een mengelmoes van officiële en onofficiële trails die door de locals onderhouden worden vertelt René. ‘Hoewel ik veel in het buitenland zit en dus niet altijd tijd heb, probeer ik een steentje bij te dragen aan het trailonderhoud. Zo heb ik deze trail recent nog gesnoeid’. Dat is zeer welkom, want door de hoge temperatuur en de vele regen is het bos ontzettend groen en raken de trails snel overwoekerd. ‘Omdat de omgeving veel potentieel heeft, maar de routes niet altijd optimaal gekoppeld of neergelegd zijn, is er nog wel wat te winnen’, vertelt René. ‘Daarom ben ik sinds enige tijd betrokken bij een initiatief dat alle trails in Vlaanderen beoordeelt. Dit doet ook aanbevelingen voor verbeteringen. De bedoeling daarvan is dat er verschil word gemaakt qua routebordjes. Dit is afhankelijk van het niveau, maar ook dat er stukken nieuwe trail bijkomen om bestaande routes wat uitdagender te maken. Nu is het namelijk zo dat de officiële route hier totaal twee verschillende karakters heeft. Enerzijds lange relatief saaie stukken en anderzijds anderzijds smalle trails die zich al slingerend een weg banen over de steilrand langs het plateau.. Het zou mooi zijn als we iedereen een trail kan vinden die aansluit bij je behoefte. Een marathon rijder kan dan kiezen voor de langere stukken, terwijl trailrijders de mogelijkheid hebben om een meer trail georiënteerde route te rijden’.
Na een aantal flowy trails door het bos komen we uiteindelijk bij de andere rand van het plateau, waar een aantal korte steile secties te vinden zijn. ‘Hoewel dit geen onderdeel is van de officiële route wordt het rijden hier wel toegestaan en trainen lokale rijders hier regelmatig op hun technische skills. Ik kom hier ook vaak met mijn zoons om ze uit te dagen. We maken er dan een spel van, waar je met iedere afdaling punten kunt verdienen. Hoe technischer de afdaling, hoe meer punten je krijgt.’
Aangezien de avond valt en we ook nog naar Sky Park Genk willen, besluiten we na een paar afdalingen terug te rijden naar René’s huis, terwijl we onderweg nog een aantal hele toffe afdalingen rijden die helaas top-secret zijn. Vanaf de fiets belt René naar het thuisfront met het verzoek de bus alvast vol te laden voor het korte ritje naar Genk. Als we weer in Neeroeteren aankomen staan de fietsen klaar bij de bus, maar zijn de sleutels nergens te bekennen. ‘Dit is het bewijs dat het mijn zoons zijn, want dit heb ik zelf ook altijd’, zegt René. Na een korte tiener-discussie komen de sleutels tevoorschijn en knallen we met zijn allen naar Genk.
OP RENÉ’S TRAIL VINDEN WE EEN AANTAL BEHOORLIJK TECHNISCHE SECTIES MET SKINNIES, EEN DOUBLE, EN LASTIGE PASSAGES TUSSEN BOMEN DOOR.
SkyPark Gent
De trails bij het Skypark zijn recent aangelegd in samenwerking met Nico Vink. De spot is sinds het verdwijnen van de legendarische Stammie-trails van Looseriders Limburg één van de weinig plekken in de regio waar je echt grote jumps ka rijden. Groot verschil is dat deze trails officieel, makkelijk te vinden en ook wat toegankelijker zijn dan de originelen in het Stammenderbos. Of dat positief of negatief is, laten we hier in het midden. Feit is dat er nu meerdere lijnen liggen. Één grote jumpline met enorme kickers, één flowtrail met wat kleine jumps, en een lijn die vooral geschikt lijkt voor dirtjumpers. ‘Gisteren is Levi gevallen op de laatste sprong, dus hij heeft even wat hulp nodig’ zegt René. Wij staan met onze oren te klapperen, want de sprong is hoger dan zijn zoon oud is. Toch stappen vader en zoon met veel toewijding op de fiets en rijden ze samen zonder problemen de grote sprongen van het Skypark. Behoorlijk indrukwekkend. Zodra ook Elin zijn Kona pakt, zijn we oprecht geïntimideerd door de familie Boom. Hij rijdt samen met wat lokale maatjes de grote sprongen zo ontzettend makkelijk en stijlvol dat we er jaloers van worden. Tuck-no-Handers; Whips, alles komt voorbij. Het is dan ook geen wonder dat Elin René inmiddels helpt bij de jumpclinics die ze organiseren.
‘Al in 2019 stond ik het Final Exam af te nemen toen Elin me meerdere keren achter elkaar probeerde te bellen. Ik was bang dat er wat aan de hand was dus nam uiteindelijk op. Toen kreeg ik een euforische Elin aan de lijn die net zijn eerste backflip had gedaan. Echt supertof! Nu Elin ouder wordt gaat hij natuurlijk vaker met leeftijdsgenoten op pad, zeker als ze straks allemaal een rijbewijs hebben. Dan zal ik dit soort momenten waarschijnlijk extra koesteren’
Na ruim een uur op het Skypark valt de duisternis in, en is het tijd voor een afsluitend Belgisch biertje op het terras. Daar wisselen we met René, Levi en Elin sterke verhalen uit., waarbij de jeugd zéker niet onderdoet voor de oudjes. Onze gezamenlijke conclusie is uiteindelijk dat mountainbiken de tofste sport is die er is. Geweldig om dat met je kinderen te kunnen delen!
NIMG
Het Nederlands Instituut voor Mountainbike Gidsen is een expertise centrum dat aangesloten is de IMBA (International Mountain Bicycling Assocation) Europe. Het instituut is in het leven geroepen om de kwaliteit van mountainbikegidsen in Nederland te waarborgen doormiddel van erkende opleidingen en certificering voor mountainbikegidsen en -instructeurs. Deze gidsen kunnen groepen mountainbikers begeleiden tijdens tochten en skills clincs. Ze zorgen voor een veilige en verantwoorde beleving van de sport in verschillende omgevingen. De niveaus van de opleidingen en bijscholingen variëren van algemene outdoor-coaches tot professionele mountainbike-gidsen met Europese Erkenning van de European Organisation of Mountain Bike Instructor-Guides.
Ben je geïnteresseerd in een training of wil je meer weten over het NIMG? Bezoek dan https://nimg.nl/
Wil je op de hoogte blijven van leuke nieuwtjes? Volg ons dan op Instagram en Facebook. Benieuwd naar vette blogberichten uit het Wielrenblad? Klik hier! Ook benieuwd naar gave blogberichten uit Up/Down? Klik dan hier. Wil je de hele uitgave lezen? Koop dan nu de Up/Down X Wielrenblad #5.
