De jongensdroom van David Ezzy

Het engelengeduld van een zeilmaker.

David Ezzy is een van ’s werelds meest fanatieke zeilontwerpers. Een man met passie, die als het moest geld zou bijleggen om zijn werk te mogen doen. Met zijn Ezzy Sails volgt David zijn eigen weg, wars van conventionele ideeën en altijd op zoek naar een nog beter zeilontwerp. David: ‘Aan het begin van mijn carrière heb ik mijn belangrijkste levensdoelen op de muur van mijn zeilloft geschreven. Mijn belangrijkste doel was toen om de beste zeilontwerper van de wereld te worden. Daar leef ik voor. En ik ben een geduldig mens.’

Tekst: Alexander Lehmann, Mart Kuperij
Foto’s: Darrell Wong, Jérôme Houyvet

Skiën, studeren of surfen?
In het begin van de jaren zeventig is David Ezzy (geboren Canadees maar sinds een jaar of twintig Amerikaans staatsburger) een begenadigd skiër. Zijn favoriete skigebied: Whistler Mountain, Canada. Hij is goed, heeft een coach en windsurfen speelt nog helemaal geen rol in zijn leven. Tot op de dag dat zijn trainer hem erop wijst: ‘Vanmiddag gaan we samen windsurfen!’ En zo staat de toen zeventienjarige in 1975 voor het eerst in zijn leven op een windsurfboard op een klein meertje tussen de bergen in een van de beste skigebieden van Canada. Hij heeft nog nooit van de sport gehoord, laat staan dat hij het ooit gezien heeft, en toch is het in enkele minuten gedaan. Het gevoel over het water te glijden pakt hem gelijk en laat hem tot op de dag van vandaag niet meer los.

Hoewel hij het potentieel heeft om een professionele skiër te worden, hangt hij binnen een paar weken zijn skietjes aan de wilgen en koopt zijn eerste windsurfboard. In hetzelfde jaar doet David zijn eindexamen en schrijft zich in op de universiteit. Het zal geen lange universitaire carrière worden, want al na een dag zegt zijn hart dat studeren niks voor hem is. Hij rijdt naar huis, pakt z’n spullen in, laadt zijn windsurfboard op het dak en trekt vanuit zijn geboortestad Vancouver richting het zuiden met Baja California in Mexico als bestemming. Een tocht van bijna 4.000 kilometer langs de westkust van Noord-Amerika. Hij heeft geen haast en windsurft de talloze stranden langs de route. In San Francisco, ongeveer halverwege, treft hij voor het eerst gelijkgestemden. Windsurfen wordt langzaam populairder en in San Francisco is er zelfs al een kleine locale scene aan het opbloeien. David: ‘In mijn leven kwam ik regelmatig op punten aan waar ik keuzes moest maken hoe verder te gaan. Je kan daarbij op je verstand of je intuïtie vertrouwen. Ik heb altijd geloofd dat mijn gevoel mijn hart in de juiste richting stuurt, en daar heb ik nooit spijt van gehad.’

Op naar Mekka
Bijna twee jaar lang is David Ezzy onderweg, voordat hij weer naar huis komt. Maar lang blijft hij niet, de aantrekkingskracht van het Mekka van het windsurfen is groot en eind 1977 zit hij in het vliegtuig richting Hawaii. In Kailua leert hij de andere pionieren van deze jonge sport kennen: samen met Jürgen Hönscheid, Robby Naish en Pat Love maakt hij de stranden van Big Island onveilig. Pat groeit al snel uit tot zijn grote voorbeeld, hij is in die tijd al bezig met het veranderen van windsurfzeilen en is een van de allereerste custom zeilmakers.

Terug in Vancouver zet David zich nog één keer aan de studie. Hij gaat in de natuurwetenschappelijke richting: wiskunde, natuurlijk, biologie en scheikunde. Hij haalt goede cijfers, maar echt bevallen doet de studie hem niet. Als hij beelden van Ho’okipa en Diamond Head in magazines ziet, keert hij de universiteit opnieuw de rug toe, zij het dit keer voorgoed. In 1980, kort voor zijn afstuderen, besluit hij opnieuw naar Hawaii te vliegen – en niet meer terug te komen. Door een gelukkig toeval leert hij al kort na aankomst in Maui Malte Simmer kennen. Malte is net gestopt als zeilontwerper bij MauiSails en heeft het plan opgevat zijn eigen zeilenmerk te beginnen. Hij is behoorlijk verbaasd als David hem het buitengewone aanbod doet hem bij de opbouw van zijn merk voor twee jaar te helpen, zonder enige vorm van betaling of onkostenvergoeding. David zegt Malte wel meteen dat hij de tijd wil gebruiken om te leren, zodat hij later zijn eigen zeilenmerk kan starten. Malte is dankbaar voor elke hulp die hij kan krijgen en neemt het aanbod aan, en zo beginnen ze samen aan de opbouw van Simmer. Om geld te verdienen vliegt David elk jaar voor zes weken naar Canada waar hij bijna dag en nacht werkt als houthakker in de wouden van Noord Amerika. Een keiharde job, maar wel sensationeel goed betaald. In anderhalve maand verdient hij zoveel geld, dat hij het er de rest van het jaar mee kan uithouden op Maui.

Wel een naaimachine, geen zeildoek?
Zoals beloofd helpt hij Malte, Simmer Sails op te bouwen, voordat hij zich in 1983 zelfstandig maakt met zijn eigen zeilenmerk: Ezzy Sails. Nadat hij de naaimachine betaald heeft, heeft hij nog net genoeg geld voor drie rollen zeildoek à 25 meter in de kleuren wit, blauw en rood. Davids allereerst zeil schenkt hij nog aan een vriend, die hem geholpen heeft bij de opbouw van zijn loft, maar al voor zijn tweede zeil krijgt hij geld. In het midden van jaren tachtig wordt windsurfen van een stempel voorzien door pionieren als David. Met alles wordt geëxperimenteerd, veel verbeterd, soms ook niet. Davids zeilen worden keer op keer beter. Van zijn vriend Craig Maisonville krijgt hij boards, in ruil daarvoor krijgt Craig zeilen. David steekt al zijn energie en ook geld in zijn passie als zeilontwerper te kunnen werken. Alle andere zaken laten hem volledig koud. Zijn auto bestaat alleen uit vier wielen en een motor, en zelfs wanneer deze eens uitvalt, kan hij door de doorgeroeste bodem als een soort Fred Flintstone naar huis lopen. De doekfabrikanten kunnen van hun enorme rollen eigenlijk helemaal geen kleine hoeveelheden afsnijden, dus moet David zich vaak met restjes tevredenstellen. Hij wordt niet bepaald behandeld als een eersteklas klant; eigenlijk gelooft geen van zijn leveranciers dat hij dit eerste boekjaar overleeft. David: ‘In het begin wist ik eerlijk gezegd niet precies wat ik aan het doen was. Er was geen gebruiksaanwijzing hoe je een zeil maakt. In die tijd was alles trial and error, en zo kwam het dat er in het midden van de jaren tachtig een enorme hoop slechte zeilen op het water te vinden waren!’

De eerste successen van de ster met de engelenvleugels
Edoch, de leveranciers zien het verkeerd. Al een jaar na de start van Ezzy Sails bereikt hij zulke aantallen, dat hij de eerste mensen in dienst moet nemen. Zijn loft wordt groter en de heavy duty kwaliteit van zijn zeilen spreekt zich meer en meer rond op de stranden van Hawaii. In 1984 levert hij zelfs zijn eerste zeilen aan Japan, een voor de windsurfbranche interessante snelgroeiende markt. Onder meer dit succes maakt North Sails opmerkzaam op de inmiddels 27-jarige ontwerper en halverwege 1985 wordt hij door het bedrijf ingelijfd als hun zeildesigner. Hiermee begint voor David Ezzy een geweldige tijd. North Sails is in die tijd nog zo georganiseerd dat zowel de jacht- als de windsurfzeilen uit één fabriek komen en zo kunnen de windsurfzeilen profiteren van de nieuwste ontwikkelingen en technologieën op het gebied van zeilen. Als dan ook nog de ‘Stars & Stripes’ met North Sails zeilen in 1987 en 1988 de 27e en 28e America’s Cup wint, profiteert David maximaal van de hightech kennis van de ontwerpers van deze grote doeken. Hij leert als geen ander in de industrie over de samenhang van snit, shape en materiaalkeuze. Eckart Wagner, toenmalige chef bij North Sails, en David zijn twee handen op een buik. Eckart waardeert de kwaliteit van het werk van David en omgekeerd waardeert David de pioniersgeest en de wil om te experimenteren van zijn baas. In Davids ogen is hij een visionair, die precies weet in welke richting het windsurfen zich moet ontwikkelen.

Eigen Ezzy-fabriek
In 1991 komt het tot een breuk. Door de komst van nieuwe investeerders verlaat Eckart Wagner de firma waarop ook David het niet lang meer bij North Sails uithoudt. Hij komt met de nieuwe bazen eenvoudigweg niet goed overeen en zo scheiden hun wegen zich in de zomer van 1992. David twijfelt niet lang: terug naar de roots is het devies en zo vliegt hij naar China en Sri Lanka om mogelijkheden voor de productie van de relaunch van Ezzy Sails te zoeken. Snel stelt hij vast dat in de meeste productiehuizen zijn kennis en geheimen ook toegankelijk zouden kunnen zijn voor andere merken. Er blijft maar één ding over: hij moet zijn eigen zeilmakerij opstarten. Makkelijker gezegd dan gedaan. Opnieuw heeft David geluk: de manager van de North Sails fabriek heeft gehoord dat David in de buurt is en op zoek is naar mogelijkheden zijn zeilen te laten produceren. Hij biedt hem aan samen een nieuwe toekomst te starten. Nu betaalt de goede relatie die David altijd onderhouden heeft met de fabriek en de werknemers zich uit: bijna het gehele North Sails productieteam in de Srilankaanse zeilmakerij maakt de switch naar Ezzy Sails. In 1993 verkoopt David alles wat hij heeft en investeert het in een nieuwe fabriek in Sri Lanka. Tot op de dag van vandaag is David Ezzy eigenaar van zijn eigen zeilmakerij in Azië, waar uitsluitend zeilen van Ezzy Sails geproduceerd worden. David: ‘Als je in Sri Lanka een bedrijf hebt, is er wat mij betreft een belangrijke basisregel die ik vanaf het begin gehanteerd heb: behandel je werknemers als goud en ze zullen je met gemotiveerd, geëngageerd en precies werk belonen. Al is het natuurlijk vooral op humanitaire gronden dat we zo werken. Het neveneffect is echter wel dat je producten van een duidelijk betere kwaliteit zijn, als je medewerkers houden van hun werk en jouw merk!’

Afwijkende zeilen voor kenners
David Ezzy volgt met zijn zeilen een eigen weg. Ze onderscheiden zich ook duidelijk van de andere zeilen op de markt. Mid jaren negentig komt David tot de conclusie dat de drukpuntstabiliteit van een zeil wezenlijk verhoogd kan worden, wanneer de panelen tussen de latten van profiel worden voorzien. Een zeil ontstaan vanuit een enkele vorm in plaats van losse vlakke panelen. David werkt intensief aan dit idee en stelt vast dat dit ingebouwde profiel niet alleen bij lichte wind voordelen brengt, maar vooral ook bij harde wind zijn vruchten afwerpt. Tot dan toe werken zeilen eigenlijk zo: hoe meer de spanning op het voorlijk verhoogd wordt, hoe vlakker het zeil wordt. In combinatie met de twist heeft dit als gevolg dat de meeste zeilen getrimd voor harde wind onderin eigenlijk helemaal geen profiel meer hebben en bovenin extreem veel loose leech. Hierdoor verschuift het drukpunt nog verder naar beneden, het zeil wordt instabiel en de handling verslechterd. David besluit een andere richting op te gaan: hij is ervan overtuigd dat een verder naar voren liggend drukpunt met profiel onderin ook in harde wind een betere performance levert. Hij ontwikkelt zijn zeilen zodanig dat het profiel hoofdzakelijk via het achterlijk getrimd wordt en niet via een verandering in voorlijkspanning, zodat het profiel in het zeil voorin blijft liggen en de zeilen ook bij harde wind eenvoudiger te controleren zijn.

Dit afwijkende concept heeft David tot vandaag in zijn zeilen gehouden, wat ertoe leidt dat de juiste trim van zijn zeilen een grote invloed heeft op de performance. Trim je een Ezzy zeil zoals de meeste andere zeilen op de markt, dan word je – mogelijk onaangenaam – verrast door het diepe profiel. De zeilen voelen dan zwaar aan en bieden geen goede handling. Precies om deze reden levert David zijn zeilen met een uitgebreide gebruiksaanwijzing; er staan zelfs demo video’s online waarin de meester zelf uitlegt hoe de zeilen te trimmen. Daarnaast is elk zeil voorzien van zeer precieze met kleuren afgestemde trimhulpen op de top en het achterlijk van het zeil (kleine draadjes), die precies aangeven hoe het zeil getrimd moet worden. Deze bijzondere trim breekt David soms op in zeilentesten van magazines. De testers tuigen de Ezzy zeilen vaak op zoals alle andere zeilen, met als resultaat dat ze van de performance niet echt overtuigd zijn. David: ‘De gevaarlijkste klanten voor mijn zeilen zijn de betere surfers. Ze lopen al een tijdje mee in het wereldje en weten precies hoe een zeil eruit moet zien als hij opgetuigd is. Deze windsurfers trimmen mijn zeilen gegarandeerd fout! Daarom is het zo belangrijk dat ook goede windsurfers acht slaan op de trimhulpen die ik ingebouwd heb, en niet vertrouwen op hun ogen.’

Wc-papier
Ezzy Sails is misschien mede daardoor een nichemerk, maar wel een met een trouwe groep volgers. Vooral de wavezeilen zijn geroemd vanwege hun bomb-proof constructie, en vinden gretig aftrek onder surfers die het zat zijn elk jaar een nieuw setje zeilen te moeten kopen. David: Wat constructie betreft ben ik tegen het gebruik van monofilm. Ik vind dat zeilen zo gemaakt moeten zijn dat ze lang meegaan, met materiaal dat sterk en duurzaam is. Monofilm is net wc-papier, het is helemaal niet bedoeld voor windsurfzeilen, maar voor het verpakken van voedsel en voor de foto-industrie. Geen monofilm in mijn zeilen dus.’

Ondertussen blijft David werken aan zijn voornemen om de beste zeilontwerper van de wereld te worden. David: ‘Ik werk via mijn eigen filosofie, doe de dingen op mijn manier, door methodologisch en wetenschappelijk te werk te gaan. Marktaandeel en een grote omzet is niet mijn doel. Ik heb het geluk te kunnen doen waar ik van hou. Ik zou nog niet eens betaald hoeven worden om met dit werk door te gaan, ik zou er waarschijnlijk zelfs geld voor bijleggen.’