De magie van de Noorse achtertuin
Het Noorse landschap staat bekend om haar immense schoonheid. Niet alleen ‘s zomers weet het land bezoekers te betoveren. Want al denk je bij een Europese freeridetrip eerder aan de Zwitserse en Oostenrijkse Alpen dan aan het donkere Scandinavië, Noorwegen is beslist een aanrader. Je komt ogen te kort.
Wie voor de landing wordt ingezet boven Alesund vliegt, kan niet anders dan met open mond uit het raam staren. Ook wij kijken onze ogen uit als skiër Reiner Cremers ons op de ene potentiële run na de andere attendeert, steile, wit besneeuwde wanden die vanuit de fjorden omhoog steken. En wie nog nooit de fjorden van Noorwegen heeft bezocht is waarschijnlijk net zo enthousiast als Reiner, die eveneens voor het eerst over het overweldigende landschap vliegt. De afgelopen jaren is Zillertal de thuisbasis geweest van deze vrolijke Vlaming, opgegroeid op de borstels. Wel even een ander uitzicht dus. “Het Zillertal is ook leuk, maar het is niet te vergelijken”, zegt Reiner terwijl zijn ogen glimmen. Hij wijst weer naar buiten, de kleine eilanden in de Noorse fjorden rondom Alesund kleuren allemaal goudgeel op het moment dat de zon onder gaat. Het lijkt wel een sprookje.
Donker
Na de landing in Alesund vervolgen we onze weg naar Stranda, waar we de nacht zullen doorbrengen in een hut van Uteguiden. Als we aankomen is het al bijna donker. En donker is in Noorwegen ook echt donker. Oscar, één van de gidsen van Uteguiden, komt voor het licht uit gaat nog even langs om alle faciliteiten te laten zien en het programma voor de aankomende dagen door te nemen.
Enkele liften, veel mogelijkheden
De volgende ochtend worden we al vroeg wakker. De kachel brandt hard want het is buiten min twintig, maar de zon komt pal voor het grote raam op. Waarschijnlijk het meeste speciale ontbijtuitzicht ooit.
De eerste twee dagen worden in Stranda doorgebracht. Het kleine skigebied heeft twee liften en enkele pistes. Op het moment dat je de lift uitstapt heb je een uitzicht over het volledige Geiranger-fjord. Hier kan geen Oostenrijk of Zwitserland tegenop. Het skigebied zelf stelt niet veel voor, maar na vijftien minuten hiken gaat er een heel freerideparadijs voor je open! Oscar blijkt een geweldige toevoeging te zijn, want hij kent elke afdaling als zijn broekzak en zelfs nadat de laatste verse sneeuw al een week ligt, gidst hij ons van poederrun naar poederrun. De vele valleien bieden enorm veel mogelijkheden waar we onze lol op kunnen. Het lastigste is misschien nog wel om te kiezen waar we heen gaan. En om niet na elke tien stappen stilstaand om je heen te kijken. Reiner loopt zo over van enthousiasme dat hij blijft praten. Zijn verhalen worden het grootst bij een T-splitsing van fjorden, ongeveer dertig minuten hiken vanaf de gondel van Stranda. Na het bereiken van de top doet Reiner er een goede twintig minuten over om zijn ski’s om te bouwen en de vellen op te bergen, er is te veel te zien en zijn mond staat niet stil. De rest van de crew kan niet anders dan er om lachen. Het uitzicht is te mooi om te haasten. Het gevoel van euforie en verbondenheid met de natuur. Simpel leven in het moment, te fijn. Je kan niet anders dan je klein voelen tussen deze overweldigende bergen. De run die volgt is in onbeschrijfelijk dikke sprays met het meest geweldige uitzicht.
Sneeuwhol
Na een paar dagen Stranda, uitzicht na uitzicht en run na run, gaan we naar onze volgende stop. Na een paar uur rijden arriveren we bij het Harpefossen Skisenter. Hier wacht Nederlander Rogier op ons, die Nederland heeft ingeruild voor Noorwegen en nu mensen laat kennismaken met de natuur van het land. We bespreken kort de plannen en pakken onze spullen. Het is de bedoeling om vlak achter dit klein skigebiedje een sneeuwhol te graven en hier de nacht in door te brengen. Het is een heldere dag en het zal ook een heldere nacht worden, wat inhoudt dat het kwik wel eens onder de min twintig kan zakken. Na een hike en een korte run komen we aan op de plek waar we gaan slapen. Reiner begint gelijk over alle mogelijkheden en de runs rond deze vallei. Als een klein kind in een snoepwinkel staat hij om zich heen te kijken. Het bouwen van een sneeuwhol is een kunst op zich en Rogier geeft de nodige tips. Na een paar uur graven liggen we tevreden en voldaan in onze unieke slaapkamers. Dit wordt een heel speciale nacht. Snel kruipen we toch weer ons hol uit, want er is nog voldoende daglicht om nog wat hikes te maken.
Lampje
Het zijn korte hikes en het terrein blijkt best heftig te zijn. Maar de motivatie is hoog en we genieten tot in onze tenen. Als de schemering invalt beginnen de magen toch wel te knorren en we sluiten ons aan bij Rogier die op een klein vuurtje het eten aan het klaarmaken is. Worstjes, soep, brood, alles wat je in deze adembenemende omgeving nodig hebt om je interne vuurtje brandende te houden. En dat biertje smaakt toch ook wel lekker, misschien nog wel extra lekker als je er even bij stil staat wat het hier kost. Na een paar happen en nog een biertje beginnen de verhalen over de afgelopen dagen en hoe speciaal dit allemaal is. Het is helder en Reiner kan niet stil zitten. “Kan ik nog een run doen?”, vraagt Reiner met een gezicht vol verwachting. “De sneeuw is zo goed en de maan schijnt vol!” Hij doet zijn lampje op en begint te hiken. Wij staan beneden aanmoedigend te schreeuwen en zien een lampje van ergens midden in de lucht met een noodgang naar beneden komen. Schreeuwend en blèrend van geluk komt hij dichterbij. Wat een feest! De nacht wordt onvergetelijk. Terwijl er kleine groene Noorderlicht-puntjes boven ons hoofd dansen maken we ons op voor de nacht. In het hol blijkt het niet zo koud te zijn als buiten (-25 graden). Het is toch wel heel speciaal om je binnenschoenen in je slaapzak te houden, omdat ze anders bevriezen, maar koud is echt anders. Waar we alleen niet op hadden gerekend is de behoefte aan oordopjes. Reinier de volgende ochtend: “Ik had er niet op gerekend dat er een grizzly naast mij ging liggen snurken!” De volgende dag worden, voordat we in de auto terug naar Alesund gaan, nog wat runs gedaan. Een mooie afsluiter van een geweldige trip met geweldige uitzichten en een geweldige mensen. Als we uiteindelijk in het vliegtuig op weg naar huis voldaan onze ogen dicht doen, kunnen we niet anders dan wegdromen en stiekem al weer fantaseren over een volgende trip naar deze bijzondere plek op aarde.
Dit artikel is afkomstig uit White Freeski magazine 2016 #1. Mocht je meer reisverhalen, interviews, tip & tricks en nog veel meer willen lezen? White Freeski magazine 2016 #1 is los te bestellen in onze webshop. Voor het gemak kun je ook abonnee worden zodat je geen nummer meer hoeft te missen!