18-08-2016 - Windsurfen, Nieuws

Dorian van Rijsselberghe, over zijn voorbereiding naar Rio

Dorian van Rijsselberghe wint goud en werd maandag gehuldigd in het Holland Heineken House. Brunotti is trots en feliciteert Dorian met deze wereldprestatie! Net als vier jaar geleden was hij voor de afsluitende medal race, waarin vandaag dubbele punten waren te verdienen, zeker van het goud. Dorian won in Rio de kwalificatieserie zeven van de twaalf races.

Tijdens de medal race behaalde hij weer als eerste de finish. Met de titel prolongatie is Van Rijsselberghe de eerste windsurfer ooit die twee keer op rij de olympische gouden medaille verovert. Dorian plaatste gisteren zijn tegel in de Legendary Lane, dé ereplaats in het Holland Heineken House voor alle Nederlandse Olympische medaillewinnaars.

In het nieuwe nummer van Motion Staat een uitgebreid artikel over Dorian en de voorbereiding naar Rio. Hieronder een sneak peek van dit artikel.

Riodorian2

Vier jaar geleden won Dorian van Rijsselberghe (1988), goud op de Olympische Spelen van Londen. Een kroon op vier jaar werken en spelen, want zoals hij zelf regelmatig benadrukte: het ging hem vooral om de weg ernaartoe. Na heel even aan een kite te hebben gehangen keerde hij terug bij de RS:X voor opnieuw vier jaar work hard, play hard. Dorian werdt in Rio de eerste windsurfer die zijn olympische titel prolongeerde! 

Dorian van Rijsselberghe zit aan op een kruk aan een statafel in het Regatta Center Medemblik. Mobieltje in de hand, een paar klompen aan zijn voeten. Hij heeft net drie ‘eentjes’ gevaren op de eerste dag van de Delta Lloyd Regatta – zijn ‘uitzwaaiwedstrijd’ – waarvoor hij speciaal overgekomen is uit Amerika, waar hij tegenwoordig woont met zijn vrouw Sasha en hun dochtertje Lise. Er is veel gebeurd sinds de laatste keer dat ik hem interviewde. Hij ging van een relatieve nobody naar een gearriveerde topsporter met olympisch goud. Van onbekende windsurfer naar BN’er. Voor Rio zijn de verwachtingen hooggespannen: hij is kanshebber voor een tweede gouden plak. Aan Dorian zelf is dit alles niet af te zien. Hij oogt relaxed en heeft nog steeds die air van vrolijke flierefluiter. Wel heeft de extra aandacht – en het feit dat hij bijna nooit in Nederland is – ervoor gezorgd dat hij wat minder makkelijk te strikken is voor een interview. Waar ons vorige gesprek in alle rust plaatsvond bij mij aan de keukentafel, krijg ik van zijn management nu precies een uur de tijd. De spanning die ik daarover voel, verdwijnt als ik zie dat Dorian nog precies hetzelfde is als voordat hij zijn gouden medaille haalde.

Er is wel veel veranderd hè, de laatste vier jaar?

‘Er is wat minder tijd, het is allemaal wat strikter, wat meer ingepland. En ik ben natuurlijk getrouwd, een kleine erbij… dat is nogal een verschil met vroeger. Voor de rest zijn we nog steeds hetzelfde ding aan het doen. Lekker aan het varen, we mogen niet klagen!

Na de Spelen van Londen gaf je aan je gouden plak best te gelde willen te maken, maar niet ten koste van je idealen. Hoe is dat gelukt?

(Lacht) ‘Ik denk dat dat wel redelijk goed gelukt is. Ik heb een paar keer een presentatie of motivational speech bij een bedrijf gedaan maar dat vond ik niet super interessant, dus daar was ik snel klaar mee. Samen met mijn management kiezen we bedrijven die bij me passen, en het liefst voor de lange termijn. Biologische supermarkt EkoPlaza bijvoorbeeld, waarvoor ik ambassadeur ben, of de Plastic Soup Foundation, waarmee we ons inspannen om de toenemende verontreiniging van de oceanen en zeeën met plastic een halt toe te roepen. Er zijn altijd bedrijven die even een dingetje dit of dat willen, maar dat doen we meestal niet. We willen graag een langere tijd samenwerken, zodat we iets kunnen opbouwen.’

Onlangs presenteerde je Samsung als je nieuwe sponsor. Niet de minste.

‘Ja, geweldig natuurlijk dat een grote partij als Samsung interesse heeft in windsurfen, dat vond ik niet heel erg voor de hand liggend. Zij helpen me met telefoons, horloges en dat soort poespas.’

Ze adverteren met virtual reality-brillen, waarmee gebruikers een dagje in jouw schoenen kunnen staan. Heb jij op wedstrijdgebied nog iets aan die technologie?

‘Ik denk dat ze het zeker kunnen gebruiken met skiën of mountainbiken. Als je trainingssituaties kan nabootsen en door middel van zo’n bril honderden keren een olympisch parkoers aan de andere kant van de wereld virtueel kan afdalen is het helemaal top. Met windsurfen is het nu nog lastig. De kwaliteit van de beelden is goed, maar nog niet goed genoeg om daar heel veel mee te kunnen doen.’

Woord Mart Kuperij

Beeld Justin Nan, Sander van der Borch, Richard Langdon, onEdition

Dit artikel is afkomstig uit de Motion #3 van 2016. Dit nummer kunt u hier bestellen. Wil je niks meer missen op het gebied van windsurfen word dan abonnee!

 

 

 

 van