Drie musketiers op de fiets – ¡Adios Lima!

Na hun studie waren Vera, Rubie en Carlien klaar voor een echte uitdaging en besloten van Lima naar buenos Aires te reizen. Wat natuurlijk een hele leuke reis is, maar wat het écht bijzonder maakt is dat ze dit op de fiets gaan doen. Een reis van ruim 4000 km dwars door het Andes gebergte en verschillende woestijnen. Gedurende hun reis zullen zij ons regelmatig op de hoogte houden van al hun belevingen. (Deel 3)

Na drie weken de prachtige heuvels rondom Lima te hebben beklommen en met mondkapjes ons weg gevonden te hebben in het helse verkeer van de stad zijn we klaar voor een groter avontuur… We smeren onze gevaarlijke Gazelle´s en trekken naar het zuiden om een vriend te ontmoeten in Paracas voor een kampvuur op het strand. Voordat we afscheid nemen tipt hij ons over het National Reserva de Paracas, waar we volgens hem geweldig kunnen fietsen. We bepakken onze fietsen voor een nachtje kamperen, wij denken een groen, grassig park aan te treffen, en vinden ons zelf al snel enigszins verbaasd terug wanneer we door de eindeloze woestijn fietsen. Het is heet, de weg wordt slecht en we prijzen onszelf gelukkig als er rotsachtige stukken onder de zandpaden doorkomen waardoor onze wielen weer grip vinden. We zijn te erg onder de indruk om te denken aan de gevolgen van het fijne zand voor onze Gazelles.

Het enige plekje schaduw in de wijde omtrek
De drie dagen in de woestijn zijn onverwacht, indrukwekkend en fantastisch! Het plan was een rustige rit van 35 kilometer langs de kust,maar in plaats daarvan krijgen we 8bft wind, zijn er stukken waar we onze zwaar bepakte fietsen van staal door het zand duwen en we niets anders zien dan 500 verschillende kleuren zand en duinen. We kamperen achter een berg van zeewier voor de heftige woestijnwind en worden na drie dagen door een paar vissers gered uit de schitterende woestijn, die je beter niet met een Gazelle Kathmandu kunt verkennen. De vissers nemen ons mee in hun kleine boot, waar we leren over hun traditionele vistechnieken. De volgende dag krijgen we een lift in de achterbak naast de vers gevangen vis de woestijn uit, en zo komen we met onze krakende fietsen in Pisco aan. Met een hoge drukspuit, water en WD-40 proberen we onze vriendinnen van hun zandmasker te ontdoen. We vetten onze vermoeide kuiten in, eten een verse ceviche en maken ons klaar om de volgende ochtend de Pan Americana richting het zuiden te af te fietsen. De Pan Americana begint in Alaska en kruist het hele continent tot in Argentinië. Om 07u ´s ochtends beginnen we aan onze weg richting Nazca, op het asfalt, wederom door de woestijn.

Besos Las tres Mosqueteras

Nazca                                                                              De Pan Americana

Lees hier Deel 1, Deel 2 en Deel 4

Besos las tres Mosquetera – www.musketiersopdefiets.wordpress.com