Drie musketiers op de fiets – Van Woestijn tot Besneeuwde Bergtoppen
Na hun studie waren Vera, Rubie en Carlien klaar voor een echte uitdaging en besloten van Lima naar buenos Aires te reizen. Wat natuurlijk een hele leuke reis is, maar wat het écht bijzonder maakt is dat ze dit op de fiets gaan doen. Een reis van ruim 4000 km dwars door het Andes gebergte en verschillende woestijnen. Gedurende hun reis zullen zij ons regelmatig op de hoogte houden van al hun belevingen. (Deel 4)
We zijn in Nazca en staan voor een dilemma: Of we verdampen in de woestijn of we nemen een stuk de bus, want onze benen zijn nog niet groots genoeg om de weg van Nazca naar Abancay, in +/- 100 km zo´n 3000m stijgen, te berijden. Onze honger voor groen, leven en de grootse Andes overwint onze trots en we besluiten Gerdea, Geertruida en Gloria de bus naar Abancay in te lokken. Vanaf het moment dat we Abancay (2300m) verlaten is het zweten geblazen. Boven de 3200m lijkt het alsof we een (hoogte) jointje hebben gerookt, en stoppen om de 100m voor en lauw bakkie cocathee. Na onze eerste twee dagen zwoegen in de bergen is het gevoel dat we hebben als we op de ijskoude top (3860m) staan onbeschrijfelijk.
Omringd door besneeuwde bergtoppen, uitzicht op een zee van bergkammen en een nieuwe groene vallei in de diepte voor ons. We kunnen ons voorstellen dat er verschillende religies zijn ontstaan om deze schoonheid te verklaren. Wat een cadeau om na twee dagen met een 60km (!) lange downhill te worden verwelkomd in een warme vallei, 25 graden, waar het land nog met os en ploeg wordt bewerkt, varkens in plaats van honden worden uitgelaten en gefrituurde cavia´s met salsa muziek langs de weg worden verkocht. We kamperen bij een lieve Peruaanse op haar land en proosten voor ons kleine tentje op onze eerste overwinning in de bergen. Op de weg naar Cusco wacht er na elke bocht en over elke top een enorme verrassing op ons. Zo racen we 950m naar beneden tot de naaldbomen plaats maken voor stinkende papaya bomen en we bijna verzuipen in het zweet op de bodem van de gorge.
We kamperen op een voetbaldveld op 3700m, het enige vlakke stuk op deze hoogte, uit nood voor dreigende luchten, waar we de grootste attractie van het dorp vormen. En we vliegen over de prachtige pampa voor Cusco, waar we ons in de prehistorie wanen en een knappe ridder te paard niet misplaatst zou zijn. Na een week verkennertje in de Andes te hebben gespeeld, onze benen ook bergen zijn geworden en onze longen bijna uit onze shirts barsten, fietsen we nu zielsgelukkig Cusco binnen, de heilige stad van de Inca´s!
Besos Las tres Mosqueteras – musketiersopdefiets.wordpress.com
De route van Nazca naar Cuzco
