EEN KIJKJE IN HET LEVEN VAN…de windsurfende student

Zet windsurfende studenten in één huis en je krijgt stinkende badkamers met uithangende wetsuits, kledingkasten gevuld met afgeragde spijker-broeken, schoenenrekken vol Vans en Nike’s en vooral: onbegaanbare woonkamers door uitgestalde planken. Vooroordeel of waarheid? Annieck Verkerk ging op onderzoek uit.

Struikelend over de afgetrapte gympen in de hal val ik de woonkamer binnen. Drie koffie drinkende jongens verwelkomen mij in een – jawel – ruimte vol boards, zeilen en gereedschap. De geschilderde zon en zee op de muren en het plafond, een beamer die een surffilm projecteert en oude, kapotte planken die omgebouwd zijn tot lamp of klok zorgen voor een relaxte vibe. Het mag duidelijk zijn: dit is een studentensurfhuis. In hart en nieren, van de kelder tot het dak.

We bevinden ons op de Aziëlaan te Delft, het thuis van de drieëntwintigjarige studenten Jelle, Jeroen en Coen uit de Kop van Noord-Holland. Vijf jaar gelden kocht Jeroens vader het huis. Daarna werden de drie studenten lid van studentenwind-surfvereniging Plankenkoorts (PK). De twee J’s, beide student Werkbouwtuigkunde aan de TU, lopen al zo’n vijf jaar mee binnen de vereniging. Civiele Techniek student Coen is sinds drie jaar actief. Jaarlijks brengen de mannen ieder zo’n 80 dagen op het water door. Vooral de gruwelijke trip van vijf weken naar Marokko zorgde ervoor dat de ze in 2011 aan hun trekken kwamen.

PK-vakantie: planken, bier, knakworsten. Elk jaar vertrekken er drie PK-bussen richting het zuiden. Eén zoekt een Frans binnenwater op, de overige twee gaan voor masthoge golven aan zee. Welke plaatsen de reizigers exact aandoen, wordt bepaald tijdens de zogenaamde hardcore meetings. Tijdens deze avonden komen PK’ers bijeen in de sociëteit, een omgebouwde boot inclusief bar, om trips te plannen en het nodige bier te drinken. Iedereen mag zich inschrijven, van klungelende beginner tot ervaren windpakker.

In 2011 kozen de drie huisgenoten voor een zoutwaterbestemming: het zinderende Moulay Bouzerktoune in Marokko. In een verhoogde Volkswagenbus volgestouwd met planken, gieken, tenten, bier en knakworsten vertrokken ze de dag na hun laatste tentamens naar deze topspot. Huisgenoten Jeroen en Jelle en vier mede-PK’ers reden, zes andere surfverslaafden lieten zich per vliegtuig vervoeren. ‘Die jaarlijkse surfvakanties zijn fantastisch,’ aldus Coen. ‘Op de heen- en terugreis slapen we op het strand, kamperen we wild en pikken we zoveel mogelijk golven mee, zoals in Biarritz, Guincho, Sagres, Mimizan en Lacanau.’ In het land der Marokkanen wordt voor een prikkie een huis gehuurd en kunnen de gasten hun geluk niet op: varen met zeilmaten rond de vier vier-kante meter en golven van andere halve meter hoog geven bijna dagelijks acte de présence. Jeroen: ‘Elkaar op fokken op het water, nieuwe moves leren, te veel materiaal slopen, relaxen op het dakterras, feesten en masthoge golven pakken. Daar gaat het om tijdens deze vakanties.’

TENTAMENS GAAN VOOR?
Natuurlijk moet er naast het surfen gestudeerd worden. Tentamenperiodes zijn een crime voor de heren uit Delft. Jeroen: ‘Zodra er wind staat, wil ik het water op en kan ik onmogelijk stilzitten. Lastig als je thuis moet blokken of als je in een collegezaal zit en het buiten snoeihard waait.’ Gelukkig vallen de tentamenweken voor de heren altijd op hetzelfde moment. Dit zorgt voor gezamenlijke studeersessies en bijbehorende relax-momenten in de woonkamer. Die relax-momenten waren afgelopen tentamenweek bijzonder. Het surfhuis bouwde een livestream: een webcam stond in de woonkamer geïnstalleerd, via de website van PK konden andere leden de ijverige, hard lerende studenten volgen. Niks boeiends. Op tien minuten per uur na. Na iedere vijftig minuten studeren, schalde het geluid van een eierwekker door het huis: het startsein voor tien minuten ontspanning. Niks Facebook, no way plaspauze en al helemaal geen peuk. Nee, tien minuten om aan je board te klussen, was het idee. Via de webcam zag je hoe de drie kapotte planken oplapten. Jeroen: ‘Dat is dé manier om te even te relaxen, want je bent na twee minuten schuren vergeten dat je met je studie bezig was.’ Of andere PK-leden werkelijk deze show volgden? ‘Dat was het mooie,’ vertellen de surffanaten. ‘Wij studeerden ieder uur vijftig minuten in volle concentratie met in het vooruitzicht de kluspauze. Mede-PK’ers telden op hun beurt af tot er weer beweging in Huize Livestream kwam.’ Het gevolg: de helft van de tijd hingen followers niet boven hun boeken, maar checkten ze of er al beelden van drie klussende mannen voorbij kwamen. ‘Onze volgers hebben dus uiteindelijk minder geleerd dan dat wij deden haha. ’Zodra de tentamenweken zijn afgelopen staan de windsurfers weer op het water. Meestal zo’n twee dagen per week en bijna altijd met zijn drieën en wat andere, gemeenschappelijke vrienden. Jelle: ‘Dat is het leukst. Je daagt elkaar uit, ’s avonds kun je thuis samen eten én nog uren napraten over de gruwelijk sessie die je beleefde.’

SPOTS VAN DE VERLANGLIJST
Zoals iedere surfer hebben de heren hun voorkeuren voor bepaalde spots. Zo gaat Jelle voor het Amstelmeer: ‘Mooi binnenwater. Lekker om te freestylen.’ Jeroen en Coen zetten hun zinnen meestal op Wijk aan Zee: ‘Dat is gewoon het mooiste strand en je kunt er goed waven.’ Ook IJmuiden mag genoemd worden: ‘Daar komt de wind van rechts, net zoals we het leerden in Marokko. Hierdoor zijn we daar het beste in en is dat het tofst voor ons.’ Daarnaast staan er nog heel wat buitenlandse surfspots op de wensenlijst. Alle drie zien ze Pozo Izquierdo op Gran Canaria wel zitten: knetterharde wind om goed te waven. Niet mis volgens Jelle. Daarnaast vertrekt Coen graag richting Aruba om te freestylen op het vlakke water. Jeroen wilt ooit nog in het water van de Australische westkust liggen: ‘Ziekelijk mooie lijnen daar.’

HOE BETALEN WE DAT?
Natuurlijk kosten die trips en het materiaal het een en ander. Om alle uitstapjes en vakanties te bekostigen, hebben de mannen een bijbaantje. Jeroen is gedurende het winterseizoen skileraar en Coen brengt zijn studie alvast in praktijk bij een bouwkundig bedrijf. Alleen Jelle houdt zijn hand op bij de IB-Groep, al geeft hij zelf al aan op zoek te gaan naar een job. Om van hun hobby geen onbetaalbare grap te maken, checkt Jeroen dagelijks Marktplaats, zowel voor zichzelf als voor zijn lieftallige roomies. Jeroen: ‘Als je het goed aanpakt, koop je amper gebruikt materiaal en verkoop je je oude stuff voor een hogere prijs. Door de website regelmatig te checken, heb je zo door of er nieuw spul op staat en ben je er vrijwel geen tijd aan kwijt.’ Volgens Jeroen een sport op zich.

Met deze handige survivaltip neem ik afscheid van de jongens. De beamer straalt alweer een nieuw surffilmpje, de aandacht gaat uit naar het scherm. Terwijl binnen de geschilderde zon en zee voor een tropisch sfeertje zorgen, regent het buiten pijpenstelen. Struikelend over een paar gympen denk ik aan de fameuze woorden van Jack O’Neill: ‘It’s always summer on the inside’. Op de Aziëlaan in Delft in elk geval wel, een heerlijk vooroordeel! •