Barcelonnette; fietsen op de BONETTE & PARPAILLON

Fietsen in Barcelonnette; BONETTE & PARPAILLON. Mijn ademhaling gaat hijgend; de ijle lucht bevat eigenlijk niet genoeg zuurstof. Het pad voor me wordt steeds ruiger, met steeds meer losse stenen. Gravel verandert in grof grind, met keien die onder mijn banden wegglippen. Fietsen wordt een balanceer act, het is lastig om op de gestaag klimmende helling het goede spoor te kiezen én te houden. Volledig geconcentreerd en soms volledig aanzettend ga ik langzaam omhoog. Ik wil de technische en fysieke uitdaging aangaan, ik wil dit fietsend doen, ik wil niet afstappen. Af en toe, als er iets minder stenen liggen, kijk ik schuin omhoog: daar ligt de Col de la Bonette, op de Barcelonnette daar gaan we naar toe. Niet over de weg, maar via deze vrijwel onbekende gravelroute. Een heroïsche klim wordt nog heroïscher.

Ingeklemd tussen de hoge toppen van de Alpes-de-Haute-Provence ligt het pittoreske Franse bergdorpje Barcelonnette. Een dorpje met herinneringen, van vakanties, van de Tour de France kijken op een groot scherm op het centrale dorpsplein, maar vooral van onze eigen etshistorie. Hier etste mijn vrouw Willy haar allereerste alpencol, inmiddels bijna tien jaar geleden. Samen reden we de Col de la Cayolle en nog steeds zie ik haar gezicht voor me toen ze op de top arriveerde: stralend van geluk en trots rolden de vreugdetranen over haar wangen. Zo veel blijdschap dat ze bijna uit elkaar spatte. Als ik over Barcelonnette praat of lees is dit onmiddellijk mijn eerste herinnering, een hele zoete.

LES TROIS COLS

Barcelonnette wordt omringd door een ink aantal hors categorie cols, allemaal ruim boven 2000 meter hoogte en ruim binnen schootsafstand. Dat maakt het de ideale uitvalsbasis voor uit- dagende – en mooie fietstochten. Destijds ook voor ons! Na de Cayolle volgde de Col de Vars, bekend van Tour de France passages. Maar de mooiste en zwaarste tocht die ik hier reed was een rondje met drie cols, Les Trois Cols de Barcelonnette, met 3300 hoogtemeters in slechts 120 kilometer. Het hoogteprofiel ziet eruit als een zaagtand: drie keer omhoog en drie keer omlaag, geen meter vlak of zelfs niet vals plat. Maar o zo mooi, met zijn drie heel verschillende cols. Als je als fietser hier in de buurt bent is dit eigenlijk verplichte kost, dit rondje wil je niet missen. De versie tegen de klok in wordt gezien als degene waar je het meest van de adembenemende schoonheid van de Col d’Allos in deze versie de eerste van de drie cols kunt genieten.

Wil jij dit artikel terug lezen, wordt dan abonnee van Wielrenblad. En ook op de hoogte blijven van al het nieuws omtrent elektrische fietsen? Houd dan de nieuwspagina van Wielrenblad in de gaten! Benieuwd naar routes, tips & tricks en nog meer leesvoer? Of koop Wielrenblad in onze webshop.