14-09-2016 - Kitesurfen, Nieuws

Fun en vrijheid op Funen

De zomer liep langzaamaan op zijn einde, de dagen werden korter en het water kouder. Na een allesbehalve winderig seizoen besloten Finn, Thies en ik dat het seizoen nog niet voorbij mocht zijn en we planden een korte roadtrip. Met een gelimiteerd budget en beperkte tij d wilden we ons heil niet ver van huis zoeken en kozen we voor Denemarken. Omdat Denemarken zo dichtbij ligt, zijn we er al tig keer geweest, dit maal zouden we de noordelijkere spots bezoeken. Na het bestuderen van de windvoorspelling voor de aankomende week en enkele uren naar Google Earth gestaard te hebben veranderden we de koers; de weergoden stuurden ons in de richting van het Deense Zuidzee-eiland Funen.

Het mooie van zo’n last minute trip dicht bij huis is dat je ook zo vertrokken bent. En zo reden we diezelfde dag nog op de Deense snelweg, in een auto beladen met kitespullen, bier en de vroeg gearriveerde kerstkoekjes. We hebben al eerder een bezoekje aan de beroemde ‘Spot X’ op Funen gebracht, maar we namen nooit de tijd om te ontdekken wat dit eiland nog meer te bieden heeft. Met een oppervlak van drieduizend kilometer heeft Funen genoeg diversiteit aan kitespots te bieden, zonder dat de afstanden zo groot zijn dat het oncomfortabel wordt om de hele dag van spot naar spot te rijden.

svelmo-3

Fynshoved
Vaarbare windrichtingen: ZW / W / NW
Water: Vlak en diep
Stroming: Geen
Aantal lokale kitesurfers: 0

Omdat de wind gedurende de eerste twee dagen uit het west- en zuidwesten zou gaan blazen stonden we te popelen om een spot op het uiterste Noorden van het schiereiland te proberen. Eenmaal in Fynshoved aangekomen stelde het uitzicht niet teleur. Een enorme baai met spiegelvlak water, zon en steady twintig knopen verscheen voor onze ogen. En alsof dat nog niet genoeg is, kun je de hele weg op het schiereiland afrijden en op twee meter afstand van het water parkeren. Extatisch door dit uitzicht sloegen we de lunch over om onmiddellijk voor een sessie te gaan, waarbij we uiteindelijk voor zonsondergang niet konden stoppen met varen.

Het plan was om voor zonsondergang een plek om te slapen te vinden, maar je weet hoe dat gaat als het waait. In de pikzwarte duisternis gingen we op zoek naar mensen die ons konden vertellen waar we de campings in de buurt konden vinden. Net naast de kitespot was er een kleine haven, waar we een aantal vissers vonden die ‘øl’ (Deens voor bier) zaten te drinken. Ze vertelden ons dat we ook direct op de kitespot konden blijven slapen in deze tijd van het jaar, als we beloofden geen afval achter te laten. Na een groot bord pasta en een paar biertjes met de locals vielen we in slaap op de plaats waar we een paar uur later opnieuw onze vliegers zouden oppompen.

svelmo-5

Nadat we de volgende ochtend door de opkomende zon en het geruis van de zee gewekt waren besloten we de dag te beginnen met een fatsoenlijk ontbijt. Er gaat niets boven een flinke portie vers roerei en een warme kop koffie. We waren op budgettrip maar de investering in een gasfornuis was zeker het geld waard! Goed uitgerust en met een volle maag gingen we voor de eerste sessie van de dag. Het was een geweldige ervaring om in zulke ideale omstandigheden te kiten zonder andere mensen op het water. Na een paar uur zat er niets anders op dan ook wat actiefoto’s te maken met deze pittoreske haven op de achtergrond.

Direct na een grote kom spaghetti bolognese en een wandeling rond het schiereiland gingen we voor de middagsessie. De wind was ongeloofl ijk stabiel, dus we konden onze vliegers de hele dag opgepompt houden. Met het licht van de ondergaande zon wilden we iets nieuws proberen, een idee waar we al langer mee rondliepen. Vlak voor de reis hadden we een aantal gekleurde rookgranaten uit een pyrotechnische online shop besteld en deze legden we in het gras, heel dicht bij het water.

svelmo-2
In de beschrijving stond dat deze granaten ongeveer een minuut zouden roken, dus we zouden slechts een paar pogingen hebben om met dit speciale effect een foto te schieten. Helaas was de wind te krachtig en blies deze de rook direct weg. Niet helemaal wat we er van verwacht hadden, maar het bleef een idee met potentie. Afgepeigerd van de lange dag op het water eindigden we de dag met een groot kampvuur en vele øl’s onder de Deense sterrenhemel. Omdat de wind op de derde dag pas later in de middag door zou zetten, namen we de tijd om onder het genot van een uitgebreid ontbijt en de plannen voor de rest van de trip te bespreken. Niet in staat om de meest recente weersvoorspelling te kunnen raadplegen besloten we vandaag op zoek te gaan naar een functionerende internetverbinding. Er zijn van die vaste plekken waar je als roadtripper ongeacht de kwaliteit van het voedsel- enorm veel waarde aan hecht: McDonalds. De grootste stad op het eiland heet Odense, is 173.814 inwoners rijk en natuurlijk vind je hier op iedere hoek van de straat een restaurant van deze standaard met internet uitgeruste fastfoodketen. Met vette vingers bedienden we onze smartphones en laptops om alle verschillende weerwebsites te controleren. De wind zou die avond vanuit het zuiden gaan waaien en vervolgens in een pal westelijke richting draaien voor de komende twee dagen. Blij met deze forecast hapten we snel die Big Tasty Bacon weg en sprongen opgetogen weer in de auto om in de richting van het kleine dorpje Svelmø te vertrekken.

Svelmø
Vaarbare windrichtingen: ZO / O / ZW
Water: Vlak en ondiep
Stroming: Geen
Aantal lokale kitesurfers: 2

Svelmø is een grote, ondiepe baai aan de zuidpunt van het eiland. Midden in de baai zijn er meerdere landtongen, dus je kunt altijd een plekje met rimpelloos water vinden. Nadat we in recordtijd onze vliegers opgetuigd hadden, sprintten we naar zo’n vlakwaterspot. De wind was perfect voor 13 en 14 meter en die eerder geconsumeerde 1200 calorieën waren verbrand voor we het wisten. Na een poosje merkte Thies op dat een van de zandbanken vrij hoog was, dus waagden we nog een poging aan het rookgranaat-idee. Op deze locatie konden we de granaat enigszins in het zand graven, waardoor deze niet uitgeblazen werd en eindelijk schoten we de foto’s die we ons voorgesteld hadden. Na het opblazen van alle granaten was de nacht al pikzwart en het was nog tricky om de weg naar de auto terug te vinden. Eenmaal terug bekeken we snel de resultaten op de computer en vielen als een blok in slaap.

Dit artikel is afkomstig uit de Access #1 van 2016. Dit nummer kunt u hier bestellen. Wil je niks meer missen op het gebied van Kitesurfen word dan abonnee!

 van