Fotoshoots in Episch Egypte met Hannah Whiteley

Het niet kunnen reizen voelde als een eeuwigheid voor een reisliefhebber als ik. Zeker in de koude winter en voorjaar in Engeland is het lastig om dan positief te blijven. Voor ons pro-kiteboarders is reizen een must. Velen zien ons leven niet als een echte baan maar wij verdienen ons geld met het maken van mooie foto’s en video’s en het meedoen aan wedstrijden. Wij reizen niet om op vakantie te gaan. Het is werk. Er komt veel planning en logistiek bij kijken om je spullen op locatie te krijgen en het vinden van een goede fotograaf. Op de locatie moeten er mooie spots gevonden worden om te schieten. Daarnaast moeten we continue trainen om in de top te blijven.

Toen er mondjesmaat weer gereisd mocht worden besloot ik een plan te maken om op pad te gaan voor een ‘content creation mission’ naar Egypte met de Nederlandse filmmaker Jil van Dijk. Omdat het voor ons werk was, mocht er gelukkig meer dan voor de normale toerist, maar we moesten ons wel overal houden aan de coronaregels waardoor het reizen wat langer duurde. Onze eerste stop was in El Gouna, zo’n veertig kilometer van de luchthaven van Hurghada. We verbleven in de Three Corners Ocean View, een prachtig all-inclusieve hotel. De spot heeft super vlak water (vooral met laag water). Perfect om je tricks te perfectioneren. Het waaide elke dag dat we hier waren. Er heerst een supervibe hier bij de Makani Beach Club met een chill out area, aprés kite bar en restaurant lounge bij het strand. Leuk om te blijven hangen na je kite-sessie. Mocht het niet waaien is er nog een wakeboard-kabelbaan. In de avond komt de haven tot leven met tal van restaurants en uitgaansgelegenheden. De tuktuk is hier het belangrijkste vervoersmiddel. Je hoeft geen auto te huren.

Enge stunt

We hadden na een paar dagen varen al veel topfoto’s en -video’s. Goed begin van de trip! Het werd tijd om van spot te wisselen. Vanuit de haven van Hurghada gingen we op een bootrip van Big Dayz Kite Safari. De boot was groot en vanaf dat ik aan board stapte, wou ik meteen van het dak van de boot springen met m’n kite. De wind was hard en het was best een gevecht om bovenop te komen terwijl ik m’n kite in bedwang moest houden. Ik moest drie etalages omhoogklimmen met allerlei obstakels voordat ik op het plateau kwam. De vlagerige wind maakte mij bang dat een vlaag mij te pakken zou krijgen voordat ik klaar kon gaan staan. Dan had ik zeker tegen een mast of op het dek geklapt. Maar uiteindelijk stond ik klaar. De adrenaline gierde door mijn lijf. Ik stuurde mijn kite in en… daar vloog ik. De landing was netjes en clean. De sprong was achteraf het minst enge, de beklimming wel. (Voor de liefhebbers: de video van de sprong staat online.)

De windvoorspelling voor de hele week was gunstig en het plan was om meerdere spots aan te doen op de Rode Zee. Het heeft iets magisch om 24/7 op een boot te leven met alleen maar water om je heen. Prachtig helder en turquoise water trouwens. Op de spots waren we de enigen wat een onwerkelijk, zelfs nederig gevoel gaf. Slechts één dag hadden we geen wind, maar dat gaf ons de mogelijkheid om te duiken. De Rode Zee is prachtig onder water. Zo konden we ook extra life-style-foto’s maken. Bij zonsondergang kwam als kers op de taart nog een groep van vijftien wilde dolfijnen spelen met onze speedboot. Ze sprongen voor ons uit. We gingen het water in om met ze te zwemmen. Dolfijnen zijn nieuwsgierige beesten en komen best dichtbij. Het was mijn eerste keer dat ik zwom met dolfijnen.

Nog een eerste keer voor mij was een ‘boat tow’ waarbij je aan een kite de lucht ingaat voortgetrokken door een boot. Ik ben nog nooit zo hoog gegaan in mijn leven! Maar Marco van Big Dayz Kite Safari ging pas echt mega hoog.

Op zoek naar een kameel

Op het einde van de boottrip viel mijn oog op een eiland met een Mars-achtig landschap. Wow, zo ruig! Een gave spot om foto’s te maken. Jil sprong in de speedboat en we voeren naar het eiland. Het water was best wild en de wind ook. Het was lastig om goede foto’s te maken terwijl de boot zo tekeerging. Maar Jil kreeg het voor elkaar om een paar mooie platen te schieten. De week op de boot vloog voorbij met zoveel actie elke dag. En de andere gasten op de boot waren ook gezellig dus samen met de service en eten van Big Dayz Kite Safari was het een topweek. Na deze boottrip gingen we naar het zuiden. Op zoek naar een kameel. Ik had het gekke idee om met een kite van een kameel af te springen. We vonden iemand met een kameel en we spraken met hem af de volgende ochtend bij zonsopkomst. Dan heb je mooi licht. Wij supervroeg bed uit en naar de spot. We wachten en wachten en wachten maar de gast met de kameel kwam niet. We hebben toen maar met een andere kameeleigenaar afgesproken met zonsondergang. Maar… surprise surpise… ook die kwam niet opdagen. Toen we de hoop hadden opgegeven kwamen we toch nog iemand tegen met een kameel. Driemaal is scheepsrecht: we probeerden het nog een keer om met zonsopkomst te gaan schieten de volgende dag. Wij weer vroeg bed uit en wachten op de spot maar wederom: geen enkele kameel in zicht. ‘Nee, niet weer!’ dachten we. Maar net toen we ons boeltje wilde inpakken, kregen we een belletje, hij was onderweg! En daar kwam-ie langzaam uit de woestijn tevoorschijn. Ik moest lachen om deze prachtige entree. Uiteindelijk zijn de foto’s – na drie dagen frustratie – gelukt.

Zelfgemaakte zandpiramide

Nadat de ‘kamelenjump’ was afgetikt was het door naar het volgende waar Egypte beroemd om is: de piramides. Helaas kon ik niet kiteboarden in de buurt van een piramide, maar ik kon natuurlijk wel de optische illusie opwerpen. Het leek wel of ik terug was in mijn kindertijd toen ik samen met Jil emmers vol zand opwierpen tot een mini-piramide. Stiekem vond ik het best leuk om met het zand te spelen haha. De uiteindelijke foto’s zijn echt wel gaaf geworden. Na het bouwen van zandpiramiden was het… terug naar de werkelijkheid. De Engelse regering zou Egypte als rode zone aanmerken. We moesten het land dus vlug verlaten om niet tien dagen verplicht in quarantaine te komen als we teruggingen naar Europa. Ik kan al niet één dag in mijn eigen huis verblijven laat staan tien dagen vastzitten in een hotel. We probeerden direct een vlucht te boeken, maar echt alles was vol! Na lang zoeken vonden we een vlucht naar Zürich (Zwitserland) met een acht uur durende overstap midden in de nacht voor de vlucht naar Engeland. Razendsnel deden we een coronatest en pakten alles in. Gelukkig gingen we probleemloos door alle checks en het was een opluchting om het vliegtuig in de lopen. Een fijne afsluiter van een toch al avontuurlijk reisje.

Dit artikel “Episch Egypte” komt uit Access #4 van 2021. Voor meer kitesurf nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de andere magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Access en volg ons op Facebook en Instagram