28-09-2012 - Kitesurfen, Nieuws

In gesprek met de vader van de kitesurfschool: Harry Vogelezang.

‘Kiteboarden is geen dammen of  vissen’

Tekst: Stefan van der Kamp Beeld: Familie Vogelezang & Stefan van der Kamp

Het is een naam die al sinds jaar en dag rondzingt onder de kiteboarders. Hij is de eigenaar van de grootste kiteboardschool in Nederland. En zoals dat gaat met hoge bomen vangt ook deze boom veel wind. Hij was een van de eerste die in Nederland begon met kitelessen geven. En veel huidige schoolhouders hebben dan ook hun eerste lessen bij hem gehad. Nu hij net vader is geworden is het tijd om in gesprek te gaan met de Godfather van de kitesurfscholen: Harry Vogelezang.

Het deurraampje gaat open. Daar staat de moeder van zijn pasgeboren kind. Ik zeg dat ik voor Harry kom. Het raampje gaat weer dicht. Even later gaat de deur open. Daar staat Harry met zijn kind Harrison op zijn arm. Hij sabbelt op de spierbal van papa. We hebben vroeg afgesproken en het is duidelijk dat ik Harry uit zijn bed heb gebeld. Hij heeft snel een trainingsbroek aangetrokken en als hij zich omdraait kijk ik tegen de blote kont van meneer Vogelezang aan. Hij verontschuldigt zich, maar ik zie dit als de manier van Harry om het ijs te breken.

Van ijs naar sneeuw is een kleine stap. Toen Harry nog een Harrison was en drie jaartjes oud telde woonde hij met zijn ouders bij het Gardameer in Italië. Zijn ouders runden een bungalowpark en zijn vader had een skilift gebouwd zodat de gasten ook van de wintersneeuw konden genieten. Met drie jaar oud stond kleine Harry al op de ski’s. De zaadjes voor een carrière in de actiesportwereld waren geplant. Maar het duurde nog even voordat deze tot bloei konden komen.

Toen Harry negentien was verhuisde de familie Vogelezang naar Nederland. Zijn ouders hadden altijd in het vastgoed gezeten, maar dat liep niet meer naar behoren. Ze gingen het geluk beproeven in Nederland en dat begon met een business waar je nu Harry niet zo snel in zou zien staan: een boekenwinkel. Papieren bundels en later ook kantoorartikelen. Dat is wat de familie Vogelezang aan de man bracht. Omdat Harry het windsurfen had ontdekt maakte hij een deal met zijn ouders dat hij ook drie dagen het water op kon. Harry was verzot op de zee. Al snel zijn de drie dagen niet genoeg en Vogelezang geeft aan bij zijn ouders dat hij vol voor het windsurfen gaat. Een carrièreswitch die bij zijn ouders niet goed valt. Ze zien er niet meteen brood in en verliezen een werkkracht in de kantoorhandel.

Als windsurfer valt Harry op bij de jongens van Pavo die destijds met de eerste Wipika kite op Scheveningen kwamen. Harry wilde het wel proberen, maar hij kwam geen meter vooruit met de tweelijner in de branding van Scheveningen. De mannen van Pavo wezen hem erop dat binnenwater makkelijker was om te beginnen en dus ging Harry met de kite naar Muiderberg. Daar lukte het wel met die tweelijnvlieger. Met de vlieger in de boom en een grote glimlach op het gezicht kwam Harry het water af. Hij kon kiteboarden Volgens eigen zeggen was Harry de eerste kiteboarder op Scheveningen met in zijn kielzog mannen als Ruud Overwater en Rinse Elgersma.

Het duurt niet lang of de mannen van Kubus Sports staan bij Harry Vogelezang op de stoep. In plaats van twee lijnen heeft hun Naish kite vier lijnen en Harry’s ogen beginnen te schitteren. Ook al heeft Wipika hem al die tijd gesteund, dit is voor hem een kans die hij niet moet laten glippen. De heren van Wipika zijn niet blij met zijn overstap en Harry geeft toe dat het niet helemaal netjes was. Maar soms moet je een kans grijpen. De vierlijnskite maakt de sport een stuk toegankelijker en grote merken als Nuon, Swatch en O’Neill sponsoren Harry tijdens zijn demotour langs de stranden in Nederland. Omdat de demo’s alleen in het weekend zijn besluit Harry door de week nog wat te gaan ondernemen. Vogelezang begint een kiteboardschool: Kitesurfschool.nl is geboren.

Zijn eerste klanten zijn kitehandelaren en verkopers. Mannen die in de sport geloven maar het kiteboarden nog niet onder de knie hebben. Zo geeft hij les aan de importeur van wie hij de kites krijgt. Omdat Harry de tweede school in Nederland is begonnen, na Take Off, en hij de jongens aan het varen krijgt is er genoeg klandizie. Harry gaat vol voor de kitesurfschool en Vogelezang zet door. Hij is koppig en moet en zal een succesvolle kiteschool opbouwen.

De groei van de sport gaat gepaard met een explosieve groei van kitescholen. Kiteboarders zijn in de regel eigenwijze mensen en dat in combinatie met het Italiaanse temperament van Harry is een cocktail voor hanengevechten. Al snel is bekend dat het Autostrand bij Oostvoorne een ideale plek is voor kitelessen en meerdere kitescholen proberen voet aan de grond te krijgen. Voor Harry is het simpel: “ik was eerst en de rest mag aansluiten.“ Deze haneninstelling heeft meer dan eens tot botsingen geleid. Want Harry is niet de enige die voor zijn zaak vecht.

Dat dit kwaad bloed zet lijkt mij duidelijk. Ik hoor als verslaggever in de wereld van het kiteboarden meer dan eens verhalen over Harry die hem zacht gezegd niet in een positief daglicht zetten. Zo was er het verhaal van een lesser die zijn been brak. Op het kiteboardforum Hanglos kreeg zijn school de volle laag nadat Harry ongelukkig reageerde over dit incident. Er werd de kitesurfschool verweten dat met te veel wind les gegeven was. Vogelezang is het er niet mee eens. Hij vindt dat mensen ook les moeten kunnen krijgen met harde wind: windkracht zes moet volgens Harry kunnen. Al geeft hij wel aan dat het alleen kan met constante wind, niet met vlagerige condities als bijvoorbeeld op Fuerteventura. En dat het per persoon verschilt of de condities geschikt zijn. In het geval van de lesser met het gebroken been was het een kwestie van ongeluk. De lesser voer zijn eerst meters en kwam ongelukkig ten val. Volgens Harry zijn er in zijn meer dan tien jaar leservaring slechts drie van dit soort formaat ongelukken gebeurd. En het is geen kleintje: inmiddels is de school uitgegroeid tot de grootste van Nederland met lesplekken op Zandvoort (i.s.m. The Spot), Kijkduin, Oostvoorne (i.s.m. Eurofun) en Schellinkhout (i.s.m. Van Den Berg).

Toch maar weer even over de achterklap. Er is meer dat Harry in de schoenen krijgt geschoven. Zo gaan er verhalen de ronde dat de inmiddels 45-jarige zich kinderlijk zou gedragen in het bijzijn van zijn instructeurs. Er gaat over de boulevards een verhaal in de rondte dat Harry het Tikibad in Duinrel uitgezet zou zijn op een teamuitje met zijn instructeurs. Als ik dit hem voorleg is hij open in het toegeven van het kinderlijk gedrag. “We gingen met teveel mensen van de glijbaan. De badmeester blies op zijn fluit en toen trok ik de broek van de badmeester naar beneden en stond hij in zijn blote fluit. Toen moesten we het zwembad verlaten.”

Over de risico’s in de sport en stunts zoals Nick Jacobsen die uithaalde in Zuid-Afrika door van de kraan af te springen is hij duidelijk. Het blijft volgens hem een extreme sport met uitschieters. “Het is geen dammen. Het is geen vissen.” Harry is zelf ook wel van de extreme stunts. Zo zagen we hem eerder kiteboarden in een zwembad voor een hotel, over andere kites heenspringen en sprong hij in zijn laatste filmpje van een brug af. Althans, dat was de bedoeling. De stunt ging mis, de eigenaar van de kitesurfschool ging knock out en toch verkoos Vogelezang om de scene te plaatsen in zijn laatste filmpje. “Soms gaat het mis en het is goed om dat ook te laten zien.” De rest van het filmpje heeft overigens keiharde kite- en windsurfactie en is hier te bekijken: https://vimeo.com/40478687 

Harry Vogelezang is blij met zijn sponsors O’Neill en Naish waar hij al sinds het begin van zijn watersportcarrière mee werkt. Op de vraag of Vogelezang iets in zijn leven zou willen veranderen is het antwoord simpel: niets. “Ik heb genoten en geniet nu nog elke dag van wat ik doe. Ik zou hetzelfde doen. Je leeft maar één keer, dus iets minder werken en meer genieten van je leven. Je weet nooit wanneer je laatste dag kan zijn .”

 van