Inside view: Foilboard racen
De Bridges zijn een bijzondere kitefamilie. Zowel in de freestyle- als in de raceklasse hebben moeder Steph en haar zoons Olly, Tom en Guy samen inmiddels meerdere WK-titels op hun naam staan. Vader Eric heeft een watersportwinkel en coacht het zooitje. Steph en Olly focussen zich momenteel vol op het hydrofoilracen in de Hydrofoil Pro Tour en Kitefoil Gold Cup. Wij voelden het sympathieke duo aan de tand over deze spiksplinternieuwe wedstrijdsport en hun ervaring met foilboard racen.
Het foilboarden krijgt geen kans om mee te doen op de Olympische Spelen in Tokio in 2020. Teleurgesteld?
Steph: ‘Met of zonder Olympische Spelen, foilboardracen blijft geweldig. Bedenk dat foilen nog maar kort bestaat. En het is sowieso nog maar twee jaar geleden dat de Formula Raceboard-scène echt groot werd. Die ontwikkeling heeft ook de ontwikkeling van het foilen vergemakkelijkt. De atleten moesten natuurlijk de overstap maken naar een foilboard, maar voor de echte toppers was de overstap relatief snel gemaakt. En natuurlijk, voor mensen buiten de sport had het geweldig geweest als we mee hadden mogen doen. Dit is geen verlies voor kitesurfen als sport, het is een verlies voor de Spelen!’
Waarom?
‘Wij doen een sport die juist heel aantrekkelijk is voor de Spelen – snel, kleurrijk en makkelijk te volgen. Het werkt ook met weinig wind, trekt veel jonge mensen aan en voor de atleten is het makkelijk om met materiaal te reizen.
Ook zonder kans op Olympisch goud blijft kitefoilen groeien en uitbreiden, maar als moeder van drie jongens die de juiste leeftijd hebben met kans op een medaille is het natuurlijk teleurstellend. Vooral voor Olly was het teleurstellend: hij was een natuurtalent op het raceboard met drie vinnen. Hij was er klaar voor. Nu heeft hij er een paar jaar over gedaan om weer terug aan de top te komen met de hydrofoil, maar ik verwacht dat je hem in 2017 vaker met goud dan zilver op de podia ziet staan.’
Olly: ‘Ook belangrijk is dat kiteboarden al een sport is op de Jeugd Olympische Spelen en in 2018 gepresenteerd gaat worden in Buenos Aires. Alleen wordt de weg nu niet bepaald vrijgemaakt voor die kiters als er geen echte Olympische Sport van kitesurfen gemaakt wordt.’
Maar foilen zou uiteindelijk gepresenteerd kunnen worden als een show event in Tokio.
Steph: ‘Ja, een showcase ligt zeker nog op tafel voor Tokio. En er is nog steeds een kleine kans voor de sport om voor de medailles mee te doen spelen. Deze beslissing wordt deze zomer genomen.’
De International Kiteboarding Association werkt aan een Formula Kite Klasse voor de Olympische Spelen van 2024. Aan het eind van 2017 beslissen ze over het materiaal dat foilers moeten gebruiken. Wat denk je ervan?
Olly: ‘De draagvleugels zijn nu nog volop in ontwikkeling, maar het is belangrijk dat het materiaal uiteindelijk wordt gestandaardiseerd. Zo krijg je een eerlijke competitie. Kijk naar het racen: iedereen voer op hetzelfde raceboard met drie vinnen, dit werkte heel goed en hierdoor kon iedereen het meeste uit zichzelf halen zonder vervelende verrassingen. We hebben het nu vaak over de ontwik- keling van de hydrofoil, maar er is ook nog een hoop gaande in de ontwikkeling van foilkites. De ontwerpers die zich bezighouden met de ontwikkeling van paragliden vinden het vast gaaf om met kiters te werken omdat wij als kitesurfers vette dingen kunnen doen die met een paraglider niet mogelijk zijn.’
Ja, de ontwikkelingen gaan erg hard. Jullie gaan nu alweer sneller dan vorig jaar.
Olly: ‘Ja, in 2016 kwam Levitaz met een aantal veranderingen. Allereerst een stijvere en langere mast. Doordat de kwaliteit van het carbon beter was kon de mast super stijf zijn bij een lengte van 110 cm. De langere mast is geweldig om mee naar buiten te varen en geeft met voldoende tegendruk extra momentum. Beide veranderingen maken het makkelijker om tegendruk te geven én hoog te blijven én snel te gaan. Ten tweede zorgt de nieuwe voorvleugel ervoor dat we bij hoge snelheden downwind een stuk stabieler zijn, het geeft een platter profiel. Ten slotte geeft de verandering in ontwerp naar een traditionelere achtervleugel ook extra downwind-stabiliteit. De boards veranderen constant van vorm, maar over het algemeen worden ze kleiner. Sinds een touch down niet nodig is zijn de boards net groot genoeg voor wat voetenwerk! De shape van de vleugel is belangrijker dan die van het board.’
Met hoeveel knopen kun je beginnen met foilen en hoe is je upwind- en downwind-snelheid met weinig wind?
Olly: ‘We kunnen beginnen met foilen met vijf knopen constante wind, tenzij het vlagerig is. Bij die paar knopen wind gaan we inmiddels twee keer zo snel upwind en meer dan drie keer zo snel downwind. En als het zes knopen waait, gaan we met zo’n achttien knopen downwind. Het is geniaal en er is niets dat je hiermee kunt vergelijken. Dit is nu mogelijk door de combinatie van betere foils, fantastische kites en verbeteringen van de riders zelf.’
We weten dat jullie gigantisch veel materiaal hebben. Hoeveel foils staan er wel niet in de garage?
Steph: ‘Haha, we hebben thuis zo’n vijf gesloopte en ongeveer vijftien werkende set-ups staan. Voor het hele Bridge-team! Het allerbeste spul staat in Olly’s kamer en in mijn kamer staan de foils die een beetje beschadigd zijn of niet snel genoeg!’
Over snelheid gesproken. Je vertelde me dat kleine obstakels, zoals zonnebrand op de foil, al van invloed kunnen zijn op de prestaties.
Steph: ‘Ja, het is heel belangrijk om de foils schoon te houden. Je moet ze vrijhouden van viezigheid, zonnebrand, vet of zout! De snelste foil wordt goed geschuurd met schuurpapier korrel 2000 en dit is al een hele vaardigheid op zich. De foil voelt anders in zout water of zoet water, op een meer met zoet water ga je super snel.’
We praten over kitesurfen als een watersport maar in de tussentijd zien we foilracers die het water niet eens aanraken tijdens een race!
Olly: ‘Ja, dat klopt, de toppers raken het water helemaal niet. Als het board één touch down maakt tijdens de race ga je al niet meer winnen.’
En wat zijn de beste fysieke eigenschappen om snel te zijn op het foilboard?
Olly: ‘Veel kracht in je benen, slank, flexibel en een goed uithoudingsvermogen omdat je aardig lang op het water staat tijdens de gemiddelde racedag. De races zijn misschien niet zo lang maar er zijn vaak zes races met veel tijd ertussen.’
Wat is de meest efficiënte manier om te trainen op het water? Trainen met een groep, in jullie geval met de familie, of GPS?
Steph: ‘Wij hebben echt geluk dat we met z’n drieën trainen: Olly, Guy en ik. Dit is echt een groot voordeel tijdens het trainen en testen. Ik denk dat je meer motivatie en inzicht krijgt wanneer je met anderen traint in plaats van de GPS. Maar, ik ben iemand die uitgaat van mijn persoonlijke ervaring en niet van de cijfers. Er kleven gigantische voordelen aan GPS-training en ik weet zeker dat het belangrijk is. Wij moeten als team samen trainen én naar de cijfers kijken.’
Wat is het geheim achter het controleren van de foil in overpowerede en choppy condities? Vooral wanneer je downwind gaat?
Olly: ‘Als je downwind gaat, verhoogt je snelheid en de schijnbare wind komt meer van voren. Het belangrijkste is om je niet te verzetten en mee te gaan – des te sneller en meer downwind je gaat hoe stabieler de foil wordt. Halve wind is een ander verhaal en het is veel lastiger om te depoweren. Uit ervaring kan ik je vertellen dat het aankomt op lef! Hard drukken, tegen de foil in leunen en proberen om het vol te houden! Bepaalde foils zijn hier beter in dan anderen. De foils die wij gebruiken zijn ontworpen om heel goed up- én downwind te gaan. Wij gebruiken geen speedvleugels voor de halve windse koers, maar die kunnen goed werken in een aantal lange afstandsraces zoals het Red Bull Lighthouse to Leighton-evenement in West-Australië. Als je went aan hoogtelopen wordt het steeds makkelijker om je angst los te laten. Door kites te gebruiken die goed depoweren, een zittrapeze te gebruiken, je kite hoger in de lucht te plaatsen, een kleinere kite te pakken en kortere lijnlengtes te gebruiken, kun je beter halve wind gaan.’
Welke materiaalontwikkelingen hebben invloed gehad op het foilmateriaal voor de gemiddelde rider?
Steph: ‘Wij geloven dat de gemiddelde rider een foil nodig heeft die makkelijk te controleren is als ze sneller willen gaan. Dit betekent dat de mast van carbon moet zijn, met veel stijfheid en de juiste lengte zodat de mast werkt als een hefboom. Ook het systeem om de mast, romp en draagvleugel te verbinden is erg belangrijk voor riders die willen reizen met hun foil. Wij vinden het nuttig om verwisselbare vleugels te hebben zodat je een goede mast, board en romp koopt en dan de optie hebt om bijvoorbeeld een beginnersvleugel te upgraden naar een gevorderdenvleugel. Wanneer je voorbij het beginstadium bent en aan het varen bent wil je een foil die goed presteert en kan omgaan met chop, golven en snelheid.’
Even iets anders: sponsor North Kiteboarding heeft net een lightwind foil kite op de markt gebracht, de ACE. Het gerucht gaat dat jij betrokken was bij de productontwikkeling?
Steph: ‘Dat klopt: de ACE is geweldig! Ik ben betrokken geweest bij het testen en het varen van de kite. Het is een fantastische foilkite voor alle riders die willen beginnen met foilkiten, of dit nu is op een hydrofoil, twin tip of voor het snowkiten. De ACE heeft veel depower en is heel gemakkelijk in gebruik. Wanneer je de North Foil Trust-bar gebruikt met de kleine chicken loop kun je er ook goed mee racen. Voor topracers mist deze kite wat up- en downwind-scherpte, maar hij is zeker goed genoeg om mee te racen en houdt je – als je niet bij de absolute top hoort – niet tegen. Wij kijken er naar uit om met de ACE te hydrofoilen dit seizoen en hem te gebruiken tijdens de Red Bull Ragnarok eind maart.’
Tekst Reemedia // vertaling Lisa van den Dool // Beeld Team Bridge
Meer lezen?
Dit artikel is afkomstig uit Access #2 van 2017. Dit nummer kunt u hier bestellen. Wil je niks meer missen op het gebied van Kitesurfen, word dan abonnee! Voor de laatste updates volg je ons op Facebook en Instagram!
