Interview: Bob van Unnik & Steef van der Meer

Bob van Unnik (Bataleon) en Steef van der Meer (Vimana) shredden al jaren aan de Nederlandse top van het snowboarden. Maar ook zij worden een dagje ouder. Toch weerhoudt dat het duo er niet van om gewoon door te gaan met wat ze ruim tien jaar geleden zijn begonnen, zoals blijkt uit dit interview. Dit artikel is afkomstig uit Taste Snowboard Magazine #1 2017, losse magazines kun je altijd nabestellen in de Soul Webshop.

WOORD // BOB VAN UNNIK & STEEF VAN DER MEER & BEELD // SYO VAN VLIET

Beide rijders hebben een A4-tje nodig om hun snowboard-cv te vullen. Jaren geleden stonden ze als kids op de baan en in het park om keer op keer die ene trick te oefenen en de volgende jump uit te proberen. Het hebben van een gezin, een fulltime baan en een krappe agenda verandert veel, maar een ding blijft hetzelfde: snowboarden zal altijd een deel blijven van hun leven. Dit jaar gingen ze ouderwets op wintersportvakantie, geen fotoshoots, geen videoparts filmen of deelnemen aan wedstrijden. Bob en Steef over het snowboarden van toen, nu en de toekomst.

Voor de new kids: wie ben je, wat doe je en waarom is dit interview happening?

BOB (B): Bob van Unnik 27. STEEF (S) : Steef van der Meer 28.

B: It is happening omdat wij voor het eerst in lange tijd een keer op wintersport zijn geweest in plaats van filmen op straat of in de backcountry. Samen met Ollie Dutton en Syo van Vliet.
S: Maar we konden het niet laten om dat dan toch ook weer vast te leggen op beeld, haha, plus Syo is amazing om bij je crew te hebben naast zijn film- en foto-skills.

Hoe lang zijn jullie dan al in de game… omdat jullie op holiday moesten? S: Ik snowboard eigenlijk al vanaf dat ik een jaar of tien was, ik ben toen begonnen in De Uithof, waar ik met competitiefsnowboarden begon. Na een paar seizoenen Mayrhofen ben ik voor een aantal videoparts gaan rijden.
B: Ik ben minder lang in de ‘game’, maar snowboard wel al eenentwintig jaar. Ik kom zogezegd van buiten. Ik heb eigenlijk mijn hele twintiger jaren videoparts gefilmd, nadat ik een korte periode slopestylewedstrijden heb gedaan.

Met welke crews heb je gewerkt? B: Ik ben een van de laatste original Postland Theory Crew-members – trots! – en ik heb daarnaast ook gefilmd met Different Direction.

S: Ik filmde vroeger voor Private Producties en heb ook met Postland gefilmd. Uiteraard is het allemaal begonnen met shootensamen met Lenn Verjans en the Mustachio-crew.
B: Jaaa, inderdaad, good old times!

Welke aspecten van het snowboarden vond je leuk tien jaar geleden en wat is nu de high die je uit het snowboarden haalt? S: Vroeger was het eigenlijk alleen maar gallen en klieren in De Uithof en later bier, party en park lappen in Mayrhofen. Daarnaast wilde je gewoon dikke nieuwe tricks doen, tricks die je homies niet konden. Later wilde ik dat dan op straat in bijvoorbeeld Helsinki, want daar deden mijn helden het ook. Nu kan ik dus trots zeggen dat een weekje park en piste knallen in Oostenrijk, met de daarbij behorende après-ski en Kaiserschmarrn wel weer eens megatof was!
B: Hmm, ik zou zeggen dat ik in het begin heel graag mezelf wilde bewijzen door aan wedstrijden mee te doen en mezelf bij demo’s kapot te gooien. Dat heeft bij mij alleen best snel plaatsgemaakt voor per se het beste videopart willen filmen met de moeilijkste tricks. Tegenwoordig haal ik way more voldoening uit zo hard mogelijk poederrijden en gewoon van hele grote en toffe dingen springen. Het is bij mij dus meer gaan zitten in het ‘hoe kan ik iets doen wat lekker voelt’ en het ‘tevens sick eruit laten zien’ dan ‘hoe kan ik iets doen wat iedereen tof vindt’. Plus echte wintersport is waar het voor mij allemaal mee begon en dat heb ik heel erg gemist!

Hoe is de snowboardscene veranderd ten opzichte van toen je begon?
S: Alles is anders! De kids zijn insane goed, het niveau is belachelijk hoog en het lijkt wel of elke mini-crew een film uitbrengt.
B: Wat generaties betreft heb ik best wat overlap in tijd. Dus ik ben het met Steef eens, maar heb dat wel veel minder bewust ervaren.

Voel je je oud in het snowboarden?
S: Ik voel me niet oud, maar als ik al die kids zie waar ik nog nooit van heb gehoord en ze zijn ook nog eens heel erg goed, dan denk ik wel eens: damn, ik word oud, haha!
B: Ik voel me absoluut niet oud, haha! Maar dat komt ook omdat ik in mijn hoofd nog niet eens twintig ben, haha!’

Hoe combineer je snowboarden met je huidige leven?
B: Momenteel is het allemaal even opnieuw indelen voor mij, aangezien ik sinds september trotse vader ben van Bobby en ook een hele toffe baan heb. Uiteraard is er altijd nog ruimte om hele toffe projecten op te zetten en uit te voeren. Alleen vereist dat tegenwoordig iets meer planning dan vroeger. Mooie filmprojecten kunnen jullie zeker nog van mij verwachten, maar ik ga niet meer hele winters lang op straat in grote met sneeuw gevulde steden doorbrengen.
S: Sowieso minder goed dan vroeger. Vroeger ging ik direct na school of werk snowboarden, omdat daar alle tijd voor was. Nu gaat dat helaas niet meer, ik probeer altijd momenten te pakken om te boarden. Vimana organiseert veel trips voor het team, waar ik deel van uitmaak en dat is elke keer weer legendarisch.

Ben je bang voor het niveau van alle nieuwe kids?
B: Nee man! Ik ben juist fucking stoked vanwege alle nieuwe kids die van aanpakken weten! Ik probeer ook altijd kids waarvan ik denk dat ze echt potentie hebben te helpen om hoger op de snowboardladder te komen. Als teamrijder van grote snowboardmerken kaart ik eigenlijk al heel lang talentvolle kids aan bij mijn teammanagers. Zij komen zelf ook vaak bij mij voor raad of advies, want als teamrijder zit ik er midden in.
S: Nee, net als Bob maak ik mij daar absoluut geen zorgen om! Generaties nemen generaties over. Zo gaat dat en zo is de ruimte voor ons vroeger ook gekomen. Gewoonweg respect dat wordt afgedwongen door de rijders die die ruimte opzoeken, ik hoop dat ’t altijd zo zal blijven.

Wie is all time hero en van wie verwacht je nog meer fire de komende jaren? B: All time Kas Lemmens-fan! Maar dat is logisch, want hij is natuurlijk mijn snowboard-bestie, ik kan gewoon niet wachten totdat hij weer kan doen wat hij het liefste doet! Ik was erbij toen Kas zichzelf blesseerde twee jaar geleden en ik weet wat er toen al in de pipeline zat. Dus… ik ben stoked! Go Kas! Daarnaast wil ik ook dat Cees Wille (mijn andere buddy) eindelijk eens de internationale credits krijgt die hij verdient! Cees is al zo lang zo belachelijk toegewijd en ik vind dat hij meer credits verdient!’

S: Kas Lemmens, legend! Cees Wille verdient het inderdaad ook, hij is er al sinds day one en heeft nooit een steek aan dedication laten vallen. Verder zijn er zo veel namen die het snowboarden tot het volgende level pushen, zoals Yuki Kodono, Marcus Kleveland en nog meer van die jonge generatie boys.

Welk land is je ‘go to’?
S & B: Voor fun Oostenrijk en voor straat Scandinavië for life!’

Welk land(en) staan nog op de lijst? B: Korea, India, Turkije, Alaska en alles wat nog enigszins onontdekt is. Overal waar geen lift is, daar ga ik graag heen! Dus bel me als je een plan hebt! En verder gewoon nog heel veel meer Japan dan dat ik al heb gehad!
S: Pff, eigenlijk wil ik alleen nog steeds heel erg graag naar Japan. Spring days in Bear Mountain, Californië, zou ik daar ook nog wel aan toe willen voegen.

Hoe ziet je winter eruit?
B: Er komt een heel tof filmproject aan, maar hoe en wanneer is wat we nu aan het uitzoeken zijn.
S: Mijn winter zal niet uit volle glorie sneeuwdagen bestaan, een paar kleine tripjes met Vimana bijvoorbeeld. En ik hoop weer met de crew van dit jaar nog een paar dagen in Oostenrijk te kunnen pakken.

Hoe was het om sinds lange tijd weer een weekje op wintersport te gaan? B&S: Waanzinnig sick! Met het Absolute Super Park in Flachau als vaste stek voor park laps is dit voor ons de ‘go to’! Daarnaast zijn de poederruns in die area te gek met goede sneeuwval!’

Dan nog even kort, waar moet je heen voor de meest ellendige wintersport après-skihut?
B&S: Dampkessel.

Beste backflip van de trip?
B&S : Syo van Vliet.

All time hero op de trip?
B&S: Haha, Syo van Vliet.

van