Interview met Slingshot’s Teammanager – Sam Light
Samuel Bernard Light is rider en teammanager bij Slingshot. Als wedstrijdveteraan, materiaaltester en hoeder van de nieuwe generatie riders heeft de inmiddels 30-jarige Brit interessante dingen te melden over de ontwikkeling van de sport.
Hoe was jouw kennismaking met kitesurfen?
‘Oef, die was nogal hardhandig. Ik leerde kiten op mijn dertiende van mijn oudere neven. Het was allemaal heel anders in 2003. Levensgevaarlijk ook. Je had toen nauwelijks depower. Ik werd op een van die eerste sessies door mijn 7-metertje weggetrokken op een nogal ruig steenstrand. Ik had een shorty aan en mijn hele been lag open. Na het ongeluk was ik wel klaar met kitesurfen, maar mijn vader pushte me om toch verder te gaan. Ik ben achteraf heel blij dat hij dat deed. Kitesurfen werd mijn leven. Op mijn 18e werd ik professional.’
Verder geen grote ongelukken gehad?
‘Die bodydrag op het strand toen ik veertien was heeft er het meest ingehakt. Ik had gebroken ribben en mijn enkel moest onder het mes. En dan heb ik nog geluk gehad. Uiteraard heb ik wel angstige momenten gehad, maar die lopen beter af. Verder vooral mooie herinneringen.’
Noem eens een mooie?
‘Mijn beste ervaring was het winnen van de Triple S. Op een of andere manier heb ik die daarna nog 3 keer gewonnen. Ah, ik heb zoveel mooie herinneringen aan sessies en reizen. Zoals zeilen door de Cariben op een catamaran van 30 meter.’
Ja, dat reizen zal nu wel even minder zijn. Hoe zien je dagen er nu uit?
‘Mijn dagen verschillen nogal, maar meestal begin ik met een kop thee. Ik ben en blijf een Engelsman hè? Als ik niet op reis ben, zoals de laatste tijd, dan zit ik soms hele dagen achter de laptop, videos redigeren, emails beantwoorden, plannen maken voor toekomstige reizen. Vorig jaar werd ik internationaal teammanager bij Slingshot en sindsdien ben ik veel bezig met het organiseren van teamuitjes en het helpen van teamleden. Hoe mijn dag ook loopt, tegen een uur of vijf is het tijd voor sportieve actie. Kiteboarden, wakeboarden, skateboarden, yoga, rennen, iets waarbij het bloed gaat stromen. Als ik op teamtrip of een fotoshoot ben ben ik al op dag en dauw om alles goede banen te leiden.’
Mis je de wedstrijden? Of focus je je nu sowieso meer op je rol als teammanager?
‘Mmm, het was eigenlijk heel interessant en leerzaam om noodgedwongen een stap terug te doen uit het wedstrijdveld. Ook ons wereldje is onherkenbaar veranderd door de pandemie. Doordat alle competities werden gecanceld, realiseerde ik me ineens hoeveel bloed, zweet en tranen er in dat hele wedstrijdgebeuren gaat zitten. Het trainen, het reizen, het voorbereiden. Op het moment dat je wedstrijden doet dan moet je er ook vol voor gaan. Dat is in ieder geval mijn mening. Hoe harder je traint, hoe groter de beloning. Competitie vergroot vooruitgang, vooruitgang vergroot motivatie.
De laatste jaren merkte ik dat ik minder snel vooruitgang boekte en daardoor dus ook minder gemotiveerd raakt. Ik ben echter nog niet zover om de handdoek in de ring te gooien. Ik heb nog te veel bewijsdrang. Mijn competitiedrift is nog niet opgedroogd, maar ik ben wel toe aan nieuwe uitdagingen. Teammanager worden was een goede stap. Ik weet hoe het wedstrijdwereldje werkt en denk dat ik de andere teamreders wegwijs kan maken en kan steunen. Sommige rider begrijpen nog niet goed, hoe ze meer kunnen halen uit hun sponsorschap. Ze zijn goed in schredden, maar om een goede teamrider te worden is meer nodig. Ik denk dat ik ze daarbij kan helpen.’
Waarin hebben ze hulp nodig?
‘Als teamrider ben je helaas behoorlijk vervangbaar. Het is een begerenswaardige job, die veel anderen ook willen doen voor minder geld en steun. Daarom moet je jezelf onvervangbaar proberen maken door op meerdere manieren bij te dragen aan je merk. Ik adviseer riders om meerdere dingen te proberen om te zien wat er bij ze past. Dat kan testen, wedstrijden, sociale media of lesgeven zijn. Zeker nu in de pandemie is het wel belangrijk dat je meer kan dan alleen wedstrijden varen.’
Hoe zie jij de rol van competities?
‘Het is nu wat lastiger, maar competities zullen altijd hun plaats hebben in de sport. Het houdt de sport draaiende. Ook als rider is het belangrijk. Als je een wedstrijd wint zullen ze eerder jouw demo bijwonen en jouw videos online willen zien. Het is zeker niet essentieel om wedstrijden te rijden, en sommige riders doen het prima met alleen hun online aanwezigheid, maar het helpt je geloofwaardigheid als rider wel. Vooral als je af en toe op een podiumplaats staat. Anders heeft het weinig zin inderdaad. Zoals het gezegde gaat: als je niet wint, ben je laatste.’
Hoe zit het met jouw geloofwaardigheid?
‘Haha, ik heb wel wat podiumplaatsen behaald hoor. Het meeste succes had ik in de Kite Park League en ik ben twee keer Brits Kampioen freestylen geweest.’
Jij hebt ook meegedaan met de King of the Air-evenementen toch?
‘Jazeker. Ik heb aan alle evenementen meegedaan behalve twee. Een jaar had ik mijn ribben gebroken op de dag voor de wedstrijd. Het andere jaar was er omstreeks dezelfde tijd een Kite Park League-wedstrijd. Toen heb ik daarvoor gekozen omdat ik een goede kans maakte om de tour te winnen. Mijn beste resultaat was uiteindelijk mijn eerste King of the Air. Ik werd derde. Ik denk eigenlijk wel dat ik een kans heb om te winnen, maar ik moet dan wel beter worden met straps. Het gaat tegenwoordig erg over boardoffs enzo. En ik heb die ontwikkeling gemist omdat ik liever met boots kitesurfte en zo snel mogelijk handlepasses wilde maken.’
Denk je dat wedstrijden nog veel gaan veranderen? Meer big air of foiling bijvoorbeeld?
‘Even nadenken. Ik denk dat we meer foilwedstrijden gaan zien. Foilracen, maar waarschijnlijk ook foil freestyle-wedsrijden. Big air competities zijn natuurlijk het gaafst voor het publiek, maar het probleem is wel dat het lastiger is om keiharde, constante wind te hebben op het moment dat je het nodig hebt. Het is lastiger dan kitepark-wedstrijden. Kaapstad is de beste plaats voor Big Air, maar zelfs daar blijft het lastig om geschikte omstandigheden te hebben met 40 knopen wind. Het blijft een gedoe.
Als we meer big air wedstrijd willen dan zullen de riders ook in mindere weersomstandigheden moeten laten zien wat ze waard zijn. Maar dan is het meer een andere tak van sport. Het gaat dan niet meer om ballen en commitment, maar om een verschillende skillset. het gaat dan meer richting freestyle. Dan moet je ook technischer zijn, beter met board-offs en handlepasses enzo. Kitesurfen is heel veelzijdig, maar ook heel subjectief en dat maakt het lastig als jurysport. Het is moeilijk om kitesurfen in een hokje te stoppen.’
Wat zijn jouw favoriete moves?
‘Mmm, vind ik lastig om te zeggen, want ze voelen allemaal goed om verschillende redenen. Als ik moet kiezen dan denk ik aan de backmobe omdat het een hele vloeiende truc is die moeiteloos gaat als je hem echt doorhebt. Verder? Bij geen enkele truc voel je meer adrenaline dan bij een goede megaloop. Dat gevoel dat je zo door lucht slingert is fantastisch! Haast niet te beschrijven.’
Met welke moves ben je momenteel bezig?
‘Ik ben nu vooral bezig met mijn ‘straps big air riding’. Ik heb mijn boots verruild voor straps. Ik deed nooit board-offs enzo, die oefen ik nu. Straps zijn nog niet helemaal mijn ding, maar ik wil nog wel even actief blijven in the King of the Air-competities dus ik zal wel moeten. Ik werk ook aan mijn hydrofoil skills. Ik vind het gaaf omdat het zo moeilijk is, maar tegelijkertijd is het veel comfortabeler en easy oor mijn lichaam. Je hoeft niets te breken om een epische truc te doen. Ik hou van dat contrast.’
Welke riders hebben jou geïnspireerd?
‘Vroeger was dat de Autofocus-crew en de Space Monkeys-crew! Ik heb zoveel geleerd door het zien van hun videos. Dat waren echte pioniers van de sport. Nu raak ik geïnspireerd door iedereen die fysieke en mentale grenzen pusht. Ik denk nu bijvoorbeeld aan mijn goede Nederlandse vriend Willem Hooft. Door een motorongeluk is hij verlamd vanaf zijn benen. Als ik hem zie kitesurfen raak ik enorm gemotiveerd. Ook solozeilers vind ik gaaf om te volgen. Weken en maanden alleen op zee zitten: dan ben je ook uit bijzonder hout gesneden. Ik weet niet of ik dat zou kunnen, maar het boeit me wel, want ik hou van zeilen en ik ben een amateurmeteoroloog, alsmaar bezig met het weer en op de uitkijk naar een volgende expeditie. Ik heb afgelopen zonder een zeilboot gekocht en wil in ieder geval vaker kitesurf- en zeiltrips doen. Genoeg te doen dus.’
Je bent tegenwoordig ook bezig met de ontwikkeling van kitemateriaal bij Slingshot toch?
‘Jazeker. Ik vind het gaaf om nieuwe spullen te testen en mijn feedback te geven. Het meeste van de ontwikkeling bij Slingshot gebeurt in Hood River. Ik probeer zo vaak mogelijk te testen en mee te helpen met de ontwikkeling. Er komen een aantal heel interessante nieuwe producten aan bij Slingslot. Hou het in de gaten.’
Voel je je je thuis bij Slingshot?
‘Ja man. Het is wel een beetje een familie voor me. Ik krijg zoveel kansen om mezelf te ontwikkelen. En nu krijg ik dus kansen om anderen daar ook bij te helpen.’
Slechte eigenschappen?
‘Ik ben soms wel een betweter. Ik denk dan dat ik het beter weet voor een ander, maar die persoon weet natuurlijk zelf het beste waar hij of zij op dat moment aan toe is. Ik kan af en toe de neiging hebben om toch mijn ideeën op te dringen, maar niemand zit te wachten op ongevraagd advies.
Verder ben ik niet zo goed in academisch werk. Ik vind schrijven lastig: ik ben dyslectisch. Een sterk punt is dat ik goed ben in ‘loslaten’ en mezelf niet snel gek laat maken hoe gestoord de situatie ook is. Ik word vaak juist kalm en gefocust om momenten dat het echt intens wordt. Mijn doorzettingsvermogen en vermogen om te focussen is echt een pre. Ik weet mezelf altijd wel te motiveren, of het nou om sport of het werk gaat: ik wil er alles uithalen. Een van mijn favoriete quotes is: het leven is 10 % mazzel en 90 % hoe je daar op reageert. Ik probeer het beste uit mijn situatie te halen. En toe nu toe ben ik blij hoe het allemaal gaat.’
Wat zie als jij de belangrijkste uitdaging in het leven en de sport?
‘Een gezonde balans vinden tussen work en play. Bezig zijn met de toekomt en tegelijkertijd genieten van het hier en nu. Ik denk dat dat voor veel mensen geldt. Kitesurfen is een goede manier om in het hier en nu te zijn en alle stress en ellende van de wereld even los te laten.’
Sponsors: Slingshot, Wind Voyager, O’Neill, Ride Engine, Snugs earphones
Tekst: Marcelino Lopez
Beeld: Kyle Cabono, Ryan Osmond, Andre Magarao
Dit artikel komt uit Access #4 van 2020. Voor meer kitesurf nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Access en volg ons op Facebook en Instagram!
