Interview: Severin van der Meer

Severin van der Meer, een tikkeltje Nederlands? Of een volledige Zwitser? Zijn achternaam doet vermoeden dat er op de één of andere manier een link is met ons Nederlanders (of Vlamingen, voor onze Belgische lezers). Zeker omdat hij speciaal voor ons z’n oranje beanie heeft opgezet. Achter deze oranje beanie schuilt een enthousiaste jonge snowboarder van vierentwintig jaar, die zijn leven wijdt aan het snowboarden in de back- country en het park. Helaas voor ons is het wel een echte Zwitser, maar wat zouden wij hem graag Nederlander willen noemen.

De roots van Severin zijn familie liggen wel in Nederland, zijn oma is naar Zwitserland verhuisd en zij ontmoette daar in haar nieuwe Zwitserse omgeving een Nederlandse man. Nederlanders weten elkaar toch altijd weer te vinden, in welk land ze ook zijn. Severin uit veel lof over de Nederlanders. ‘Eens per jaar is er in mijn achtertuin Laax een Nederlandse invasie als gevolg van deNederlandse kampioenschappen Freestyle Ski en Snowboard, (beter bekend als het Snowfest) en dat fest-gedeelte kan ik wel waarderen aan jullie cultuur. Waar Nederlanders zijn, is er een feestje en jullie betrekken iedereen die het wil in het feestgedruis’, zo omschrijft Severin het. Hij heeft gemerkt dat een verschil tussen Nederlanders en Zwitsers het betrekken van mensen in een community is. Zwitsers blijken meer gericht op de contacten binnen de sociale kring. ‘Ik was positief verrast dat ik tijdens een trip naar Amsterdam meteen onderdeel was van de community daar.’Vol trots tovert hij opeens een ontbijtkoek tevoorschijn. ‘Het is mijn favourite cake!’

Iedereen die iets lekkers uit Nederland meeneemt komt met stroopwafels aanzetten, maar deze man is een ontbijtkoekfanaat. Het past bij zijn unieke karakter.

Poeder en Park

Severin is bekend van de Laax Movies en de Crapshows. Hij heeft enorme parkskills en is nog steeds regelmatig in het snowpark van Laax te vinden. Zodra de winter begint, verwisselt hij het dorp Goldbach voor park-walhalla Laax en vertrekt hij naar de bergen om weer te leven als een snowboarder. ‘Ik verblijf graag in Laax, want daar wonen in de winter ook veel van mijn vrienden. Laax heeft het ultieme snowpark, Snowpark P60, waar ik mijn creativiteit kwijt kan op de vele obstacles. Het park is gebouwd op een hele lange afdaling en staat bommetje vol. Een deel van de obstacles kun je op verschillende manieren nemen, zodat je continu kan variëren’, legt hij uit.

Anno 2017 is Severin uitgegroeid tot een diehard backcountry-shredder, die ieder seizoen in het park begint om lekker in de ow te komen. Zodra de condities elders op de globe beter zijn, dan is Severin plus crew ervandoor.

Witte sneeuw, Witte doek

Zijn deelname aan de Laax Movies biedt hem de kans om zijn creativiteit structureel toe te passen in de backcountry. Het resulteerde enkele seizoenen terug in de grote door- braak op het witte doek, want hij werd toen opgenomen in de legendarische Absinthe-crew. Bescheiden vertelt Severin dat hij wel eens ging snowboarden met Nicolas Müller, die ook Laax als homebase heeft.

Zo kwam hij in het vizier bij de pro, één van de grootste backcountry­ legendes van de Absinthe­crew. Als Severin drie jaar na dato terugblikt, merk je dat hij overdonderd moet zijn geweest toen hij de vraag kreeg of hij interesse had om met Absinthe te gaan lmen. Een stukje bescheiden­ heid en waardering voor de geboden kans valt bij Severin te proeven. Het siert hem. Zijn eerste acties op het witte doek bij Absinthe zijn vastgelegd in de lm AfterForever. Hiervoor ging hij op pad met onder andere Max Buri en Mat Schär, zowel in de bergen van Laax alsook bijvoorbeeld in Wallis. Je kunt je wellicht voorstellen dat hij de backcountry van Laax goed kent en daar dus met maximale overgave z’n lijnen wist te rijden. Zijn voordeel tijdens het lmen.

En hoe ging het lmen dan in nieuw en onbekend terrein, kon hij daar nog all­in gaan? ‘In dergelijke situaties inspecteer ik onderaan de face het terrein of ik verken de situatie op basis van een foto. Dit gecombineerd met de ervaring van de cameraman zorgt dat ik weet welke lijnen het juiste resultaat opleveren en dat ik de risico’s kan inschatten,’ vertelt Severin. ‘Naast het terrein moet je ook de sneeuwcondities goed in de gaten houden. Ik heb de afgelopen jaren hierover veel geleerd door regelmatig sneeuw­ en weerberichten te bestuderen.’

Rock-paper-scissors

‘Afgelopen seizoen heb ik mijn avonturen met de crew van Absinthe hervat. Voor de nieuwste lm TurboDojo gingen we de wereld over, van de diepe poedervelden in Japan tot en met de steile faces in Alaska.’ Laatstgenoemde is voor velen van ons een backcountry­droom. Voor Severin was deze trip ook zijn allereerste ervaring met de ruige wildernis van Alaska. Eentje om niet snel te vergeten, dankzij rock­paper­scissors moest hij als eerste de AK­face temmen. Severins omschrijving van die ervaring geeft weer hoe heftig het daar is.

‘Het was geen grote helling, maar het is wel Alaska! Het moeilijke is dat je vaak start met een soort van roller,’ zo vertelt hij. Met handgebaren legt hij uit dat je je die roller het beste kunt voorstellenals een licht glooiende bult waarbij je net niet kunt zien wat erachter ligt. ‘Onderaan die roller, de spot die je dus niet kunt zien, ligt de instap van een lijn die je knieën spontaan doen knikken. Het is the crazy part. De lijn had ik al op een foto gezien en vanaf onder bekeken, dus ik wist waar ik wilde rijden. Toen ik mijn eerste lijn bedwongen had, gaf me dat zo’n gevoel van extase!’ Met een grote glimlach legt Severin het uit: ‘Het voelt eigenlijk als het surfen van een mooie golf.’

Natural

Met TurboDojo is Severin een nieuwe weg ingeslagen. Hij is afgestapt van het bouwen en shapen in de back­ country om vervolgens op enorme jumps airtime­momenten te realiseren. Hij doet het nu natural. Hij legt ons het verschil uit. ‘Het is altijd gebruikelijk geweest om de inrun te shapen, de afzet te bouwen en dit dan zo te construeren dat je precies kan landen op een sweetspot. Dit keur ik niet af hoor, want zo kun je zeker progressie boeken in de variëteit van tricks. Maar bij het natural rijden zoek ik de elementen in het terrein op waar ik de meeste stijl, creativiteit en originaliteit in kwijt kan. Bij deze rijstijl moet je nauwkeurig kiezen, want de landing heeft niet per se de sweetspot die je vooraf gepland had.’

Severin komt over als een persoon die meer geeft om stijl dan om het aantal rotaties. Als hij zou moeten kiezen tussen een dubbele corked­1080 óf een backside540­ stale sh, dan laat hij zijn keuze zonder twijfel vallen op laatstgenoemde. Zoals gezegd bracht TurboDojo hem ook naar Japan en dat is de uitgelezen plek om natural te rijden. Vorig jaar kon de wereld – onder ander dankzij de winnende run van Travis Rice – tijdens de Freeride World Tour in Hakuba al eens zien hoe ver de natural­ mogelijkheden van Japan reiken. Severin is over Japan minimaal net zo enthousiast. Het was zijn meest sicke ervaring tijdens het lmproject. De groep met wie ze in Japan waren, waaronder Enzo Nilo, Max Buri en twee Japanse locals door wie ze werden meegenomen naar de mooiste plekken, omschrijft hij als een mad crew.

Los van de geweldige omgeving die Japan biedt, waren het de community en de cultuur die Severin zo enthousiast maakten. ‘Het was slapen op de grond, wat gebruikelijk is in Japan, en het ritme van snowboarden, freezing your ass off en daarna bijkomen in de Japanse hotsprings.’

En nu?

Wat zit er in het verschiet voor deze stylemaster, die snowboarden naar een nieuw niveau brengt? Na ons interview gaat Severin nog een dag werken, want ja, ook pro­boarders klussen buiten het seizoen om bij. Severin blijkt na alle sneeuwavonturen in de zomer gewoon te werken als tuinman. En wij maar denken dat iedereen die in de Alpen woont in de zomer als een Rudy koeien staat te melken. ‘Daarna reis ik met een vriend de kust van Portugal af richting Marokko. Na een goede surf ben ik weer klaar voor een nieuwe winter en ga ik naar Laax om te kijken hoe het er voor staat. Ook ben ik bezig met het organiseren van een MiniPipe­event in Laax. Deze is afgeleid van de Bode Merrill MiniPipe Invitational bij het High Cascade Snowboard Camp waaraan ik afgelopen seizoen heb deelgenomen.’ Dat we deze winter nog veel van Severin terug gaan zien is dus duidelijk.

Omdat Severin dit artikel waarschijnlijk ter vertaling aan zijn oma voorlegt, schrijven we nog enkele woorden voor oma: ‘Wij zijn trots dat Severin ook een klein beetje Nederlands is! U heeft een te gekke kleinzoon!’ En voor Severin: keep it safe and natural.

Woord // Erik Daalder   Beeld // Luca Crivelli

Dit artikel is afkomstig uit Snowboard magazine Taste Jaargang 19 nummer 1, Deze kun je nabestellen in de webshop. Maar natuurlijk kun je het best abonnee worden, zodat je niks meer hoeft te missen. Digitale uitgaven zijn ook altijd verkrijgbaar in onze Soul Kiosk App.