27-08-2020 - Kitesurfen, Leesvoer

Interview Willem Hooft – De kunst van het dromen

‘Lopen kan ik niet meer, maar ik kan wel leren vliegen’

Op een gewone ochtend in december 2017 rijdt Willem Hooft op zijn motor naar Tata Steel in IJmuiden. Dat doet hij vier keer per week. Hij werkt daar als maintenance engineer. Het is koud en het schemert nog als Willem de Wijkertunnel nadert. Net als hij op volle snelheid de tunnel wil inrijden gaat het licht op rood. De automobilist voor hem schiet daardoor vol op de rem en Willem wordt genoodzaakt hetzelfde te doen. Daarna komt alles in een stoomversnelling. Willem gaat in de slip, schampt de auto en valt relatief zacht op de zijstrook naast hem. Net als hij denkt dat hij er met een sisser vanaf komt, krijgt hij de klap van zijn leven. De auto achter slingert hem de lucht in. ‘Alsof mijn ziel uit mijn lijf werd geslagen.’ Pas veertig meter (!) verderop komt hij met een doffe klap op het grijze asfalt neer. Een fractie van een seconde later opent hij zijn ogen. ‘Shit’ beseft hij zich: ‘Ik moet van de snelweg af, er komen auto’s aan.’ Op het moment dat hij wil wegkruipen merkt hij dat zijn lichaam niet meer reageert en dat hij geen adem kan halen. Op dat moment weet hij niet dat allebei z’n longen zijn ingeklapt en dat zijn rug en ribben gebroken zijn. Hij weet alleen dat het goed mis is. ‘Ik voelde dat ik niets kon doen en gaf me over. Ik klapte mijn helm open, spreidde mijn armen en concentreerde me op mijn ademhaling terwijl ik naar de lucht keek.’

Langzaam komt er iets van een ademhaling op gang, maar Willem is bang. Gaat hij dit overleven? De ene helft van zijn lichaam voelt hij helemaal niet, de andere helft lijkt in brand te staan, zoveel pijn heeft hij. Hij focust zich op elke ademteug en ziet tussendoor de gezichten voor zich van zijn vriendin Cindy, zijn dochter Louise en vrienden en collega’s. ‘Ik was bang hen nooit meer te zullen zien, maar ik voelde dat ik ze niet kon vasthouden. Als ik het niet zou redden, wilde ik dankbaar zijn voor alle mooie momenten die ik wél met ze heb gehad.’

Daarna gebeurt er iets geks. Door het leven los te laten, voelt het niet alsof zijn grootste angst werkelijkheid wordt, maar komt er ineens een intens gevoel van opluchting en ontspanning over hem. ‘Ik kan het niet goed in woorden beschrijven, maar het is het meest gelukzalige gevoel dat ik ooit heb gehad.

Een nieuw leven

Interview Willem Hooft

Nadat hij een paar minuten stabiel op het asfalt ligt, beseft Willem dat hij het gaat overleven. Vooral wanneer de hulp arriveert. Eerst een traumahelikopter, iets later twee ambulances. Op weg naar het ziekenhuis beseft hij dat hij van geluk mag spreken dat hij er nog is. Daar houdt het geluk even op. Na een paar uur onderzoek wordt een complete dwarslaesie T12, vastgesteld, met vrijwel geen kans op herstel. ‘Mijn maag trok samen toen ik het te horen kreeg. Ik zag mijn toekomstdromen in één klap weggevaagd worden. Ik was bang dat dit het einde zou betekenen van mijn relatie en carrière. En dat ik nooit meer zou kunnen surfen: mijn grootste passie.’ De maanden die volgden kunnen samengevat worden als het opnieuw moeten ontdekken van het leven. Willem moest leren leven met een nieuw lichaam. Zowel mentaal als fysiek was dit een enorm gevecht tegen de realiteit, met diepe dalen, maar ook met hoge pieken.

Als ik een paar dagen voor ons interview een paar online interviews van hem kijk, kan ik me nauwelijks voorstellen hoe heftig het voor hem moet zijn geweest. De interviews zijn van ongeveer een jaar na zijn ongeluk. Ik zie een frisse, goedlachse gozer met sympathieke Rotterdamse tongval en meer levenslust dan de hele Access-redactie bij elkaar. Hij vertelt in de filmpjes over zijn droom om de golven van Kaapstad te berijden met een kite. Schijn kan bedriegen, maar voor iemand die zo recent zo’n dramatisch ongeluk heeft meegemaakt, oogt hij behoorlijk opgeruimd en vrolijk. Ik vraag hem of het beeld klopt. ‘Ik ben een positief ingesteld mens, maar er zijn genoeg momenten geweest dat ik emotioneel door de grond ging. Tijdens de eerste zes maanden dat ik revalideerde, heb ik vaak uren alleen in het park gezeten en muziek geluisterd. Het was fijn om dan mijn gevoel eruit te kunnen laten, flink huilen, boos zijn op het leven, schelden. Die pijn moest er soms uit. Nu, anderhalf jaar later, moet dat af en toe nog steeds.’ Voor zijn ongeluk was Willem vooral hard aan zijn carrière bezig. Hij werkte 40 tot 50 uur per week en deed daarnaast nog een masterstudie van 20 uur per week. ‘Het ongeluk heeft alles veranderd. Het heeft mij laten beseffen dat het leven ineens over kan zijn. De toekomst is dan een stuk minder interessant.’ Willem heeft een opvallend positieve en dankbare kijk op het leven.

Interview Willem Hooft

Heeft het ongeluk daar ook aan bijgedragen of is het juist zo dat deze karaktereigenschap hem er juist doorheen heeft geholpen? ‘Geen idee, misschien heeft het ongeluk die eigenschap versterkt. Al vrij snel na het ongeluk kreeg ik sterk het gevoel dat het zo heeft moeten zijn. Ik voelde dat ik niet moest hangen in het verleden en blijven mijmeren over alles wat ik níet meer zou kunnen, maar dat ik juist moest ontdekken wat er allemaal nog wél zou kunnen. Dat werd mijn focus. Ik heb er inmiddels een oefening van gemaakt voor mijzelf om in iedere situatie op zoek te gaan naar het positieve en de les die het leven mij wil leren. Ik geloof dat er altijd iets is om dankbaar voor te zijn, ongeacht de situatie. Zo is er ook altijd iets om ontevreden over te zijn. Het gaat erom waar je je aandacht op richt.’

Willem – voor het ongeluk een verdienstelijke windsurfer en beginnend kitesurfer – wist al snel waar hij zijn aandacht op wilde richten: ‘Er was veel dat ik kon accepteren, maar niet de gedachte dat ik nooit meer zou kunnen surfen.’ Gelukkig geloofden ook zijn vrienden dat zijn droom haalbare kaart was. Afgelopen december, bijna precies een jaar na het ongeluk, startte hij een crowdfunding-actie om het benodigde bedrag van 10.000 euro bij elkaar te sprokkelen voor aan- gepaste kitesurf-gear en de reis naar Kaapstad. Het verbaasde hem dat het doelbedrag al binnen vijf dagen werd bereikt. ‘Het was geweldig, al die mensen die mij in mijn droom steunden. Daarbovenop kreeg ik een telefoontje van Alex, één van de oprichters van Harlem Kitesurfing. Hij vond het heel cool wat ik wilde doen en heeft mij met een complete set van vijf kites gesponsord. De steun van de mensen om mij heen, vooral mijn vriendin, vrienden en familie… overweldigend.

Sinds een jaar woont Willem weer zelfstandig, waarvan de afgelopen vijf maanden samen met zijn vriendin. ‘Het is hard werken geweest, maar uiteindelijk heeft mijn ongeluk ons dichter bij elkaar gebracht. Sinds januari ben ik ook aan het re-integreren bij Tata Steel IJmuiden. Om fit te blijven probeer ik wekelijks te zwemmen, te handbiken of naar de sportschool te gaan.’

Om zijn kitesurfambities waar te maken heeft Willem heel veel gehad aan zijn kersverse vriendschap met Thierry Schmitter: een lotgenoot die ondanks zijn handicap kitesurft als een pro. ‘Met een paar vrienden wilde ik een aangepast surfboard ontwerpen. Op internet konden we hier helaas vrij weinig over vinden. Toen kwam één van hen ineens met een filmpje van Thierry die met een dwarslaesie keihard golven aan het rippen was. Ik voelde mijn hart open gaan van enthousiasme. Nog geen week later spraken we met Thierry af in Scheveningen en liet hij zijn speciale kitesurfboard zien. Hij is al een paar jaar bezig met testen en ontwikkelen van speciale boards. Al onze vragen kon Thierry meteen beantwoorden. Fantastisch. Voor mij versnelde dit het proces om het water op te kunnen. Hij heeft mij in het begin geholpen met veiligheidstraining in het zwembad. Thierry is ook een fanatiek foiler. Je moet die beelden op YouTube maar eens zien. Echt fantastisch. Foilen lijkt mij ook te gek. Ik kijk ook naar de financiële mogelijkheden om een aangepast foilboard aan te schaffen. Sinds die eerste ontmoeting hebben Thierry en Willem regelmatig contact. Thierry leert mij allerlei tips en tricks. Niet alleen over kitesurfen, maar ook over het leven in een rolstoel.’

Voor het eerst de golven in

Eind maart van dit jaar was het zover. Het aangepaste kiteboard was eindelijk vaarklaar en Willem had genoeg getraind. Voor de vuurdoop gingen Willem, zijn vriendin en vier vrienden naar Bonaire. In Nederland was het nog te koud. ‘Het was een droom om daar te zijn. Flamingo’s, witte zandstranden, een helderblauwe zee… en natuurlijk kitesurfen. De eerste dagen was er geen wind, dus heb ik met mijn board kunnen oefenen achter de speedboot. Toen de wind eenmaal opstak was ik er meer dan klaar voor. Het ging bijna vanzelf. Ik moest even mijn balans vinden in het water, maar toen ik mijn kite voor de eerste keer instuurde voelde ik het board meteen gaan. Fucking awesome! Ik had een jaar lang uitgekeken naar dat moment en schreeuwde het uit van plezier. Toen ik het strand op kwam, zag ik dat mijn vrienden tranen in hun ogen hadden. Toen hield ik het ook niet droog. Alles leek volmaakt, op dat moment, op die plek.’

Interview Willem Hooft

Afgelopen week, drie dagen voor het interview, is Willem voor de eerste keer de golven ingegaan. In Nederland. ‘Dat was nog best even spannend. Ik had nog niet eerder op zee gekitesurft dus hoopte dat er een surfbuddy mee kon, maar die bleek aan het werk te zijn.’ Na enige twijfel besloot hij alleen naar het strand te gaan. Eenmaal op de Brouwersdam aangekomen bleek zijn twijfel niet voor niets. Er was door de harde wind en het springtij vrijwel niets van het strand over. Ook had hij niet eerder met windkracht 6 a 7 gekitesurft. ‘Na een uur lang naar die woeste zee te kijken, heb ik de knoop doorgehakt en mijn wetsuit aangetrokken. Ik vroeg twee kiters die een break hielden of ze mij wilde helpen. Ik heb namelijk hulp nodig om mijn kite op te pompen en op te laten. Ook moet mijn trailertje over het strand de zee in worden gereden. Zij vroegen mij meerdere malen of dit wel een goed idee was. Ik merkte dat ik die vraag niet goed kon beantwoorden.’

Toen hij in het water lag, werd zijn kleine kite aan hem overgegeven. Die had hij nog nooit gebruikt. ‘Ik stuurde mijn kite in en ging de branding door, de zee op. Mijn hart bonsde in mijn keel. De golven bleken een stuk hoger dan ik vanaf de kant vermoedde. Het speelt ook mee dat ik nu zit in plaats van sta. Golven lijken veel groter.’

Ondanks eerdere zorgen, ging het heerlijk. Voor zijn ongeluk heeft hij heel wat uren op de Noordzee gewindsurft. Hij kent de zee. ‘Ik voelde me als een vis in het water. Sommige golven waren zo steil dat mijn board loskwam, maar het lukte zelfs om mijn eerste sprongen goed te landen. Toen kwam mijn oude fanatisme terug. Ik wilde niet meer stoppen, zelfs niet toen ik erachter kwam dat ik door alle spanning vergeten was mijn zwemvest aan te doen, oeps.’

Toen Willem na een flinke sessie terug naar het strand surfte, kwam hij erachter dat de zandbank voor de kust droog was komen te liggen. ‘Shit! Ik kan namelijk niet door ondieptes heen varen of lopen. Achterop een golf ben ik mee gesurft, maar kwam niet ver genoeg. Ik kwam vast te liggen op de zandbank, een meter of 40 van het strand. Daar heb ik tien minuten gewacht tot er twee kitesurfers kwamen om mij te helpen. Eén van hen nam mijn kite over. Ik klom uit mijn board en ben op de rug van de andere kiter gaan zitten. Hij stuurde zijn kite hard in en zo vlogen we we samen naar het strand.’

Interview Willem Hooft

De volgende stap

Nu Willem comfortabel is met zijn kiteboard, wordt het tijd om te trainen voor de grote droom. Kitesurfen in de golven van Kaapstad. ‘In januari (2019) ga ik daar voor zes weken naartoe. Ik verwacht de komende maanden nog flink te moeten trainen als ik tussen de hoge golven wil surfen maar ik hou ervan de lat hoog te leggen. Ik wil zoveel mogelijk uren op de Noordzee gaan maken om ervaring op te doen in de branding en golven, maar ook om te leren springen. Omdat het in Nederland niet altijd even goed waait, wil ik ook nog een aantal keer naar het buitenland om te trainen. Ik wil strakke turns leren maken. Ik wil echt mooi leren waveriden.’

Sinds vier maanden heeft Willem Instagram en is zijn bekendheid en reikwijdte gegroeid. ‘Een aantal mensen heeft mij aangeboden te willen helpen bij hun kitesurfschool of zelfs gratis overnachting te geven wanneer ik hun kant op kom. Ik wil daar gebruik van maken en deze zomer een kitesurftour door Europa doen. Vanaf eind juli heb ik een aangepast Volkswagen Transporter-busje, waarin ik zelf kan autorijden. Een tweede droom die uitkomt en een goede voorbereiding voor Kaapstad.’

En na Kaapstad? Is de volgende missie al in zicht? ‘Nee, nog niet. Mijn ideeën over de toekomst zijn sinds zijn ongeluk drastisch veranderd. Mijn rolstoel herinnert mij er dagelijks aan dat het leven ineens over kan zijn. Dit helpt bij het uitleven van mijn dromen, in plaats van het eindeloos uitstellen ervan. Het voelt alsof het ongeluk me wakker heeft geschud om maximaal te leven en te genieten van ieder moment. Het heeft iets in mij geactiveerd dat nooit meer is weggegaan. Een gevoel van intense dankbaarheid voor het leven. Het leven biedt zoveel mogelijkheden, of je nou gehandicapt bent of niet.’

Verzoek van Willem

‘Mocht je op het strand zijn en mij of een andere sit-kiter bezig zien dan is een helpende hand altijd welkom. Bijvoorbeeld met het oppompen van mijn kite of om mij met mijn board het water in te krijgen. Namens mij en andere sit-kiters: bedankt voor je hulp!’

Wijze woorden van Willem

‘Soms denk ik over het verleden en mis ik hoe het was. Soms denk ik over de toekomst en voorzie ik allerlei problemen en beperkingen. Ik heb geleerd niet te veel aandacht te schenken aan mijn gedachten, maar zoveel mogelijk in het moment te leven. Veel van deze problemen en beperkingen worden dan minder groot. Soms lijken ze zelfs niet meer te bestaan.’

Volg en steun Willem

Je kunt de avonturen op weg naar Kaapstad volgen via YouTube, Instagram en Facebook. ‘Het leven van mijn dromen is het nieuwe doel in mijn leven geworden. Ik hoop dat ik andere mensen hiermee kan inspireren en kan stimuleren om niet in beperkingen, maar in mogelijkheden te denken.’


Update november 2019

Willem is inmiddels opgenomen in het internationale team van Slingshot en hoopt mensen over de hele wereld te kunnen inspireren om nooit te stoppen met dromen.


Volg Willem op Instagram of Facebook.

Tekst Marcelino Lopez

Beeld Willem Hooft, Ramon Landman, Cindy Welters, Laurent van Engeland, Jeroen Cops, Bouke van de Vusse

Dit interview met Willem Hooft komt uit Access #2 van 2018Voor meer kitesurf nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Access en volg ons op Facebook en Instagram!

 van