Kan een 50-Plusser strapless leren freestylen?
Kan een professionele kiteboard-coach nog strapless freestyle trucjes leren aan een 52-jarige kiteboarder? Kiteboarder van gemiddeld niveau Axel Reese ging ervoor en liet zich begeleiden door niemand minder dan kite pro-boarder Jan Marcos Riveras. Hier zijn bevindingen.
Vrijwel iedereen die zich heeft laten grijpen door het kiteboardvirus kent het gevoel wel dat je altijd meer wilt en nieuwe uitdagingen wilt aangaan. Voor mij was het na vijftien jaar op de twintip de overstap naar een Surfboard een nieuwe uitdaging. In het begin waren gijpen en tacks al lastig genoeg, maar na een tijdje heb je dat onder de knie en rip je de golven. Op naar de volgende nieuwe thrill. In dit geval was dat het foilen een paar jaar geleden. Na een paar flinke crashes kreeg ik dat ook onder de knie.
Strapless freestylen ging los
Ondertussen ging het strapless freestylen helemaal los met de meest waanzinnige tricks. Dat wilde ik ook! Tijdens mijn vakantie op Cabarete op de Dominicaanse Republiek moest het gebeuren. Ik had me goed ingelezen in de magazines en Youtube-video’s bekeken. Laat ik beginnen met de Air Jibe, dacht ik. Die ziet er niet zo moeilijk uit en kan ik min of meer al op een windsurfplank. Ik ben gediplomeerd windsurfinstructeur dus ik weet de techniek erachter wel. Maar goed, na het enkele tientallen keren geprobeerd te hebben kwam ik erachter dat strapless freestylen moeilijk is! Zelfs ‘gewoon’ springen en landen is al moeilijk. Terwijl ik op een twintip makkelijk twaalf meter hoog spring met een beetje wind kom ik met een strapless freestyle board één a twee meter hoog. En dan moet ik nog een lekker schansje hebben ook. En landen ho maar. Ik heb hulp nodig wil ik dit masteren.
Clinic van Jan Marcos Riveras
M’n volgende trip was naar Club Ventos in het Braziliaanse Icaraizinho en laat daar nu een van de beste strapless freestylers van de wereld Jan Marcos Riveras clinics geven in het strapless freestylen. Ik schreef me meteen in. ‘Wat wil je leren?’ is de eerste vraag van rastaman Jan. Ik wil de kiteloop grab maken, geef ik als antwoord, wetende dat het z’n signature move is (die hij zo’n twaalf jaar geleden heeft uitgevonden). Jan kijkt me vragend aan: ‘Ben je daar klaar voor?’ Hmm nee nog niet moet ik toegeven. ‘Laten we dan maar beginnen met het springen en landen’ zegt Jan.
Beginnen met de basis
We beginnen de training op het strand waar bij mij de basis van de strapless sprong uitlegt. Daarna gaan we het water op en volgt hij mij met de GoPro. Na een paar lekkere crashes gaan we weer naar de kant om de beelden te analyseren. We komen erachter dat ik mijn achterste voet veel te ver naar achteren zet. Deze moet in het midden ter hoogte van de truster-vinnen-setup staan verteld Jan. Zo kun je de vinnen en rail harder in het water drukken en in de lucht is het veel stabieler.
M’n voorste voet moet ook iets meer naar voren. De plek hangt af van het type board maar globaal een klein stukje achter waar de knik van de punt begint. Dat moet je ook een beetje aanvoelen. Maar kom je van een golfsurfboard zal je waarschijnlijk automatisch iets te veel achterop staan omdat dat bij het golfsurfen lekker kort draait. Kom je van een twintip dan sta je waarschijnlijk automatisch iets te ver voorop omdat je een centrale stance gewend bent. Tijdens het varen moest Jan m’n stance vaak corrigeren. Wat hij ook vaak moest corrigeren was mijn snelheid. ‘Je gaat veel te hard!’ schreeuwde hij dan. In het begin heb je voor cleane airs geen hoge topsnelheid nodig. Netjes afzetten en landen is belangrijker dan hoogte en snelheid.
Foutanalyse
In de avond krijg ik van Jan een video te zien van mijzelf die hij heeft samengesteld. Hij maakt een foutanalyse en vertelt hoe ik daaraan moet werken. Een fout die ik veel maak, is dat ik spring als een windsurfer door te veel achterop te leunen. Dit gaat geheid fout en de kans op een blessure is groot. Je hebt geen goede controle over het board. Tja, ik blijf diep van binnen toch ook een windsurfer omdat ik dat van jongs af aan al doe.
Het gevoel is er!
De volgende dag gaan we weer het water op. Jan vaart dicht achter mij en geeft mij instructies. En na een paar pogingen lukt het deze keer wel! Het lukt mij om los te komen en weer te landen! Weet niet of mijn vinnen uit het water zijn geweest, maar dat is niet belangrijk. Het gaat om de beweging. Nu is het een kwestie van uitbouwen. Op het einde van de dag heb ik zo’n tien gelukte sprongen gemaakt en het gevoel is daar. Jan is blij voor me. ‘Morgen gaan we voor de kiteloop grab!’ zegt ie. Oké dan.
Kiteloop grab analyseren
Die avond analyseren we de kiteloop grab.
1. Kick het board uit het water zoals bij een air jibe.
2. Pak het board precies in het midden.
3. Zodra je het board vast hebt trek hard aan de bar om de kite te loopen.
4. Trek doorrrr.
5. Trek voor de landing het board weer onder je voeten.
Klinkt makkelijk. Not!
The next day
De volgende dag is de wind zo’n 25 knopen. We pakken een 7m2 kite, deze draait lekker snel rond. Jan is aan het filmen vanaf het strand. Oké, ik heb een goede snelheid. Ik kick het board uit het water met een goede controle en ga niet heel hoog. So far so good. Ik pak het board en trek aan één kant van de bar en ga in de loop. Ik vlieg door de lucht en… plons in het water met het board aan een hand. Oef, dat was best een harde crash. Maar m’n voeten braken de val.
De adrenaline stroomt lekker door m’n bloed. Jan zegt weer dat ik te hard ga. Ik ga het weer proberen. En weer, en weer, en weer. Het verschil met een gewone loop is dat je de bar met één hand vasthebt en in de andere het board. Dat maakt het maken van de loop extra moeilijk. Met twee handen aan de bar loopen heb je meer ‘gevoel’ bij de trekkracht van de loop.
Als mijn coach Jan niet op de kant had gestaan had ik nu waarschijnlijk wel gestopt, maar hij laat mij af en toe naar de kant komen en geeft mij nog wat aanwijzingen. ‘Vaar het board iets meer voor de wind. Zo verminder je de trekkracht van de kite. En pak de bar meer aan de zijkant, zo draait je sneller. En begin de kiteloop met de kite op 11 uur en niet lager anders maak hij een te grote cirkel. Na een uur beginnen de spieren in mijn rechterarm pijn te doen door het constant trekken van kiteloops. Maar ik laat mij niet kennen.
Jan is tevreden en trots
’s Avonds kan ik mijn rechterarm nauwelijks optillen tijdens onze debriefing, maar Jan is tevreden en trots op me. Dat doet me wel goed. Dit is de laatste dag van mijn clinic. Morgen sta ik er alleen voor. We nemen nog wat video’s van mijn martelgang door en besluiten om er maar vroeg een einde aan te breien. Ik lig om negen uur in bed.
De volgende dag waait het goed. Ik ga het water op. Wel met spierpijn in m’n rechterarm, maar dat kan geen kwaad is mij verteld. Doet wel wat pijn in het begin maar zodra de spieren warm zijn is het weg. Ik mis m’n coach. Zal ik weer een kiteloop grab proberen? Ja waarom niet.
Ik neem het in m’n hoofd door. Ik zie een mooi schansje, kick het board uit het water, pak het board, loop de kite, trek het board onder mijn voeten en… vaar weg! WTF! What a difference a day makes! Ik probeer er nog een. Uhm ja crash. Die dag maak ik er gelukkig zeker een stuk of vijf, maar ik krijg het gevoel te pakken. Helaas was er niemand die foto’s kon maken maar dat gaat nog wel een keer gebeuren. Kun je een ouwe aap nog nieuwe kunstjes leren? Ja dus! Al duurt het wel iets langer.
Tekst & Beeld: Axel Reese
Voor meer kitesurf nieuws, Tips & Tricks, leesvoer/reviews en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Access en volg ons op Facebook en Instagram!
