Kristof Allegaert wint onmenselijke Red Bull Trans-Siberian Extreme

Kristof Allegaert zette vannacht zijn kers op de Red Bull Transsiberian taart. Met een klinkende overwinning in de laatste etappe, breidde hij zijn voorsprong nog maar eens uit. Hij heeft deze onmenselijke race tussen Moskou en Vladivostok (9195 km) gewonnen met een voorsprong van maar liefst 13 uur! 

Beeld: Jaanus Ree & Denis Klero – Red Bull Content Pool

Kristof doorkruiste Rusland met een gemiddelde van maar liefst 28,8 km/u. Na 318 uur op de fiets werd hij gekroond tot winnaar van de Transsiberian Extreme en officieus dus ook tot beste (ultra)fietser ter wereld.

Twee jaar op rij behaalde hij al de overwinning op de Transcontinental race Londen – Istanbul. Ook dit jaar wou hij daar zijn titel verdedigen, tot de Red Bull Transsiberian Extreme Race zijn pad kruiste. Na het verzamelen en bestuderen van de wedstrijdindeling besloot hij nog geen 2 maand geleden te wisselen van race en hieraan deel te nemen. Hier volgt het verslag van deze zinderend zware race.

Het verschil

• Transcontinental: races zonder hulp van buitenaf, je stippelt zelf je route uit, je rijdt naar Istanbul en passeert verplichte controlepunten. De race was vorig jaar ongeveer 3827km lang en Kristof deed er 7 dagen en 23 uur over, hij reed gemiddeld 478 kilometer per dag.
• Red Bull Trans-Siberian Extreme: een race met volgwagen per renner, uitgestippeld parcours met strakke minimum en maximum aankomsttijden, 15 etappes met een totale afstand van 9195 km.

Opzet

Samen met 3 andere solo renners reden ze van West naar Oost door Rusland. Indrukwekkende maar ook eentonige landschappen doorkruisten met een enorm beentempo. 7 tijdszones overbrugden ze en ongeveer elk klimaat ondergingen ze. Zo was er sprake van hete dagen met een temperatuur van 45 graden en koude nachten van 2 graden, slechts enkele van de extreme verschillen tijdens deze race.

Er reden ook 3 teams mee van 2 personen, die wisselden elkaar telkens af gedurende de tocht. Het deelnemersveld van de teams bestond uit Italianen, Russen, Duitsers. Bij de solo’s een Engelsman, Oostenrijker, Rus en een Belg.

Het verloop 

De eerste 4 etappes leek Kristof wat op achterstand te rijden, maar de diesel kwam daarna vlot op gang om niet meer te stoppen. Kristof liet ons nu en dan weten hoe het ging; het was zwaar, er werd op sommige momenten echt op topsnelheid gereden. De deelnemers testten uit hoe in ver iedereen mee kon en bepaalden hun tactiek. E

en van de sterke punten van Kristof is dat hij vooral heel lange afstanden aan kan met heel weinig slaap, zo had hij op de langste etappe van 1342 km (53 uur) net genoeg aan een uurtje slaap tijdens een massage. Hij wist dat hij precies daar zijn voorsprong moest nemen en dan kan je maar beter niet te veel uren slapen. Hij haalde zijn achterstand in en pakte vervolgens 10 uur voorsprong op nummer 2 en een 12-tal uur op de nummer 3.

De finish

De rest van de race is geschiedenis, Kristof won de ene na de andere rit. Hij genoot van het landschap maar soms was dit ook wel heel eentonig, hard, of waren de weersomstandigheden ondraaglijk. Tegenwind in de ochtend betekende ook dat dit de hele dag zo zou zijn.

Dankzij een voortreffelijke crew van chauffeur, masseur en babs (tolk/regelde alles/hielp kristof waar nodig) en ongelooflijk veel doorzettingsvermogen kon hij dit eindresultaat neerzetten. Een eerste plaats in de Red Bull Transsiberian Extreme. Het pareltje onder de ultracycling!

Voor de verslagen van alle etappes kun je natuurlijk terecht op de website van Red Bull.