12-06-2018 - Wielrenblad, Leesvoer

Lapierre Xelius SL700 Green Ultimate

Vorig seizoen testten we de Lapierre Aircode SL600, een aerodynamisch racemonster met een hoogwaardige afmontage. Nu is de beurt aan het broertje van die fiets, de Lapierre Xelius SL700. Die moest vooral lichter zijn dan de Aircode en dat is (ruim) gelukt: de fiets weegt inclusief Ultegra Di2 slechts 7,35 kilogram. Maar de Xelius blijkt over extra trucs te beschikken. Ondanks een bijna identieke geometrie, bezit hij totaal verschillende rijeigenschappen. Op de flanken van de Mont Ventoux leerden we ze kennen.

Lapierre Xelius

Het enige verschil qua geometrie tussen de Aircode en deze Lapierre Xelius SL700 , is de marginaal kortere achtervork van de laatste. Immers, anders dan de Aircode is de Xelius niet gericht op maximale topsnelheid maar op klimvermogen, dus een beetje extra wendbaarheid ten koste van wat rechtuit-stabiliteit kan geen kwaad. Toch is de Xelius een compleet andere fiets, want het frame herbergt een paar unieke features. Het is met 850 gram zeer licht, maar Lapierre heeft met name aandacht aan de verdeling van dat gewicht geschonken. De Di2-accu, die meestal in de zadelpen of zitbuis wordt ondergebracht, zit bij de Xelius verstopt achter een luikje onderin het bracket, dus zo laag mogelijk in de fiets. Dat verlaagt het zwaartepunt en dat heeft een positieve invloed op het rijgedrag, in het bijzonder op het gemak waarmee je de fiets tijdens staand klimmen heen en weer beweegt. Je hoeft immers minder massa te bewegen en te controleren, wat energie bespaart.

Spectaculair om te zien is de kruising van de staande vorkbuizen en de zitbuis. De vorkbuizen passeren de zitbuis aan weerszijden en lopen dan soepel over in de liggende buis. Daardoor dragen ze minder rijdersgewicht en kunnen zodoende dunner en flexibeler zijn. Bovendien zijn ze mechanisch grotendeels ontkoppeld van de zitbuis, waardoor er minder trillingen worden doorgegeven. Gevolg: al tijdens de eerste meters valt op dat deze fiets ongelofelijk comfortabel is, de achterkant voelt ronduit zacht aan. Zelfs zo zacht, dat we ons in eerste instantie niet voor konden stellen dat alleen het frame er verantwoordelijk voor is. De schaal van het Fizik Antares-zadel is behoorlijk flexibel, maar ook met een harde Selle Italia SLR en met de Mavic Yksion Pro-banden op acht bar blijft de achterkant van de fiets opvallend comfortabel. Sterker nog, op hoge trapfrequenties is er een lichte neiging tot ‘wippen’ te bespeuren, hoewel de voor uw testrijder iets te lange 175 millimeter cranks van deze maat ‘L’ daar ook aan zullen bijdragen. Als je ver boven de tachtig kilo weegt eerst even goed testen voor je tot aanschaf overgaat, dus. In lijn met wat tegenwoordig gebruikelijk is, zijn schuine buis, bracket en liggende achtervork oversized uitgevoerd voor een efficiënte krachtoverdracht, door Lapierre ‘Powerbox’ genoemd.

Tijdens enkele vlakke, snelle ritten in Nederland blijkt de Xelius SL700, behalve comfortabel inderdaad ook snel en direct te zijn. Elke trap is raak, hoewel het comfort wel iets van de snelheidsbeleving weg lijkt te nemen. Als we de Lapierre meenemen op een korte excursie naar de omgeving van de Mont Ventoux, betaalt het zich echter dubbel en dwars uit. Lange dagen in het zadel zijn geen enkel probleem, maar bij aanzetten op steile stukken schiet de Lapierre Xelius SL700 met grote sprongen omhoog. Ook in de gruwelijk snelle westelijke afdaling van de top in de richting van Sault, waar de snelheden tot boven de negentig oplopen, geeft de Lapierre Xelius SL700 vertrouwen door zijn combinatie van comfort en stijfheid. De Mavic Ksyrium Pro Exalith wielen, die hem trouwens bijzonder goed staan, laten tijdens het afremmen een kenmerkend geluid horen. Het reliëf op hun remvlakken is hiervoor verantwoordelijk maar het stoort niet, hoewel ze heel af en toe een felle snerp laten horen. Finetunen van het toespoor van de specifieke Exalith-remblokken zou dit moeten kunnen verhelpen. Overigens zorgt dit reliëf merkbaar voor wat extra remblokslijtage, maar het zou ook de prestaties onder natte omstandigheden moeten optimaliseren. Die omstandigheden hadden wij niet, maar onder droge omstandigheden remden de Exalith-velgen (in combinatie met de Direct Mount-voorrem) perfect.

Lapierre Xelius SL700 Ultimate

De verdere afmontage van de Lapierre Xelius SL700 bestaat uit een carbon stuur en een 27,2 millimeter zadelpen, beiden van Zipp, en een aluminium stuurpen van hetzelfde merk. Stuur en zadelpen dragen ongetwijfeld hun steentje bij aan het comfort en het stuur heeft bovendien een prettige vorm, zonder al teveel drop. Het eerder genoemde Fizik Antareszadel past qua karakter perfect bij de rest van de fiets: comfortabel zonder een beperking te vormen als het (lang) hard gaat.

Daarmee is het rijgedrag van de Lapierre Xelius SL700 inderdaad het best omschreven. De prettige, allround zitpositie in combinatie met een laag gewicht, (heel) veel comfort en een directe krachtoverdracht maken de fiets tot een zorgeloze alleskunner voor iedereen behalve de sprintkanonnen onder ons. Het achteloze schakelgemak van de Di2-groep neemt je het laatste werk uit handen. Op dat vlak ligt eigenlijk ook het enige mogelijke minpuntje van de Xelius: de snelheden liggen hoog, alleen de bijbehorende sensaties dringen wat gefilterd tot je door. Maar let op, Thibaut Pinot (FDJ) won een Touretappe op Alpe d’Huez op precies dit frame, daags na de introductie ervan. Topprestaties en comfort zijn niet langer uitersten.

Meer informatie over de Lapierre Xelius SL700 is hier te vinden.


Wil jij het laatste nieuws, reviews, routesproducten en tips en tricks thuis lezen? Word dan voor het gemak abonnee op Wielrenblad. Nabestellen van Wielrenblad kan in de webshop. Digitale uitgaven van Wielrenblad zijn ook altijd verkrijgbaar in onze Soul Kiosk App. Natuurlijk kan je Wielrenblad ook volgen op Facebook of Instagram.

 

 

 

 

 van