24-06-2023 - Nieuws, Wielrenblad

Marcel fietst mee met het gravelevenement Rebound 2023

Shimano organiseerde samen met kledingmerk LSRF op zaterdag 3 juni het grootste gravelevent ter wereld, onder de naam Rebound. Het doel van Shimano en LSRF is om gezamenlijk 1 miljoen kilometer te fietsen met alle deelnemers wereldwijd. Marcel Liu was een van de deelnemers en wilt graag zijn verhaal delen!

United in gravel, I rode REBOUND

Zaterdag ochtend vroeg de 3e juni was het zover. Ik had 2 weken voor deze zaterdag iets voorbij zien komen op Instagram wat mijn nieuwsgierigheid had gewekt. Ik verdiepte me eens goed in het mooie idee van #rebound2023. Dit resulteerde dat ik me op de website van www.rebound.cc had aangemeld voor de 200 mile 320 kilometer groads ride. Of dit de juiste beslissing (afstand) is gaat dit avontuur me vertellen.

Rules of rebound

Even een kleine uitleg waar het bij REBOUND om gaat en wat er staat, in de rules.

REBOUND is voorbehouden aan alle graveleurs – fietsers, ongeacht je niveau. Deze ride (race) start vanaf elk gewenst punt, over een afstand van 25 mijl (40 km), 50 mijl (80 km), 100 mijl (160 km) of 200 mijl (320 km). 

De regels zijn heel eenvoudig. Hier is wat er gewenst wordt van je te doen:

  • Aanvang 6.00 uur HAARSCHERP
  • DIY / stippel een 25, 50, 100 of 200 mijl gravel – onverharde route uit.
  • Zelfvoorzienend met maximaal twee stops onderweg.
  • Verplicht feestje/biertje/snackje na de ride.
  • Geen kosten, geen ware tijdslimieten, just fun, en ehhhh afzien.

Ik zag op KOMOOT een mooie route staan hier in Noord Brabant. Waarom dan zelf de tijd investeren dacht ik. Die tijd zit ik toch liever op mijn zadel. Na enige kleine veranderingen te hebben gemaakt in de route, stond deze als een huis. 

REBOUND is niet zomaar een lunch ride. Voor de afstanden op zichzelf heb je ietssiepietsie meer tijd nodig, je zou tot 00:00 kunnen rijden dus tijd genoeg toch!? De bedoeling is dus om je route zoveel mogelijk onverhard te rijden. Grind, enkel spoor, zand, modder, stenen en wat dan ook, creëer dus een hele mooie maar ware Dutch gravel route.

Om zes uur starten dat doe ik niet dagelijks

Om zes uur starten dat doe ik niet bepaald dagelijks. Mijn normale opstarttijd is 07:00. Ik had er dus ook wel even moeite mee om uit de veren te wippen om 04.30. Na één keer snoozen had de koffiemachine mijn koffie al klaargemaakt. Ik moest me even opfrissen en aankleden, en mijn  havermout opwarmen. 

Doordat ik mijn rugzak, bidons gisteravond al had gevuld en ook al had gedoucht. Kon ik nu met meer rust van mijn koffie en havermout genieten.

HAARSCHERP

05:58 tilde ik mijn fiets de smalle trap af. Zodat ik haarscherp om zes vastklikken deed in mijn pedalen. Mijn eerste pedaal slagen waren op verharde ondergrond door het centrum van Den Bosch. Het leek erop dat Ik samen met de marktkoopman en vrouw de allereerste waren op de markt die met de stad ontwaakte. 

Wat een rust, ik was vergeten hoe rustig de stad ook kan zijn als bijna iedereen slaapt. Het viel mij op hoe heerlijk ik deze ochtend rust vond. Precies goed voor mij in de ochtend, niet te veel afleiding. Het was geweldig om de benen los te trappen, om nog even extra op mijn ademhaling te letten, en om me voor te bereiden op een zeer lange dag op het zadel.

Al snel had ik de ontwakende binnenstad achter me gelaten. Wie Den Bosch een beetje kent weet dat je vanuit de binnenstad ook zo in het groen staat. En daar reed ik na enige minuten dan ook. Op de eerste deel van het afwateringskanaal naar Cromvoirt. Waar mijn eerste off-all-road Dutch echte “gravel” paden begonnen. 

Deze paden kende ik door routes die ik zelf eerder had gemaakt. En ik hoopte er een beetje op dat de route grotendeel uit deze mooie Dutch “gravel” paden zou bestaan. 

Na regen komt zonneschijn, na tegenwind komt er eens wind mee

Na een voor mij te langdurige regenperiode gepaard met toch ook veel wind.

Ik was blij dat de temperatuur gestegen waren en het droog was.

“Maar” was ik daar wel zo blij mee!? Al snel kwam ik er achter dat ik in mijn eerste 100 km rond Oirschot wel hele lange zandbakken moest overwinnen. Bospaden, zandpaden waren witzand/strandzand ik noem ze graag zandbakken geworden.

Er zat niks anders op dan walk my bike

Phoehey, Eigenlijk had ik het nog niet verwacht, dat het allemaal alweer zo droog zou zijn in de natuur. Gelukkig moest ik niet te vaak van de fiets. En waren er nog genoeg stukken zandpaden waar je redelijk doorheen kon flitsen, en zandbakken waar een mooi stuk gras naast groeide! Waarop het wel veel beter ging om vooruitgang te boeken, maar het was alles behalve heerlijk doortrappen, wat het #REBOUND avontuur nog avontuurlijke maakte.

Deze dag stond voor mij dus een groot deel in het teken van zand en wind. Zoals al beschreven: In de eerste 100 km was het vooral zand wat het zwaarder en daardoor ook tijdrovende maakte. Na de langste 1.3 km zandpad grotendeels te hebben gelopen. Kon ik tot mijn plezier de meeste paden wel redelijk doorfietsen, toch vooral op techniek en kracht. Door in mijn laaste 100 km tegenwind uit het oosten te hebben was ik aan het einde bij thuiskomst voldaan maar totaal gesloopt. 

Wat een dag, wat een ride

Ik heb wel eerder voor hete vuren gestaan, betreft de keuze om bij ultra evenementen te starten. Zo reed ik bvd eerder de Ötztaler 226km, Amstel Gold race langste 240km afstand, Mallorca 312 en ook toen de afsluitdijk nog open was voor fietsers de IJsselmeer ronde. Natuurlijk ga je met ervaring en de juiste training een heel eind komen. Maar de vorm van de dag is heel belangrijk, lichamelijk en geestelijk. Uit ervaring weet ik dat mijn hoofd door allerlei emoties en barrière gaat. In de jaren was er veel gebeurd en veel veranderd. Dingen die je niet in de hand hebt, en niemand toewenst. Door ziekte had ik vooral veel tegenslag in conditie en spiermassa ondervonden. Dus was de #REBOUND vooral een test voor mijn uitdaging in het eerste weekend van Juli. Daar zal ik aan de start staan van de #Flatlands300 je kunt het al raden een gravel evenement van 300 km. 

Ik laat me dan ook maar vooral verassen betreft de #flatlands300. Ik ben voorbereid en laat daarom alles maar gewoon op me afkomen en gebeuren. 

Mocht ik de #REBOUND nog een gaan rijden dan kijk ik in eerste instantie, of nog beter verken ik in eerste instantie een deel van het parcours en nog beter het weer (wind richting) En daarop zou ik dan mijn afstand gaan bepalen. De afstand gecombineerd met all road ondergrond is opzich al een zware uitdaging genoeg…

Tekst & foto’s: Marcel Liu


Voor meer wielernieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van SOUL en volg ons op Facebook en Instagram!

 van