25-08-2011 - Mountainbiken, Nieuws

Me and my Bike: Andre Wagenknecht

Vertel eens iets over jezelf?

Ik ben André Wagenknecht, ik kom uit Duitsland en rijd sinds 1996 op mountainbikes. Ik ben mijn loopbaan begonnen als downhillracer, ben veelvuldig Duits kampioen geworden en in 2008 stond ik voor het laatst bovenop het ereschavot.

Tekst: Michiel Rotgans
Foto’s: Thomas Dietze

Wat is jou stijl van fietsen?

De laatste jaren ben ik mij meer en meer aan het toeleggen op enduro. Deze discipline weerspiegelt naar mijn mening alle facetten van het mountainbiken, aangezien je niet alleen snel en fit moet zijn, maar ook de skills moet hebben om hard naar beneden te kunnen rijden. Heel veelzijdig dus. Dat is in mijn ogen de toekomst van het mountainbiken. De  beoogde fietsen zijn zo ontworpen dat je lange klimmen en snelle afdalingen kan combineren op één fiets. Verder houd ik van buiten spelen op mijn fiets, de flow die door je lichaam giert en je grip aftasten in een bocht. Een berg afdalen moet voor mij altijd vloeiend gaan, keihard van de berg racen zonder dat je fiets enig kabaal maakt, dat is het doel. Het gevoel je fiets de baas te zijn op hoge snelheid is zo gaaf. Ik zie mezelf meer als een downhill-racer dan als freerider die constant op zoek is naar hoge objecten om vanaf te droppen. Mochten ze onverhoopt wel op mijn afdaling liggen, dan zal ik ze nemen, maar wel zo vloeiend mogelijk!

Hoe zou je de wijze waarop je je fiets hebt opgebouwd omschrijven?

Ik rij de Cube Hanzz, een echte enduromachine, gemaakt voor lange en snelle afdalingen. Ik rijd op een framemaat ‘L’, dat is aan de grote kant omdat ik zelf maar één meter 78 ben. Bij deze geometrie zit het stuur op een betere plaats zodat mijn zwaartepunt zich wat meer in het midden van de fiets bevindt. Ik rij de fiets met een korte voorbouw van 50 millimeter en een breed downhillstuur van 78 centimeter. De voorvork heb ik wat harder getuned dan normaal, omdat ik verhoudingsgewijs meer op het stuur hang. Zo heb ik meer grip op mijn voorwiel. De onderdelen zijn uitgezocht met zowel het gewicht als de robuustheid in het achterhoofd, zodoende is het een mix geworden van Shimano Saint en XTR. Ik rij een ‘1 x 10’ set-up. Voor heb ik een 34-tands kettingblad en achter een cassette met een bereik van 11 tot 32. Hiermee bereik ik een breed scala aan overbrenging. SPD-pedalen rij ik al tien jaar niet meer, niets anders dan flatpedals voor mij. Banden wissel ik van trail tot trail, als ik een favoriete band zou moeten aanwijzen dan is het wel de Schwalbe Muddy Marry 2,35 Freeride (softe compound), lekker licht en met heel veel grip.

Is je fiets meer gebouwd voor de UP (licht) of DOWN (sterk)?

Ik vind de fiets nog goed omhoog te rijden, maar hij is toch met name gemaakt voor de DOWN.

Wat is ongeveer het gewicht van je fiets?

Het gewicht varieert van 15 tot 16,5 kilo, afhankelijk van de robuustheid van de gekozen wielen en banden.

Heb je nog speciale aanpassingen gedaan?

Ik rij altijd met een korte Saint-derailleur, dit maakt de ketting rustiger. Ik heb de liggende achtervork afgeplakt, zodat de fiets geen geluid maakt. 170 millimeter cranks in plaats van 175 millimeter voor wat meer bodemvrijheid in rotsige stukken.

 

Frame:
Cube Hanzz L

Voorvork:
FOX 36 RC2 180 mm 

Stuur:
Easton Havoc DH 

Zadelpen:
Easton Haven SP Zero

Zadel:
Fizik

Wielen:
Crank Brother Havoc or Haven

Aandrijflijn:
Shimano Saint/XTR

Remmen:
Shimano Saint

Pedalen:
Crank Borther 5050xx

 van