Meet: Annabel van Westerop
Ze heeft nog nooit met een wetsuit gevaren en toch praat ze accentloos de Hollandse taal. De jonge dame Annabel van Westerop (18) verhuist als kind met haar ouders mee naar Aruba waar ze het kiteboarden ontdekt. Wonen op een spot waar je in bikini het water op kan zorgt er voor dat Annabel haar kiteboardtalent al snel kan uitbouwen. Dit blijft niet onopgemerkt en de eerste sponsordeals komen binnen. Ze heeft net te horen gekregen dat ze onderdeel is geworden van het internationale team van Cabrinha. Op de Brouwersdam ontmoet Access deze ambitieuze vrouw om te horen hoe dat zo snel is gegaan.
Woord: Stefan van der Kamp
Beeld: Markus Adrian & Rowi Rooijakkers
Als ik zeg dat ik tegenover de nieuwe Susi Mai zit. Is dat dan een compliment voor je? Susi Mai is voor mij inderdaad een voorbeeld naast de top in de PKRA wereldbeker. Ik wil meedoen met de wedstrijden op het hoogste niveau dat er is.
Support van je ouders is dan vaak van essentieel belang. Hoe is dat bij jouw ouders? Mijn vader is een jaar voor mij begonnen met kiteboarden. En mijn moeder heeft het een half jaar geleden ook opgepakt. Dus we zijn nu een complete kitefamilie. Mijn ouders hebben altijd achter mij gestaan en mijn kiteboardambitie aangemoedigd. Ik ben nu klaar met school en heb ervoor gekozen om niet meteen door te gaan met studeren, maar voor het kiteboarden te gaan. Dat moeten je ouders wel supporten inderdaad en daar staan ze ook achter.
Je bent begonnen met kiteboarden toen je 14 was lees ik op je website Annabelvanwesterop.com Hoe ben je in contact gekomen met Cabrinha? Mijn eerste kite was meteen een Cabrinha kite. De kiteschool waar ik les kreeg gebruikte de vliegers en ik vond ze van het begin af aan al goed varen. Ik werd lokaal ook vervolgens gesponsord door Cabrinha. Een aantal maanden daarna kreeg ik de vraag om bij het Amerikaanse team van Cabrinha te komen wat al een eer was. Voor mij was het een droom die uitkwam toen ik een paar weken terug gevraagd werd voor het internationale team van Cabrinha. Het is voor mij razendsnel gegaan. Ik begon toen ik 14 was met kiteboarden en nu ben ik een internationaal teamrijder van mijn droommerk.
Krijg je nu van Cabrinha een soort maandsalaris? Laat ik het zo zeggen. Ze zorgen goed voor me. Ze doen zo veel voor mij, het is echt ongelooflijk. Cabrinha is een grote familie en ik hoor er nu helemaal bij. En daar ben ik erg trots op. Natuurlijk ben ik om mijn dromen waar te maken afhankelijk van sponsors, dus als je dit leest. Je weet me te vinden. Je bent nu bezig met een tour door Europa.
Wat zijn tot nu toe uitblinkers geweest qua spots? We zijn in Zuid-Frankrijk geweest en we hadden mooi weer op spots als Leucate en de Camargue. Die laatste spot is een stuk offroad rijden, maar dat is een mooie spot. We hebben ook veel aan de kabel gehangen samen met de man die kiteboarden met boots op de kaart heeft gezet: Andre Phillip. Hij zit al zo lang in de sport en ik kan veel van hem leren. Er zijn vandaag de dag zoveel disciplines in het kiteboarden.
Waar wil je goed in worden? Vanaf het begin af aan heeft freestyle mij het meest getrokken. Ik begin ook wel heel erg geïnteresseerd te worden in het racen. Ik wil in 2016 voor Aruba uitkomen met de Olympische Spelen. Daar ben ik ook mee begonnen om voor te gaan trainen en ik heb nog vier jaar.
Hoe heb je je school kunnen combineren met het kiteboarden? Ik heb de International School gedaan en dat was goed voor mijn Engels en Spaans. Uiteindelijk ben ik blij geweest met deze school die door de kleinschaligheid ook erg betrokken was bij mijn ambitie. Ze wisten dat ik voor het kiteboarden wilde gaan en hebben mij daar dan ook in geholpen.
Zeg je nu dat je nooit een wetsuit hebt aangehad? Ik woon op Aruba dus dat hoeft niet. Van Jalou Langeree heb ik wel eens een wetsuit geleend, maar die was veel te groot. Dus dat was geen succes. Dus eigenlijk heb ik nog nooit een sessie gehad met een wetsuit aan. Dan vaar ik liever op een plek als Honduras waar ik een week geleden was. Prachtige stranden en eilanden en geen neopreen.
‘Wil je nu hier het water op?’ vraag ik terwijl we uit het raam naar een winderige Brouwersdam kijken. Eigenlijk wil ik wel, maar het is behoorlijk koud hier in Nederland. Met de vrouwenkite van Cabrinha: de Siren in een maat 10 kan ik nu varen. Dus dan moet ik straks toch geloven aan mijn eerste sessie met een wetsuit. Brrrrrr.
Dit is een interview uit Access #5 2012, voor de hele uitgave, check onze webshop.
