17-06-2011 - Windsurfen, Nieuws, Tips & Tricks

Move van de Maand: Graham Ezzy’s No Handed Pushloop

Toen ik leerde springen als jochie bleef ik altijd ingehaakt in de lucht. Mijn vader zei altijd dat ik moest uithaken omdat ik anders de controle kon verliezen en hard zou crashen. Ik luisterde niet en crashte inderdaad vaak en hard. Maar uiteindelijk werd ingehaakt springen een soort tweede natuur voor me, wat me in staat stelde af en toe eens een handje los te gooien in de lucht. Toen eenhandige sprongen saai werden, begon ik mijn hoofd naar achteren te gooien, samen met mijn handen. In de lucht probeerde ik mijn lichaam compleet ondersteboven te krijgen, hangend aan mijn trapezetouwtjes.

Woord: Graham Ezzy
Beeld: Franck Berthuot

Op mijn veertiende deed ik een jump fotoshoot met Charles Orève. Ik deed al mijn favoriete jumps – rail grab pushloops, one foot pushloops en de no handed head back jump zoals ik hem inmiddels noemde. Het ging lekker en ik wilde eens wat nieuws proberen. Mijn vader, inmiddels overtuigd van mijn ingehaakte sprongkunst, had me al vaker aan-geraden een no handed backloop te doen. Met wind van rechts ben ik beter in pushloops dan backloops, dus ik besloot voor een no handed pushie te gaan. Met een goede druk in mijn zeil en een flinke golf voor me knalde ik de lucht in, nam mijn handen van de giek af en gooide mijn lichaam zo hard mogelijk naar achteren. Ik roteerde snel en ongecontroleerd, maar landde op mijn board, met een kleine ass dip. De eerste no handed pushloop die ik ooit deed, de eerst ooit geland en mijn eerste magazine cover, voor het Franse Wind.

De tweede no handed pushloop deed ik een paar maanden later. Ik was eigenlijk te bang om het nog eens te proberen, en wilde mijn perfecte score niet verpesten met een crash. Uiteindelijk probeerde ik hem toch en crashte genadeloos hard. Ingehaakt en zonder handen aan de giek is het onmogelijk om de snelheid van de rotatie te controleren en ik heb dan ook aardig wat zeilen en gieken gesloopt nadat ik ondersteboven vast kwam te zitten en vanaf acht meter hoogte bovenop mijn zeil viel. Nu dat ik hem consistent land, behoort hij ab-soluut tot mijn favoriete moves: er gaat niks boven de adrenaline van een oncontroleerbare, snelle rotatie!

Voor de waaghalzen: de truc bij deze move is dat je er voor de volle 100% voor moet gaan. Na de take-off gooi je je lichaam zo naar achteren dat je board recht tegen de wind in gaat om de rotatie te starten. Daarna is het een kwestie van afwachten. Als het goed is krijg je de giek terug en land je hem, als niet… sterkte!

 van