Op fietsvakantie met je familie
Ik geef het toe: wij zijn een fietsfamilie. Vader, moeder en twee kids van zes en acht die door het bos crossen op de weekenddagen en tijdens vakanties. We zijn er tijdens de vakanties al achter gekomen dat je kinderen, althans die van ons, geen plezier doet met twee uur klimmen en vervolgens vijftien minuten afdalen. Nu ik dit schrijf, mijn vrouw doe je daar ook geen plezier mee. Afdalen daarentegen is wel iets waar heel de familie vreugd aan beleeft, de hoogste tijd dus om een familievakantie ook zodanig in te richten.
De grote vakantie
Het uitgangspunt van onze vakantie is een roadtrip met een camper, waarbij we langs verschillende bikeparken rijden. Omdat we veel willen zien blijven we gemiddeld twee à drie dagen bij een park, net genoeg om een dag te kunnen verkennen en vervolgens een tot twee dagen de trails beter te leren kennen. We googelen wat op de verschillende parken en zoeken er een aantal uit die zowel voor ons als onze kids leuk zijn en kijken tevens naar de mogelijkheden naast het fietsen. Om de reisafstanden binnen de perken te houden richten we ons op Oostenrijk en Frankrijk.
Tijdens deze zoektocht stuiten we bij een aantal parken op de Gravity Card, een Card die je eenmalig aanschaft en je het gehele seizoen vervolgens kosteloos toegang geeft tot een twintigtal bikeparken, waarvan er een flink aantal op ons lijstje staan. We besluiten hiervoor te gaan en schaffen vier Gravity Cards aan, waarmee we het eerste deel van onze reis beklonken hebben. We gaan de volgende parken bezoeken: Schladming, Leogang, Solden, Fiss-Serfaus en Brandnertal, allemaal in Oostenrijk. Deze logische volgorde leidt ons van het midden van Oostenrijk naar de Zwitserse grens, waar we oversteken naar de Franse Alpen. Hier willen we wat minder kilometers in de camper maken en wat meer tijd per locatie pakken. We kiezen voor de parken rondom Bourg St. Maurice, waar we Les Arcs, Tignes-Val d’Isere en La Plagne gaan bezoeken.
Schladming
Het eerste deel van ons trip krijgt een roadtripkarakter, dagje rijden in de camper, twee à drie dagen biken en weer door. Bij Schladming boeken we een eenvoudige camping op fietsafstand van de grote gondel die ons naar boven brengt. De eerste dag komen we wat later op de dag aan, om nu iedereen nog op de fiets te krijgen wordt wat gehaast en we besluiten om de gondel te pakken en een kijkje te nemen op de berg. Handig, met de Gravity Card ben je vrij om te gaan en staan waar je wilt.
Boven blijkt de berg helemaal ingericht op families, er zijn restaurants, speeltuinen, diverse wandelroutes en de hit bij ongeveer alle kids op de berg: een tientallen meters lange outdoor-knikkerbaan. Voor twee euro koop je een grote mooie houten knikker die je vervolgens volgt terwijl hij langs allerlei hindernissen de berg af rolt. Vlakbij bevindt zich tevens een oefenparcours waar beginners even kunnen warmdraaien, terwijl wij er zijn worden hier de beginselen aan nieuwe mountainbikers uitgelegd. Na nog wat speeltuinen en kaiserschmarrn, een soort gehusselde pannenkoek met jam, keren we terug naar de camping: tijd om de fietsen gereed te maken voor morgen, onze eerste dag.
De zon straalt ons tegemoet en na een snel ontbijt stappen we op de bikes richting de gondel. Eenmaal boven starten we met de oefenbaan; hoogteverschil, kombochten en jumps rijden we helaas niet voldoende in Nederland en we gebruiken het parcours om op te warmen, een kleine rolband brengt je snel weer omhoog. Nadat we allemaal weer weten hoe het moet, pakken we de kaart erbij: Schladming heeft 35 kilometer aan trails in het park, variërend van beginners- tot pro-lijnen.
We starten op de Flowline, een 7,7 kilometer lange trail geschikt voor alle niveaus. Dit soort trails zie je steeds meer in de verschillende parken. Ze zijn heerlijk om te rijden. Voor kids of beginners is alles te rollen, niks te gevaarlijk of te spannend en de gevorderde rijder kan met de juiste snelheid goed springen en in flow de gehele baan doorvloeien. Deze baan blijkt ook de juiste keuze voor de hele familie, hij biedt iedereen wat hij of zij eruit wil halen.
De dagen hier bestaan uit verschillende ritten als familie, waarbij pa en ma ‘een solo’ afwisselen terwijl de kids zich vermaken in de verschillende speeltuinen of de natuur. Naast de Flowline zijn er nog enkele iets lastigere routes die ook met de kids prima te rijden zijn, de Flowline blijft echter favoriet. Verder kent het park nog een aantal toffe trails, waaronder de 99 Jumpline, deze bevalt eveneens zeer goed: een lijn bezaaid met middelgrote jumps. Voor wie dit te matig is, is er ook een Monster Jumpline aan het eind, met jumps variërend van drie tot acht meter.
Leogang
Na drie dagen is het tijd om door te gaan naar het volgende park, Leogang. Dit is zelfs met ons gevaarte slechts een klein uurtje rijden. Leogang heeft geen camping, maar wel een flinke parkeerplaats waar je tegen een kleine vergoeding mag overnachten in je camper. Er zijn geen voorzieningen, maar bij de lift kun je douchen en zijn er toiletten.
Dit parkeerterrein is een belangrijk deel van de sfeer hier, het staat namelijk ramvol met bikers, wat zorgt voor een gezellige bikepark-sfeer. Er wordt gesleuteld aan bikes, iedereen loopt dag en nacht in fietskleding en grote verhalen gaan over en weer. Onderaan de lift is het ook een waar bike-walhalla: niet alleen vloeien alle routes hier uiteindelijk in uit, je vindt er tevens een goed uitgeruste bikeshop, een bikewash en een uitgebreid skillpark met oefenlijnen, drops, een (gratis) airbag, pumptrack et cetera. En enkele restaurants kijken uit op dit alles.
Vanaf de parkeerplaats pakken we de grote gondel omhoog. Deze passeert een middenstation, wij gaan een stukje verder naar onze eerste trail: de Steinberg-lijn. En met een reden, deze 7,8 kilometer lange trail staat te boek als de flowline en is geschikt voor family-ride. De trail blijkt iets uitdagender dan de vorige, maar is zeker goed te doen. Ook hier is de baan zo opgebouwd dat je er tevens met een gevorderd niveau veel plezier uit kunt halen. Vanwege de lengte hebben de kids vaak na een rondje een pauze nodig, zodat wij ook zelf rondjes kunnen maken.
Trails als de Hangman I en de Flying Gangster zijn perfect om wat meer snelheid en airtime te pakken en voor de meer gevorderde rijders zijn de Hotshots en Bongo Bongo tof. Mocht je niveau het toelaten, dan is het natuurlijk ook zaak de Speedster te rijden, het officiële downhillparcours van de UCI. Bovenop de berg is wat minder vertier dan bij Schladming, echter wordt dat ruimschoots gecompenseerd door het reeds beschrevene rond de parkeerplaats, waar veel andere kids zijn alsook oefenfaciliteiten bij de gondel. Er is overigens een leuke wandeling halverwege het station naar beneden, waar je langs allerlei natuurbelevingen loopt.
Solden
Na een paar extra dagen, de kids hadden te veel vrienden gemaakt op de parking, rijden we in ruim drie uur door naar Solden. Solden heeft een krappe camping bij de uitloop van het dorp, van waaruit we snel naar de grote gondel kunnen fietsen. Het is een leuk dorpje bezaaid met sportwinkels en restaurants, wel jammer is dat de doorgaande weg echt dwars door het dorp voert, met de nodige overlast van (hard) rijdende auto’s. We hebben er maar kort last van, we willen immers omhoog!
De trails hier dragen namen als Troaln, Eebme en Ollweite Line, alles in het Otztaler dialect. Anders dan in de overige gebieden zijn hier drie liften in gebruik: twee die vanuit het dorp omhoogvoeren en eentje die vanaf halverwege de berg nog verder omhoog gaat. Wederom vinden we hier een bijna acht kilometer lange flowtrail, deze is heel anders van karakter, met een aantal toffe houten bruggen die door het bos voeren. Veel routes zijn aan elkaar gelust, zodat je naar hartelust kunt mixen. Doordat de routes bijna allemaal weer helemaal naar het dorp voeren zijn het lange ritten die vaak net rond de boomgrens starten en dus enorm variëren in terrein.
De roodgekleurde Ollweite Line is de meest bijzondere. Deze start op dik 2.600 meter en is zeven kilometer lang. In het hoog alpine landschap rol je over gigantische steenbrokken naar beneden en er is geen moment van ontspanning, enkel hard werken om de rauwe trails weerstand te bieden. Niet echt geschikt voor de beginnende rijder, maar als je het aankan niet te missen! Onderaan de trails rol je uit op een oefenparcours waar een foodtruck staat te wachten, een toffe plek om nog even bij te komen en terug te blikken op de dag. Buiten de wandelroutes zijn er verder weinig activiteiten op de berg, een royaal zwembad in het dorp is een leuke aanvulling tijdens een rustdagje.
Serfaus-Fiss-Ladis
Na een dagje rust toeren we door naar Serfaus-Fiss-Ladis. Een bekend park voor mountainbikers, echter is deze een stukje kleiner, met negen trails van maximaal drie kilometer. De trails hier zijn ook wat pittiger van karakter, wat ook goed te zien is aan de andere bikeparkbezoekers: veel dames en heren weten wel raad met deze trails. De gondel gaat in zeer snel tempo omhoog en doordat de banen ook snel zijn te rijden kun je veel, heel veel ritjes maken. Dit zorgt voor de nodige progressie, niet alleen bij ons, maar ook bij onze kinderen.
Een camping is helaas enkel in het dal te vinden en aangezien we geen zin hebben om dagelijks een half uur met onze grote camper op en neer te rijden besluiten we op de parkeerplaats te overnachten. Dit is verboden, dus komt – elke ochtend – een vriendelijke dame van de politie langs, die de boete van tien euro incasseert en ons groet met ‘Schone Tag, bis Morgen’.
De blauwe banen zijn voor onze warmgedraaide kids prima te doen, echter ontbreekt hier een beetje de natuurbeleving, de focus ligt meer op dikke trails. Op de parkeerplaats heerst niet dezelfde sfeer als in Leogang en naast het fraaie oefenparcours en de mega-airbag is er verder weinig afleiding voor ze. We besluiten dan ook twee dagen hier te blijven. Door de snelle liftverbinding en korte trails durven we het zelfs aan om een paar keer samen te rijden, terwijl de kids zich vermaken met Netflix. De trails zijn voor ons lekker uitdagend en bieden flink ruimte om het skillniveau op te krikken.
Om de Netflix-tijd van de kids te compenseren doen we ook een dagje canyoning. Gehuld in wetsuit en klimharnas, daal je samen met een instructeur af via een rivier. Onderweg glij je door uitgesleten geulen, spring je van rotsen en daal je door stukjes te abseilen. Canyoning is op veel plekken in de Alpen mogelijk en is meestal voor kids vanaf acht jaar al toegankelijk. Zowel voor ouders als kids heel tof.
Brandnertal
Onze laatste Oostenrijkse stop is het Brandnertal, nabij de Zwitserse grens. Na een flinke klim met onze camper komen we aan bij het kleine dorpje. Ook hier is geen camping, maar we mogen tegen een kleine vergoeding parkeren tussen de vele andere bikers in campers. We hebben zicht op de uitloop van de trail, met als huzarenstukje een drietal mega-drops die je kunt uitrollen tot aan de lift.
Er liggen flink wat trails, echter moet je om alles te rijden wel wat afstand afleggen. Wil je rondom de twee liften bij het parkeerterrein blijven, dan is er eigenlijk slechts een enkele blauwe lijn die we met heel de familie kunnen rijden. Met wat geduld weten we ook de rode nog met zijn vieren te pakken, wel merken we dat dit park simpelweg wat minder is ingericht op families. Zelfs de blauwe trails zijn op secties best steil en uitdagend, in plaats van mooi afgevlakte rollers zijn de trails hier een stuk rauwer en ze liggen bezaaid met dikke keien. Leuk voor ons, wat minder voor de kids. Wel vinden we een prachtige enduroroute die we als halve dagtocht gezamenlijk rijden over groene alpenweides en toffe singletrails.
Wanneer we zelf rijden is het wel een groot feest, de trails zijn uitdagend gebouwd met toffe features. Een groot nadeel: de liften. Je stapt nabij de parkeerplaats in de lift, bovenaan kun je dan nog een tweede lift nemen, om zo een lekker lange afdaling te nemen. Echter gaan deze liften traag. Echt heel erg traag. We hebben het niet gemeten, maar voor ons gevoel zit je ongeveer vijftien tot twintig minuten in de lift. En dat is per lift. Dus een afdaling van boven af kost je inclusief lift een uur. Toffe afdalingen, maar wel voor mensen met geduld.
Tignes
Het continu in- en uitpakken heeft zijn tol geëist, we zijn allemaal wel toe aan wat rust. We nemen twee dagen om rustig door Zwitserland te toeren en steken de pas over naar Frankrijk, waar we als eerste stop Tignes aandoen. Tignes zelf ligt op 2100 meter en de vanuit daar vertrekkende liften nemen je enkel mee omhoog, het landschap is dan ook voornamelijk hoog alpine, met maar weinig bomen. Het is een semi-autovrij dorp met een gemoedelijke sfeer, waar veel te doen is voor families.
Ook aantrekkelijk zijn de prijzen hier, een liftpas voor drie dagen kost 35 euro voor een volwassen persoon, dertig euro voor een kind. Deze pas biedt niet alleen toegang tot het bikepark en de liften, er zijn ook legio activiteiten bij inbegrepen, zoals toegang tot het zwembad, trampolinespringen, tennissen, boogschieten et cetera. Mocht je op de camping verblijven, of in een van de hotels welke zijn aangesloten bij de Tignes Card, dan is deze card zelfs kosteloos voor de gehele familie.
Doordat de camping een stuk onder Tignes gelegen is besluiten wij op een groot parkeerterrein in Val Claret te overnachten, in het hoogstgelegen stuk van Tignes. Hier mag je voor tien euro per nacht kamperen en water en toilet zijn aanwezig. Een tweetal liften brengt je omhoog, in het lagergelegen Tignes le Lac zijn nog twee liften te vinden. De tracks hier zijn heel divers, voor elk niveau rijder zit er wel iets tussen. Onze familie-favoriet is de trail van de top van Tignes richting Val d’Isere, welke een zeer variërende trail biedt die start op rauwe stenen in een alpine landschap om uiteindelijk door de bossen in het prachtige Val d’Isere uit te monden.
Het is wel opletten, de liften gaan hier ‘s middags vaak even dicht, waardoor je soms verplicht even moet lunchen of een bakkie koffie moet doen in de zon. Leuk, de trail vloeit door een rode, iets moeilijkere trail, zodat je continu je eigen pad kan kiezen. Ook zeer geschikt voor de kids, die naar gelang hun gemoedstoestand kozen voor de makkelijkere dan wel moeilijkere route. Vanwege de lengte maak je misschien niet zo veel afdalingen, maar wel rijk gevulde!
Tignes heeft naast een aantal jumpline-trails ook flink wat technisch uitdagende routes en een netwerk aan enduroroutes, welke meestal fraaie natuurlijke singletracks zijn. Een grote meerwaarde is het dorpje, het is er goed rondwandelen, neuzen in een van de vele bikeshopjes en naast het meer is er gigantisch veel te doen aan uiteenlopende sporten, waarvan het merendeel gratis met de Tignes Card.
Les Arcs
Na een kleine week rollen we de berg weer af naar Bourg St. Maurice om daar neer te strijken op een Huttopia-camping met, jawel, zwembad. Een feest, na bijna drie weken slapen op eenvoudige campings en parkeerplaatsen. De aanwezige Nederlandse kids moesten het ook direct ontgelden, onze dochters waren wel toe aan wat Nederlandse aanspraak. Naast het zwembad scoorde het animatieteam ook hoge ogen, dagelijks zijn er toffe dingen te doen voor de kids. Vanuit de camping fiets je in vijf minuten naar de funiculaire, een treintje dat je in tien minuten 800 meter hoger brengt naar Les Arcs op 1600 meter, waar het bikepark start.
Het bikepark is opgedeeld in verschillende gebieden, er liggen wat routes op 1600, op 1800 en op 2000 meter. Daarnaast is het mogelijk om een aantal routes helemaal terug naar Bourg St. Maurice te nemen. De trails variëren van groen tot zwart, helaas geen flowtrail hier, de blauwe routes zijn echter ook voor de beginnende rijder geschikt. Door de verscheidenheid in parcoursen varieert het landschap ook van licht alpine tot bos, van verre panorama’s op de Mont Blanc tot duistere en donkere bospaden.
Met de kids rijden we zowel de blauwe, groene als rode routes, wanneer we zelf even los kunnen zijn voornamelijk de zwarte op enduro gerichte trails favoriet. Na wat gesprekken met locals komen we er achter dat er in de bossen nog veel meer trails zijn te vinden, variërend van wandelpaden tot fraai vormgegeven trails.
Op de berg is er veel vertier voor de kids, wanneer je een Hero-liftpas koopt krijg je hier, net als in Tignes, toegang tot veel verschillende activiteiten. Rondom het dorp zelf zijn ook veel wandeltochten te maken en de Isere-rivier biedt watersporten als rafting en canyoning.
La Plagne
En dan geeft een blik op de agenda aan dat het eind in zicht is. De laatste dagen voor we weer thuis in het gareel moeten. Een laatste keer pakken we alles in en rijden we de volgende berg op naar onze laatste bestemming: La Plagne. Ook dit is slechts een korte rit. Direct aan de lift overnachten is mogelijk dankzij de camperplekken die hier zijn gecreëerd op de berg.
La Plagne is een soort versnipperd skigebied met veel kleine dorpjes op verschillende hoogte. Qua bikepark is het wat aan de kleine kant, er zijn niet zo veel trails, maar deze zijn wel zeer de moeite waard, zeker met de familie. Ook hier vinden we geen kilometerslange flowtrails, maar wel toffe banen vol features die voor onze kids uitdagend zijn. Een deel van de berg corrodeert op een bijzondere manier waardoor je een stuk krijgt met als het ware reusachtige molshopen, door dit landschap heen is een hele toffe trail aangelegd die wel wat wegheeft van een achtbaan.
Bovenop de berg zijn diverse mooie wandelingen te vinden, wij kiezen er uiteindelijk voor om ter afsluiting met heel de familie te raften op de in het dal gelegen rivier. De handjes zijn moe, zowel die van ons als die van de kids. Na bijna vijf weken hebben we heel veel verschillende gebieden gezien en gereden, maar ook veel kunnen ontspannen en van de omgeving kunnen zien. Fietsen had duidelijk de focus, maar ook voor de kids was er meer dan genoeg te doen. Terwijl de kids knikkebollend achterin de uitpuilende camper naar Nederland zitten, hoor ik een klein stemmetje: ‘Pap, gaan we volgend jaar weer…?’
Liftpassen
Wij kochten voor Oostenrijk de Gravity Card. Dit is even een investering, maar je verdient het snel weer terug en als bonus is de pas het gehele bikeseizoen geldig. Pluspunt: ook Winterberg zit erbij. In Frankrijk bestaat deze pas niet, wel hebben veel gebieden passen met veel extra’s of is het mogelijk de pas kosteloos te verkrijgen bij je verblijf.
- Gravity Card: gravity-card.com
- Tignes Card: tignes.net
- La Plagne: la-plagne.com
- Les Arcs: lesarcs.com
Verblijf
De meeste dorpen hebben veel verschillende accommodaties, campings zijn soms lastiger te vinden en liggen niet altijd op de meest gunstige plekken. Heb je een camper, dan bieden bijna alle gebieden wel opties om nabij de liften te slapen. Soms zijn er faciliteiten als water en toiletten, soms is er niets.
Activiteiten
Neem ook zeker de tijd om het gebied op een andere manier te verkennen. Zaken zoals wandelingen met een gids, raften of een klimparcours zijn tof om te doen en bieden de nodige afwisseling en geven rust aan de polsen na dagen op de trails.
Kinderen
Afhankelijk van het niveau van je eventuele kinderen kun je bijpassende parken kiezen. Sommige parken zijn vrij heftig en bieden weinig groene en blauwe routes aan, daar is het natuurlijk minder leuk voor ze. Wij merkten dat een mix het beste werkte, bij voorkeur in een gebied waar op de berg zelf ook een en ander is te doen. Op deze manier kunnen ze pauzes nemen wanneer daar behoefte aan is. En kun jij mooi zelf even los.
Planning
Voor onze camper was altijd wel een plekje en we belden vaak een dag van tevoren om te reserveren. Ga je voor accommodaties, dan zal je meer moeten plannen. Wij vonden twee à drie dagen per park prima, de wat meer uitgestrekte gebieden bieden vaak genoeg om langer te blijven. Het leuke van het rondtrekken is dat je enorm veel verschillende ervaringen opdoet, echter moet dit wel bij je passen, je bent regelmatig aan het in- en uitpakken.
Tekst en foto’s door Harm Spoelstra
Dit artikel staat in het laatst gepubliceerde Magazine: UP/DOWN #3 2021. Deze kun je bestellen in de Soul Webshop. Ook is het blad beschikbaar in de Soul Kiosk App. Wil je voortaan geen nummer van je favoriete magazine meer missen? Word dan snel abonnee van UP/DOWN. Dan ontvang je alle nummers als eerste in je brievenbus en profiteer je van alle voordelen voor onze trouwe abonnees. Bovendien houd je ook meer tijd over voor je volgende tocht!
