Op mini-roadtrip door oostelijk Zwitserland
Een week. Drie locaties. Tientallen trails. Ontelbaar veel ‘high fives’. We wilden op een mini-roadtrip naar de Zwitserse Alpen. We kozen voor het oosten van dit land, want daar ligt ‘Bike Kingdom’. Het veelbelovende mountainbike-koninkrijk rondom Lenzerheide en Chur. Een stukje verderop ligt ook de populaire bestemming Davos. Hier hoorden we veel goede verhalen over, dus die konden we niet links laten liggen. Let’s hit the road!
We hebben ongeveer een week voor onze roadtrip uitgetrokken. Dat is niet veel, dus we moeten gebieden uitzoeken die relatief dicht bij elkaar liggen. Dit beperkt de reistijd en vergroot de tijd op de trails. Chur en Lenzerheide zijn beide een goede uitvalsbasis om de trails van ‘Bike Kingdom’ te rijden en liggen maar op een half uur rijden van elkaar. Vanuit Lenzerheide is het een klein uurtje naar Davos. Genoeg ‘trailtime’ dus!
Bike Kingdom
De trails in dit gebied liggen er al langer, maar sinds kort staat de bestemming bekend als ‘Bike Kingdom’. Dat klinkt tof en dat is het ook! Alle losse trails maken nu deel uit van een groter geheel. Dit zie je terug in kleine dingen als navigatiebordjes met het typerende logo tot aan een uitgebreide merchandise-collectie.
Bij het inchecken worden we gelijk gewezen op de Bike Kingdom-app. Hierop vind je de kaart met alle trails, actuele info over het weer en de liften en nieuws over komende evenementen. Wij gebruiken hem voornamelijk om te zien hoe we trails kunnen combineren en om bij te houden welke we gehad hebben. Handig!
Chur
Onze eerste stop is Chur (spreek uit: Koer). Dit is de hoofdstad van het kanton Graubünden, het gebied waar onze roadtrip doorheen voert. Hoewel de stad bekend staat als mountainbikeplaats, valt het aantal mountainbikers ons mee. De meeste bikers zien we bij de lift, waar we ook onze gids Dario ontmoeten.
Omdat we maar één dag aan deze kant hebben, spreken we met hem af dat hij ons de mooiste trails moet laten zien. Verder hebben we weinig eisen.
Dario heeft heel snel door wat ons niveau is en past de trailkeuze daarop aan. We constateren dat we het toch wel heel fijn vinden om met iemand op pad te zijn die het gebied kent. Dit scheelt tijd en we zijn op de hoogte van wat we tijdens een afdaling kunnen verwachten. Zo vraagt hij ons bovenaan een zwarte afdaling met de naam ‘Zig Zag Trail’ hoe goed we zijn met switchbacks. Technisch mountainbiken in zijn puurste vorm. We moeten een paar keer afstappen, maar eenmaal beneden zijn we zeker weer een beetje beter in het nemen van krappe bochten.
We rijden een mooie combinatie van natuurlijke flowtrails, bikepark en technische afdalingen. Dario weet de beste route om zo veel mogelijk lijnen te rijden. Ook degene die niet in onze app staan. Regelmatig maken we een stop om te genieten van de vele vergezichten.
Brambi flow
Langs de paden en in de dorpjes is altijd de mogelijkheid om je water bij te vullen. We rijden langs een van de grote drinkbakken met een stromende kraan. Erboven hangt een bordje met ‘Sirupbar’. Een local heeft hier zelfgemaakte siroop bij gezet. ‘You take whatever you want and pay whatever you want’, zegt onze gids. En met onze bidon gevuld met siroop in frambozensmaak vervolgen we onze klim.
Er is hier voor ieder wat wils. In het bikepark is het een stuk drukker dan op de hoger gelegen natuurlijke trails. Maar alsnog voelt het alsof we de enigen op de trail zijn. Volgens Dario is dit bikepark een stukje ruiger dan die in Lenzerheide, omdat het door locals wordt onderhouden. ‘They like it gnarly.’ En daar heeft hij gelijk in. De blauwe lijn met de naam ‘Brambi Flow’ heeft al aardig steile stukken, pittige step-ups en diepe kombochten. Af en toe loopt de trail parallel aan een rode of zwarte trail. Deze zijn voorzien van flinke gap-jumps en metershoge drops. Voor ons iets te veel van het goede, maar voor velen een ware speeltuin.
Onze dag hier was geweldig! We stallen onze fietsen veilig in het hotel, frissen ons op en schuiven aan bij één van de lokale restaurants. Daar laten we ons verwennen met gerechten die ze alleen hier in de buurt maken. Na een goede nachtrust pakken we onze spullen en vertrekken we naar onze volgende bestemming.
Lenzerheide
Het hoger gelegen Lenzerheide is een stuk kleiner, maar er hangt veel meer een mountainbikesfeer. Overal hangen banners van ‘Bike Kingdom’ en komende evenementen. Bikers fietsen af en aan en op elke hoek vind je fietsgerelateerde shops. We voelen ons gelijk thuis.
Omdat we pas in de middag kunnen inchecken stappen we direct op onze bikes en we gaan rechtstreeks naar de lift. Daar staat een imposant bouwwerk bestaande uit de letters B en K. Als we dichterbij komen dropt er net iemand door het bovenste oogje van de ‘B’. Deze letters zijn het laatste obstakel van de ‘Straightline’, een van de meest uitdagende trails van het bikepark. Een genot om naar te kijken als je in de rij staat voor de lift. We moeten ongeveer twintig minuten wachten tot we in mogen stappen. Halverwege de berg stappen de meeste bikers uit. Zij gaan voor bikepark-laps. Wij nemen nog een lift naar de top om zo wat extra kilometers te maken.
Bovenop kunnen we kiezen uit een rode en zwarte trail. We besluiten om deze in opbouwende trap te gaan rijden. De twee kilometer lange afdaling met de naam ‘Motta Express’ slingert zo’n 180 meter naar beneden. Nergens wordt hij echt lastig, maar we moeten goed opletten op de stenen die je regelmatig aantreft in het pad. Deze trail heeft een hoge funfactor!
The Great White
Eenmaal beneden pakken we weer de lift naar boven om de zwarte lijn te bedwingen. Deze trail met de angstaanjagende naam ‘The Great White’ is bijna drie kilometer lang en daalt 369 meter af. Het eerste deel bestaat alleen maar uit grote rotsplaten. Het oogt ruig en dat is het ook. Naarmate de trail vordert nemen de grote rotsen af, maar blijft het opletten voor natuurlijke drops en technische rotssecties. Intensief, maar wat een genot om te rijden!
We sluiten de dag af met een flowy bikeparklijn. Deze is inderdaad iets toegankelijker dan die in Chur. Het hotel waar we verblijven heeft een afspuitplek en een fijne fietsenstalling waar je zelfs je eigen ‘locker’ hebt. Na een douche en goede maaltijd duiken we vroeg ons bed in, want de volgende dag wordt intensief!
We ontmoeten Martin. Hij is onze gids voor de komende twee dagen. We gaan deze dag ronde doen langs verschillende toppen. Het streven is 70 kilometer met meer dan 6000 meter afdalen. Een ambitieus plan, aangezien we ook nog tijd nodig hebben om beeldmateriaal te schieten. Gelukkig worden de positieve hoogtemeters afgelegd met liften en gondels. Dat scheelt tijd!
Darkerside of the moon
We starten met de prachtige panoramatrail ‘Darkside of the moon’. Deze opwarmer maakt ons klaar voor het echte werk op de ‘Älplisee Trail’. Deze smalle trail met veel off-camber stukken vergt de nodige concentratie. De combinatie van rotsen op het pad en een diepe afgrond aan een kant laten ons meerdere malen afstappen. De vallei waar we doorheen fietsen is betoverend.
Bij het dorpje Arosa nemen we weer een lift naar de top van de Weisshorn. De trails zijn hier iets minder pittig. Ook neemt het vertrouwen in ons kunnen met de dag toe, we durven de remmen wat meer los te laten.
Uiteindelijk pakken we deze dag ruim vijftig kilometer met bijna 4000 meter afdaling. Niet verkeerd! Wederom zijn we blij met een ervaren gids aan onze zijde. We hebben spots gezien die we zelf nooit hadden gevonden. We zijn benieuwd wat hij morgen voor ons gepland heeft.
Spookachtig
De weersverwachtingen op onze derde dag in Lenzerheide zijn niet optimaal. Het is met twaalf graden best fris in het dal. Met de skilift gaan we naar 2321 meter hoogte. Vanwege de dichte mist kunnen we net het bankje voor ons zien. Bovenaan zou een prachtig uitzicht over het dal te zien zijn, maar deze moeten we maar als tegoed beschouwen. Onze gids excuseert zich voor de wolk waar we in zitten. We geven aan dat we deze sfeer eigenlijk ook wel heel tof vinden. Het geeft de omgeving iets mysterieus. Zeker als we de boomgrens bereiken hebben de trails een bijna spookachtig karakter. Een mooie ervaring!
We genieten van de flowtrails ‘Scalottas’, ‘Alp Nova’ en ‘Höhenweg Alp Stätz’. Martin remt af en blijft staan bij een gigantisch worteltapijt. De hellingsgraad is flink en de trail verdwijnt tussen de naaldbomen uit het zicht. ‘This is a hard trail, but I think you can do it’, vertelt hij met een glimlach. De aanhoudende mist, de wortels en de bomen, het plaatje is compleet. Aan onze fietsen ligt het niet, die kunnen het aan. De knop gaat om, we rollen de diepte in. Remmen op de wortels is geen optie, dus we moeten de juiste momenten en lijnen kiezen. De wortels maken plaats voor uitgesleten stukken grond. Rotsen zorgen voor natuurlijke drops en de veerweg wordt optimaal benut. 332 meter lager komen we weer tot stilstand. Een high five-moment!
De verwachte regen is in aantocht en we besluiten de middag vrij te nemen. Terwijl het buiten stormt maken wij dankbaar gebruik van het spabad bij het hotel. Geen verkeerde keuze, want na vier dagen intensief biken kunnen de spieren wel wat ontspanning gebruiken. Bovendien hebben we nog twee dagen te gaan.
Davos
Een klein uur verder komen we aan in Davos. Met de ‘Swiss Epic’ in het programma ademt ook deze bestemming mountainbiken. Weer kunnen we pas aan het eind van de middag inchecken. Op de papieren kaart met alle trails plannen we een mooie ronde. Met de gondel komen we op de top van Jakobshorn (op 2590 meter). Daar start een trail met de naam ‘Alps Epic’. En iets met het woord ‘episch’ in de naam moet de moeite waard zijn, toch? Dit is een van de paradepaardjes van het gebied. Wel is de trail toegankelijk voor fietsers en wandelaars. Dit betekent goed opletten als het onoverzichtelijk wordt, vriendelijk blijven en vermijden in het weekend.
De trail is lekker flowy met hier en daar wat rockgardens, maar het wordt nergens echt moeilijk. Het landschap wordt groener bij elke meter die we afdalen en het uitzicht is adembenemend. Toegegeven, de trail doet zijn naam eer aan.
Helaas laat de tijd het niet toe om de hele trail te pakken. Halverwege pakken we een andere route die ons ook aangenaam verrast. Waar we de afgelopen dagen vooral afdalen, heeft deze een goede balans tussen klimmen en afdalen. Het bos is sprookjesachtig, mede dankzij de vele watervallen. Een heerlijke afwisseling na al dat downhill-geweld van de vorige dagen.
Op de laatste dag staat een grote ronde gepland met een gids. Zijn naam is Silvan en hij heeft een heerlijk Engels accent. ‘You guys are in for an epic day!’
We starten onze trip met een rit in de kabeltrein. Een relaxte manier om snel naar de top te komen. Helaas wordt ons uitzicht flink geblokt door de wolken.
Chörbsch Horn
De eerste trail die we doen gaat over een smalle richel met een diepe afgrond. De berg is volledig zwart en we wanen ons op de maan. Felgele bloemen zorgen voor een mooi contrast. De mist maakt het surrealistische beeld compleet.
Hiernaast zijn de trails die we rijden rotsachtig en technisch. De paadjes zijn smal en sommige stukken blijken off-camber. Gelukkig is ons zelfvertrouwen de afgelopen dagen weer flink gegroeid en we zien geen beren op de weg. Wel marmotten trouwens.
Na de lunch klimmen we naar Chörbsch Horn op 2651 meter. Hier komt geen lift of gondel, dus we moeten een beroep doen op de bovenbenen. Sommige stukken zijn goed te fietsen, maar regelmatig is het ook ‘hike-a-biken’. Het behalen van de top geeft voldoening. De afdaling is geweldig! We kunnen wederom onze switchback-skills inzetten. Bijna in het dal gaat de trail over in een flowy knikkerbaan. We kunnen nog even een beetje springen en spelen voordat het avontuur op zijn eind komt.
Beneden geven we elkaar de nodige high fives en vat Silven de dag treffend in één zin samen: ‘Sick, f*cking day!’
Conclusie
Bike Kingdom is een hele toffe plek om een aantal dagen te verblijven. Voor elk soort biker is er wel een geschikte trail te vinden. Ons advies is om te verblijven in Chur of Lenzerheide. Je kunt alle trails prima bereiken via beide bestemmingen. Lenzerheide blijkt wat meer het bruisende centrum, maar is daardoor ook wat drukker. Ook is deze plek wat meer gericht op gezinnen. Er zijn wat meer toegankelijke trails in de buurt en ook heb je qua andere recreatiemogelijkheden meer keuze.
Davos is een mooie uitvalsbasis om lange tours te rijden. De infrastructuur is duidelijk genoeg om zelf op ontdekkingstocht te gaan. Maar ook het rijden met een gids is een aanrader, want die toont je de ‘hidden gems’.
Het dorp is gezellig en biedt zelfs de mogelijkheid tot een après-bike. Na je laatste kombocht rol je gelijk door naar een ijskoude pilsener. Wat wil je nog meer?
Tekst en foto’s door André Deunhouwer
Dit artikel staat in het laatste magazine: UP/DOWN #4 2021. Deze kun je bestellen in de Soul Webshop. Ook is het blad beschikbaar in de Soul Kiosk App. Wil je voortaan geen nummer van je favoriete magazine meer missen? Word dan snel abonnee van UP/DOWN. Dan ontvang je alle nummers als eerste in je brievenbus en profiteer je van alle voordelen voor onze trouwe abonnees. Bovendien houd je ook meer tijd over voor je volgende tocht!
