Rotwild R.EX Ultra

Non plus ultra

De Rotwild R.EX Ultra 

De voorgaande twee edities las je al het één en ander over Rotwild en hun line-up en in dit issue volgt misschien wel het ultieme model: de R.EX Ultra. Zijn naam en voorkomen doen ruig aan en ook de cijfers liegen er niet om: hier worden endurorace-specificaties geleverd op een all-mountain fiets. Wij testten hem samen met de andere Rotwild-modellen zowel in het bikepark als in het Duitse heuvelland en kunnen alvast verklappen: dit is écht een topfiets. 

In deze test-trilogie hebben we een stijgende lijn te pakken: we startten met de R.X275, de lichte trailbike met 130 millimeter veerweg die zeer breed inzetbaar is – ook in Nederland. Daarna volgde de R.X375, die met 150 millimeter en 29 inch wielen al in een andere gewichtsklasse streed en duidelijk bedoeld bleek voor ruig gebied. Nu is de R.EX Ultra aan de beurt, die met zijn 29 en 27,5 inch wielen, 160 millimeter Fox 38-vork en 64 graden balhoofdhoek richting het enduro-segment gaat en rechtstreeks afstamt van de racemodellen van het merk. 

De eerste indruk 

Als we de Rotwild R.EX Ultra uit Jaaps pick-up halen en voor het eerst bewonderen, zijn we meteen onder de indruk van de looks. De stijlvolle dieprode kleur springt in het oog, maar het echte ontzag komt boven door de volledig carbon achterbrug die veel weg heeft van een MotoGP-racemotor. Het Elevated Box Design met hoge chainstays biedt stijfheid en geeft ruimte voor brede banden en voorkomt bovendien ketting-geratel, doordat er simpelweg geen liggende achtervork aanwezig is. Aan de voorkant oogt de fiets eveneens hufterproof, want de Fox 38-vork laat met zijn dikke veerpoten geen twijfel bestaan over de mogelijkheden van de Rotwild R.EX Ultra. Tot slot heeft Jaap de fiets uitgerust met de nieuwe Schwalbe Albert Gravity-banden, die serieus imponeerden tijdens onze testritten in Finale Ligure en perfect lijken te passen bij het karakter van de fiets. We kunnen dan ook niet wachten om deze fiets flink aan de tand te voelen. 

De line-up 

De R.EX is volgens Rotwild een rechtstreekse afstammeling van hun World Cup E-Enduro en combineert dat met all-mountain eigenschappen. Zo is de achterbrug met zijn Elevated Box Design bijvoorbeeld rechtstreeks overgenomen van de competitie-machines, evenals de bijbehorende waardes wat betreft anti-rise en anti-squat. De Rotwild R.EX Ultra bevat dus echt racetechniek die toegankelijk is gemaakt voor de gewone sterveling. Ben je in de markt voor een R.EX, dan heb je keuze uit twee modellen: de Core en de Ultra van respectievelijk 8.990 euro en 11.490 euro. De Core is uitgerust met Fox Performance-vering, Magura-remmen, een manuele Shimano XT-groep en een set Crankbrothers Synthesis Enduro aluminium wielen. Bij de Ultra worden deze onderdelen vervangen door Fox Factory Kashima-vering, Shimano XT-remmen, een automatisch schakelende Shimano XT Di2-groep en de carbon versie van de Crankbrothers-wielset. Qua frame zijn de fietsen helemaal gelijk en het verschil tussen beide versies is slechts 600 gram. De geometrie is met een balhoofdhoek van 64 graden en een zitbuishoek van 77,2 graden helemaal in lijn met het all-mountain/enduro-genre.  

De rit 

Dankzij de geweldig ogende én werkende dropperpost van 8-pins stellen we zonder gereedschap de goede zadelhoogte in en we stappen op. De Shimano EP801-motor gaat direct in standje Turbo en verrast met een enorme hoeveelheid trekkracht en punch. Jaap lacht en vertelt dat de fiets voor de gelegenheid is uitgerust met de race-software van Shimano, waardoor de vermogensafgifte nogal direct is. Op eenvoudige klimmetjes hilarisch, maar op technischer werk nog best uitdagend – daarover later meer. Daarnaast valt de automatische drivetrain van Shimano op. De Autoshift-functie doet precies wat de naam doet vermoeden en schakelt automatisch naar het optimale verzet. Hoe dat bevalt lees je eveneens verderop in dit artikel. 

Hoewel de Rotwild R.EX Ultra meer dan 21 kilogram weegt, wekt hij niet die indruk. Het is opvallend hoe licht en speels de fiets aanvoelt, zelfs op crosscountrytrails waar je normaal gesproken baalt van een zware fiets. Dat zit hem enerzijds in het vermogen van de motor, maar ook in de mullet set-up: het kleine achterwiel zorgt dat de fiets zich graag over de trails laat gooien en smijten. Waar je bij veel zware e-bikes vaak het gevoel hebt dat je op XC-trails ‘overbiked’ bent, is de Rotwild R.EX Ultra zelfs hier vermakelijk om te rijden. Gaat het echt naar beneden, dan presenteert de Rotwild R.EX Ultra zich dankzij het kleine achterwiel en de luie balhoofdhoek als een ontzettend stabiele, maar erg leuke fiets die makkelijk het luchtruim kiest en uitnodigt tot creatieve lijnen. In het bikepark pak je daardoor iedere mogelijkheid tot springen mee en op natuurlijke endurotrails merk je dat de lijnkeuze enorm is. Een ideale lijn die bezaaid is met wortels en eindigt in een drop? Geen enkel probleem voor de Rotwild R.EX Ultra. Dat komt ook door de ontzettend goede Schwalbe-banden, die veel incasseringsvermogen hebben en oneindige grip lijken te bieden. De combinatie van banden, wielen, vering en geometrie maakt dit tot één van de meest capabele fietsen die we de afgelopen tijd hebben gereden. In de afdaling vergeet je bovendien vaak dat je met een e-bike onderweg bent, waardoor deze fiets ook goed is in te zetten in bikeparken of trailcenters in het buitenland. 

Je liftpas kan je dan thuislaten, want dankzij de potente motor en het grote accupakket ben je overal snel boven. De EP801-motor levert 85 newtonmeter en is gekoppeld aan een eigen batterij van 820 wattuur, wat uitzonderlijk veel is. Zoals gezegd is de vermogensafgifte dankzij de racesoftware nogal straf, wat ideaal is als je de ruimte hebt. Wordt het technischer, dan is de zitpositie dankzij de steile zitbuishoek erg efficiënt en kan je lekker voor op de fiets zitten om het voorwiel aan de grond te houden. Door het piekerige vermogen in de Turbo-stand is het echter toch lastig om grip te vinden én het voorwiel te controleren als het echt moeilijk wordt. In de Trail-modus wordt dit voorkomen en is het vermogen voorspelbaar én ruim voldoende om boven te komen. Een tweede punt van aandacht is de Autoshift: als je cadans te laag wordt weet het systeem soms niet goed welke versnelling hij moet kiezen. Hij schakelt dan soms zwaarder op een moment dat je dat niet verwacht, wat er op het moment zelf voor zorgt dat je van de fiets af moet, maar nog belangrijker: je twijfelt continu of de fiets niet spontaan besluit te gaan schakelen. Als je vervolgens bent stilgevallen en weer weg wilt rijden staat de fiets in een te zware versnelling en wil hij bij een lage snelheid veel verzetten schakelen, waardoor ook dit niet soepel gaat. Kortom: de Autoshift heeft zeker voordelen, maar op een fiets als deze in steil terrein, is het prettiger rijden zonder… 

Conclusie 

Tijdens de test van de diverse Rotwild-modellen was de Rotwild R.EX Ultra favoriet op de steilere endurotrails van het Reichswald. De fiets is voor een e-bike ontzettend nauwkeurig te plaatsen en laat zich dankzij de mullet set-up makkelijk manoeuvreren, terwijl het incasseringsvermogen oneindig lijkt. Iedere meter aan boord van de Rotwild R.EX Ultra is een feestje en je wordt echt uitgenodigd om het gooi- en smijtkarakter van de fiets maximaal te benutten. De vraag is alleen nog of je als consument voor de Ultra moet gaan: de XT Di2 met Autoshift overtuigde niet, dus een analoge XT-groep is misschien wel het betere alternatief. Ook de ‘downgrade’ van Fox Factory- naar Performance-level vering is geen straf en voldoet helemaal aan de behoefte van gevorderde mountainbikers. Het enige grote gemis als je voor de Core-versie gaat zal de carbon wielset zijn, maar de geweldige looks en het rijgedrag krijg je ook als je gaat voor de instapper. Daarmee heb je dan voor een behoorlijk scherpe prijs een serieus capabele machine die bovendien erg exclusief is. Wij zouden het dus wel weten!