Inside the PWA – Insights
In Motion #4 2018 lees je het verhaal van PWA-juryleden Danny Kater en Thijs van der Meer. Speciaal voor Motion geven ze hier nog wat insights over de riders van de PWA World Tour. Heb je Motion #4 nog niet gelezen? Bestel hem dan snel hier.
Woord Mart Kuperij // Beeld John Carter/PWA
Hebben jullie weleens ruzie over beslissingen die je neemt?
Danny: ‘Met slalom komt dat weleens voor ja. De wavers en freestylers vragen om hun score, soms om een verduidelijking, maar die gaan nooit helemaal los. De slalommers kunnen echt schelden. Dat gaat wel weer voorbij, en als je het er later over hebt bieden ze hun excuses aan.’
Ik kan me voorstellen dat je stevig in je schoenen moet staan als jurylid als je iemand als Finian Maynard over early callt.
Thijs: ‘In het begin is dat best lastig. Je moet het respect winnen, dat krijg je niet gelijk. Het is heel belangrijk dat je ze serieus neemt, dat je naar ze luistert. Maar dat je als het te veel wordt ook zegt: klaar, nu naar de kant, wegwezen jij! Op de startboot begin ik op een gegeven moment gewoon met de volgende sequence, dan schreeuw ik heel hard naar de rest van de surfers dat de countdown eraan komt. Dan weten ze dat het klaar is.’
Heb je weleens iemand een boete moeten geven?
Thijs: ‘Wat ik liever doe is iemand diskwalificeren uit een heat, dat is voor de meeste riders veel pijnlijker dan een paar honderd euro boete.’
Danny: ‘Er worden weleens boetes gegeven als iemand door de competition area vaart, iets doet wat heel disrespectvol of dom is, of zich aanmeldt voor een wedstrijd en vervolgens niet komt opdagen.’
Thijs: ‘Ik heb Björn Dunkerbeck weleens gediskwalificeerd omdat hij door de startlijn van de damesfinale voer. Toen kwam hij naderhand wel even verhaal halen. Maar hij snapte het uiteindelijk ook wel.’
Jullie zitten dicht op het vuur, geef ons eens wat leuke insights. Wie is bijvoorbeeld de beste gijper?
Danny: ‘Taty Frans. Ik kan me nog herinneren dat hij net begon met slalom. Hij voer altijd twee zeilmaten kleiner en dook door elk klein gaatje.’
Thijs: ‘Julien Quentel is ook een hele goede gijper. En Pierre Mortefon kan heel slecht starten en zich vervolgens zigzaggend door de pack naar voren wurmen en zich alsnog kwalificeren, daar is hij wel echt een held in. Antoine Albeau heeft zoveel snelheid dat hij niet zo vaak laat bij de eerste boei is, maar als hij eens een foutje maakt zie je hem altijd heel makkelijk weer naar voren komen.’
Danny: ‘Klopt, die weet elk gaatje wel te nemen en dan ligt hij zo weer voor in het veld.’
Thijs: ‘Onderschat ook Finian Maynard niet! De lichte dagen zoals we ze dit jaar hadden in Costa Brava won hij elke race. Dan zie je die grote vent op zijn tenen dansen op dat board om in plané te blijven, dat vind ik heel mooi om te zien.’
En de beste starter?
Thijs: ‘Josh Angulo is een heel goede starter.’
Danny: ‘Angulo is heel goed, die zit er altijd bij, maar Kurosh Kiani bijvoorbeeld heeft altijd de beste start in zijn heat. Hij is niet een van de top riders, maar zijn starts zijn wel top. Iemand als Albeau is met starten wat safer, want die weet dat hij boardspeed heeft. Hij is in alles beter dan de rest, daardoor kan hij een veilige marge houden met starten. Anderen moeten gewoon spot on starten om te zorgen dat ze de rest voorblijven.’
Thijs: ‘Wat je ziet in slalom is dat als iemand wat minder goed materiaal heeft – dat hij zijn spullen niet goed voor elkaar heeft, of een merk een board heeft dat niet heel goed is – dat die mannen meer risico nemen bij de start. Die zie je dus vaker hele goede starts doen, of over early gaan, want die moeten wel. Ze nemen wat meer risico.’
Wie is het snelste?
Thijs: ‘Finian Maynard zit daar zeker bij.’
Danny: ‘Als je hem in Fuerte ziet is hij qua boardspeed misschien wel de snelste.’
Thijs: ‘Tristan Algret is ook redelijk snel, maar hij is niet zo consistent met gijpen.’
Niet Albeau?
Thijs: ‘Albeau excelleert in alles. Hij is misschien wel de snelste, maar ook de beste gijper en een van de betere starters. Hij is heel goed in het lezen van wat anderen gaan doen, op basis daarvan maakt hij hele goede beslissingen in de races. Zijn ervaring is daarbij ook echt belangrijk.’
Wie is de grootste gokker?
Thijs: ‘Op het moment is dat Maciek Rutkowski. Hij neemt vaak net te veel risico bij de gijp. Het is no rules, dus het mag, maar er wordt wel veel over hem geklaagd. Hetzelfde geldt voor Taty Frans, maar die komt er vaak mee weg. Dan is de rest aan het klagen, terwijl Taty gewoon wegvaart.’
Danny: ‘Ze gaan allebei voor de gaatjes die er soms niet zijn, dan krijg je dus crashes die voor andere riders best gevaarlijk kunnen zijn. Maar ja, er zijn geen regels. Zolang het geen dangerous sailing is – onze enige regel – dan is het eigenlijk prima.’
In de golven, wie is de grootste waaghals?
Danny: ‘Little Antoine (Antoine Martin, red.) qua jumpen. Hij probeert heel veel dingen, maar hij is niet zo consistent als Ricardo Campello, die landt bijna alles wat hij doet.’
Thijs: ‘Het is gaaf om zo’n jongen als Antoine erbij te hebben, maar hij moet nu wel gaan werken aan z’n consistentie. Hij probeert van alles, maar eigenlijk landt hij z’n doubles nog niet eens constant. Dat is wel de basis voor een top 10-rider.’
En de grootste pechvogel?
Thijs: ‘In Korea lag Maciek Rutkowski in een van de finales voorop. Vlak voor het einde had hij een gigantische crash. Hij claimt dat hij wier raakte en daardoor katapulteerde. Wij hebben de drone footage teruggezien, daarop kun je heel duidelijk zien waar wier ligt en waar niet, dus volgens ons kreeg hij gewoon een chop en dook zijn neus onder en ging hij onderuit. En al was het wier: als iemand achterin het veld wier raakt cancel ik de heat niet. Dus als de eerste wier raakt kan ik die heat ook niet cancellen, ook al is het de finale. Dan is het gewoon dikke vette pech. Voor Maciek was het zijn eerste bullet geweest, dat was nogal wat. Hij was behoorlijk pissed off. Het was natuurlijk erg dramatisch, maar dat maakt het ook wel heel mooi.
‘En ik vind dat Ricardo in de wave wel wat meer verdient. Ik vind hem een van de beste riders, en om naar te kijken vind ik hem het meest interessant. Pechvogel is misschien niet het juiste woord, bij hem is het meer een mentale kwestie, dat hij het op het juiste moment net niet klaarspeelt. Hij is voor mij een van de aantrekkelijkste windsurfers om naar te kijken. Als je zijn niveau bekijkt tegenover zijn resultaten denk ik wel dat hij een pechvogel is.’
- NB. Een week na het uitkomen van het magazine kregen we een mailtje van Thijs van der Meer, die zijn statement in het interview – ‘Toekomst bestaat niet. Ik ben niet iemand die daar mee bezig is’ – wilde toelichten middels een filmpje. In de woorden van Thijs: ‘Zoals ik het eigenlijk had moeten zeggen:’
Meer lezen?
Dit artikel is een aanvulling op een interview uit Motion windsurf magazine #4 van 2018. Deze kun je nabestellen in de webshop. Maar natuurlijk kun je het beste abonnee worden, zodat je geen windsurf verhaal meer hoeft te missen. Digitale uitgaven zijn ook altijd verkrijgbaar in onze Soul Kiosk App.
