Review: Flysurfer speed5 15m

Begin dit jaar werden de 9m, 12m en later een 6m van de Flysurfer Speed5 al gepresenteerd, maar het was nog even wachten op de meest populaire maten: de 15m en groter. Flysurfer had nog een paar maanden nodig om de grotere maten te fine tunen en ook die zijn nu beschikbaar. Matrasvlieger expert Eddy Lansink neemt de kersverse 15 meter Speed5 onder de loep.

De Speed5 zit in de tas zoals we hem al jaren kennen: licht gemaakt maar functioneel. Een grote rits aan de voorkant om de bovenkant ver open te kunnen zetten zodat de kite er ook in past als je hem eens wat minder netjes hebt opgeruimd.

De Flysurfer Infinity 3 bar is een stukje dunner geworden dan de Infinity 2, waardoor hij minder lomp aanvoelt. Als je rotaties hebt gedaan en je trekt de bar aan, dan draait de dubbele depowerline automatisch weer goed. Op deze bar zit een nieuwe quickrelease, waarbij je de huls verder naar voren moet schuiven voor deze releaset, zodat hij minder snel ongewenst zal openen.

Bij het oplaten van de Speed5 merken we dat het vullen met lucht wat sneller gaat dan bij de Speed4, dit komt doordat het DLX+ doek wat stijver is en de kite sneller in z’n vorm gaat staan. Zodra we hem de lucht in trekken, merken we dat hij sneller door het windvenster vliegt en minder bardruk heeft dan zijn voorganger. Op de 12 uur positie staat de Speed5 nog meer recht boven je dan de Speed4, dit komt door de hogere aspect ratio en het dunnere profiel. Wel merken we dat hij iets meer de neiging heeft om over je heen te vliegen zodra je depowert. Dit is helaas de keerzijde van meer performance.

Zodra het een tikkeltje harder begint te waaien, merk je dat hoogte lopen net wat makkelijker gaat en je de bar helemaal aangetrokken kunt houden, zonder snelheid te verliezen. Doe je dit met een Speed4, dan zul je langzaam de power uit de kite verliezen door wat backstall. Een paar dagen later waait het 22 a 23 knopen en ik trek de 15m de lucht in. Damn, dat voelt lekker! De 15 is heel direct en voelt als een 12. Ik heb volle bak power als ik de bar aangetrokken houd, maar zodra ik depower, sta ik weer helemaal relaxt.

Springen doe je door flink snelheid op te bouwen en de kite te depoweren. Vervolgens stuur je de vlieger gedepowered omhoog en trek je de bar volledig aan op het moment dat je afgeschoten wordt. Ten opzichte van de Speed4 wordt je een stuk harder de lucht in geschoten. Ook kun je voor de afsprong meer grip houden omdat de kite duidelijk meer depower heeft en sneller draait, waardoor je minder over de rail getrokken wordt.

De Speed5 heeft een hogere aspect ratio (een langwerpigere vorm) waardoor hij beter hoogte loopt en meer lift geeft. De dikte van het profiel is flink gereduceerd, waardoor hij meer hoogte loopt, sneller door het windvenster vliegt en explosiever is. Het superlichte, maar kwetsbare lotus doek is ingewisseld voor DLX+ doek, wat sterker en stijver is. Hierdoor staat de kite stabieler in de lucht en heeft hij minder last van jellyfishen. Wel is het DLX+ doek een tikkeltje zwaarder. Tevens is de paneel layout van de bovenvleugel is geoptimaliseerd. Vlak achter de LE loopt nu een naad, waardoor het door de computer berekende profiel nog preciezer in de kite te krijgen is (door rek en opbolling verschilt het computermodel altijd wat met de realiteit en het is voor de ontwerpers een uitdaging om deze zo dicht mogelijk naar elkaar toe te brengen). Ook de Speed5 is weer goed doordacht en met echte Flysurfer finesse afgewerkt. Zo bevindt de deflate zich op de trailing edge en opent deze met klittenband. Als je per ongeluk de deflate open hebt laten staan, valt dat meteen op doordat er een flap uit steekt. Ook uniek is dat alle toomlijnen zijn vastgemaakt met een ‘Little Connection Line’: een weak- point-line die een lagere breeksterkte heeft dan de bridle-lijn. Bij een harde klapper zal dit roze lijntje breken, zodat er geen schade aan de kite ontstaat. In de sparepart-kit zitten een aantal reservelijntjes. Bij Flysurfer zijn alle naden eerst geplakt en vervolgens met twee naden afgestikt. Hierdoor blijft er meer lucht in de kite zitten na crashes en scheurt de kite minder snel kapot op de naden. Zand en water gaan via de trailing edge naar de tip van de kite, waar het automatisch door een kleine opening naar buiten valt. Als er veel water in de kite zit, dan schiet het klittenband automatisch open, waardoor de kite snel het water loost.