Rio Throwback

In sport liggen blijdschap en verdriet dicht bij elkaar. Hoewel het op de Spelen van Rio afgelopen zomer niet altijd ging zoals we gehoopt hadden – we noemen een muitende Yuri van Gelder, het langebaanzwemmen of de smakker van Epke Zonderland – was er aan de Copacabana alle reden tot juichen. Dorian van Rijsselberghe prolongeerde op indrukwekkende wijze zijn gouden plak van Londen, en Lilian de Geus miste op een haar na een bronzen medaille. Wij vroegen het tweetal naar hun mooiste olympische momenten aan de hand van door hen gekozen foto’s.

Beeld Sailing Energy/World Sailing

01 Dorian
De start. Dit is de dag waar het mee begint. De dag die toon zet voor de rest van de week. Persoonlijk weet ik na de eerste dag altijd of ik de week kan gaan winnen of dat het een lastige week wordt waar ik alles op alles moet zetten om in de buurt te komen van het podium. Na deze dag wist ik dat het zou kunnen, maar ook dat het beter moest.

02 Dorian
Als mensen vragen of ik rituelen heb of bijgelovig ben zeg ik altijd nee. Maar net zoals elk ander mens heb ik mijn routines. Het stoeltje aan de tafel waar ik zit, wat ik eet, hoe ik dingen doe – het is vrijwel altijd hetzelfde. Tegelijkertijd is het zo dat als er iets anders is je ervoor moet zorgen dat je je niet van de kaart laat brengen. Go with it. Een vast ding dat ik altijd met Aaron doe is een box geven voor het racen. En als ik m’n best heb gedaan soms ook nog na het racen!

03 Dorian
Er zijn een hoop felicitaties als je wint. Een van de mooiste was de felicitatie die ik kreeg van Nick Dempsey. Tot aan dit moment hadden Nick en ik de hele week geen woord gewisseld. De woorden van Nick waren: ‘Dorian, you have to know I’m a old man. Congratulations.’

04 Dorian
In de voorbereiding op de Spelen hadden we niet heel veel ‘buiten’ gevaren, het werd pas laat bekend dat ze ons daar ook wilden laten racen. Des te beter voor mij; binnen varen op vlak water is mooi maar echte mannen-condities zijn veel mooier! De laatste dag voor de medal race stond er een mooie grote deining; er moest hard gewerkt worden en niks was vanzelfsprekend. Ik ging de dag niet in met de gedachte dat ik het al zou kunnen beslissen, ik wilde gewoon heel hard varen en mijn eerste plaats verstevigen. Uiteindelijk pakte ik twee eentjes en kon Nick Dempsey het gat niet dichten. Geweldig om het weer voor de finale te beslissen!

05 Dorian
Mooie momenten delen met mensen ook al staan ze ver van je vandaan. De koninklijke familie als toeschouwer hebben is altijd bijzonder. Dat ik de boot op mocht om gedag te zeggen en er vier knuffels bij de dames uit kan knijpen. Even in de oogjes kijken van de kleintjes was prachtig en iets wat ik niet snel zal vergeten.

06 Lilian
Deze foto is gemaakt tijdens het invaren een paar dagen voor de Spelen, samen met Marina Alabau uit Spanje, mijn vaste trainingspartner in de voorbereiding voor Rio. Voor elk evenement begint, en zelfs voor de wedstrijden, varen wij altijd even samen in. We doen wat speedtests om het zeil nog even goed te tunen, kijken wat de wind doet – hoelang zijn de winddraaiingen, welke kant draaien ze op, aan welke kant van de wedstrijdbaan zit meer wind? Deze bevindingen neem ik mee in mijn wedstrijdplan dat ik samen met mijn coach op de boot bespreek.

07 Lilian
Mooie actiefoto met Maayan Davidovich uit Israël op dag twee. De wind was een beetje op het randje tussen planeren op de vin en railen op het zwaard. Je moet het board op precies de goede hoek varen: te veel op de kant of juist te vlak geeft meer weerstand en dan verliest je snelheid.

08 Lilian
Wedstrijddag 3 is nog steeds erg pijnlijk om aan terug te denken. We begonnen met uitstel omdat de wind niet stabiel genoeg was, hij draaide alle kanten op en schommelde tussen de 8 en 25 knopen. Na een uur wachten besloot de wedstrijdleiding toch te varen. We zouden eigenlijk op de buitenbaan zitten, maar vanwege de harde wind zijn we naar binnen verplaatst. Deze windrichting hadden we in onze drie jaar voorbereiding nog niet eerder gezien. Ik had pas bij de derde race een beetje door hoe de wind in elkaar zat; helaas had toen al kostbare punten gepakt met twee resultaten buiten de top tien.

09 Lilian
Wedstrijddag 4 was voor mij alles of niks, ik moest goede resultaten varen om in de buurt te komen van de medailles. We voeren deze dag buiten de baai, met anderhalve meter swell en 4 tot 12 knopen wind. Het is technisch lastig varen; de momenten van pompen waren belangrijk om op het goede moment een golf te pakken. Ik vind dit hele leuke condities en dat weerspiegelde zich in mijn resultaten: met een tweede, zevende en vijfde plaats hield ik uitzicht op het podium.

10 Lilian
De medal race was geweldig spannend, het was eigenlijk de hele wedstrijd plekje wisselen met China en Frankrijk. Na de finish was ik superblij dat ik had gewonnen. Ik wist dat Charline Picon van Frankrijk goud had en sprong het water in om haar te feliciteren. Charline is altijd een grote concurrent van mij geweest voor de strijd om de medailles. Ze heeft het evenement goed gevaren en eerlijk gewonnen. Toen ik daar in het water lag hield ik de dames in de gaten die over de finishlijn kwamen. Heel even dacht ik brons te hebben, totdat mijn coach zei dat Rusland één punt minder had. De emoties waren hoog toen ik op de kant kwam; ik was blij dat ik opgevangen werd door vrienden, familie en mijn vriendje die naar Rio waren gekomen. Ik was heel blij dat ik de medal race had gewonnen, want meer kon ik niet meer doen die dag. Maar ik kwam naar Rio voor een medaille en als het dan op één punt niet lukt is dat heel zuur. Wat als ik dit anders had gedaan? Wat als dat niet was gebeurd? Dat soort vragen speelden de hele tijd door mijn hoofd, ook nu nog weleens.

Dit artikel is afkomstig uit de Motion #4 van 2016. Dit nummer kun je hier bestellen. Wil je niks meer missen op het gebied van windsurfen word dan abonnee!