Backcountry in Baskenland

Bij sommige afdalingen krijg je een korte briefing, zoals “this one is a bit exposed so if you don’t watch out you can die” en “there’s a steep doable section, judge for yourself, don’t be ashamed to walk there”. En dit herhaalt zich tot de dag om is.

Wacht, we spoelen even terug. Olger, Hans, Arnoud en Eugen zijn vier bikers die elkaar kennen van de shoprides bij Bikeshop Amersfoort. Wat begon met crosscountrytochten schoof steeds verder op; xc-marathons werden steeds technischer en zo ook de gebieden die ze graag aandeden. Lycra werd baggy. 100 millimeter veerweg maakte via 120 millimeter plaats voor 140 millimeter, een dropper werd onmisbaar en de liefde voor technische trails bleef maar groeien. Met enige regelmaat zijn ze een weekendje in het Wuppertal, Mullerthal of omgeving Remouchamp te vinden. Olger heeft een neusje voor de beste trails en is erg handig in het maken van gps-routes vanuit Strava Heatmaps en GPSies.com.

Vorig jaar reden ze de zwarte versie van de Panorama TransDolomiti met Vasa Sport. Een week lang in echte bergen biken beviel ze zo goed dat besloten werd dit jaarlijks te herhalen. Op het YouTubekanaal BKXC van Brian Kennedy (Best trails of the World) zagen de mannen geweldige filmpjes over een backcountrytrip in de Pyreneeën. Ze waren gelijk om en boekten de trip. Bikes werden zorgvuldig ingepakt en vol goede moed, en met een beetje koudwatervrees, vlogen ze naar Bilbao.

Vanuit Bilbao pakten ze de bus naar San Sebastian, waar ze werden opgewacht door de Schot Douglas McDonald, eigenaar van BasqueMTB. Een fervent biker, een goede gastheer, een verdomd goede organisator en maker van de mooiste foto’s. De liefde – in de vorm van Amaia – bracht Doug naar Baskenland. De Spaanse Amaia ging een paar maanden naar Schotland om haar Engels te verbeteren. Zij ontmoette Doug, het tweetal werd verliefd en een paar maanden Schotland werden een paar jaar. Totdat Amaia Doug meenam naar Baskenland, daar ontdekte Doug de meest gave trails en zo ontstond het idee BasqueMTB op te richten.

Vier smaken

Samen met de lokale gidsen Carlos, Igor, Antonio en Borja organiseert BasqueMTB vier soorten trips. Basque Coast, Winter Enduro, Backcountry Pyrenees en een Soultrip, women only. Het zijn allemaal endurotrips met veel uplifts. De kustvariant is het meest mellow, de winter- en backcountrytrip zijn pittig.

De gidsen zijn niet de eersten de besten, ze hebben allen een rijk fietsverleden. Igor nam jaren deel aan Worldcup Downhill-wedstrijden en is professioneel bmx’er. Een frivole biker die achteloos de meest ingewikkelde passages neemt. Carlos heeft zoveel gefietst in de Pyreneeën dat hij elke trail lijkt te kennen. De manier waarop hij fietst grenst aan perfectie en het is een genot om hem te volgen. Of om dat te proberen. Antonio is de man van de lange adem, nam diverse malen deel aan de Trans Provence en is het type stille genieter, totdat het over politiek gaat. Borja schijnt de xc-man te zijn en is deze week vrij. Doug zelf houdt van doorfietsen, voor hem is geen klim of afdaling te lastig en de zware fototas die hij doorgaans meesleept lijkt hem geen moment te beperken. Stuk voor stuk uitmuntende bikers met veel aandacht voor het welbehagen van de groep. Ze hebben veel kennis over de gebieden waar gefietst wordt, geven desgewenst waardevolle tips over je rijstijl dan wel -techniek en vormen een goed gezelschap aan de bar.

De backcountrytrip begint met een transfer van San Sebastian naar Val d’Aran, halverwege de Pyreneeën. Van daaruit wordt er steeds in een ander gebied gefietst om uiteindelijk weer aan de Baskische kust te eindigen. Hierdoor blijkt geen dag hetzelfde, het landschap is telkens anders en de trails variëren van rotsachtig tot zanderig, van smal en technisch tot breed en exposed en van flowy tot bijna niet te doen…

Het grote genieten

Dagelijks gaat je bike op een trailer voor een uplift en word je hoog in de bergen gedropt. Je begint dan aan een lange afdaling en fietst en/ of loopt eerst nog een stuk(je) voor je afdaalt. Voor de afdaling volgt de “briefing” waarna de actie kan beginnen.

Het grote genieten staat voorop en er is geen prestatiedrang. BasqueMTB werkt met kleine groepen van zo’n twaalf bikers per trip. Qua niveau splitst het gezelschap zich “organisch” op in twee groe- pen die los van elkaar de week verder fietsen.

De herfst laat zich zien in de Pyreneeën en het is overal betoverend mooi. In Val d’Aran wordt er een flink stuk over een oude weg langs een bergflank gefietst. Dit levert prachtige vergezichten op en het is meteen een goede balansoefening. De afdalingen zijn uit- dagend, maar flowy en blijken goed te doen. Koudwatervrees maakt snel plaatst voor dopamine en na één dag kan de hele week al niet meer stuk.

Wow-gevoel

Volgende bestemming is Benasque, de uitvalsbasis voor twee dagen. Een extreem uiteenlopend gebied, waardoor de variatie in trails enorm is. De eerste trail van de dag draagt de titel Magic Line.

Bovenin is alles nog open en overzichtelijk en gaandeweg wordt steeds duidelijker waar de term “magisch” op slaat. Als je niet de juiste lijn neemt is het hier simpelweg niet te doen. Maar eenmaal op die juiste lijn blijkt het genieten in het kwadraat. Het wow-gevoel als je ergens vanaf komt gecombineerd met een mix van opluchting en dikke adrenalinekick, dat is verslavend. De hele dag gaat het zo door. In de ochtend langs rotsen en stenen in sprookjesachtig smaragdkleurig bos en in de middag over rode rotsen, boomwortels en door droge naaldbossen. Deze dag eindigt met een fireroad-klim tot boven de boomgrens om vervolgens eeuwig af te dalen via een kammetje naar dichtbegroeid mossig bos. Smalle, ingesloten stenige trails die zo overgroeid zijn dat je het gevoel hebt door tunnels te biken. De vallende bladeren in herfstkleuren en het doorschijnende najaarslicht zorgen op deze trails voor een betoverend effect. High fives en yeeha’s wisselden elkaar dan ook in rap tempo af. Is dit pas dag twee…?

Dag drie gaat van Benasque naar Ainza via enkele Enduro World Series-secties door het bekende Zona Zero gebied. Steile rotsige afdalingen worden afgewisseld met vlakkere traversestukken. Weer een totaal andere omgeving, heel open en erg genieten. Aan het einde van de dag rollen de bikes het pittoreske Ainza binnen. De bikers dalen neer op een terras aan het prachtige binnenplein van dit oude stadje. Tegen een ondergaande zon geniet de groep na van weer een geweldige dag. Er wordt overnacht in een appartement met wasmachine, het is grappig om te zien hoeveel fietskleding er gewassen wordt en rondslingert, dit vanwege een poging het de volgende ochtend weer droog te hebben.

De woensdag blijkt een soort van optionele dag voor de grote Bike & Hike. Met de vier Nederlanders en twee Britten gaat gids Carlos hoog de bergen in. Na een dagdeel stapvoets biken en veel hiken met de fiets op de schouder wordt de col bereikt. De afdaling die volgt is meer dan de moeite waard en de pauze bij een bergmeer met een prachtige rotsformatie blijkt geen overbodige luxe. De invulling van deze dag is nieuw in het programma en de Hollanders zijn er blij mee, toch leuk om ook weer uren te mogen klimmen en klauteren. De dag verloopt volgens de opzet van BasqueMTB. Elk jaar wordt de trip weer aangepast, nieuwe gebieden en/of trails worden toegevoegd. In samenwerking met lokale trailbouwers worden zelfs nieuwe trails gecreëerd, zo worden gebieden steeds aantrekkelijker en werken ze aan verbindingen tussen de gebieden, zodat het mountainbikenetwerk wordt vergroot.

Vagina van de wereld

In de middag nemen Doug en Igor de groep nog mee naar Cuna del Mundo, de vagina van de wereld. Een bijzondere bron die zelden droog staat, maar nu wel. Door de droogte kan er helemaal naartoe worden afgedaald en geklauterd. De klim om weer weg te komen is de zwaarste en meest technische van de trip. In de eenvoudige, glooiende afdaling die volgt komt Arnoud ongelukkig ten val, hij breekt een rib en z’n pink hangt er vreemd bij. Hij kan gelukkig zelf al fietsend weer bij de bus komen, maar moet wel even langs het ziekenhuis. De schade valt mee. Laat arriveert de groep in Biescas, maar nog net op tijd om de sauna in te duiken en af te koelen in het buitenzwembad.

Het hotel in Biescas is het meest luxe van de trip. Het eten is er uitmuntend en het is geen straf om hier twee nachten te verblijven. Arnoud maakt van de nood een deugd en heeft een retraitedag. De Britten vinden het mooi geweest na gisteren en zo blijven Brian en drie Nederlanders over in de eerste groep. Er zijn de volgende dag wat wijzigingen in de groepsindeling. Drie van de vier gidsen gaan met een groep mee. Het wordt een leerzaam dagje met zoveel gidsen. Elke biker zit wel een tijdje achter een gids en daar leer je toch het meest van. Hoogtepunt van de dag is een afdaling met wel vijftig switchbacks. De dag eindigt met een lange glooiende trail langs de Rio Gallego met af en toe een uitdagende passage. Telkens als er een zijriviertje/stroompje uitmondt op de rivier is er een rotsige knik die steeds net te doen is. De Hollanders zijn in hun element en krijgen Antonio zo ver om zonder te stoppen door te knallen naar Biescas. Eenmaal daar heeft de gewonde Arnoud inmiddels een fijn restaurant gevonden waar de bikers met een welverdiend drankje worden ontvangen.

Weemoed

De laatste fietsdag start weer vanuit Biescas. Uplift Enduro Bea dropt de groep, die weer is aangevuld met een Brit, op de meest onmogelijke plekken. Er wordt veel afgedaald rondom skipistes. Het is wederom genieten, maar de scherpte lijkt er wat af. Brian blijft in een boom hangen en Eugen knuffelt er één, gids Igor stapt mis en kukelt naar beneden. De laatste uplift van de trip zet de groep af op een verlaten bospad dat langzaam en gestaag slingert tot aan een grote open plek met prachtig uitzicht. Nog een allerlaatste keer worden de prachtige herfstkleuren, de mooie lichtval en de overweldigende Pyreneeën opgenomen. Via een kam met steenachtige passages en lastige secties wordt het bos bereikt. Doug schiet een laatste serie mooie foto’s, waarna de allerlaatste switchbacks van de trip genomen worden. Ze gaan toch echt een stuk makkelijker dan in het begin van de week. Hans dwingt respect af door met alleen een werkende voorrem feilloos af te dalen. Beneden in het dal staat een picknick klaar met Spaanse worst en koud bier. Een laatste keer high fives en boxes markeren het einde. Weemoed en voldoening zijn voelbaar.

Overweeg je een dergelijke trip?

Check dan zeker basquemtb.com of kijk op hun Instagram. Nog toffer is het om even bij Bikeshop Amersfoort binnen te lopen en te vragen naar Eugen, hij praat je graag bij. Of sluit je aan bij een van de bikerides vanuit de shop en zorg dat je naast Eugen rijdt.

Benieuwd naar de rest van deze route? Dit artikel is afkomstig uit Up/Down Mountainbike Magazine 2018 #2. Mocht je dit magazine gemist hebben dan kun je deze bestellen in onze webshop. Voor het gemak kun je ook abonnee worden zodat je geen nummer meer hoeft te missen!

Tekst: Eugen Uppelschoten   Beeld: Basque MTB