Daar aan de kust

Een gestrande tocht langs een toekomstige kustlijn

Avontuur begint wanneer alles anders loopt dan gepland. Als je bikepackingtrip start in het plaatsje Moddergat vraag je er uiteraard ook een beetje zelf om. Moddergat bevindt zich in het uiterste noorden van Friesland. Een klein idyllisch vissersdorpje aan de Waddenzee, waar COVID-19 nog slechts een stadse frats was toen we daar op die zonnige junidag bijeenkwamen.

Het plan was om vanuit Moddergat in drie dagen af te zakken naar het zuiden, langs de toekomstige kustlijn van Nederland – als de zeewaterspiegel tenminste even hard blijft stijgen als in de afgelopen decennia. Een trip van de relaxte soort: niks te hard, niet te ver. 140 kilometer per dag, kamperen op kleine campings, met genoeg tijd voor lunch-breaks en wijntjes voor de tent, en via zoveel mogelijk gravelpaadjes. Zelf arriveerden we een uur te laat in Moddergat. Je weet hoe dat gaat op een dag dat je het ‘moeten’ loslaat. Maar weg konden we pas toen last minute aanhakers Laurens ten Dam en Thijs Al vanuit Noord-Holland kwamen aangefietst. Ruim na het middaguur begonnen we uiteindelijk aan onze eerste dag. Die zomerdag was er een zoals je ze nog kent van vergeelde foto’s uit grootmoeders fotoalbum. De route voerde ons over grasrijke schapendijken, door Friese gehuchtjes en langs de beste ijssalon van het noorden, daar waar de Elfstedentocht ooit nog een realistische toekomstdroom was. Het tempo was minder idyllisch dan gepland. Je kan de renner uit het profcircuit halen, maar de prof nooit uit de renner. Totdat je hem op een terras neerzet met een paar straffe lokale biertjes binnen handbereik. Binnen het uur bleek de af te leggen afstand voor die dag ook voor LtD eigenlijk niet meer zo belangrijk. En lonkte de groene mini-camping op vijf kilometer afstand als een warme douche na een koude winterrit. Dag 1: honderd kilometer.

Rimboe

Maar dan Dag 2. Het tempo vertraagde, het grasland liep over in schaduwrijke bospaadjes, zelfs de aanzwellende processierupsenuitslag kreeg geen vat op ons humeur. Ver in de middag werkten we onze hongerklop weg met een copieuze wijnlunch op een Zwols terras, om aan het eind van de avond onze tenten op te zetten in de Nederlandse rimboe, onder een dak van majestueuze grove dennen. Je weet dat je trip goed op weg is als de dagen zich in je herinnering ineenvlechten. Dag 3 is niet meer dan een vage herinnering die eindigde op een treinstation ergens in het westen van het land. Het eindpunt in Zeeland wisten we nooit te bereiken. Maar who cares? Een uitstekend excuus om het weekend op een ander moment nog eens dunnetjes over te doen.

”Je weet hoe dat gaat op een dag dat je het ‘moeten’ loslaat.”

Tinnen Mokken

Als de intelligente lockdown ons als fietsers één ding heeft geleerd dan is het wel dat het gras bij de buren niet altijd groener is. Nederland is mooi. En afstand is relatief. In drie dagen tijd raakten we verdwaald, reden we onszelf stuk op de kilometers, zagen we zonsopkomsten en -ondergangen, sloten we nieuwe vriendschappen, dronken we wijn en koffie uit tinnen mokken, kampeerden we tussen de wilde zwijnen, reden we gras, zand en grind – en zowaar wat echte gravel. Die toekomstige kustlijn mag nog een eind weg lijken, en hopelijk is dat ook het geval. Maar de connectie die we als fietser met onze omgeving hebben is er een die we niet uit het oog moeten verliezen. Het afgelopen jaar heeft alleen maar meer duidelijk gemaakt dat buiten zijn, in de natuur, een eerste levensbehoefte is voor ons allemaal. Laten we ervan genieten, maar er ook zuinig op zijn. En daar hoeven we niet eens ver voor weg.

”Je kan de renner uit het profcircuit halen, maar de prof nooit uit de renner.”

De route

Het idee om de ‘toekomstige kustlijn’ van Nederland te fietsen ontstond na een andere trip die Jelle, ik en wat vrienden samen hadden gemaakt naar de Wadden. Na afloop van die trip kwam de realisatie dat de Waddeneilanden er over honderd jaar niet meer zijn, als de zeespiegelstijging door klimaatverandering doorzet zoals dat nu het geval is. Als oprichtster van Shift Cycling Culture (www.shiftcyclingculture.com) is dat een onderwerp waar ik sowieso veel mee bezig ben. Het leek ons een mooi idee om dit toekomstperspectief onder de aandacht te brengen met een trip die van noord naar zuid min of meer de NAP-lijn volgt: langs het deel van het land dat zonder de huidige dijken onder water komt te liggen. Met die grove route in gedachten is Jelle Mul vervolgens een route gaan bouwen in Komoot, waarbij we ook rekening hebben gehouden met onze wens om zo veel mogelijk offroad-paadjes mee te nemen. Hoe meer mooie omgevingen, hoe beter!

Nog geen lid van Komoot? Opgeven is heel eenvoudig:

Voor meer informatie over de alternatieve kustlijn route, klik hier!

Tekst en foto’s: Lian van Leeuwen

De nieuwste uitgave van Wielrenblad kun je bestellen in de Soul Webshop. Losse exemplaren zijn ook weer verkrijgbaar in de betere boekhandels. Ook is Wielrenblad #4 2020 beschikbaar in de Soul Kiosk App. Wil je voortaan geen nummer van je favoriete magazine meer missen? Word dan snel abonnee van Wielrenblad. Dan ontvang alle nummers als eerste in je brievenbus en profiteer je van alle voordelen voor onze trouwe abonnees. Bovendien houd je ook meer tijd over voor je volgende tocht!