Een Arnhemse klimklassieker

De Veluwezoom en Posbank zijn onder wielrenners bekend. Elke renner weet wel dat er een aantal mooie klimmetjes in dit gebied liggen, maar als er echt hoogtemeters gemaakt dienen te worden, zullen de meeste wielrenners al snel naar Zuid-Limburg afreizen. Hoewel de toppen lager zijn, doen de wegen op de Veluwezoom en omgeving qua hoogtemeters nauwelijks onder voor het zuiden des lands. De heuvelrug, die vanaf Dieren dwars door Arnhem helemaal tot aan Utrecht loopt, biedt een enorme hoeveelheid klimmetjes, prachtige wegen en vergezichten.

Het is een prachtige zaterdagochtend als we op het Gele Rijdersplein verzamelen; een vaste af- spreekplek voor wielrenners in Arnhem, mooi centraal gelegen. Terwijl de zon al lekker warm aan begint te voelen rijden we over de Zijpendaalseweg omhoog, langs Park Sonsbeek en Zypendaal, prachtige parken die op een steenworp afstand van het centrum van Arnhem liggen. Via de westkant van Arnhem rijden we rustig richting Oosterbeek en verder, waar een stuwwal vlak langs de Rijn loopt en hierdoor een prachtig heuvelachtig landschap creëert.

Vanaf Arnhem loopt de stuwwal richting Renkum en eigenlijk nog veel verder, richting Wageningen en – met korte vlakke tussenstukken – zelfs tot en met de Utrechtse Heuvelrug. Eigenlijk alle heuvels rondom Arnhem zijn onderdeel van dezelfde stuwwal, die in de een-na-laatste ijstijd is ontstaan, grofweg 150 duizend jaar geleden. Enorme gletsjers van honderden meters hoog bereikten toen Nederland. Ze duwden met hun gewicht de zachte grond voor zich uit en creëerden op deze manier heuvels tussen de 50 en de 100 meter hoog. Door erosie van de Rijn zijn sommige van deze heuvels, zoals in de omgeving van Renkum, flink afgesleten aan de zijkanten, waardoor ze steil ogen en prachtig afsteken tegen het vlakke rivierlandschap.

Het mooie aan deze stuwwal is dat hij niet alleen voor mooie natuur zorgt, maar dat er ook een aantal dorpjes tegenaan gebouwd zijn. Op die manier kan je in bijvoorbeeld Oosterbeek op tientallen verschillende manieren tegen de stuwwal op fietsen, allemaal over prachtige weggetjes door het eeuwenoude dorp zelf. En natuurlijk doen we dat ook! De route maakt hier een aantal mooie lussen waarbij de mooiste stukjes mee worden gepakt. Je kan over slecht lopende klinkers omhoog knallen; afdalen dwars door glooiende grasvelden die doen denken aan Alpenweides, en zelfs de uit de Alpen bekende bordjes die wijzen op steile stukken weg (10%!) vind je hier en daar verscholen in de smalle straatjes.

Italiaanseweg

De Italiaanseweg is een bekende steile klim, maar de weg loopt verder door dan veel mensen vermoeden. Na de klim kan je nog kilometers doorrijden over dit eeuwenoude klinkerweggetje, totdat je bijna in Oosterbeek bent. Andersom kan natuurlijk ook, dus vanuit Oosterbeek rijden we over deze uitloper tot aan Doorwerth om hier via de grote weg af te dalen naar de Rijn. Hier rij je op een prachtige, rustige weg tussen de Rijn en de stuwwal in; links van je het vlakke rivierlandschap en rechts een steile heuvelrug, een fantastisch beeld. Aan dit weggetje vind je een aantal steile klimmetjes waaronder dus ook de Italiaanseweg. Op papier stelt het misschien niet veel voor, maar iedereen die ‘m ooit heeft gefietst zal het beamen: het is misschien wel de mooiste klim in Nederland. Hij ligt verscholen in het bos achter Kasteel Doorwerth – even niet opletten en je fietst ‘m zo voorbij. Zo onopvallend ligt het eeuwenoude smalle weggetje –dat vroeger de enige weg naar Kasteel Doorwerth was– tussen de bomen. Maar zodra je ‘m opdraait voel je het stijgingspercentage al oplopen, en als het asfalt verandert in slecht lopende klinkertjes tikt ‘ie zelfs even de 10 procent aan. En dan zijn er natuurlijk nog de haarspeldbochten. Ondanks dat het er maar twee zijn geven ze dit klimmetje de allure van een Alpencol. Als je halverwege even omlaag kijkt zie je hoe een tiental meter lager het weggetje door het bos omhoog loopt.

Na de Italiaanseweg gaan we via de Boersberg nog één keertje omhoog aan de zuidkant van de stuwwal, om dan via Doorwerth meer richting de noordkant te gaan. Naast prachtige bossen waarin een aantal serieuze villa’s verscholen staan, loopt het wegdek hier continu een paar procent omhoog of omlaag. Door het glooiende karakter van de heuvelrug is het geen meter vlak. Uiteindelijk rijden we via het landgoed Mariëndaal, een van de vele mooie parken in Arnhem, weer deze stad binnen.

Park Klarenbeek

Nóg een park?! Jazeker, misschien wel het mooiste van Arnhem. Gelegen op een heuvel en vanzelfsprekend vergezeld van een aantal mooie klimmetjes. Daarnaast is Park Klarendal ook het oudste park van Arnhem, met een rijke historie. Zo heeft Mondriaan hier de glooiende heuvels rondom Arnhem al eens op het doek vastgelegd, en zijn grote stukken Rijksbeschermd Stadsgezicht.

Vanuit het centrum fietsen we via het Sonsbeekkwartier naar de Hommelseweg, waar je het park al ziet liggen. Via een prachtige lus door de villawijk Hazegrietje gaan we vervolgens richting De Steenen Tafel omhoog. Een klim met een paar stevige stukken, maar ook een prachtige beloning: het fantastische uitzichtpunt. Je kijkt uit over het hele park (en heel Arnhem), wat zich beneden in de verte uitstrekt tot aan de horizon. Na deze klim verlaten we Arnhem weer, om richting het mooiste stuk op de route te doen; de Veluwezoom.

Veluwezoom

Onder wielrenners zonder twijfel het meest bekende stuk van de Veluwe, en met klimmetjes zoals de Posbank en de Emmapiramide is dat niet gek. Vanuit Velp rijden we via de westkant de Zijpenberg omhoog. Dit is ook meteen de langste klim van de dag. Een kleine 4 kilometer aan dik 2 procent klinkt niet als veel, maar de steilere stukken in de laatste kilometer voel je absoluut in de benen. Bovenaan deze klim vind je de Souvenir Henri Desgrange, het hoogste punt van de route op maar liefst 106 meter boven NAP.’

Via de zuidkant van dezelfde heuvel dalen we met snelheden tot over de 60 per uur af, om vervolgens 10 minuten later alweer de Posbank op te draaien. Deze klim loopt eerst nog lekker, maar hoe verder je komt, hoe steiler de klim wordt. De laatste 300 meter zijn gemiddeld 9 procent! Toch is het geen straf; de glooiende heide staat vol in bloei en kleurt fantastisch paars, eenmaal boven gekomen is het uitzicht wederom fenomenaal. Daarnaast is dit ook de perfecte plek voor een koffiestop; bij het Paviljoen de Posbank op de top kan je heerlijke koffie en taart krijgen. Na 60 kilometer en dik 700 hoogtemeters gaat dat er natuurlijk wel in.

Na een verdiende koffiestop stappen we weer op de fiets om verder de Veluwezoom in te duiken. We duiken onder het (hier welbekende) bruggetje door omlaag over de Rozenbos om vanuit De Steeg over het fietspad omhoog te gaan; een onbekend klimmetje dwars door het bos waarin een tweetal haarspeldbochten verborgen zitten. Niet veel later duiken we omlaag richting de Lange Juffer, een van de langste klimmetjes in dit gebied en een echte loper die je heerlijk op het buitenblad op kan knallen. Dat blijkt wel als er flink tempo wordt gemaakt door Mischa, Pim, Jip en Tim. Op kousenvoeten rijden ze weg en als wij het door hebben is het al te laat. Ondanks dat ik nog flink op kop aan het sleuren ben met Simon en Arnout in mijn wiel kom ik geen meter dichterbij.

Eenmaal op de top aangekomen wacht ons nog een verrassing: een nogal geïrriteerd ogende Schotse Hooglander verspert de weg. Of het door ons komt weten we niet, maar hij komt al zwaaiend met z’n horens wat dreigend onze kant op lopen, en duikt even later vlak langs een picknickend gezin, dat met de schrik vrijkomt.

Emmapiramide

Nadat de Schotse Hooglander de bossen in is verdwenen slingeren we verder over de Veluwezoom. Ook hier is het nergens vlak, en ook het landschap wisselt voortdurend. We gaan door dichte bossen, langs prachtige paarse heides en enorme zandverstuivingen. Uiteindelijk komen we uit bij de meest beruchte en beroemde klim van dit gebied: de Emmapiramide. Beroemd omdat het de mooiste klim is uit de omgeving, inclusief twee haarspeldbochten die recht uit de Alpen lijken te komen. Berucht omdat ‘ie ondanks de korte lengte van maar 700 meter altijd pijn doet. En pijn doet het. Na zo’n 90 kilometer met al meer dan 1000 hoogtemeters ga je elk stukje omhoog voelen, en de percentages op de Emmapiramide al helemaal. Bij de eerste bochtjes onderaan de klim rij je meteen omhoog in de dubbele cijfers, bij de eerste haarspeldbocht ga je zelfs even 15 procent omhoog. Eenmaal bovenaan aangekomen wacht je een prachtige afdaling. Via een glad geasfalteerde weg die heerlijk door de bossen slingert, daal je af richting Rozendaal.

Geitenkamp

Via Rozendaal rijden we Arnhem weer in, waar we door de wijk Paasberg weer kort omhoog rijden. Deze prachtige oude wijk is tegen een heuvel gebouwd en was het toneel van de eerste wielerrondes van Arnhem in de jaren 50. Tot 2010 kwamen er elk jaar veel renners af op het mooie, glooiende parcours in deze wijk.

Na een korte afdaling rijden we al snel de aanliggende wijk in: Geitenkamp. Een mooie oude wijk uit het begin van de 20e eeuw die wederom tegen een heuvel aan is gebouwd en hierdoor flink de hoogte in loopt. Al snel lopen de benen vol als je hier omhoog fietst. Geitenkamp is nog een echte volksbuurt en op een mooie dag als vandaag zitten overal mensen buiten die je aanmoedigen en toejuichen. Eenmaal boven is het ergste voorbij en ga je via een noordelijke lus weer richting het centrum. Maar voordat je voldaan terug mag kijken ga ja nog één keer gemeen omhoog. Na het ziekenhuis loopt de weg nog even steil omhoog langs het park Sonsbeek, waar de heuvelachtige weilanden met paarden je nog een keertje in de Alpen doen wanen. It’s all downhill from here!

De route is grofweg 102 kilometer lang. Daarin pak je maar liefst 1.200 hoogtemeters mee en ga je geen enkele keer dezelfde weg omhoog. Er zitten in totaal 14 echte klimmetjes in, maar door het glooiende karakter van de heuvelrug is het bijna nergens helemaal vlak. De langste klim is de Zijpen- berg, met 3,7 kilometer aan 2,2 procent geen sloper maar toch goed voor 82 hoogtemeters. De steilste klim is de Emmapiramide met gemiddeld 7 procent, en deze klim heeft ook het steilste stuk: in de eerste haarspeldbocht lopen de percentages zelfs even op naar 15 procent.

Komoot app

Voor onze lezers hebben we nog een leuke actie! De eerste regiobundel t.w.v. €8,99 is helemaal gratis als je onze code ‘WLRNBLD‘ gebruikt. Hoe dit precies werkt lees je in het stappenplan hieronder.

Zo krijg je een gratis regiobundel op de Komoot-app:

  1.  Klik hier om naar de pagina van Komoot te gaan
  2.  Maak een account aan en volg de stappen in beeld of log in met je gegevens
  3.  In beeld zie je een balk waar je de code WLRNBLD in kunt vullen
  4. Als je de code ingevuld hebt kun je één regiobundel gratis downloaden.
  5. Wil je de Arnhemse klimklassieker rijden? klik dan hier en download de regiobundel ‘Oost-nederland’.
  6. Volg onze Komoot pagina om op de hoogte te blijven van onze routes.

 


Dit artikel komt uit Wielrenblad #4 2019. Op de hoogte blijven van al het wielrennieuws? Abonneer je dan snel op WIELRENBLAD en volg ons op Facebook en Instagram!