Fietsen in de Dolomieten

Op zoek naar de voorjaarszon togen we eind mei naar een berggebied waar de skiërs op dat moment nog maar net hun biezen hadden gepakt: de Italiaanse Dolomieten. Een disclaimer is op hier z’n plaats, dit is geen objectief artikel dat de plussen en minnen van deze fietsbestemming nauwgezet afweegt. Dit artikel is gemaakt door Dolomieten-fanboys. We zijn hier niet voor de eerste keer, en zeker niet voor de laatste keer. Alle passen werden door ons al eens bedwongen en we zitten ook steeds weer in dezelfde bergrestaurantjes voor gnocchi, pasta en espresso’s. Wat volgt is een verslag van ons bezoek aan een gebied met epische bergen en passen, mooie mensen en superlekker eten.

De meeste mensen kennen het Sella-massief en waarschijnlijk is het parcours van de Marathon Dolomiti ook bij veel mensen bekend. De Strava-cijfers vertellen genoeg. De Passo Giau (de zwaarste klim in de Marathona): meer dan 21duizend renners reden hier al naar boven. De Passo Pordoi vanuit Arabba (onderdeel van de Sella Ronda): ruim 36 duizend mensen gingen u voor. En met goede reden, deze passen zijn fantastisch om te rijden.

Ons plan is echter om verslag te geven van een aantal minder bekende passen en zo de onontdekte kant van de Dolomieten te laten zien. Onbekender omdat ze net wat verder weg liggen of net aan de andere kant van een berg beginnen. Zo is er bijvoorbeeld de Passo Duran (slechts 2.400 passages op Strava). Met bijna 1.000 hoogtemeters en meer dan 12 kilometer lengte desalniettemin eentje van de buitencategorie. Net zo belangrijk: het is een fantastische pas die door bossen leidt, met mooie haarspelden en zo nu en dan epische vergezichten. Als je boven bent, word je getrakteerd op een bergvallei met weiden, naaldbomen en puntige rotsen aan beide zijden. Vanzelfsprekend vind je ook op deze Italiaanse pas een rifugio met top-espresso’s. We bezochten ook de Passo Staulanza (2.500 bezoekers op Strava): ook buitencategorie. Net zo rustig als de Duran, net zo mooi. We hadden nog meer op onze lijstje staan zoals de Fedaia (met aanloop door de Serrai di Sottoguda), maar door de hevige sneeuwval aan het einde van de winter waren een aantal passen nog dicht.

De rust regeert

Groot voordeel van de Dolomieten eind mei: de auto- en motortoeristen vinden het nog te koud om door de bergen te toeren. De rust heerst in de Dolomieten. De restaurantjes die open zijn maken alle tijd voor je en herten steken rustig de weg over. Zo ook in Arabba, waar ons hotel staat. Hotel Evaldo is van alle markten thuis. Iedere actieve bezoeker is er welkom, maar het hotel is vooral erg geschikt voor wielrenners. Alle vereisten voor een goed fietshotel zijn aanwezig: de fietsen kunnen worden gestald in een goed beveiligd deel van de garage, er is genoeg plek om aan fietsen te sleutelen en ze te wassen en poetsen. De warme en open houding van eigenaren Evaldo en Stefania en hun personeel maakt dat je je als wielrenner snel thuis voelt in dit hotel. Niets is onmogelijk en het eitje bij je ontbijt wordt op bestelling op de seconde nauwkeurig gekookt.

Arabba is voor wielrenners een ideale uitvalsbasis om de Dolomieten te verkennen: alle bekende en onbekende passen van het gebied liggen binnen fietsafstand. Met rondes van maximaal 130 kilometer zijn ze allemaal bereikbaar. En omdat Arabba aan de voet ligt van de Campolongo en de Pordoi kan je veel van de rondes eindigen met een afdaling.

Plaats voor de zon

De laatste weken voor onze komst is het behoorlijk noodweer geweest in grote delen van Noord-Italië. Daar getuigen ook de vele naaldbomen van die als mikado-stokjes op de bergflanken liggen. Door hevige sneeuwbuien waren de bomen topzwaar en windstoten van meer dan 160 km/u deden de rest. Gevolg: het bos op complete berghellingen gingen plat. Het is een vreselijk gezicht. De meeste passen waar wij naar boven reden waren dan ook nog steeds wit. Maar we hebben geluk. Na alle sneeuw, regen en mist lijkt op de laatste dag van ons bezoek de zon te gaan doorbreken. De voorspelling is dat de wolken gedurende de dag zullen verdwijnen en het zomerse weer zal aanbreken. Dit nieuws klinkt onze fotograaf als muziek in de oren. Steile bergpieken, wegtrekkende wolken en ochtendzon. Op zijn bevel bevinden we ons tijdens zonsopgang bij nul graden op de Passo Gardena, en laven we ons aan de eerste zonnestralen. Een magische ochtend.

Bike day

De dorpen rond de Sella Ronda organiseren ieder jaar in juni een Bike Day, waarbij de passen van de Ronda afgesloten zijn voor auto’s en motoren en etsers vrij spel hebben. De lokale bevolking is namelijk niet altijd even blij met de gemotoriseerde bergliefhebbers. Geluidsoverlast en benzinelucht maken het gebied niet aantrekkelijker. Ze zien liever wielrenners, mountainbikers en wandelaars, maar de gemotoriseerde bergfans zijn beter voor de horecaomzet. Dus, laten we afspreken dat als je naar de Dolomieten afreist voor een weekje bergen verkennen, je iedere avond ook twee Weizen besteld. Dan hebben de dorpen een goede reden om vaker Bike Days te organiseren. Voor meer informatie klik hier.

Verblijf

Hotel Evaldo, Via mesdi 3, 32020 Arabba.

Hotel Mesdi, Via Mesdi 75, 32020 Arabba.

Opzoek naar Reisaanbieder? Kijk dan hier voor meer informatie

Voor meer informatie, verblijfplaatsen en activiteiten klik hier

Dit artikel komt uit Wielrenblad #2 2019. Op de hoogte blijven van al het wielrennieuws? Abonneer je dan snel op WIELRENBLAD en volg ons op Facebook en Instagram!