Fietsen in Kufstein, Oostenrijk

De naam Kufstein in Oostenrijk doet mogelijk een belletje bij je rinkelen. Oostenrijk organiseerde in 2018 het WK wielrennen en hoewel Innsbruck de officiële gastheer was, startte de wegwedstrijd in Kufstein.Daarmee zette dit oude vestingstadje zich op de wielerkaart en het profileert zich dan ook als een ideaal fietsgebied. Terecht, stelden we vast, maar niet alleen vanwege de vele wielrenmogelijkheden.

Er lijkt geen einde te komen aan de onverharde weg die we nu al een tijd lang volgen. Links een rotswand, dan dit gravelpad met twee sporen, duidelijk bedoeld voor bosbouw. Rechts naast de weg de toppen van naaldbomen die vele meters lager staan, daarachter een spectaculair uitzicht: een woeste, onheilspellende lucht met minstens vijftig tinten grijs, daaronder de besneeuwde toppen van het Wilder Kaiser-gebergte aan de overkant van de Inn-vallei. Voor me zie ik het steile pad verdwijnen in flarden mist. Ik heb van fiets gewisseld met fotograaf Gijs, hij is grieperig en verruilde met tegenzin zijn geliefde stalen ros voor mijn carbon exemplaar, met een 32-34 verzet. Het lichtste verzet op zijn Kona is niet kinderachtig, ik moet maximaal rijden om cadans te blijven houden.

Het gravel is grof, ik moet wat slingeren om grotere stenen heen, maar het lukt net om lekker te blijven rollen. De lucht is koud, maar perfect voor deze inspanning. Het is eind mei als we in Kufstein fietsen en in de berm verschijnen steeds meer bruinkleurige sneeuwbanken. Bij elke scherpe bocht kijk ik achter me en zie ik Rein fietsen. Hij komt niet dichterbij, al wordt het gat ook niet groter. Ik weet dat hij eveneens weet dat we in gevecht zijn, ik geniet met volle teugen. Als we even later boven op de Trainsalm hergroeperen staan we praktisch op de grens tussen Oostenrijk en Duitsland, met uitzicht op de Thiersee. We schieten een prachtige foto van Joost op zijn Isaac als hij boven komt, met op de achtergrond dit indrukwekkende decor.

In de weken voorafgaand aan deze trip overlaadde het toerismebureau van Kufstein ons met routes en andere aanbevelingen voor wielrenners. Die zagen er stuk voor stuk veelbelovend uit, Kufstein is dan ook prachtig gelegen in het uiterste noordoosten van de Oostenrijkse deelstaat Tirol. Hoewel de bergen in de directe omgeving niet al te hoog zijn, kun je er als klimliefhebber je lol op. Nog nooit zaten er zoveel hoogtemeters in het WK op de weg als in de editie die startte in Kufstein: 4.600. Een van de bekendste wielerevenementen van Oostenrijk, de ÖtztalerRadmarathon, is dan ook een cyclosportivo van 240 kilometer met 5.500 hoogtemeters. Maar zo gek hoeft het niet: in september vindt de jaarlijkse KufsteinerlandRadmarathon plaats, met Kufstein als start- en finishplek. Met 120 kilometer en 1.950 hoogtemeters nog steeds uitdagend, maar zeker te doen. Ga je graag zelf op pad, dan ligt er ruim 1.500 kilometer aan racefietsroutes met in totaal 14.000 hoogtemeters voor je klaar. Op onze vraag of er ook gravelmogelijkheden zijn, werd echter geantwoord dat er helaas nog geen graveltours zijn, maar dat alle MTB-routes feitelijk over forestroads gaan, in plaats van over singletracks. Dat wekte onze nieuwsgierigheid en vandaag rijden we dan ook MTB-route 327, de Thierseepanoramic tour. Wat blijkt: als Kufsteinerland het woordje MTB vervangt door ‘gravel’, ligt er een prachtig netwerk van gravelroutes, inclusief uitstekende online routebeschrijvingen en downloadbare gpx-bestanden, klaar om ontdekt te worden.

Panoramisch Kufstein

We stappen weer op en dalen af. Het voordeel van dit soort doubletracks is dat je er veel harder overheen kunt dan bij singletracks het geval is. Wegens het grove gravel bestaat er wel een risico op snakebites en dat is precies wat Rein overkomt, ondanks zijn tubeless set-up. Zijn voorband is ingescheurd en met een binnenbandje op anderhalve bar erin dalen we – iets voorzichtiger – verder, naar het piepkleine dorpje Landl. We strijken neer bij het zeer traditionele Landgasthof Zur Post, waar een dame op leeftijd in dirndl eerst onze harten steelt en ons vervolgens de wienerschnitzels van ons leven serveert. Uitbuikend op het terras valt ons op dat er nauwelijks verkeer langskomt en we realiseren ons dat we ook op de berg niemand zijn tegengekomen. Het zal in vakantietijd ongetwijfeld drukker zijn, maar nu heerst er rust in Kufsteinerland.

Onze verblijfplaats is Hotel Das Sieben, vrij gelegen op tien kilometer van het oude centrum van Kufstein. Verwacht geen traditioneel chalet, het is een modern vormgeven, vier sterren Superior Gesundheits-Resort, Hotel & Spa, in dezelfde kleur groen als de omliggende alpenweiden, inclusief een uitstekend à-la-carterestaurant met een overweldigend panoramisch uitzicht op de omliggende bergen. Ook de fietsvoorzieningen zijn uitstekend, om over de wellness-voorzieningen nog maar te zwijgen. De dame die het sportieve aanspreekpunt vormt was in de jaren negentig een skikampioene en dat is haar zeker nog aan te zien. Zij is het die ons de volgende ochtend naar het nabijgelegen Söll stuurt voor een beklimming van de Brandstadl, een klim van bijna duizend hoogtemeters in tien kilometer.

Bij het ontbijt is meteen duidelijk dat de dag van gisteren Gijs geen goed heeft gedaan. Tijdens spoedoverleg op het zonovergoten terras van het nabijgelegen café Schönwetter besluiten we hem en zijn tas met apparatuur vandaag op een gehuurde e-MTB te zetten, waar hij slechts onder protest mee akkoord gaat. Eenmaal op de klim verbetert zijn humeur net zo rap als het onze verslechtert, terwijl we over een asfaltweg recht een steile skipiste op rijden. Fysiek is deze klim absoluut episch te noemen, landschappelijk hadden we er meer van verwacht. Dat verandert als we aan de achterzijde aan de afdaling naar Ellmau beginnen, met prachtige uitzichten op de Regalmwand van het Kaiser-gebergte en zelfs wat flowy singletracks. Het illustreert het enorme scala aan mogelijkheden in dit gebied. Je kunt het zeer rustig aan doen, want de meeste bergen in Kufsteinerland zijn niet veel hoger dan duizend meter, maar als je een dag helemaal los wil dan liggen Kitzbühel en de Grossglockner om de hoek. Mocht je nog twijfelen of Kufstein iets voor je is, alle soorten wegen en ondergronden zijn in ruime mate aanwezig en je hebt ze in veel gevallen praktisch voor jezelf.

Tamelijk kapot rijden we in het licht van de ondergaande zon de laatste restjes uit de benen, in de wetenschap dat er een spa van jewelste op ons wacht en een, waarschijnlijk met een grote glimlach geserveerde, halve liter schuimend bier. We genieten van de laatste kilometers over glooiende en praktisch uitgestorven asfaltweggetjes, die als een speciaal aangelegd wielrenparcours de omgeving van Kufstein doorkruisen. Ondertussen verrekt Gijs zowat zijn nek om niets te missen van een prachtig golden hour. Hij dwingt ons te stoppen voor een laatste fotomoment, voor hij besluit dat het erop staat.

TEKST: Jan Koelmans
FOTO’S: Gijs Ferkranus

Komoot 

De routes in Kufstein vind je hier onder. Nog geen lid van Komoot? Opgeven is heel eenvoudig:

1. Klik hier om naar de pagina van Komoot te gaan.
2.  Maak een account aan en volg de stappen in beeld of log in met je gegevens
3.  In beeld zie je een balk waar je de code WIELRENBLAD2020 in kunt vullen
4. BONUS: Als je de code ingevuld hebt kun je één regiobundel gratis downloaden.

De nieuwste uitgave van Wielrenblad kun je bestellen in de Soul Webshop. Losse exemplaren zijn ook weer verkrijgbaar in de betere boekhandels. Ook is Wielrenblad #1 2020 beschikbaar in de Soul Kiosk App. Wil je voortaan geen nummer van je favoriete magazine meer missen? Word dan snel abonnee van Wielrenblad. Dan ontvang alle nummers als eerste in je brievenbus en profiteer je van alle voordelen voor onze trouwe abonnees. Bovendien houd je ook meer tijd over voor je volgende tocht!