Ijsland: Fjorden en eindeloze mogelijkheden

Stiekem dromen we er allemaal wel van om naar een land te gaan waar weinig mensen hebben geskied. Of van het in een helikopter stappen en bovenop een bergtop worden afgezet om vervolgens naar beneden te suizen terwijl de heli beneden alweer staat te wachten. Kortom, net even een ander soort beleving, zoals: Ijsland.

Het lijkt er op dat die droom nu ineens werkelijkheid gaat worden, terwijl ik voor me uit het raam zit te staren naar die grote vliegvogel van Iceland Air. Zoals je misschien al vermoedt aan de naam van de vliegmaatschappij staan we op het punt om naar IJsland te vertrekken. Waarschijnlijk niet het eerste land waar je aan denkt bij skiën. Maar wie aan het einde van het winterseizoen eens naar een andere plek wil om te skiën, een nieuw avontuur wil beleven, zou dit toch eens moeten overwegen.

White

Apart, leuk en interessant
Wanneer we aankomen in Ijsland, op de luchthaven van Reykjavik, reizen we niet meteen door naar onze hoofdbestemming, Viking Heliskiing. Eerst is het tijd om de stad eens te verkennen, want Reykjavik wordt overal druk gepromoot als een stedentripbestemming, inclusief het natuurfenomeen Noorderlicht en de Blue Lagoon. Een ideaal moment dus om eens niet de hardcore skiër uit te hangen en door te racen naar de poeder, maar een lokaal drankje nuttigen in een kleine, gezellige pub. Apart is Reykjavik zeker te noemen. Terwijl we bij ons hotel parkeren, valt het warrige aanblik van de huizen meteen op. Ze lijken allemaal los van elkaar, op willekeurige momenten en manieren uit de grond te zijn gestampt. De cohesie is dan ook ver te zoeken. Ons hotel Reykjavik Residence, is een schattig wit gepleisterd gebouw, mooi onderhouden, maar ernaast staat een zwaar vervallen appartementencomplex en zo gaat het door. Interessant is het wel én het zorgt ervoor dat je verder kijkt dan de voorgevel, want er kan zomaar een leuk cafeetje of winkeltje achter verstopt zitten. Zoals het Vegamot-restaurant, dat een gevarieerd menu biedt, of Bravo, in IJsland dé plek voor hamburgers. En als echte toeristen, is er ook voor ons geen ontkomen aan een bezoek aan de Blue Lagoon. Toeristisch is het zeker, maar de rit naar de lagune toe is al de moeite waard en eenmaal in het warme water zet je je toch wel makkelijk over het toeristengehalte heen.

White-2

Ontspannen gestrest
Op de weg terug naar Reykjavik voor de binnenlandse vlucht naar Akureryri, checken we voor de zekerheid nog even de vertrektijd, want het weer is niet al te best. En dan staat er ineens een andere tijd. Een eerdere tijd… Terwijl ik aan de telefoon zit met het servicecenter wijzigt de vertrektijd naar ‘cancelled’ en vertelt de dame aan de andere kant van de lijn me dat we twee opties hebben: of de bus die er zo’n vijf uur over zal doen, of wachten tot het weer misschien morgen goed genoeg is om alsnog te vliegen. Dan maar de bus in, want de sneeuwkriebels krijgen nu de overhand en ze scheuren flink door op de snelweg. Net op tijd weten we onze tassen in de bus te krijgen en terwijl het stroomt van de regen, die inmiddels horizontaal over de weg wordt geblazen, stappen we de bus in. Het ruige landschap waar we doorheen rijden is niet anders dan mooi en indrukwekkend te noemen. Het leven hier zal niet makkelijk zijn, flitst er door m’n hoofd, maar het heeft toch zeker ook wel wat, terwijl de wind met sneeuw om de bus giert.

En dan komen er berichten over de radio van de chauffeur en barst er ineens een behoorlijke verhit gesprek los tussen de chauffeur en de man aan de andere kant van de radio… De pas naar de andere kant van de bergen blijkt officieel net te zijn gesloten en het is inmiddels tien uur ‘s avonds. De bus wordt stilgezet bij de afslag, waar een heel groot bord ‘Road closed’ naast staat en we krijgen een half uur om wat te eten en drinken. En dan slaat de bus af, zo de weg in vol met sneeuw en grote witte sneeuwvlokken. Iets waar ik normaal gesproken stoked van word. Maar diep ademhalen en mǯn ogen dicht is mijn eerste reactie als ik zie dat de bus bij het oversteken van een brug – waar een kapotte vrachtwagen de weg half blokkeert – slechts enkele centimeters aan de zijkant over heeft. Het is uiteindelijk half twee ‘s nachts als we na nog een rit van drie kwartier vanaf het vliegveld van Akureryri met de mannen van Viking aankomen bij de lodge. O, wat is een zacht bed toch fijn na een reisdag!

White-3

Hell to heaven
Zo guur als het weer de dag ervoor was, zo strak blauw is de lucht als we wakker worden en vanuit ons huisje (honderd vierkante meter mét eigen jacuzzi) naar de gezamenlijke lodge lopen. De geur van verse pannenkoeken en fruit slaat de kou uit je gezicht zodra je de deur open doet en met een grote grijns worden we verwelkomd door de kokkin. Want Viking Heliskiing gaat niet alleen over skiën, maar ook over vers, heel lekker eten en drinken (twee privé koks staan voor je klaar!) en gezelligheid. Eigenaren Jóhann en Björgvin zijn al druk in de weer om alles voor ons voor te bereiden, maar schuiven aan. Deze mannen zijn na een carrière in de racewereld, die liep tot aan de Olympische Spelen, een nieuwe weg ingeslagen en brengen nu de passie voor het skiën en hun land samen in Viking Heliskiing. Het weer is vandaag te slecht om te kunnen vliegen, dus daarom hebben ze een snowcat (pistebully, maar dan met ruimte voor passagiers) geregeld. Het heeft in de afgelopen twee dagen meer geregend dan gesneeuwd en we hebben dan ook echt het zonnetje nodig om de sneeuw wat zachter te maken. Maar als we uitstappen is het uitzicht niet anders dan spectaculair te noemen. We staan op zo’n 1700 meter hoogte en kunnen helemaal tot zeeniveau skiën. Na een paar mooie afdalingen is het tijd voor een late lunch. Het is begin april en het weer is nog vrij grillig, waardoor het in twee uur tijd totaal kan omslaan, zowel positief als negatief. Maar iets te doen hebben, daar zorgen Jóhann en Björgvin altijd voor.

White-hell

Na een heerlijke maaltijd met verse vis en een goede wijn dankzij wederom nieuwe IJslandse vrienden die net zijn aangekomen, worden er plannen gemaakt voor de volgende dag. Het weer lijkt te verbeteren en iedereen heeft er zin in. De nieuw aangekomen groep bestaat uit een stel zakenmannen die zo’n 150 kilo, of moet ik zeggen een grote hoeveelheid aan liters, aan overbagage hadden: cognac, wijn, whisky en dan vooral van het soort ‘duur’.

Eén van de voordelen van skiën in IJsland is dat het seizoen pas begint als in de meeste delen van de wereld het seizoen op z’n einde loopt. Een ander voordeel is dat het rond de start van het IJslandse seizoen al langer licht is en je dus niet om half zeven naast je bed hoeft te staan om een goede, lange dag te hebben. Bovendien: er is simpelweg niemand anders in de vallei dan degenen die met de heli naar boven gaan, dus over sporen hoef je je geen zorgen te maken.

Dit is een artikel uit het White Ski magazine van 2015. Wil je de rest van het magazine lezen? Je kan het magazine in de webshop kopen of word voor het gemak abonnee zodat je alle uitgaves van White als eerste thuis bezorgd krijgt.