Route: Lage Vuursche
Lage Vuursche neemt je mee terug in de tijd. De entree van het dorp doet mij denken aan een sprookjesbos. Verscholen achter meterslange bomenrijen staan achttiende-eeuwse huizen. Tussen de bomen staan paard en wagen klaar voor een rondje door het dorp. Geen wonder dat Gerrie Knetemann hier graag kwam met zijn gezin. Pannenkoekenhuis de Vuursche Boer, ons verzamelpunt, speelde hierbij een grote rol.
Tekst: Rozanna Slik, foto’s: Martina Kroon
Als Gerrie Knetemann na een flinke training stopte om bij te tanken met een pannenkoek, sloten zijn familieleden die een boswandeling hadden gemaakt, graag aan. De pannenkoeken vielen zo in de smaak dat Gerrie tussen neus en lippen door vroeg of hij de tent niet kon overnemen. Zo gezegd, zo gedaan, niet veel later werd hij mede-eigenaar van het restaurant. De sfeer van toen zit er nog goed in. Van gordijnen met de traditionele rode ruitjes tot het patroon op de koffiekopjes, helemaal retro. Door het hele restaurant zijn subtiel herinneringen aan Gerrie te vinden en er is een speciale plek ter ere van hem ingericht. Er is zelfs een speciaal ontworpen ‘Kneet’-wielershirt exclusief in het restaurant verkrijgbaar. Na een lekker bakkie koffie is het aan ons om op de fiets te ontdekken wat deze omgeving zo bijzonder maakt.
Er hangen nog flarden mist tussen de in herfstkleuren getooide bomen als we vertrekken richting Soest. Strepen licht banen zich voor ons uit. De eerste wegen zijn rechttoe-rechtaan, ideaal om de benen wakker te maken na de autorit. Al snel komen we langs paleis Soestdijk. Even verderop duiken we het bos in, slingerend langs de heide van Soestduinen. Menno, onze gids, vertelt over de route en belooft ons dat er iets bijzonders staat te wachten als we het bos uit komen. We draaien eerst een kort klimmetje op, wat ik niet verwachtte tegen te komen in deze omgeving. ‘Ja, deze route is niet voor pannenkoeken, hoor!’ is het commentaar met een knipoog. Om de hoek doemt een groot uitgestrekt terrein op. Nationaal Militair Museum, lees ik op een bordje naast de weg. ‘Verboden voor onbevoegden’ staat er naast.
THE STRIP
Even voorbij het museum kan je een hek door richting de oude landingsbaan. Buiten het broedseizoen om kan je hier op de fiets en als wandelaar de landingdsbaan op, heel gaaf. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt, een mega lap asfalt waar je ongegeneerd met iedereen naast elkaar kan fietsen, zonder iemand in de weg te rijden. ‘The Strip’ heet het segment op Strava, voor de laagvliegers die de gok willen wagen om de recordtijd aan te scherpen. Wij kunnen het niet laten om onze lead-out-kwaliteiten in te zetten en lanceren elkaar om de beurt voor een sprint. Een snelheidsrecord zetten met op de achtergrond gevechtsvliegtuigen en tanks, als dat geen adrenaline geeft.
Na de landingsbaan duiken we het bos weer in, rijden een stukje langs de bosrand en komen al snel in de polder. Typisch Nederland, van het ene naar het andere landschap binnen een paar kilometer. De koeien hebben hun sporen duidelijk achtergelaten op het fietspad, overal ligt modder. Het water in de slootjes staat hoog door de vele regenbuien die zijn neergevallen de afgelopen periode. Verderop in het landschap komen de sloten samen in de Loosdrechtse plassen. Richting Tienhoven baricadeert een hek de toegang tot het schelpenpad langs de plassen. Via een hek kan je naar de overzijde. Achter de doorgang van het hek dat speciaal voor wandelaars en fietsers is gemaakt, ligt een grote modderplas, waardoor onze groep zich even in twee delen splitst. Niet afgeschrikt door het water rijd ik door de plas, waarna ik lach om mijn vriendinnen die de fietsen over het hek tillen. Een stukje verder vind ik het schelpenpad wel erg zwaar rijden.
Wie het laatst lacht, lacht het beste, ik blijk een lekke band over gehouden te hebben aan de plas. Gelukkig is de band snel gewisseld en hebben we hierdoor ook even tijd om om ons heen te kijken. De wijdse waterplassen zijn gevuld met vogels die in groepjes opvliegen, wat een mooi schouwspel vormt.
ROOD-MET-WITTE-STREPEN
Via vliegveld Hilversum zetten we koers terug naar Lage Vuursche. Alsof we de pannenkoeken al kunnen ruiken zit het tempo er flink in. Bij het Erfgooiersbos spotten we de eerste paddenstoel met rood-en witte stippen. We kunnen het toch niet laten om even te stoppen voor foto’s. Verderop ontdekken we dat ze lang niet zo zeldzaam zijn als wij dachten, het bos staat er hier in ieder geval vol mee. In de laatste kilometers bespreken we de rit. Iedereen is het er over eens dat het mooie van deze route is dat er heel veel variatie zit in ‘slechts’ 61,5 kilometer. Zeker met het bos in herfstkleuren is dit een aanrader, een ander pluspunt is dat de landingsbaan toegankelijk is in diezelfde periode (vanaf 15 augustus tot en met 15 maart). Binnen het broedseizoen kan je langs de rand van de baan omrijden en zo later de route oppakken. Eenmaal terug in Lage Vuursche schuiven we aan bij het Vuursche Bos, het zusterrestaurant van de Vuursche Boer waar ze naast pannenkoeken ook andere gerechten zoals pizza en poffertjes op het menu hebben staan. Wij gaan uiteindelijk toch voor de pannenkoeken, helemaal in stijl van ‘De Kneet’. De route is zeker niet voor pannenkoeken, wel een ideaal excuus voor dé pannenkoeken van het Vuursche Bos of de Vuursche Boer.
PARK VLIEGBASIS SOESTERBERG
Het park vliegbasis Soesterberg is dagelijks vrij toegankelijk tussen zonsondergang en zonsopkomst. Tijdens het broedseizoen, van 15 maart tot en met 15 augustus, is de landingsbaan gesloten voor publiek. De baan is 3077 meter lang en 45 meter breed, hiermee is het de langste militaire baan van Nederland. Over de hele lengte overbrug je 15 meter hoogteverschil. In 1940 is de betonbaan in opdracht van de Duitsers aangelegd, de betonlaag is wel één meter dik.
Route informatie
- Lengte: 61,5 kilometer
- Hoogteverschil: 252 meter
- Start-/Finish:
- Restaurant Het Vuursche Bos
HET VUURSCHE BOS
Het zusterrestaurant van de Vuursche Boer is onze uitvalsbasis van deze route, de start- en finish zijn hier. Naast pannenkoeken kan je hier terecht voor o.a. pizza en poffertjes van de koperplaat (zeker het bekijken en proeven waard).
ADRES:
- Het Vuursche Bos
- Dorpsstraat 25 3749 AC
- Lage Vuursche
- Tel: 035-6668426
Meer lezen?
Dit artikel is afkomstig uit Wielrenblad #4 van 2017. Dit nummer kunt u hier bestellen. Digitale uitgaven lees je in de Soul Kiosk App. Wilt u niks meer missen op het gebied van Snowboarden, word dan abonnee! Voor de laatste updates volg je ons op Facebook en Instagram!