Een fietstrip naar een eiland komt wat ons betreft heel dicht bij het ultieme vakantiegevoel. We vinden het dan ook heerlijk om in het voorjaar een weekje richting Mallorca of de Canarische Eilanden te gaan. Eindelijk weer rondfietsen in kort-kort, terwijl de zon de tanlines weer strak op je armen en benen brandt. Dit jaar besloten we nieuw terrein te verkennen, Madeira, al is het bij sommigen binnen het redactieteam al langer bekend als een mooie plek voor een heerlijk trainingsweekje in het voorjaar.

Madeira ligt een paar honderd kilometer ten westen van Marokko inde Atlantische Oceaan en wordt ook wel het eiland van de eeuwige lente of bloemeneiland genoemd. Dit Portugese eiland heeft het hele jaar door een heerlijk zacht klimaat waarin het nooit echt koud wordt en ook nooit bloedheet: je kan hier op elk moment in het jaar heerlijk fietsen. Daarnaast is het ook nog eens bergachtig, met toppen die richting de 2000 meter gaan, en als we de locals mogen geloven is op dit eiland geen enkele meter wegdek vlak. Perfect om de benen goed op spanning te zetten.

Wanneer we begin maart op Madeira aankomen is het nagenoeg perfect fietsweer. Een graadje of twintig met een licht briesje en een zon die heerlijk warm op de huid aanvoelt. Het bergachtige landschap waar we in zijn beland is verrassend groen en doet zelfs wat denken aan de regenwouden in Zuid-Amerika. Dat is ook niet heel gek, ondanks de heerlijke temperaturen regent het verrassend vaak op het eiland: gemiddeld maar liefst 192 dagen per jaar.

Stormachtig

Het is een vrij frisse en winderige ochtend als we afspreken met Rui en zijn vriend Sergio. De bergen waar we zo omhoog fietsen zijn in nevelen gehuld en dat belooft volgens Rui niet veel goeds. Rui is de eigenaar van Happy Bikes, een fietsverhuurbedrijf op Madeira. Hij heeft ons voorzien van een paar strakke carbon racefietsen waarmee we de westelijke helft van het eiland gaan verkennen. Op het menu staat zo’n negentig kilometer met meer dan 2500 hoogtemeters, een serieuze uitdaging.

We starten in het rustige dorpje Prazeres, aan de zuidkust van het eiland. Ondanks dat we ons al een dikke 600 meter boven zeeniveau begeven fietsen we vrijwel meteen verder omhoog. De eerste zeven kilometer gaan met een gemiddelde stijging van negen procent akelig traag, al maakt de prachtige groene omgeving veel goed. Maar hoe hoger we komen, hoe minder we van de omgeving zien: de mist wordt steeds dikker en op sommige plekken is het zicht nog geen honderd meter. Ondanks dat we de mooie vergezichten niet zien heeft de groene, in mist gehulde omgeving een zekere mystiek over zich heen. Eenmaal bovenaan belanden we op een volledig open bergplateau. Het kronkelen van de weg wordt hier steeds minder, terwijl de wind tot stormachtig is aan gezweld; op momenten worden we bijna van onze fiets geblazen. En toch genieten we enorm, ondanks de extreme omstandigheden. Het landschap, voor zover we het kunnen zien, is prachtig. De weg verdwijnt langzaam in de dichte mist die met windkracht zes in spookachtige flarden over de weg wordt geblazen; we zijn letterlijk en figuurlijk in de wolken. En hoewel het met een graadje of 6 kouder is dan verwacht zorgt het eeuwige vals plat op deze hoogvlakte ervoor dat we het warm genoeg houden.

IJskoud

De afdaling. Binnensmonds gevloek omdat we zo nodig met een korte broek wilden fietsen. Want ja, je bent toch op Madeira. Waar we hoopten op een zonnig ritje waarbij we volle bak door de prachtige bossen van Madeira omlaag konden suizen, blijkt het toch een ander verhaal. Het is mistig, het regent bij vlagen, het wegdek is nat en een gedeelte van de afdaling is ook nog eens afgesloten. Op goed geluk gaan we erlangs, hopend dat we niet meer terug omhoog moeten. Een paar kilometer verderop is de weg versperd door grote rotsblokken en puin, maar gelukkig kunnen we erlangs. Ondanks dat het een ijskoude en zware afdaling is, is de omgeving prachtig. Vanuit de mist duikt de ene groene rotswand na de andere op, het lijkt wel alsof planten hier op de meestonmogelijke plekken alsnog weten te groeien. We gaan omlaag door eeuwenoude, uitgehakte tunnels en langs watervallen die soms het wegdek bereiken. Alles is nat, onze vingers zijn bevroren, maar toch rijden we hier rond met een glimlach van oor tot oor. Hoe dichter we bij de noordkust komen, hoe meer het opklaart. Het is ondertussen een stukje warmer en de zon komt er af en toe door, maar als we in het dorpje São Vicente zijn aangekomen besluiten we toch even goed op te warmen in een cafeetje. Een koffietje en een pastel de nata, een klassiek Portugees taartje, gaan er gretig in en het gevoel komt weer terug in onze handen en voeten.

Watervallen en golven

De noordkust van Madeira is heel anders dan de zuidkust, vanuit waar we vertrokken zijn. Het is aan deze kant van het eiland nog groener, het regent er vaker en ook zijn er tientallen watervallen te vinden. Vanuit São Vicente rijden we over de viaexpresso, de grote doorgaande weg, richting het noordwesten. De glooiende en brede weg gaat wisselend door donkere tunnels en langs de open kust, waarbij we links uitkijken op enorme rots massieven met prachtige watervallen die vanuit de mist omlaag komen. Rechts van ons probeert de oceaan met al z’n kracht de rotsen kapot te slaan middels metershoge bulderende golven, een indrukwekkend gezicht. We passeren Seixal, een idyllisch kustplaatsje met een van de weinige zandstranden op Madeira, en voorwe het weten zitten we alweer in het meest noordelijke dorp, Porto Moniz. Vanuit Port Moniz is het nog één keer echt omhoog met misschien wel de zwaarste klim van de dag. Dik drie en een halve kilometer omhoog aan een procentje of twaalf belooft niet veel goeds en tergend langzaam stijgen we uit boven het kustplaatsje. We kruipen van haarspeldbocht naar haarspeldbocht, terwijl het wegdek regelmatig de twintig procent aantikt. Ondertussen is de mist hier volledig opgetrokken en brandt de zon heerlijk op onze huid. De uitzichten vanaf de klim zijn prachtig, maar de benen lopen langzaam helemaal vol. Rui en Sergio hebben hier duidelijk minder last van en rijden nog soepel omhoog, ze vinden het zelfs niet erg om voor de foto nog een paar keer op en neer te fietsen.

Avontuur

De laatste 25 kilometer is een prachtige slingerende weg die enigszins parellel loopt aan dek ust. Het glooiende karakter van het laatste stuk doet nog flink pijn aan de benen, maar de zon die in al zijn kracht door de wolken is gebroken en de temperatuur flink omhoog stuwt geeft ons genoeg energie om lekker door te knallen. We passeren kleine dorpjes, sjezen langs landbouwgrond en klimmen door dichte groene bossen; zelfs in het laatste uurtje wordt de veelzijdigheid van Madeira nog eens fantastisch tentoongesteld. Eenmaal terug nodigt Rui ons uit om bij een restaurant in de buurt onze reserves aan te vullen met wat traditionele Madeiriaanse gerechten en daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen. We proosten op een prachtige rit en genieten van de smakelijke Espetada, een traditioneel vleesgerecht aan een spies. Onder het genot van een biertje praten we na en we zijn het erover eens dat Madeira stiekem een geweldige fiets bestemming is, vooral als je een tikkeltje meer avontuur zoekt.

Happy Bikes bikerental

Als je op Madeira een fiets wil huren ben je bij Happy Bikes op de juiste plaats. Ze hebben niet alleen racefietsen, maar ook mountainbikes, elektrische mountainbikes en normale e-bikes. Happy Bikes is gevestigd in Funchal, de hoofdstad van Madeira, maar ze kunnen de fietsen overal op het eiland naar je toe brengen. Daarnaast bieden ze ook nog eens tours aan: je kan zowel op de e-bike als op de racefiets door Funchal, of met de mountainbike nieuwe trails ontdekken.
happybikes.pt

Weer, klimaat en kleding

Ondanks dat het klimaat op Madeira heel mild is kan het er soms toch spoken. Je loopt sowieso de kans om een klein regenbuitje tegen te komen en hoe hoger je gaat hoe groter die kans is. Daarnaast is het noorden van het eiland ook natter dan het zuiden, waar het vaak heerlijk zonnig is. Echte winterkleding heb je op Madeira zelden nodig, maar dat betekent niet dat je altijd inkort-kort kan fietsen. Arm-en beenstukken kan je maar beter bij je hebben en een regenjasje is een must als je op de fiets stapt. Zorg daarnaast ook voor lange handschoenen en een windbreaker, zodat je handen en lichaam warm blijven in frisse of natte afdalingen.

Wielrenblad

Mocht je lid willen worden van Komoot om je routes te plannen, opgeven is heel eenvoudig:

• Klik hier om naar de pagina van Komoot te gaan 
• Maak een account aan en volg de stappen in beeld of log in met je gegevens.
•  In beeld zie je een balk waar je de code WIELRENBLAD22 in kunt vullen.
• Download een gratis regiopakket met offline kaarten! Bespaar maar liefst €8,99 door onze vouchercode WIELRENBLAD22 in te vullen via de website van Komoot. 
• Voor meer routes bekijk onze Komoot pagina hier!