Mountainbiken in Davos

Opgeladen

Drie dagen, twee hutten, een avontuur

E-bikes zijn intussen geen nieuwelingen meer op de markt. Nog sterker, het zijn volwaardige mountainbikes waarvan de voordelen steeds maar groter en groter lijken te worden. Niet alleen wanneer je een blessure hebt, maar juist als uitgangspunt om verdere en langere tochten te kunnen maken, om op plekken te komen waar je anders met veel meer tijd of moeite had moeten komen. Meer kilometers maken, meer trails pakken in minder tijd. Thomas Balmer ging op pad met Martin Bissig om zijn vooroordelen te ontkrachten en de grenzen van een e-bike uit te testen. 

Wanneer je gewend bent dingen op een bepaalde manier te doen, dan is het lastig om te veranderen, zelfs wanneer de nieuwe manier makkelijker is. Dit is hoe ik dacht over e-bikes, die lang te boek hebben gestaan als sloom, te zwaar of gewoon voor bejaarden. Dat dit al een tijdje niet meer opgaat heb ik bewust langs me heen laten gaan, maar inmiddels is er geen ontkomen meer aan: de elektrische mountainbikes werken aan hun reputatie. Zelfs Danny MacAskill komt in zijn laatste clip voorbij op een e-bike. Als je de vooroordelen over deze fietsen loslaat, dan verschijnt er een overvloed aan mogelijkheden, zoals technische klimmetjes die ineens flow krijgen of complete dagtochten die je ineens in de avonduurtjes kunt voltooien. Zelfs lange tours naar afgelegen trails kun je in korte(ere) tijd volbrengen.

We zijn op pad in Davos om per e-bike een berghuttour tussen Davos en Klosters te rijden, de perfecte test om de potentie van deze fietsen te onderzoeken. Wanneer we een aantal kilometer hebben afgelegd door het Flüelatal en onderweg zijn naar Tschuggen, wordt het leuk. En steeds leuker. Een lange klim over een smalle trail leidt ons van de Flüela-pas naar het Pischa-bergstation. Alleen de gedachte al om deze beklimming op een normale mountainbike te doen geeft me koud zweet, maar deze keer gaat het anders: mijn benen blijven in een steady cadans rondjes draaien en mijn hartslag blijft keurig onder het rood, ondanks de dunner wordende lucht op 2400 meter.

Een blik op de klok zorgt voor de volgende verbazing: we hebben de klim in de helft van de tijd afgelegd. Prettig, aangezien we nog flink wat kilometers voor de boeg hebben, om precies te zijn leggen we de komende drie dagen 130 kilometer trail af, inclusief 5500 hoogtemeters. Ondanks het waanzinnige uitzicht besluiten we daarom niet te veel tijd te besteden aan sightseeing en na een korte slok water zijn we weer op pad. Vooruit en omhoog.

Bloemen en berghutten

Vanaf het Pischa-bergstation meandert een flowy trail langs de bergkam naar de top van de Hüreli. Samengevat: twee en een halve kilometer puur rijgenot! Hier blijkt ook hoever het staat met de ontwikkeling van e-bikes, ondanks het gewicht van ruim twintig kilo is de bike supergoed te manoeuvreren en ook het springen over de natuurlijke hits is geen probleem. Net voor de top van de Hüreli slaan we rechtsaf om de trail verder te vervolgen. De korte maar gemene klim op de trail is geen probleem meer, een druk op de knop en de motor ondersteunt ons op deze sectie en zodra we dalen zetten we ‘m weer uit.

Als we eenmaal over de kam rijden hebben we een goed zicht op de stad Davos met zijn herkenbare berghellingen. De trail voert ons over bergweides met zoet ruikende bloemen en pittoreske berghutten die al decennia de elementen weerstaan. De trail lijkt tot dusver eindeloos, een ontspannen pad zonder al te veel obstakels. Althans, tot we het bos in rijden: hier wordt het een stuk technischer, met meer rotsen en wortels. Er moet hard worden gewerkt tot aan Klosters.

De batterij

Als gevolg van de goede flow en het niet bekend zijn met de e-bikes zijn we totaal vergeten af en toe op de batterijdisplay te kijken. Stel je even het gevoel voor van je telefoon met nog maar vier procent batterij, dan kun je je enigszins indenken hoe wij ons voelen met hetzelfde percentage op onze bikes…

Gelukkig is het niet ver meer naar de eindbestemming van deze dag, de Vereina-berghut. Zou de batterij het nog houden tot onze bestemming? Enigszins bezorgd vervolgen we onze weg over de trails tot de splitsing naar het Vereinatal, terwijl we proberen de nagenoeg lege accu uit ons hoofd te zetten. Gelukkig helpen de uitzichten om ons heen hierbij; een open stuk tussen het bos geeft ons een fraai zicht op de Silvretta-gletsjer, die goed zichtbaar is in het avondlicht. Het kan nu niet ver meer zijn, hopen we dan, want de trail wordt steiler en technischer. Af en toe zelfs zodanig dat de motorondersteuning geen soelaas meer biedt en we moeten lopen.

Als we uiteindelijk de hut in zicht krijgen kunnen we weer gerust ademhalen. We worden opgewacht door Köbi, die de hut bemant en ons kennis laat maken met zijn culinaire hoogstandjes. Een snelle blik op de display leert dat we met een procent resterend onze eerste dag hebben afgerond en snel klikken we de batterijen in de lader. Goed om te weten, de meeste hutten zijn voorzien van elektra, maar zorg wel voor de juiste verloopstekker.

2100 hoogtemeters

De dag begint vroeg in het Vereinatal. We vullen onze waterflessen en kijken verguld naar de indicatie van de batterijen: honderd procent. We zijn klaar voor onze tweede en meest uitdagende dag van onze huttentocht. Een blik op de kaart leert ons dat het vandaag ondanks onze motoraangedreven mountainbikes een fysiek uitdagende dag gaat worden: 52 kilometer met 2100 hoogtemeters.

We verlaten de vallei op weg naar Klosters. Vanuit daar loopt de route langs de Duranna- en Casanna-pas helemaal door naar Parsenn ten noorden van de Weissfluh. Omdat we ons de batterij-stress van de vorige dag willen besparen besluiten we de Gotschnabahn naar boven te nemen en zo wat extra watts te sparen voor op de trail. Vanaf de top pakken we de Totalpsee-trail, die al snel al onze aandacht vraagt. Het is steil en rauw, het blijkt hard werken op deze afdaling, die bijna helemaal doorloopt tot aan Davos. We stoppen kort bij het meer van Davos om op adem te komen, maar blijven niet te lang, er rest ons nog zestien kilometer door de Dischmatal-vallei richting Alp Dürrboden. Op naar een maal en nachtrust.

Tibet

Terwijl de zon zich nog niet boven de hellingen van Piz Grialetsch laat zien zitten wij al in het zadel. Deze derde dag van ons avontuur begint vroeg, de ochtendlucht is zo koud dat onze armen en benen direct onder het kippenvel zitten. Deze koude is van korte duur, want het gaat omhoog. En hoe, ondanks de Turbo-stand zijn de hellingen simpelweg te steil en technisch, waardoor we moeten afstappen. Na koppig driemaal opnieuw opstappen geven we het op, dit wordt duwen richting de Scarletta-pas. En dan zijn er mensen die zeggen dat je van e-biken niet moe wordt, probeer zo’n ding eens omhoog te duwen. Maar het zweten blijkt het waard, aan de andere kant van de berg wacht ons een vijf kilometer lange singletrail dwars door het alpine maanlandschap naar Alp Funtauna. We kunnen een grijns niet van ons gezicht krijgen. En de klim van zojuist? Vergeten! Nou ja, in elk geval voor nu.

De trail kronkelt door de boomloze Val Funtauna en biedt een wijds uitzicht. Om ons heen heersen machtige pieken met een vers laagje sneeuw: een soort mini-Tibet, maar dan midden in het kanton Grisons. Beschaving lijkt ineens mijlenver van ons verwijderd.

Aan al het goede komt een eind, zo ook aan de afdaling en we maken ons op voor wederom een steile klim. Deze keer kunnen we gelukkig blijven trappen, maar ondanks de hulp van de motor is het nog steeds hard werken.

Eenmaal boven staat ons wederom iets moois te wachten, de diepgroene alpine meren Ravais-ch Sur en Suot. Aangezien we hierna enkel dalen, pakken we even een moment om te laten bezinken waar we precies zijn, midden in de natuur op grote hoogte met niks of niemand om ons heen. Een laatste frisse teug adem en we stappen weer op om los te gaan op een lange afdaling naar Bergün. Met een vermoede geest rollen we uiteindelijk het asfalt op richting het treinstation in Filisur. Als waardige afsluiter pakken we de klassieke trein, de Rhätischen Bahn, terug naar Davos. Terwijl de trein als een soort samenvatting de uitzichten van de afgelopen dagen laat zien, kijken we nu al terug op een avontuur dat we niet snel zullen vergeten.

Route

Dag 1: Davos Platz – Tschuggen – Pischa – Hüreli – Drusatscha – Grüenbödeli – Schwäderloch – Alp Garfiun – Vereina berghut

Afstand: 40.6 km

Verticale meters: ↑1,785, ↓1,383

Dag 2: Vereina berghut – Klosters – Durannapass – Casannapass – Parsenn – Meierhofer Tälli – Davos Dorf – Dischma – Dürrboden – Dürrboden mountain hut

Tip: neem de Gotschnabahn-gondel naar Parsenn, hiermee bespaar je jezelf 1500 hoogtemeters.

Afstand: 50.8 km

Verticale meters: ↑2,170, ↓2,106

Dag 3: Dürrboden berghut – Scaletta Pass – Alp Funtauna – Val Funtauna – Ravais-ch-Seen – Bergün – Filisur – Davos Platz

Afstand: 36 km

Verticale meters: ↑1,104, ↓2,031

Accommodaties 

Berghaus Vereina, tel. +41 81 422 12 16, berghausvereina.ch

Berggasthaus Dürrboden, tel. +41 81 416 34 14, duerrboden.ch

Bikehotels in Davos-Klosters: davos.ch/bike-hotels

Meer informatie over e-biken in Zwitserland vind je hier!

Tekst: Franz Thomas Balmer

Foto’s: Martin Bissig

Dit artikel komt uit Up/Down #4 2020. Voor meer mountainbike nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Up/Down.