Op(her)ontdekkingsreis in Natz-Schabs

Vanuit de sprookjesachtige boomgaarden nabij het hotel duikt gids Tobias soepel de trail in, Gijs en ik volgen hem op de voet. Hoewel, Tobias rijdt een stuk relaxter deze toch best steile en technisch trails in dan ik dat doe. Het is inmiddels bijna twee jaar geleden dat ik voor het laatst wat serieuzere trails reed, en dat deed ik al wat voorzichtig, aangezien ik met z’n tweetjes reed: ik en de baby in mijn buik. Nu, twee jaar later, werd het wel weer eens tijd voor deze mama om fijne trails over de grens op te zoeken. Hoewel Tobias het wel iets subtieler op mag bouwen… 

Samen met mijn partner en vaste Up/Down-fotograaf Gijs gaan we op ontdekkingsreis in het Italiaanse Natz-Schabs, Zuid-Tirol. De wagen is ingepakt, achterop staan onze trailbakkies al zenuwachtig te trappelen van ongeduld. Opa en oma hebben de zorg voor onze dochter Lou op zich genomen, zodat wij weer eens ouderwets de trailbeesten uit kunnen laten, iets wat zoals eerder gezegd weer even geleden is.

Na een dag foute hitjes meezingen komen we aan bij ons hotel Jonathan, waar zelfs de snelste stand van de ruitenwissers geen raad weet met de stromende regen. Bij binnenkomst worden we verwelkomd door Tobias, de zoon van de eigenaar van dit hotel en tevens gids voor de komende twee dagen. Hoewel het er buiten niet zo naar uitziet, weet hij te vertellen dat het weer morgen stukken beter zal zijn. Dat hopen we dan maar, aangezien we onze regenjassen hebben thuisgelaten. We mogen de auto met fietsen erop in zijn geheel in de parkeergarage zetten, dus geen gezeul met spullen door de regen. Best fijn na een dagje sturen.

Na een nachtje diepe slaap open ik de gordijnen en is de regen verdwenen. Ook kunnen we nu goed zien waar we eigenlijk zijn. Hotel Jonathan is gelegen op een plateau omgeven door oneindige velden met appelboomgaarden, zelfs op de flanken van de omringende bergen zien we de silhouetten van appelbomen. Na een goed ontbijt en flink wat zwarte koffie staan we om negen uur opgedoft in onze mountainbikekleding te wachten op Tobias. Direct vanuit het hotel duiken we de boomgaard in, waar tot onze verbazing een trail doorheen loopt. En hoewel de boomgaard prima in een Disney-prinsessensprookje zou passen, is de trail zelf meer iets uit een EWS-sprookje: technisch, steil en rauw. Normaal gesproken smul ik van dit soort trails, maar na dik twee jaar stilstand zou iets minder pittig terrein als ontbijt niet misstaan. Zelfs Gijs is onder de indruk, terwijl hij toch met grote regelmaat is blijven mountainbiken. Ik herpak me, haal diep adem en duik vol overgave de trail in.

De ondergrond staat in schril contrast met het lieflijke uitzicht en trakteert ons op een onuitputtelijke hoeveelheid wortels en puntige rotsen, welke worden afgewisseld met iets relaxtere, loamy secties. Het is een vreemde gewaarwording om continu tussen deze fruitbomen te rijden en na vijf minuten zijn we onze oriëntatie dan ook compleet kwijt, gelukkig kent gids Tobias dit gebied op zijn duimpje. Alsof hij onze desoriëntatie aanvoelde neemt hij ons mee naar een uitkijkpunt waar we uitkijken over beboste bergen overgoten met ochtendmist. Om het plaatje af te maken zweeft er boven dit donkere woud een valk in het waterige zonnetje, op zoek naar een prooi. Tobias geeft wat uitleg over de omgeving en over de dag, vandaag blijven we onder de boomgrens en rijden we de vette trails in de bossen, morgen ruilen we het woud in voor het hooggebergte.

De rest van de ochtend klimmen en dalen we door de bossen en elke meter keert het vertrouwen in mijzelf terug. Na een pizzalunch bij een bike-friendly restaurantje in het pittoreske Mulbach kunnen we weer door. Er liggen hier op zo’n 1500 meter prachtige, loamy trails, afgewisseld met flinke worteltapijten en rock-secties. Net voor de regen losbarst zijn we terug bij het hotel, waar we zowel mentaal als fysiek even bijkomen van de intense dag. Eten en slapen is al wat ons rest deze dag.

Van piek naar piek

Het hotel is erg ingesteld op bikers en elke dag is er wel een biketour te boeken. Ze hebben hun eigen shuttle en de volgende dag laten we ons dan ook luxe afzetten op 1700 meter, gratis hoogtemeters zijn altijd meegenomen. En die kunnen we ook goed gebruiken, vanaf 1700 is het nog een stukje trappen naar de geplande 2100 meter hoogte waar we als beloning een wijds uitzicht te zien krijgen, met aan de ene kant de Alpen en aan de andere kant de Dolomieten met zowel de Drei Zinnen als het Fanes-gebergte.

De rest van de ochtend blijven we boven de boomgrens en klimmen en dalen we van piek naar piek over technische paadjes met rotsen alom. De koe is volop vertegenwoordigd hier, wat het Alpen-gevoel voedt. Om dit compleet te maken besluiten we te lunchen in een authentieke alpenhut met een flink bord Kaiserschmarrn. Wandelaars en mountainbikers komen en gaan, wat het geheel een outdoor-gevoel geeft en met een soort trots zijn wij hier onderdeel van. Het toetje, weet Tobias, bestaat uit, alweer, loamy afdalingen afgewisseld met worteltapijtjes en puntige stenen. Laat die espresso maar zitten!

Tobias vertelt onderweg over hoe hij al jaren, samen met zijn vader, dit gebied afstruint naar de beste trails. De storm van vorig jaar heeft helaas een flink aantal paden onbegaanbaar gemaakt, waardoor we hier en daar even over de gewone bospaden moeten traverseren naar daar waar de singletrack weer begaanbaar is. Steil blijft wel het woord van de dag in dit gebied, onze schijven staan nagenoeg onderaan elke afdaling te roken. Na de laatste afdaling is het nog een paar kilometer door de bossen en appelboomgaarden terug naar het hotel. Links en rechts zien we nog wat mooie trails die we niet kunnen laten liggen, alvorens het losbarst. Voldaan en met een lekkere Weizen op het overdekte terras dondert en bliksemt het om ons heen. Hoewel het hotel is voorzien van alle gemakken, zoals een zwembad, een sauna, een fitnessruimte en een plek om te sleutelen, doen wij waar we voor gekomen zijn: biken, een biertje, eten en slapen!

Canadees

Omdat we eigenlijk nu pas warm zijn, komt het vertrek naar Nederland net een dagje te vroeg. Een snel belletje naar opa en oma en een bezoekje aan de receptie later is het geregeld: we blijven nog een dagje langer hier. Ineens ligt de wereld voor ons open: waar gaan we rijden met al dit natuurgeweld om ons heen? Met het uitzicht van gisteren nog op ons netvlies, besluiten we om de Dolomieten in te gaan. Gijs was hier enkele weken geleden nog voor een e-bikereportage. Maar wat op een e-bike kan, kan ook op onze eigen trouwe Kona’s. We laden de auto in en rijden richting Peduru, een klein uurtje reizen. Het landschap is hier net anders, ruiger en rotsachtiger, met in het dal de dennenbomen langs de azuurblauwe riviertjes. Het doet wat Canadees aan.

De natuur is hier overweldigend mooi en verandert na iedere bocht. Met zeer regelmatige stijgingspercentages van boven de twintig procent worden we vaak gecheckt of we een motortje op de fiets hebben en onder applaus worden we vervolgens verder naar boven geloodst. Nagenietend met een pizza en een biertje concluderen we dat deze brute maar wonderschone tocht precies is waar we allebei zin in hadden. een waardige afsluiter van drie dagen maximaal genieten. Als vanouds.

Hotel

Tijdens onze dagen in Brixen, Oostenrijk verbleven we in hotel Jonathan (www.hotel-jonathan.com) wat samen met hotel Krone (www.krone.bz) in deze omgeving aanraders zijn om te verblijven. Beide zijn aangesloten bij Mountain Bike Holidays (www.bike-holidays.com): hotels waar het als mountainbiker goed toeven is en je kan rekenen op fietsvriendelijke faciliteiten, puike trails en goed eten.

Routes komoot

1. Komoot Route 1: https://www.komoot.nl/tour/272626162?ref=wtd
2. Komoot Route 2: https://www.komoot.nl/tour/272668514?ref=wtd

Nog geen lid van Komoot? Opgeven is heel eenvoudig: 

• Klik hier om naar de pagina van Komoot te gaan
• Maak een account aan en volg de stappen in beeld of log in met je gegevens. 
• In beeld zie je een balk waar je de code UPDOWN22 in kunt vullen.
• Download een gratis regiopakket met offline kaarten! Bespaar maar liefst €8,95 door onze vouchercode UPDOWN22 in te vullen via de website van Komoot. 

TEKST: Ingrid Holstege / Harm Spoelstra 

FOTO’S: Gijs Ferkanus

 

Dit artikel komt uit Up/Down #4 2020. Voor meer mountainbike nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Up/Down.