Route: Wels
Bij fietsen in Oostenrijk denk je al snel aan de gruwelijk zware Ötztaler Radmarathon. Ondanks, of dankzij, die alpiene beproeving staat Oostenrijk niet bekend als ultiem fietsland. Onterecht, vindt het Noord-Oostenrijkse provinciestadje Wels. We werden uitgenodigd om de proef op de som te nemen.
Terwijl de zon ondergaat, rijden we terug de stad in. Met een kleine 120 kilometer en 1.300 hoogtemeters in de benen rijden we langs de Traun-rivier kop over kop richting het centrum. Joost heeft nog goede benen en is vastbesloten het laatste eruit te persen. Wij profiteren door onze kapotte wagonnetjes aan te haken. Het is vrijdagavond en de terrasjes langs de lommerrijke rivieroever zijn gevuld met vlot geklede stadsbewoners, flanerend in de zachte avondlucht. We hebben de dag doorgebracht in de leegte van het omliggende landschap. Het voelt alsof de stad ons weer verwelkomt. Zouden deze mensen weten hoe schitterend het landschap is op slechts een paar kilometer van hun terras?
Vierentwintig uur eerder namen we onze intrek in Hotel Bayrischer Hof en moeten we eerlijk gezegd even wennen. Als fietsers zijn we hotels gewend die in een natuurlijke omgeving liggen, vaak met een spectaculair uitzicht op het gebied dat we de komende dagen te lijf zullen gaan. Niks van dat al bij Hotel Bayrischer Hof. Het is gelegen in Wels, een middelgrote stad in het noorden van Oostenrijk. Het centraal station is op een steenworp afstand. We zitten middenin het centrum. Het hotel heeft dan ook geen terras of ander buiten, dus de halve liter Weizen in de avondzon, waar we ons de hele autorit op verheugd hebben, zullen we aan de bar moeten drinken.
We zijn naar Wels gekomen op uitnodiging van Wels Tourismus, met de belofte dat het een onontdekt wielerparadijs zou zijn. Onbekend bij toeristen maar populair bij wielerploegen wegens de uitstekende trainingsmogelijkheden en het prachtige landschap. In onze fantasie hoorde daar een landelijk gelegen hotel bij, maar onze teleurstelling duurt niet lang. Tijdens het diner worden we uitgebreid welkom geheten door Helmut, de rondbuikige hotelier die met blosjeswangen de loftrompet over de prachtige omgeving steekt. Na het dessert trakteert hij ons met veel overgave uit zijn uitgebreide collectie lokaal geproduceerde Schnaps. Het oude hotel heeft veel karakter en Helmut is daar een belangrijk onderdeel van.
Frankrijk
De volgende ochtend beginnen we aan onze fietstocht in Wels die later die dag zal eindigen langs de Traun. We ontmoeten onze gids Astrid. Ze is minstens 50 jaar, maar heeft een zeer afgetraind lichaam. Het verbaast ons dan ook niet als ze zegt 15.000 kilometer per jaar te fietsen, naast het managen van haar pizzeria. Als we langs de Traun de stad uit rijden, vertelt ze over de zeer actieve wielergemeenschap van Wels. ‘We nodigen graag mensen uit. Zo hebben we twee keer per week ritten waarbij gasten welkom zijn. De hotels weten ervan, dus wielrenners die naar Wels komen, kunnen makkelijk aansluiten en meerijden.’ Het is allemaal onderdeel van een groter geheel, namelijk het plan van Wels om uit te laten groeien tot een wielerregio bij uitstek. Niet onterecht, blijkt al snel zodra we de stad achter ons laten. Om ons heen zien we niets dan rollende graanvelden, wuivend in de wind. En we zijn pas net vertrokken.
Nu is ook duidelijk hoe dichtbij de Alpen zijn, want achter het groengeel golvende land voor ons doemt een muur van bergen op. Het plan van Astrid is ons te laten lunchen in Gmunden aan de Traunsee, gelegen aan de uitlopers van de Alpen. Inmiddels wordt ons duidelijk waarom deze omgeving populair is als trainingsgebied. Er ligt een fijnmazig wegennet over het gebied, het wegdek is goed en er is weinig verkeer. Precies de eigenschappen die bijvoorbeeld Frankrijk tot zo’n prettig fietsland maken, zijn hier in ruime mate voorhanden. Valse platten worden afgewisseld met goed lopende klimmen en de wegen hebben een prettige flow. Je hoeft niet supergetraind te zijn om de vaart erin te houden.
Spekglad
Naarmate we de Alpen naderen wordt het landschap meer bebost en de heuvels steiler. Bij het plaatsje Kranichsteg verlaten we de B120 en slaan linksaf richten de Grünberg. Hier laat de omgeving zich van een nieuwe kant zien. We klimmen door dichte naaldwouden en groene varens naar een pas en dalen met een paar prachtige haarspeldbochten weer af naar de B120. We zijn nu inclusief de fotostops een aantal uren onderweg en deze pittige klim betekent de nekslag voor het metabolisme van Joost, die altijd tijdig gevoederd moet worden. Om zijn humeur niet verder te schaden, rijden we vlot en zwijgend het laatste stuk naar Gmunden. Dat doen we nadat Astrid ons vaarwel heeft moeten zeggen wegens een ‘probleem’ met haar Italiaanse chef, zo laat ze ons zuchtend weten.
In Gmunden strijken we neer op een lunchplek aan het meer, met prachtig uitzicht op de besneeuwde bergen aan de overzijde. We bespreken enthousiast het duale karakter van dit gebied, met enerzijds lieflijk glooiende heuvels en anderzijds het indrukwekkende hooggebergte. Ook als je met je gezin bent, kun je vele uiteenlopende rondjes van twee uur fietsen, zonder daar erg getraind voor te hoeven zijn. Het verkeer dat we tegenkomen is vriendelijk en rijdt ruim om ons heen of wacht tot we voorbij zijn. Wels heeft goede kaarten om zijn ambities waar te maken.
In de aanloop naar deze trip informeerden we of er wellicht ook goede gravelwegen zijn, want als gravelliefhebbers laten we geen kans liggen om viezer te worden dan strikt noodzakelijk. We kregen te horen dat Wels zich vooral richt op ‘traditionele’ wielertoeristen, maar van Astrid hebben we reeds vernomen dat de hoeveelheid gravelwegen in de regio enorm is, en dat daar met name in de winter dankbaar gebruik van wordt gemaakt, als de normale wegen spekglad kunnen zijn. Na de lunch hoeven we geen moeite te doen om deze wegen te vinden. Zonder gids en zonder van tevoren een GPX-route te hebben gemaakt navigeren we op gevoel onze weg naar huis en komen we onbedoeld op prachtige onverharde wegen en paden terecht, die desalniettemin prima te rijden zijn met onze racefietsen.
Het zijn deze prachtige beelden die we in gedachten hebben als we later deze dag langs de Traun kop over kop terug naar het hotel rijden, in het wiel van een ontketende Joost. Na aankomst wacht ons een uitzonderlijk goed diner, waarna Helmut ons glunderend zijn Medizin, zoals hij het noemt, komt aanbieden: een fles lokale Zirben-Schnapps.
Info
Voor uitgebreide informatie rondom wielrennen in de omgeving van Wels, klik hier. Op de website vind je tevens pakketaanbiedingen zoals het City-Country-River-Road Bike Weekend: twee nachten in Hotel Bayrischer Hof, inclusief goodiebag met onder andere een shopping voucher, kaarten + GPX-routes voor 129 euro per persoon. Meer info hier
Zelf de route in Wels Rijden?!
Dee hele route is makkelijk zelf te fietsen met behulp van de Komoot-app. Wielrenblad heeft zelf een profiel waarop je alle routes kunt zien die wij gefietst hebben, klik hier als je benieuwd bent naar onze routes.
Voor onze lezers hebben we nog een leuke actie! De eerste regiobundel t.w.v. €8,99 is helemaal gratis als je onze code ‘WLRNBLD‘ gebruikt. Hoe dit precies werkt lees je in het stappenplan hieronder.
Zo krijg je een gratis regiobundel op de Komoot-app:
- Klik hier om naar de pagina van Komoot te gaan
- Maak een account aan en volg de stappen in beeld of log in met je gegevens
- In beeld zie je een balk waar je de code WIELRENBLAD2020 in kunt vullen
- Als je de code ingevuld hebt kun je één regiobundel gratis downloaden.
- Wil je zelf de route Wels rijden? klik dan hier en download de regiobundel ‘Nord-Oberösterreich’.
- Volg onze Komoot pagina om op de hoogte te blijven van onze routes
Voor meer Routes , wielren nieuws, Tips & Tricks, leesvoer en de laatste magazines kijk op Ridersguide.nl. Wil je altijd up-to-date blijven? Klik dan nu hier en word abonnee van Wielrenblad en volg ons op Facebook en Instagram!